امام حسن علیه السلام شبیه‌ترین مردم به رسول خدا صلی الله علیه و آله
شیخ مفید رضوان الله علیه روایت کرده است که امام صادق عليه السلام فرمودند:
كانَ الحَسَنُ أشبَهَ النّاسِ بِرَسولِ اللّه ِ خَلقا و سُؤدُدا و هَديا.
امام حسن عليه السلام در خلقت و سيرت و شرافت شبيه ترين مردم به رسول خدا بود.
الارشاد، تالیف شیخ مفید، جلد ۲، صفحه ۵، چاپ موسسه آل البیت لاحیاء التراث
امیر المومنین علیه السلام از چه موقع امیر المومنین نامیده شدند؟
سید بن طاووس رضوان الله علیه روایت کرده است:
فيما نذكره من المجلد الأول من كتاب «الدلائل» تأليف الشيخ الثقة أبي جعفر محمد بن جرير الطبري، بتقديم تسمية مولانا علي عليه السلام بأمير المؤمنين، فقال ما هذا لفظه: وأخبرني أبو عبد الله الحسين بن عبد الله البزاز قال: حدثنا أبو الحسن علي بن محمد بن أحمد بن لؤلؤ البزاز قال: حدثنا أبو سهيل أحمد بن عبد الله بن زياد قال: حدثني أبو العباس عيسى بن إسحاق قال: سئلت إبراهيم بن هراسة عن عمرو بن شمر عن جابر الجعفي قال: قال أبو جعفر محمد بن علي عليهما السلام: لو علم الناس متى سمي علي (أمير المؤمنين) ما انكروا ولايته. قلت: رحمك الله، متى سمي علي (أمير المؤمنين)، قال: كان ربك عز وجل حيث أخذ من بني آدم من ظهورهم ذريتهم وأشهدهم على أنفسهم ألست بربكم ومحمد رسولي وعلي أمير المؤمنين.
از جابر جعفی نقل شده است که حضرت امام باقر علیه السلام فرمودند: اگر مردم می‌دانستند از چه زمانی علی علیه السلام امیر المومنین خوانده شد، هرگز ولایتش را انکار نمی‌کردند. جابر پرسید: خدا به شما رحمت عنایت کند، علی علیه السلام از چه زمانی امیر المومنین خوانده شد؟ حضرت پاسخ دادند: پروردگار عزیز و جلیل علی علیه السلام را امیر المومنین خواند از زمانی که در عالم ذر از صلب فرزندان حضرت آدم، ذریه آن‌ها را بر گرفت و آن‌ها را گواه بر خویشتن ساخت و فرمود: آیا من پرودگار شما نیستم؟ و محمد (صلی الله علیه و آله) رسول من و علی (علیه السلام) امیر المومنین؟
اليقين، تالیف سید بن طاووس، صفحه ۲۲۲، باب ۶۵، چاپ دار العلوم بیروت
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایة امیرالمومنین علیه السلام
امیر المومنین علیه السلام برگزیده خداوند (به روایت اهل تسنن)
ابن مردویه از علمای اهل تسنن روایت کرده است:
ابن مردويه، عن ابن عباس، عن النبي صلى الله عليه وآله وسلم: «علي صفوة الله».
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: علی (علیه السلام) برگزیده خداست.
مناقب علی بن ابی طالب (علیهما السلام)، تالیف ابن مردویه، صفحه ۶۶، حدیث ۳۹، چاپ دار الحدیث
به اعتراف احمد بن حنبل اگر علمای اهل تسنن خیانت نمی‌كردند و همه روایات را نقل می‌كردند، تمام مردم شیعه می‌شدند!!!
۵۵۶۹ـ حدثني محمد بن عبد الله قال حدثنا أبو داود عن شعبه قال لقد حدثنا الحكم عن عبد الرحمن بن أبي ليلي عن علي بشيء لو حدثتكم لرقصتم والله لا تسمونه مني أبدا
۵۵۷۰ـ وحدثنا به محمود بن غيلان مثله وقال لترفضتم.
