حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات
  • ۱۹ خرداد ۰۰، ۲۳:۴۸ - سجاد
    احسنت
  • ۱۰ بهمن ۹۹، ۲۲:۴۱ - حسین بوذرجمهری
    عالی

۵۹۶ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «تقویم شیعه» ثبت شده است

تقویم شیعه

هشتم صفر

وفات حضرت سلمان رحمه الله

حضرت سلمان رحمه الله در این روز در سال ۳۶ هجری قمری در سن ۲۵۰ سالگی _ و بنا بر نقلی ۳۵۰ سالگی یا بیشتر _ در مدائن از دنیا رفت. او را سلمان بن الاسلام و سلمان پاک و سلمان خیر و سلمان محمدی صلی الله علیه و آله لقب داده‌اند، و در خطاب به او گفته‌اند: «السلام علیک یا من خلط ایمانه بأهل البیت الطاهرین علیهم السلام». امیر المومنین علیه السلام فرمودند: «سلمان از کسانی بود که بر حضرت زهرا علیها السلام نماز خواند». همچنین امام صادق علیه السلام فرمودند: «سلمان علم اول و آخر را درک کرد، و او دریایی است که هر کسی را بهره‌ای از آن نیست، و او از ما اهل بیت است». جبرئیل به پیامبر صلی الله علیه و آله عرضه داشت: «اشتیاق بهشت به سلمان بیشتر از اشتیاق او به بهشت است».

شرح حال آن بزرگوار در کتاب‌های مختلف بیان شده، و در بزرگی مقام و قدر او همین اندازه بس که مولانا امیر المومنین علیه السلام وسایل غسل و کفن او را آوردند و او را غسل داده و کفن نمودند و بر او نماز خوانده دفن نمودند.

او از کسانی است که در باره‌ی امر خلافت و غصب آن بر ابو بکر اعتراض کردند. سلمان به پا خاست و گفت: «ای ابا بکر ! هنگامی که مرگ به سراغت آید امرت را به که می‌سپاری؟ هنگامی که از احکام امت از آنچه نمی‌دانی سوال کنند به که پناه می‌بری؟ آیا تو امام بر کسی هستی که اعلم از توست؟! مقدم بدار هر آنکه خدا او را مقدم داشته و همواره رسول خدا صلی الله علیه و آله در طول حیاتشان او را _ بر دیگران _ مقدم می‌داشت؛ و هنگام وفات هم او را بر تو مقدم داشت ! آیا قول و وصیت رسول خدا صلی الله علیه و آله را فراموش کرده ای که فرمود: «تو را نفع نمی‌رساند مگر عملت و چیزی را به دست نمی‌آوری مگر آنچه جلوتر فرستاده باشی؟ پس اگر برگردی نجات می‌یابی ! تو هم شنیده‌ای آنچه ما شنیده‌ایم؛ ولی انکار کردی و ما بدان اقرار نمودیم ! پس تو و ما بر خدا وارد خواهیم شد؛ و خدا هرگز بر بندگانش ظلم نمی‌کند».

نهم صفر

۱- شهادت عمار و خزیمة رحمهما الله

در این روز در سال ۳۷ هجری قمری عمار یاسر به سن ۹۳ سالگی و خزیمة بن ثابت در جنگ صفین به شهادت رسیدند.

پدر عمار جناب یاسر بن عامر است، و او اول مردی در اسلام بود که در مکه به دست مشرکین به شهادت رسید. مادر عمار جناب سمیه بود که بر اذیت کفار مکه صبر فراوان کرد، و اولین زن شهیده در اسلام بود که به دست ابو جهل لعنت الله علیه به شهادت رسید. اما عمار را ابو العادیه و ابو حواء سکسکی لعنت الله علیهما شهید کردند. زمانی که خبر به امیر المومنین علیه السلام رسید بسیار محزون شد و بر بالین عمار آمد و سر او را بر زانو نهاد و با حزن و اندوه فراوان اشعاری در بی‌وفایی دنیا و دوری از دوستان قرائت فرمود. سپس فرمودند: «انا لله و انا الیه راجعون. هر کس بر قتل عمار غمگین نباشد او را از مسلمانی بهره‌ای نیست. بهشت نه یک بار بلکه بارها بر عمار واجب شده است».

۲- جنگ نهروان

🔹 در نهم صفر سال ۳۹ هجری قمری فتح نهروان واقع شد؛ و ذو الثدیه رئیس خوارج به درک واصل شد.

