حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

من مسلمان شده ی دستِ علی از ازلم

باده نوشِ یدِ ساقی ز شرابِ عسلم

در جهان نامِ من از جمله جدا گشت که چون

علوی مذهبم و شهره ی ضربُ المَثلم

دل و جان سوخته ی مکتبِ مظلومیتم

شیعه ی شیرِ خدا فاتحِ جنگِ جملم

به خودِ کعبه و آن سینه ی صد چاک قسم

به جز از گوشه نگاهش نبوَد ماحَصلم

من کجا نظم کجا وُ غزل و شعر کجا

ولی از مِهرِ علی چشمه ی شعر و غزلم

گر بمیرم وسطِ سجده به هنگامِ نماز

بی تولّای علی خیر نباشد عملم

سر به تعظیم نهم موقعِ جان دادن اگر

به رخش خیره شوم چون که بیاید اجلم

علی ای شاهِ ولایت تویی عِزّ و شَرفم

با تو من گُوهرِ اصلم وَ کِه گفته بدلم!

(هستی محرابی)