شهادت حضرت زهرا علیها السلام در کلام امام صادق علیه السلام به روایت طبری شیعی
شهادت حضرت زهرا علیها السلام در کلام امام صادق علیه السلام به روایت طبری شیعی
شیخ محمد بن جریر طبری شیعی رضوان الله علیه روایت کرده است:
٤٣ / ٤٣ - حدثني أبو الحسين محمد بن هارون بن موسى التلعكبري، قال: حدثني أبي، قال: حدثني أبو علي محمد بن همام بن سهيل رضي الله عنه، قال: روى أحمد ابن محمد بن البرقي، عن أحمد بن محمد الاشعري القمي، عن عبد الرحمن بن أبي نجران ، عن عبد الله بن سنان، عن ابن مسكان، عن أبي بصير، عن أبي عبد الله جعفر بن محمد عليه السلام، قال: ولدت فاطمة عليها السلام في جمادى الآخرة، يوم العشرين منه، سنة خمس وأربعين من مولد النبي صلى الله عليه وآله. وأقامت بمكة ثمان سنين، وبالمدينة عشر سنين، وبعد وفاة أبيها خمسة وسبعين يوما. وقبضت في جمادي الآخرة يوم الثلاثاء لثلاث خلون منه، سنة إحدى عشرة من الهجرة. وكان سبب وفاتها أن قنقذا مولى عمر لكزها بنعل السيف بأمره، فأسقطت محسنا ومرضت من ذلك مرضا شديدا، ولم تدع أحدا ممن آذاها يدخل عليها. وكان الرجلان من أصحاب النبي صلى الله عليه وآله سألا أمير المؤمنين أن يشفع لهما إليها ، فسألها أمير المؤمنين عليه السلام فأجابت، فلما دخلا عليها قالا لها: كيف أنت يا بنت رسول الله ؟ قالت: بخير بحمد الله. ثم قالت لهما: ما سمعتما النبي صلى الله عليه وآله يقول: " فاطمة بضعة مني، فمن آذاها فقد آذاني، ومن آذاني فقد آذى الله " ؟ قالا: بلى. قالت: فو الله، لقد آذيتماني. قال: فخرجا من عندها وهي ساخطة عليهما.
ابو بصیر از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که فرمود: حضرت فاطمه زهرا علیها السلام در روز سه شنبه سوم جمادی الثانی سال یازدهم هجری از دنیا رفت و سبب وفات آن حضرت نیز این بود که قنفذ غلام عمر به دستور او با غلاف شمشیر ضربهای به او زد که محسن را سقط کرد و به خاطر آن به شدت بیمار شد. آن حضرت به هیچ یک از کسانی که او را اذیت کرده بودند، اجازه نداد که بر او وارد شوند. دو نفر از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله (ابو بکر و عمر لعنهما الله) از امیر المومنین علیه السلام اجازه گرفتند که شفاعت آنها را بنماید که بر آن حضرت وارد شوند و امیر المومنین علیه السلام برای آنان اجازه گرفت. هنگامی که وارد شدند، از حال صدیقه طاهره علیها السلام سوال کردند، آن حضرت فرمود: خدا را شکر خوبم. سپس فرمود: آیا از رسول خدا صلی الله علیه و آله نشنیدید که میفرمود: فاطمه پارهای از تن من است، هر کس او را بیازارد به راستی که مرا آزرده است و هر کس مرا بیازارد خدا را آزرده است؟ گفتند: بله شنیدهایم. پس فرمود: به خدا سوگند که شما دو نفر مرا اذیت کردهاید. امام صادق علیه السلام فرمود: آن دو نفر از نزد آن حضرت خارج شدند؛ در حالی که صدیقه طاهره سلام الله علیها بر آن دو خشمگین بود».
دلائل الامامة، تالیف طبری شیعی، صفحه ۱۳۴-۱۳۵
بر قاتلین حضرت زهرا سلام الله علیها لعنت