یازدهم صفر

لیلة الهریر در جنگ صفین

خاتمه‌ی جنگ صفین نبرد «لیلة الهریر» در شب جمعه یازدهم ماه صفر سال ۳۸ هجری قمری بود. در آن شب سپاه معاویه ملعون از شدت سرما مانند سگ صدا می‌کردند، چون «هریر» به صدای سگ می‌گویند. امیر المومنین علیه السلام ذو الفقار به دست و سوار بر اسب پیامبر صلی الله علیه و آله شمشیر می‌زد و به هر شمشیری که می‌زد تکبیر می‌گفت و شجاعی را به خاک می‌افکند. مقتولین به دست آن حضرت در آن شب بیش از ۵۰۰ نفر نقل شده است، و تا صبح مشغول جنگ بودند به گونه ای که ذو الفقار چند مرتبه خمیده شد و آن بزرگوار با زانوی مبارک آن را راست نمودند. در این جنگ جمعی از لشکر امیر المومنین علیه السلام به شهادت رسیدند، که از جمله آنها عمار یاسر، اویس قرنی، هاشم مرقال، پسر هاشم، خزیمة بن ثابت، صفوان بن حذیفة و عبد الله بن بدیل با برادرش عبد الرحمن بن بدیل، عبد الله بن حارث برادر مالک اشتر، که از خواص امیر المومنین علیه السلام بودند. از لشکر معاویه جمع کثیری به درک واصل شدند، و این جنگ ۱۴ ماه به طول انجامید. سر انجام با حیله عمرو عاص و نفاق عده‌ای مثل اشعث بن قیس کندی کار به حکمیت کشید.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۶۱-۶۴

  • ۰ نظر
  • ۱۶ شهریور ۰۱ ، ۲۳:۵۰
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


هفتم صفر


شهادت امام مجتبی علیه السلام


در این روز در سال ۵۰ هجری قمری امام مجتبی علیه السلام در سن ۴۷ سالگی در مدینه به شهادت رسیدند ولی اشهر بین علمای امامیه شهادت حضرت در ۲۸ ماه صفر است.


رسول خدا صلی الله علیه و آله در باره‌ی حضرت مجتبی علیه السلام فرموده‌اند: کسی که بر او بگرید کور نمی‌شود روزی که چشم‌ها نمی‌بینند، و کسی که بر آن حضرت محزون باشد دلش محزون نمی‌شود روزی که دل‌ها محزون است، و کسی که آن حضرت را در بقیعش زیارت کند قدمش بر صراط ثابت می‌ماند روزی که قدم‌ها بر صراط می‌لغزد ...


نسب شریف آن حضرت علیه السلام


از طرف مادر، جدشان خاتم الانبیاء و المرسلین محمد بن عبد الله صلی الله علیه و آله، جده‌شان جناب خدیجه بنت خویلد ام المومنین علیها السلام است و از طرف پدر جدشان سید بطحاء حضرت ابو طالب علیه السلام، جده‌شان جناب فاطمه بنت اسد علیها السلام است. پدر: مولی الموالی امیر المومنین علی بن ابی طالب علیهما السلام. مادر: سیدة النساء فاطمه زهراء علیها السلام. برادرانی مانند حضرت سید الشهدا علیه السلام و ابا الفضل العباس علیه السلام، و خواهرانی همچون زینب کبری و ام کلثوم علیهما السلام.


بعضی از صفات آن حضرت علیه السلام


در جود و سخاوت زبانزد همگان بود، به حدی که در طول عمر شریف سه بار مالشان را _ حتی کفش خود را _ در راه خدا تقسیم کردند. حلم و صبر آن حضرت تعجب همگان را بر انگیخته بود. مروان با آن بغض و عنادی که داشت بعد از تیرباران شدن جنازه می‌آید و تابوت آن حضرت را به دوش می‌کشد. هنگامی که امام حسین علیه السلام از او سوال می‌کند: تا دیروز غیظ و کینه‌ی او را داشتی و امروز تابوت او را حمل می‌کنی؟ مروان در پاسخ می گوید: با کسی این کارها را کردم که حلمش با کوه‌ها برابر بود.


عمر شریف آن حضرت علیه السلام


مشهور طبق روایت حضرت باقر و حضرت صادق علیهما السلام عمر شریف آن حضرت ۴۷ سال و چند ماه بوده است.


