تقویم شیعه: چهارم شعبان

تقویم شیعه

چهارم شعبان

ولادت حضرت عباس علیه السلام

در این روز در سال ۲۶ هجری قمری علمدار کربلا سقای نینوا حضرت قمر منیر بنی هاشم ابو الفضل العباس علیه السلام به دنیا آمد. نام مشهور آن حضرت عباس علیه السلام است. به آن حضرت ابو الفضل، ابو القربه، قمر بنی هاشم، باب الحوائج، عبد صالح و سقا می‌گویند. پدرشان حضرت امیر المومنین علی بن ابی طالب علیهما السلام، و مادرشان حضرت ام البنین فاطمه علیها السلام دختر حزام کلابیه است. آن حضرت خوش سیما و زیبارو بود و به همین جهت به ماه بنی هاشم ملقب شد. قامتی بلند و بازوهایی قوی داشت و بر اسب که می نشست و پا در رکاب می‌نمود زانوی آن حضرت تاگردن اسب می‌رسید. مظهر جلال و جبروت حضرت کردگار بود، و در شجاعت و صفات بعد از امام حسن و امام حسین علیهم السلام سرآمد اولاد امیر المومنین علیه السلام بود. آن حضرت سپهسالار و علمدار مظلوم کربلا بود.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۳۷-۲۳۸

پاداش محبت و اقتدا به امیر المومنین و ائمه علیهم السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت اهل تسنن)

پاداش محبت و اقتدا به امیر المومنین و ائمه علیهم السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت اهل تسنن)

ابی نعیم اصفهانی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُظَفَّرِ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرِ بْنِ عَبْدِ الرَّحِيمِ، ثنا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ يَزِيدَ بْنِ سُلَيْمٍ، ثنا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عِمْرَانَ بْنِ أَبِي لَيْلَى، أَخُو مُحَمَّدِ بْنِ عِمْرَانَ، ثنا يَعْقُوبُ بْنُ مُوسَى الْهَاشِمِيُّ، عَنِ ابْنِ أَبِي رَوَّادٍ، عَنْ إِسْمَاعِيلَ بْنِ أُمَيَّةَ، عَنْ عِكْرِمَةَ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَحْيَا حَيَاتِي، وَيَمُوتَ مَمَاتِي، وَيَسْكُنَ جَنَّةَ عَدْنٍ غَرَسَهَا رَبِّي، فَلْيُوَالِ عَلِيًّا مِنْ بَعْدِي، وَلْيُوَالِ وَلِيَّهُ، وَلْيَقْتَدِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِي، فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِي خُلِقُوا مِنْ طِينَتِي، رُزِقُوا فَهْمًا وَعِلْمًا. وَوَيْلٌ لِلْمُكَذِّبِينَ بِفَضْلِهِمْ مِنْ أُمَّتِي، لِلْقَاطِعِينَ فِيهِمْ صِلَتِي، لَا أَنَالَهُمُ اللهُ شَفَاعَتِي».

کسی که بخواهد حیات و زندگیش همانند حیات و زندگانی من، و مرگش همانند مردن من باشد و در بهشت عدنی که پروردگارم نهال آن را کاشته است مسکن گزیند، پس باید علی علیه السلام را دوست بدارد و دوست وی را نیز دوست بدارد و به امامان بعد از من اقتدا نماید، زیرا که ایشان عترت من هستند و از سرشت و طینت من آفریده شده‌اند و از سرچشمه زلال فهم و علم کاملا بهره‌مند گشته‌اند. و وای بر گروهی که فضیلت و برتری آن‌ها را تکذیب کنند و رشته پیوسته میان من و ایشان را قطع نمایند؛ خداوند شفاعت مرا شامل حال آنان نفرماید.

حلیة الاولیاء، تالیف ابی نعیم اصفهانی، جلد ۱، صفحه ۸۶، چاپ دار الکتب العلمیة

تقویم شیعه: سوم شعبان

تقویم شیعه

سوم شعبان

۱- ولادت امام حسین علیه السلام

در این روز در سال ۴ هجری قمری آقای شهیدان و سرور و سالار شیعیان و دلباختگان، اشک هر مومن، امام زاهد عباد، شهید غریب، عطشان نینوا حضرت ابا عبدالله الحسین الشهید علیه السلام عالم را به نور خود منور فرمود. اقوال دیگر در ولادت آن حضرت پنجم شعبان و سی‌ام ربیع الاول و دوازدهم رجب است.

القاب امام حسین علیه السلام

نام مبارک آن حضرت در تورات شبیر و در انجیل طاب است. پدرشان مولانا و مقتدانا امیر المومنین علی بن ابی طالب علیهما السلام و مادرشان حضرت ولیة الله و حبیبته خاتون دو سرا صدیقه کبری فاطمه زهرا علیها السلام است. کنیه آن حضرت ابو عبد الله و کنیه خاص آن حضرت ابو علی است. القاب حضرت الشهید، السعید، السبط الثانی، الامام الثالث، الرشید، الطیب، الوفی، السید، الزکی، المبارک، تابع لمرضات الله است.

