شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایات اهل بیت علیهم السلام (۱)
۱- شهادت تمامی معصومین در بیان امام رضا علیه السلام
شیخ صدوق رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:
حدثنا محمد بن موسى بن المتوکل رضی الله عنه قال : حدثنا علی بن إبراهیم بن هاشم عن أبیه عن أبی الصلت عبد السلام بن صالح الهروی قال : سمعت الرضا علیه السلام یقول : والله ما منا إلا مقتول شهید...
ابا صلت هروی گوید: شنیدم امام رضا علیه السلام می‌فرمود: به خدا قسم نیست کسی از ما جز آن که شهید و مقتول است.
عیون اخبار الرضا علیه السلام، تالیف شیخ صدوق، جلد ۲، صفحه ۲۸۷، چاپ منشورات الشریف الرضی
علامه مجلسی اول رضوان الله علیه در مورد سند روایت می‌نویسد:
حسن کالصحیح.
سند روایت حسن (نیکو) به مانند صحیح است.
لوامع صاحبقرانی المشتهر بشرح الفقیه، تالیف علامه محمد تقی مجلسی، جلد ۸، صفحه ۵۶۱، چاپ موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان
۲- پیشگویی رسول خدا صلی الله علیه و آله به شهادتش به وسیله سم
سلیم بن قیس هلالی از عبد الله بن جعفر نقل می‌کند که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) خطبه‌ای خواندند و فرمودند:
🔹 «أيها الناس، إذا أنا استشهدت فعلي أولى بكم من أنفسكم، فإذا استشهد علي فابني الحسن أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم، فإذا استشهد ابني الحسن فابني الحسين أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم، فإذا استشهد ابني الحسين فابني علي بن الحسين أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم ليس لهم معه أمر». ثم أقبل على علي عليه السلام فقال: «يا علي، إنك ستدركه فاقرأه عني السلام. فإذا استشهد فابنه محمد أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم، وستدركه أنت يا حسين فاقرأه مني السلام. ثم يكون في عقب محمد رجال واحد بعد واحد وليس لهم معهم أمر». ثم أعادها ثلاثا ثم قال: «وليس منهم أحد إلا وهو أولى بالمؤمنين منهم بأنفسهم ليس معه أمر، كلهم هادون مهتدون تسعة من ولد الحسين». فقام إليه علي بن أبي طالب عليه السلام وهو يبكي، فقال: بأبي أنت وأمي يا نبي الله، أتقتل ؟ قال: «نعم، أهلك شهيدا بالسم، وتقتل أنت بالسيف وتخضب لحيتك من دم رأسك، ويقتل ابني الحسن بالسم، ويقتل ابني الحسين بالسيف، يقتله طاغي بن طاغي، دعي بن دعي، منافق بن منافق.»
«ای مردم، آنگاه که من شهید شدم علی نسبت به شما از خودتان صاحب اختیارتر است. و آنگاه که علی به شهادت رسید پسرم حسن نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیارتر است. و آنگاه که پسرم حسن به شهادت رسید پسرم حسین نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیار است. و آنگاه که پسرم حسین به شهادت رسید پسرم علی بن الحسین نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیارتر است و با امر او آنان را اختیاری نیست. سپس حضرت رو به امیر المومنین علیه السلام کرد و فرمود: یا علی، بزودی او را می‌بینی، از من به او سلام برسان. وقتی او به شهادت رسید پسرش محمد نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیارتر است. و تو ای حسین او را درک می‌کنی، از من به او سلام برسان. سپس در نسل محمد مردانی یکی پس از دیگری خواهند بود که با امر آنان برای مردم اختیاری نیست.» بعد حضرت این مطلب را سه مرتبه تکرار کرد و فرمود: «هیچکدام از آنان نیست مگر آنکه نسبت به مومنین از خودشان صاحب اختیارتر است و با امرشان آنان را اختیاری نیست. همه‌ی آنان هدایت کننده و هدایت شده‌اند و آنان نه نفر از فرزندان حسین هستند.» امیر المومنین علیه السلام برخاست و در حالی که گریه می‌کرد عرض کرد: «پدر و مادرم فدایت ای پیامبر خدا، آیا تو هم کشته می‌شوی؟» پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «آری، من با سم از دنیا می‌روم و شهید می‌شوم، و تو با شمشیر کشته می‌شوی و محاسنت از خون سرت رنگین می‌شود، و پسرم حسن با سم کشته می‌شود، و پسرم حسین با شمشیر کشته می‌شود، او را طغیانگر پسر طغیانگر، زنازاده پسر زنازاده، منافق پسر منافق می‌کشد.»
كتاب سليم بن قيس الهلالی معروف به اسرار آل محمد، جلد ۲، صفحه ۸۳۷-۸۳۸، چاپ انتشارات دلیل ما
۳- شهادت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به دست منافقین اصحابش
مرحوم عیاشی عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:
١٥٣- عن الحسين بن المنذر قال: سألت أبا عبد الله عليه السلام عن قول الله: " أفإن مات أو قتل انقلبتم على أعقابكم " القتل أم الموت؟ قال: يعنى أصحابه الذين فعلوا ما فعلوا .
حسین بن منذر گوید: از امام صادق (علیه السلام) در مورد قول خداوند ﴿أفإن مات أو قتل إنقلبتم علی أعقابکم﴾ پرسیدم: آیا قتل بوده یا موت؟ فرمود: اصحابش کردند آن چه کردند (یعنی ایشان را به شهادت رساندند).
تفسیر العیاشی، جلد ۱، صفحه ۲۲۴، حدیث ۱۵۳، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات
ادامه دارد ...