شهادت آن حضرت علیه السلام


بعد از آتش‌بس بین حضرت و معاویه لعنه الله، امام علیه السلام به مدینه باز گشتند و ده سال در آنجا بودند تا اینکه معاویه توسط جعده دختر اشعث کندی لعنت الله علیهما آن حضرت را مسموم کرد. مدت مسمومیت حضرت چهل روز طول کشید. هنگامی که ارتحال حضرت نزدیک شد، امام حسین علیه السلام را با دیگر فرزندان امیر المومنین علیه السلام طلبیدند، و ودایع امامت و کتب رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیر المومنین علیه السلام و سلاح آن حضرت را به امام حسین علیه السلام سپردند و به آنچه امیر المومنین علیه السلام به آن حضرت وصیت فرموده بودند اهل بیت و شیعیانش را وصیت فرمود که امام بعد از من برادرم امام حسین علیه السلام است، دستوراتش را اطاعت کنید و از مخالفت با او بپرهیزید. سپس فرمود: شما را به خدا می‌سپارم و او خلیفه‌ی من بر شماست، چشمان مبارک خود را بست و دو دست و پا را دراز کرد و از دنیا رفت در حالی که می‌فرمود: لا اله الا الله. صدای گریه و ناله از منزل آن حضرت بلند شد، و مدینه از ناله و ضجه مانند روزی شده بود که رسول خدا صلی الله علیه و آله از دنیا رفت. برادران، اولاد، شیعیان صدا به نوحه و ناله بلند کرده، امام حسین علیه السلام در حالتی که اشک می‌ریخت متوجه غسل و حنوط کفن برادر شدند، سپس بر آن مظلوم نماز خواندند و جنازه را برای تجدید عهد با رسول خدا صلی الله علیه و آله به طرف روضه منوره نبویه بردند و آن وقایع اتفاق افتاد. بدن را به بقیع آوردند، امام حسین علیه السلام داخل قبر شد و بدن برادر را دفن کرد و هنگام خروج از قبر در حالت گریه می‌فرمود:


ءأدهن رأسی أم أطیب محاسنی

و رأسک معفور و أنت سلیب؟


یعنی: «آیا من، موی سرم را روغن بزنم و یا موی محاسنم را با عطر خوشبو کنم، با اینکه سر تو روی خاک است و تو همچون درخت شاخ و برگ ریخته، شده‏‌ای».


فلازلت أبکی، ما تغنت حمامة

علیک و ما هبت صبا و جنوب


یعنی: «من، همواره برای تو گریه می‏‌کنم، تا زمانی که کبوتر آواز می‏‌خواند و باد شمال و جنوب، می‏‌وزد.»


بکائی طویل و الدموع غزیرة

و أنت بعید و المزار قریب


یعنی: «گریه‏‌ی من، طولانی است و اشک‌هایم روان است، تو از ما دور شده‏‌ای، ولی قبرت به ما نزدیک است».


فلیس حریبا من أصیب بماله

و لکن من واری أخاه، حریب


یعنی: «آن کس که مالش ربوده شده، غارت شده نیست، بلکه غارت شده، کسی است که برادرش را در دل خاک، بپوشاند».


تقویم شیعه، نوشته استاد عبد الحسین بندانی، صفحه ۵۷-۶۰

  • ۰ نظر
  • ۱۳ شهریور ۰۱ ، ۲۳:۴۴
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


پنجم صفر


شهادت حضرت رقیه علیها السلام


در روز پنجم ماه صفر سال ۶۱ هجری قمری حضرت رقیه علیها السلام مظلومانه به شهادت رسید. نام شریفش «رقیه»، «فاطمه» و «زینب» است. پدرشان مولانا الشهید ابا عبد الله الحسین علیه السلام و مادرشان ام اسحاق رضوان الله علیها است. ولادت آن حضرت در مدینه بود و در سن سه سالگی یا بیشتر در محرم ۶۱ هجری با پدر بزرگوارش به کربلا آمد. قبل و بعد از روز عاشورا بارها مورد تفقد و دلجویی ابا عبد الله علیه السلام قرار گرفت تا آنجا که به خواهرشان حضرت زینب علیها السلام در مورد او سفارش فرمودند. بعد از شهادت امام حسین علیه السلام و اهل بیت و اصحاب، همراه با اسرا به کوفه و شام برده شد و در مسیر چهل منزل راه شام رنج‌های فراوانی دید. در شام بعد از دیدن سر نورانی پدر با پیشانی شکسته در خرابه، آنقدر ناله زد و گریست تا به ملکوت اعلا پیوست، و بدن شریف آن حضرت را شبانه دفن کردند.


