آویزان شدن چهار تن از علمای ارشد اهل تسنن به قاطر امام رضا علیه السلام !!!

آویزان شدن چهار تن از علمای ارشد اهل تسنن به قاطر امام رضا علیه السلام !!!

عجلونی از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نويسد:

وفي مسند الفردوس لمادخل علي بن موسى الرضا نيسابور بغلة شهباء فخرج علماء البلد في طلبه منهم يحيي بن يحيي و ابن راهويه و احمد بن حرب و محمد بن رافع فتحلقوا بلجام دابة .

هنگامی كه امام رضا سوار بر قاطر وارد نیشابور وارد شد علما به استقبال خارج شدند و يحیی بن يحیی و ابن راهويه و احمد بن حرب و محمد بن رافع به افسار قاطر امام رضا آويزان شدند!

كشف الخفاء ومزيل الالباس، تالیف اسماعيل عجلونی، جلد ۱، صفحه ۳۶، چاپ مکتبة العلم الحدیث

شرح حال این چهار عالم اهل تسنن

النَّيْسابوري (۱۴۲- ۲۲۶ ه ۷۵۹- ۸۴۰ م) يحيى بن يحيى بن بكير بن عبد الرحمن، التميمي الحنظليّ، أبو زكريا، النيسابورىّ: إمام في الحديث، ورع، ثقة. كان من سادات أهل زمانه علما و دينا و نسكا و إتقانا. قال ابن حجر العسقلاني. طوَّل الحاكم ترجمته في تاريخه، و قسم الرواة عنه إلى خمس طبقات. و قال ابن راهويه: مات و هو إمام الدنيا!

الاعلام، تألیف زرکلی، جلد ۸ ، صفحه ۱۷۶

ابن راهْوَيْه (۱۶۱- ۲۳۸ ه ۷۷۸- ۸۵۳ م) إسحاق بن إبراهيم بن مخلد الحنظليّ التميمي المروزي، أبو يعقوب ابن راهويه: عالم خراسان في عصره. من سكان مرو (قاعدة خراسان) و هو أحد كبار الحفاظ. طاف البلاد لجمع الحديث و أخذ عنه الإمام أحمد ابن حنبل و البخاري و مسلم و الترمذي و النسائي و غيرهم. و قيل في سبب تلقيبه «ابن راهويه» إن أباه ولد في طريق مكة فقال أهل مرو: راهويه! أي ولد في الطريق. و كان إسحاق ثقة في الحديث، قال الدارميّ: ساد إسحاق أهل المشرق و المغرب بصدقة. و قال فيه الخطيب البغدادي: اجتمع له الحديث و الفقه و الحفظ و الصدق و الورع و الزهد، و رحل إلى العراق و الحجاز و الشام و اليمن. و له تصانيف، منها «المسند- خ» الجزء الرابع منه، في دار الكتب. استوطن نيسابور و توفي بها.

الاعلام، تألیف زرکلی، جلد ۱ ،صفحه ۲۹۲

أحمد بن حرب النيسابوري الزّاهد الذي قال فيه يحيى بن يحيى: إن لم يكن من الأبدال فلا أدري من هم؟. رحل و سمع من ابن عيينة و جماعة، و كان صاحب غزو، و جهاد، و مواعظ، و مصنفات، في العلم.

شذرات الذهب، تألیف عبد الحی العکری، جلد ۳، صفحه ۱۵۷

محمَّد بن رافِع (۰۰۰- ۲۴۵ ه ۰۰۰- ۸۵۹ م) محمد بن رافع بن أبي زيد القشيري بالولاء، أبو عبد الله، النيسابورىّ: زاهد، من ثقات المحدثين. كان شيخ عصره في خراسان. روى عنه البخاري ۱۷ حديثا و مسلم ۳۶۲ حديثا.

الاعلام، تألیف زرکلی، جلد ۶، صفحه ۱۲۴

آتش جهنم، نتیجه‌ی دشمنی با اهل بیت علیهم السلام (به روایت اهل تسنن)

آتش جهنم، نتیجه‌ی دشمنی با اهل بیت علیهم السلام (به روایت اهل تسنن)

ابن حبان از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

أَخْبَرَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ یَزِیدَ الْقَطَّانُ بِالرَّقَّةِ، قَالَ: حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَسَدُ بْنُ مُوسَى، قَالَ: حَدَّثَنَا سُلَیْمُ بْنُ حَیَّانَ، عَنْ أَبِی الْمُتَوَکِّلِ النَّاجِیِّ عَنْ أَبِی سَعِیدٍ الْخُدْرِیِّ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ: "وَالَّذِی نَفْسِی بِیَدِهِ، لَا یُبْغِضُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ رَجُلٌ إِلَّا أَدْخَلَهُ الله النار.

ابو سعید خدری نقل کرده است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: قسم به خدایی که جانم در دست اوست، هیچ کس نیست که دشمنی ما اهل بیت را بکند مگر این که خدا او را وارد آتش می‌کند.