پیامبر صلی الله علیه و آله در ولادت امام حسین علیه السلام

هنگامی که خبر ولادت آن حضرت به پیامبر گرامی صلی الله علیه و آله رسید، به خانه امیر المومنین علیه السلام آمدند و به اسماء فرمودند تا مولود را بیاورد. اسماء حضرت را در پارچه‌ای سفید پیچید و خدمت رسول اکرم صلی الله علیه و آله آورد. پیامبر صلی الله علیه و آله در گوش راست آن حضرت اذان و در گوش چپ اقامه فرمودند. روز اول یا هفتم ولادت امین وحی الهی جبرئیل فرود آمد و عرض کرد: «سلام خداوند بر تو باد ای پیامبر، این نوزاد را را به نام پسر کوچک هارون شبیر نام بگذار، که به عربی حسین گفته می شود. چون علی علیه السلام برای شما بسان هارون برای موسی بن عمران است، جز آنکه شما خاتم پیامبرانی.» به این ترتیب نام پر عظمت حسین از جانب پروردگار برای دومین فرزند فاطمه علیها السلام انتخاب شد. در این روز ملائکه آسمان‌ها برای عرض تهنیت به مناسب این ولادت خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله رسیدند و از خاک قبر آن بزرگوار برای پیامبر صلی الله علیه و آله آوردند و به آن حضرت تعزیت نیز گفتند. یکی از معجزات روز ولادت آن حضرت این بود که فطرس ملک یا دردائیل پناه به آن امام مظلوم برد و خداوند او را بخشید و او را به مقام قبلی‌اش بازگردانید.

دوران زندگی امام حسین علیه السلام

آن حضرت شش سال و چند ماه با جد گرامی خود رسول اکرم صلی الله علیه و آله بود. مدت سی سال با پدر بزرگوار خود مولای متقیان امیر المؤمنان علیه السلام زندگی کرد، و در جمل، صفین و نهروان شرکت داشت. در دوران زمامداری غاصبانه عمر، امام حسین علیه السلام در سن ده سالگی وارد مسجد شد و خلیفه غاصب دوم را به منبر پیامبر صلی الله علیه و آله مشاهده کرد که سخن می‌گفت. از منبر بالا رفت و فریاد زد: «ای دروغگو از منبر پدرم رسول خدا صلی الله علیه و آله فرود آی نه منبر پدرت!» بعد از شهادت امیر المومنین علیه السلام همراه و شریک رنج‌های امام حسین علیه السلام بود، و شاهد بود که معاویه و دیگر منافقین و کافران چگونه دهان آلوده خود را به بدگویی پدر بزرگوارش امیر المومنین و برادرش امام حسن علیه السلام می‌گشایند. پس از آنکه امام مجتبی علیه السلام را مظلومانه شهید کردند؛ امامت به آن وجود سراپا جود رسید، و بعد از مصائب و اذیت‌ها و زخم زبان‌ها، در روز عاشورا آن حضرت را به شهادت رسانیدند. 

در این روز توقیع مبارک از ناحیه امام زمان علیه السلام در رابطه با ولادت امام حسین علیه السلام به قاسم بن علاء همدانی صادر شد.

۲- ورود امام حسین علیه السلام به مکه

در شب جمعه سوم شعبان سال ۶۰ هجری قمری امام حسین علیه السلام وارد مکه شدند و تا ذی الحجه در آنجا اقامت داشتند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۳۳-۲۳۶

تقویم شیعه: دوم شعبان

تقویم شیعه

دوم شعبان

۱- آغاز وجوب روزه

در این روز در سال دوم هجری روزه ماه مبارک رمضان واجب شد.

۲- مرگ معتز عباسی

در این روز در سال ۲۵۵ هجری قمری معتز بالله به درک واصل شد. نام او زبیر یا محمد بود که بعد از پسر عمویش مستعین به خلافت رسید. از بزرگ‌ترین جرائم او این بود که امام هادی علیه السلام را به شهادت رساند؛ و چون ترس آن داشت که مؤید بر ضد او قیام کند او را در لحاف مسموم پیچید و دو طرف آن را بست تا در ۲۳ رجب مرد. او پیوسته سرکردگان اتراک را می‌کشت تا در روز مبعث سال ۲۵۵ هجری قمری عده‌ای به سرکردگی صالح بن وصیف دور معتز را گرفتند و توبیخ و سرزنش کردند و از او مطالبه اموال کردند و او را از حجره بیرون کشیدند و در آفتاب گرم به پای داشتند که از شدت گرما تکیه بر یک پا می‌کرد و او را پیوسته می‌زدند تا اینکه در ۲۷ رجب خود را از خلافت خلع کرد. سپس سه روز به او آب و غذا ندادند تا مرد؛ و به قولی دیگر او را با آب جوش تنقیه کردند. بعضی گفته‌اند: او را پنج روز در گرمابه بدون آب و غذا حبس کردند و روز آخر آب نمک یا آب برفی به او دادند و به این سبب کشته شد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۳۳

تقویم شیعه: ماه شعبان المعظم

تقویم شیعه

ماه شعبان المعظم

ماه شعبان ماه سرور شیعه به قدوم امامان معصوم علیهم السلام است. روزهای ۲، ۳، ۴، ۵، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۵، ۱۸، ۱۹ این ماه روزهای مهمی از تاریخ اسلام است. ولادت امام حسین علیه السلام، امام زین العابدین علیه السلام، حضرت بقیه الله الاعظم علیه السلام، حضرت عباس علیه السلام و حضرت علی اکبر علیه السلام مهم‌ترین اخبار سراسر سرور در این ماه هستند. مرگ حفصه و مغیره بن شعبه نیز دو خبر مسرور کننده در این ماه‌اند. از سوی دیگر شهادت سعید بن جبیر، وفات علی بن محمد سمری و حسین بن روح نوبختی دو نایب امام زمان (علیه السلام) روزهای حزن این ماه‌اند. جنگ بنی سعد جنگ رخ داده در این ماه است. آغاز وجوب روزه یک روز تاریخی در زمینه احکام اسلامی است. ورود امام حسین علیه السلام به مکه، آخرین توقیع امام زمان علیه السلام و شناساندن امام زمان علیه السلام به شیعیان نیز سر آغاز تحولات عظیمی در تاریخ اسلام‌اند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۳۱