از کهن‌ترین منابعی که نام آن حضرت با لفظ رقیه یاد شده قصیده‌ی سیف بن عمیره نخعی کوفی از اصحاب امام جعفر صادق و امام موسی کاظم علیهما السلام است:


و عبدکم سیف فتی ابن عمیرة           

عبد لعبد عبید حیدر قنبر


و سکینة عنها السکینة فارقت             

لما ابتدیت بفرقة و تغیّر


و رقیّة رق الحسود لضلعها             

و غدا لیعذرها الذی لم یعذر


و لأم کلثوم یجد جدید ها             

لثم عقیب دموعها لم یکرر


لم أنسها و سکینة و رقیّة             

یبکینه بتحسّر و تزفّر


یعنی: «و سکینه علیهم السلام که آرامش از او جداشد، زیرا مبتلا شد به جدایی از امام (و پدرش) و رقیه که به رقت آمد دل حسودان به جهت ناتوانیش، فردای قیامت عذرخواهی خواهند کرد گرچه پذیرفته نیست عذرشان. بر ام کلثوم مصیبت‌هایی رسید که هرگز تکرار نخواهد گشت و چهره‌اش با اشک پوشیده شد. هرگز فراموش نمی‌کنم سکینه و رقیه علیهما السلام را، که با ناله و حسرت بر امام حسین علیه السلام گریه می‌کردند.»


شواهد و مدارک در باره‌ی وجود شریف آن حضرت، و بودن قبر آن حضرت در مکان فعلی حرم مطهر، همراه با معجزات و کراماتی از آن مخدره‌ی مظلومه بسیار است که تعدادی تا کنون در کانال قرار گرفته و بسیاری ان شا الله در آینده در کانال قرار خواهند گرفت.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۵۶-۵۷

  • ۰ نظر
  • ۱۲ شهریور ۰۱ ، ۲۳:۵۴
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه

یکم صفر

۱- وارد کردن سر مطهر امام حسین علیه السلام به شام

بنی امیه این روز را به خاطر ورود سر مطهر امام حسین علیه السلام به شام عید قرار دادند.

۲- ورود اهل بیت علیهم السلام به شام

با رسیدن خبر نزدیک شدن اسرای اهل بیت علیهم السلام به دمشق، یزید ملعون دستوراتی صادر کرد:

۱. تاجی جواهر نشان و تختی مرصع به سنگ‌های قیمتی آماده کنند.

۲. بزرگان هر صنف با کمک یکدیگر شهر را در کمال زیبایی زینت نمایند.

۳. تمام اهل شهر لباس های زینتی بپوشند و خود را بیارایند.

۴. همگی در معابر رفت و آمد نموده، به یکدیگر تبریک بگویند.

۵. پس از آمادگی کامل با طبل و شیپور به استقبال اسرا بروند.

۶. جارچیان در شهر جار بزنند: سرهای بریده و زنان و اطفال کسانی بر شهر وارد می شوند که به قصد بر اندازی حکومت عازم عراق بوده‌اند، ولی عامل خلیفه یعنی ابن زیاد آن‌ها را کشته است. هر کس خلیفه را دوست دارد امروز شادی نماید.

شامیانِ پست نیز کوتاهی نکرده بر فراز بام ها بیرق‌های رنگارنگ بر افراشتند و در هر گذری بساط شراب پهن کردند. نغمه آوازه خوانان بلند بود، و مردم دسته دسته به سوی دروازه.ی کوفه در دمشق می‌رفتند و عده‌ای از شهر خارج شده بودند. این در حالی بود که اهل بیت مصیبت زده و داغدار پیامبر صلی الله علیه و آله را ـ که جبرئیل امین پاسبان حریم محترمشان بود ـ همراه با نیزه‌داران تازیانه به دست و بی‌رحم وارد دروازه ساعات کردند. آن نابخردان پست همین که جمع نورانی اسرا را دیدند زبان به جسارت گشودند. در آن شهر چه گذشت و با آن بزرگواران چه کردند قلم را یارای نوشتنش نیست.

۳- شروع جنگ صفین

پس از بی‌نتیجه ماندن نامه‌ها و موعظه‌های امیر المومنین علیه السلام به معاویه در ماه محرم، در روز چهارشنبه اول صفر سال ۳۸ هجری لشکر امیر المومنین علیه السلام در مقابل لشکر شام صف کشیدند. لشکر حضرت ۹۰ هزار نفر و لشکر معاویه ۸۵ هزار نفر بودند. لشکر کفر، آب را بر لشکر حضرت امیر المومنین علیه السلام بستند، ولی پس از گرفتن و باز نمودن آب توسط امام حسین علیه السلام لشکر حضرت مانع از رسیدن آب به لشکر معاویه نشدند. حضرت پس از شهادت تعدادی از اصحابشان یکباره با ده هزار نفر از طائفه‌ی ربیعه به لشکر معاویه حمله کردند و صفوف آنان را بر هم ریختند و تا قبه معاویه رسیدند و فرمودند: ای معاویه، برای چه مردم را به کشتن می‌دهی؟ بیا با من مبارزه کن تا هر کدام از ما کشته شود خلافت از دیگری باشد. عمرو عاص به معاویه گفت: علی با تو به انصاف سخن گفت. معاویه گفت: اما تو در این مشورت انصاف ندادی، چه اینکه هر کس به مصاف او بیرون رود به سلامت باز نگردد ! از اینجا بود که معاویه عمرو عاص را به اجبار به جنگ حضرت فرستاد. حضرت همین که او را شناخت شمشیر را بلند کرد تا او را به درک بفرستند، ولی عمرو عاص حیله کرد و عورت خود را مکشوف ساخت. آن حضرت رو از آن بی‌حیا بر گردانید و آن خبیث فرار کرد. سر انجام با حیله چند برگ از قرآن بر سر نیزه کردند، و ماجرای حکمین پیش آمد.

