رسول خدا صلی الله عليه و آله فرمودند:
خَيرُ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ العِلمِ ، و شَرُّ الدُّنيا وَالآخِرَةِ مَعَ الجَهلِ .
خير دنیا و آخرت با دانش است و شر دنیا و آخرت با نادانی است.
بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی رحمه الله، جلد ۷۹، صفحه ۱۷۰
خوشا آن دل که شیدای علی شد
ز جان مستِ تولّای علی شد
خوش آن دل با صدای عاشقانه
اذان گوی مصلای علی شد
دلِ او از زلالِ عشق لبریز
غزل خوانِ سراپای علی شد
خوشا جانی که دردش را شنیده
وَ قلبش چاهِ غم‌های علی شد
میانِ کوه و جنگل باغ و دریا
دلش آهوی صحرای علی شد
خوشا آنکه تمامِ مشکلش حل
به یمنِ ذکرِ یک "یای" علی شد
سلامم را رسان بر عاشقی که
اسیرِ چشمِ شهلای علی شد
به شوقِ جرعه‌ای از کوثرِ عشق
لبالب مستِ مینای علی شد
طوافِ کعبه و سعی و صفایش
همه در سِرّ معنای علی شد
سرش مستِ جنون و بی قراری
دلش شوقِ تمنّای علی شد
خوش آن جانی چو ماهی در دلِ آب
اسیرِ موجِ دریای علی شد
خوشا بر حال آنکس در دو عالم
براتش مُهر و امضای علی شد
به همراهِ پیمبر تا به معراج
خدا رازِ تسلای علی شد
شبِ معراج تندیسِ امامت
ز دستِ حق اعطای علی شد!
(هستی محرابی)
بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۲۵)
(٤٨١) العُوجْبُ يِوجِبُ العِثٰارَ
خودپسندی لغزش می‌آورد.
(٤٨٢) التَّانِّي يُوجِبُ الْإِسْتِظْهٰارَ
احتیاط، پشتیبان جستن است.
(٤٨٣) الإِصْرٰارُ يُوجِبُ النّٰارَ
اصرار [بر گناه] سبب دوزخ است.
(٤٨٤) الْأَمٰانِي شِيَمَةُ الحُمْقيٰ
آرزوهای بیجا، روش ابلهان است.
(٤٨٥) التَّوٰانِي سَجِيَّةُ النَّوْكِي
سستی، خوی نادانان است.
(٤٨٦) الدُّنْيٰا دٰارُ الْأَشْقِيآءِ
دنیا سرای بد سیرتان است.
(٤٨٧) الجَنَّةُ دٰارُ السُّعَدٰآءِ
بهشت، خانه‌ی نیک بختان است.
(٤٨٨) الدُّنْيٰا مَعْبَرَةُ الآخِرَةِ
دنیا، گذرگاه آخرت است.
(٤٨٩) الطَّمَعُ مَذَلَّةٌ حٰاضِرَةٌ
طمع، ذلت حاضر است.
(٤٩٠) الدُّنْيٰا مُطَلَّقَةُ الأَكيٰاسِ
دنیا رها شده‌ی زیرکان است.
(٤٩١) العٰاجِلَةُ مُنْيَةُ الْأَرْجٰاسِ
دنیا آرزوی ناپاکان است.
(٤٩٢) العِزُّ مَعَ اليَأسِ
ارجمندی با ناامید [از مردم] است.
(٤٩٣) الذُّلُّ فِي مَسْئَلَةِ النّٰاسِ
درخواست از مردم ذلت آور است.
(٤٩٤) الذُّلُّ مَعَ الطَّمَعِ
طمع با خواری همراه است.
(٤٩٥) الكَرِيمُ يَتَغٰافَلُ و يَنْخَدِعُ
انسان كريم و بزرگوار خود را به غفلت و بی‌خبرى می‌زند و فريب خورده نشان می‌دهد.
(٤٩٦) المَرْءُ إِبْنُ سٰاعَتِهِ
آدمی فرزند زمان خویش است.
(٤٩٧) العٰاقِلُ عَدْوُّ شَهْوَتِهِ
خردمند، دشمن شهوت خویش است.
(٤٩٨) الجٰاهِلُ عَبْدُ شَهْوَتِهِ
نادان، بنده‌ی شهوت خویش است.
(٤٩٩) القَنْيَةُ نَهْبُ الأَحْدٰاثِ
پس انداز، تاراج حوادث است.
(٥٠٠) المٰالُ سَلْوَةُ الوُرّٰاثِ
دارایی، آسایش وارثان است.
رابطه علم و عدل از زبان شاه متقین امیر المومنین علیه السلام
ابن شعبه حرانی رحمه الله عالم بزرگ شیعه نقل کرده است که امیر المومنین علیه السلام فرمودند:
العدل علی اربع شعب: علی غائص العلم و غمره العلم و زهره الحکم و روضه الحلم. فمن فهم فسر جمیع العلم و من عرف الحکم لم یضل و من حلم لم یفرط فی امره و عاش به فی الناس حمیدا.
بیانی عقلی: عدل تنها با علم کامل محقق می‌شود، زیرا کسی که جای هر چیز را نداند نمی‌تواند هر چیز را در جای خود نهد از این رو کسی که جاهل است و در امور علم قطعی و جامع ندارد نمی‌تواند متولی آن شود مگر آن که به سرچشمه دانش متصل باشد و بتواند در مبهمات به او رجوع کند.
تحف العقول، تالیف ابن شعبه حرانی، صفحه ۱۱۵، چاپ المکتبة الحیدریة
دجال بصره در کلام امیر المومنین علیه السلام
سید بن طاووس رضوان الله علیه روایت کرده که امیر المومنین علیه السلام در بخشی از سخنان خود فرمودند:
برحذر باشید از دجالی که از بصره خروج می‌کند، او از من نیست و او مقدمه کلیه دجال‌هاست.
نشانه‌های ظهور امام زمان علیه السلام، ترجمه الملاحم و الفتن، تالیف سید بن طاووس، صفحه ۳۵۹
دجال بصره در روایت به احتمال زیاد همین احمد الحسن الدجال، یمانی کذاب است البته ما نه می‌خواهیم و نه قصد تطبیق دادن صد در صد روایات آخر الزمان با اشخاص را داریم ولی ادله روشنی هست که ثابت می‌کند دجال بصره همین احمد الحسن الدجال می‌باشد که اگر او هم نباشد هیچ چیز از بطلان و رذالت و پستی این ملعون را کم نمی‌کند.