قال أبو عبد الرحمن وهو أشبه
احمد بن حنبل (از ائمه اربعه اهل تسنن) می‌گوید: ابو داود از شعبه بن حجاج نقل می‌كند كه: من روایاتی را از عبد الرحمن بن ابی ليلی از قول امیر المومنین (علیه السلام) شنیده‌ام كه اگر برای شما آن‌ها را نقل كنم، به خدا سوگند كه همه شما می‌رقصید و هرگز آن‌ها را از من نخواهید شنید.
احمد بن حنبل در ادامه می‌گوید كه همین روایت را محمود بن غيلان برای من نقل كرده است كه شعبه گفته كه اگر آن‌ها را نقل كنم، همه شما رافضی (شیعه) خواهید شد. ابو عبد الرحمن (عبد الله بن احمد بن حنبل) گفته: اين تعبير درست‌تر است.
العلل و معرفة الرجال، تالیف احمد بن حنبل، جلد ۳، صفحه ۳۵۴-۳۵۵، چاپ دار الخانی
شرح حال شعبة بن الحجاج
شمس الدین ذهبی در شرح حال او می‌نویسد:
شعبة بن الحجاج بن الورد الحجة الحافظ شيخ الإسلام أبو بسطام الأزدي … بن المديني له نحو ألفي حديث وكان الثوري يقول شعبه أمير المؤمنين في الحديث وقال الشافعي لولا شعبه لما عرف الحديث بالعراق قال أبو بكر البكراوي ما رأيت أحدا أعبد لله من شعبه…
شعبه بن حجاج حجت و حافظ (بیش از سیصد هزار حدیث حفظ بود) و شیخ الاسلام بود. ابن مدینی گفته که او دو هزار حدیث نقل کرده است. ثوری گفته كه او در علم حدیث «امیر المومنین» بود. شافعی گفته كه اگر شعبه نبود، کسی در عراق حدیث را نمی‌شناخت. ابو بکر بکراوی گفته که کسی را ندیده است كه به اندازه شعبه خداوند را عبادت کند !!! ….
تذکرة الحفاظ، تالیف ذهبی، جلد ۱، صفحه ۱۹۳، چاپ دائرة المعارف العثمانیة
بله، اگر دستان امانت‌دار اجازه می‌دادند، الآن همه بشریت در صراط مستقیم الهی بودند و این خیانت‌ها باعث شده است كه امت اسلامی به هفتاد و سه فرقه تقسیم شوند و …
این شخص که گفته‌اند از همه عابدتر بوده، این خیانت بزرگ را کرده است، دیگرانی که به اندازه او نبوده‌اند، چه خیانت‌هایی کرده‌اند، خدا می‌داند !!!!
الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولاية أمير المؤمنين عليه السلام.
مودت اهل بیت شرط قبولی اعمال امت (به روایت اهل تسنن)
طبرانی عالم بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:
۲۲۳۰- حدّثنا أحمد بن محمّد المرّيّ البغداديّ قال: نا حرب بن الحسن الطّحّان قال: نا حسين بن الحسن الأشقر قال: نا قيس بن الرّبيع، عن ليث، عن ابن أبي ليلى، عن الحسن بن عليّ أنّ رسول اللّه صلّى الله عليه وسلّم قال: زَمُوا مَوَدَّتَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ، فَإِنَّهُ مَنْ لَقِيَ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ وَهُوَ يَوَدُّنَا دَخَلَ الْجَنَّةَ بِشَفَاعَتِنَا، وَالَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، لَا يَنْفَعُ عَبْدًا عَمَلُهُ إِلَّا بِمَعْرِفَةِ حَقَّنَا».
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: مودت ما اهل بیت را شعار خودتان قرار دهید. هر كس خدا را ملاقات كند و مودت ما اهل بیت در دلش باشد، با شفاعت ما وارد بهشت می‌شود. قسم به خدایی که جان من در دست اوست! بدون معرفت حق ما اهل بیت، عملی از احدی مقبول نیست.
المعجم الاوسط، تالیف طبرانی، جلد ۲، صفحه ۳۶۰، حدیث ۲۲۳۰
اهل تسنن با مودت دشمنان اهل بیت و غاصبین حق آن‌ها چگونه انتظار قبولی اعمال خود را دارند؟