دوم صفر

۱- مجلس یزید

در این روز بنا بر نقلی اسرای آل رسول صلی الله علیه و آله را وارد مجلس یزید کردند. جا دارد فکر کنیم چه کسانی را با چه حالتی وارد بر چگونه مجلسی کردند؟

۲- شهادت زید بن علی بن الحسین علیهما السلام

در سال ۱۲۱ هجری قمری زید بن علی بن الحسین علیهم السلام در کوفه به شهادت رسید. بنا بر قولی شهادت او در اول صفر یا سوم صفر بوده است. خروج او در اول صفر یا اول محرم بوده است. پس از دفن در این روز یا ۱۸ ربیع الاول قبر او را شکافتند و بدن او را از قبر خارج نمودند و به زمین کشیده به دار زدند.

تقویم شیعه، نوشته استاد عبد الحسین بندانی، صفحه ۵۳-۵۶

  • ۰ نظر
  • ۰۸ شهریور ۰۱ ، ۰۱:۰۹
  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


ماه صفر


در ماه صفر ثقل حوادث بر دوش سنگینی می‌کند. ادامه عزای امام حسین علیه السلام از یک سو، شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله و امام مجتبی و امام رضا علیهم السلام از سوی دیگر، آغاز غصب خلافت از جهت دیگر مصائب پشت سرهمی است که در این ماه باید سوگوار آن باشیم. در روزهای ۱، ۲، ۵، ۷، ۸، ۹، ۱۱، ۱۲، ۱۴، ۱۵، ۲۰، ۲۴، ۲۶، ۲۷، ۲۸، ۲۹، ۳۰ این ماه وقایعی رخ داده که در یک نگاه به این صورت قابل تقسیم است: وقایع مربوط به کربلا، که از وارد کردن سر مطهر امام حسین علیه السلام به شام آغاز می‌شود. در پی آن ورود اهل بیت علیهم السلام به شام و سپس مجلس یزید ملعون است. شهادت حضرت رقیه علیه السلام نیز پیرو آن اتفاق افتاده است. آزادی اهل بیت علیهم السلام از زندان شام و بازگشت اهل بیت علیهم السلام از شام به کربلا، و ورود جابر در اربعین برای زیارت سید الشهداء علیه السلام و ملحق شدن رأس مطهر امام حسین علیه السلام به بدن مطهر در کربلا وقایع بعدی است. مصائب معصومین دیگر از بیماری رسول خدا صلی الله علیه و آله آغاز می‌شود. شهادت آن حضرت و آغاز مصائب حضرت زهرا علیه السلام مرحله اول آن است. شهادت امام مجتبی علیه السلام و امام رضا علیه السلام نیز مصائب بعدی است. وفات حضرت سلمان، شهادت عمار یاسر، شهادت محمد بن ابی بکر و شهادت زید بن علی بن الحسین علیهم السلام وقایع دیگری است که در این ماه اتفاق افتاده است. در خواست کتف توسط پیامبر صلی الله علیه و آله و تشکیل لشکر اسامه از وقایع آخرین سال عمر پیامبر صلی الله علیه و آله است. آغاز امامت امیر المومنین علیه السلام که در واقع آغاز غصب خلافت آن حضرت است دنباله همان روزهای تلخ است. شروع جنگ صفین، لیلة الهریر در پایان جنگ صفین، مسئله حکمین، و سپس جنگ نهروان برگ‌هایی از روزگار خلافت امیر المومنین علیه السلام است.


تقویم شیعه، نوشته استاد عبد الحسین بندانی، صفحه ۵۱-۵۲

  • ۰ نظر
  • ۰۷ شهریور ۰۱ ، ۲۱:۴۹
  • مصطفی جمشیدی