شعیب الارنووط از علمای بزرگ وهابیت درمورد سند روایت می‌نویسد:

اسناده حسن.

اسناد روایت نیکو هستند.

صحیح ابن حبان، جلد ۱۵، صفحه ۴۳۵، طبع موسسة الرسالة

ابن حجر مکی از علمای بزرگ اهل تسنن و از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام در کتابی که بر ضد شیعه نوشته است، می‌نویسد:

وصحّ أنه صلي الله عليه وسلم قال: «والّذي نفسي بيده، لا یبغضنا أهل البیت رجل إلّا أدخله الله النار.»

به سند صحیح روایت شده است که پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: قسم به خدایی که جانم در دست اوست، هیچ کس نیست که دشمنی ما اهل بیت را بکند مگر این که خدا او را وارد آتش می‌کند.

الصواعق المحرقة، تالیف ابن حجر مکی، جلد ۲، صفحه ۶۸۷، چاپ موسسه الرسالة

سوال از مخالفین: حکم خلفای ناحق شما و اصحاب جمل و صفین که با اهل بیت صلوات الله علیهم دشمنی کردند و جنگیدند طبق این حدیث صحیح چیست؟

ثواب گفتن، نوشتن، شنیدن و خواندن یک فضیلت امیر المومنین علیه السلام

ثواب گفتن، نوشتن، شنیدن و خواندن یک فضیلت امیر المومنین علیه السلام

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:

۱۰- حدثنا محمد بن إبراهيم بن إسحاق (رحمه الله)، قال: حدثنا عبد العزيز ابن يحيى البصري، قال: حدثنا محمد بن زكريا الجوهري، عن [ جعفر بن ] محمد بن عمارة، عن  أبيه، عن الصادق جعفر بن محمد، عن أبيه محمد بن علي، عن آبائه الصادقين (عليهم السلام)، قال: قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): إن الله تبارك وتعالى جعل لاخي علي بن أبي طالب فضائل لا يحصي عددها غيره، فمن ذكر فضيلة من فضائله مقرا بها غفر الله له ما تقدم من ذنبه وما تأخر، ولو وافى القيامة بذنوب الثقلين، ومن كتب فضيلة من فضائل علي بن أبي طالب (عليه السلام) لم تزل الملائكة تستغفر له ما بقي لتلك الكتابة رسم، ومن استمع إلى فضيلة من فضائله غفر الله له الذنوب التي اكتسبها بالاستماع، ومن نظر إلى كتابة في فضائله غفر الله له الذنوب التي اكتسبها بالنظر. ثم قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): النظر إلى علي بن أبي طالب عبادة، وذكره عبادة، ولا يقبل إيمان عبد إلا بولايته والبراءة من أعدائه . وصلى الله على رسوله محمد وآله.

امام صادق عليه السلام از قول حضرت رسول صلوات الله علیه و آله فرمودند: خداوند تعالى براى برادرم علی بن ابى طالب علیهما السلام فضائلی را قرار داده كه از كثرت و زيادى شمرده نمی‌شوند، پس هر كس یكی از فضائل او را بخواند با اقرار به آن، خداوند گناهان گذشته و آينده او را می‌بخشد و هر كس یک فضیلت از فضائل او را بنویسد تا وقتى كه اثر آن نوشته باقى باشد ملائكه براى او استغفار می‌كنند و هر كه گوش فرا دهد به يكى از فضائل او خداوند گناهان او را كه از راه گوش انجام داده می‌آمرزد و هر كه تماشا كند (بخواند) نوشته‌اى از فضائل او را، خداوند گناهانی را كه او از راه چشم مرتكب شده می‌‏آمرزد. سپس فرمود: نگاه کردن به علی بن ابى طالب علیهما السلام عبادت است، خداوند ايمان بنده‌اى را نمی‌پذیرد مگر با ولایت او و بیزاری از دشمنانش.

امالی شیخ صدوق، مجلس بیست و هشتم، حدیث ۱۰، صفحه ۱۰۸، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

کرامات امام صادق علیه السلام به اعتراف عالم اهل تسنن

کرامات امام صادق علیه السلام به اعتراف عالم اهل تسنن

 

نبهانی از علمای اهل تسنن به نقل از شعرانی عالم بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

جعفر الصادق أحد أئمة ساداتنا آل البيت الكبار ، كان رضي الله عنه إذا احتاج إلى شيء قال يا رباه أنا محتاج إلى كذا ، فما يستتم دعاءه إلا و ذلك الشيء بجنبه موضوعا ، قاله الشعراني .

جعفر صادق (علیه السلام) یکی از ائمه سادات اهل بیت بزرگوار است. او هر زمانی که چیزی را احتیاج داشت می‌گفت: خدایا فلان چیز را احتیاج دارم. هنوز دعایش تمام نشده بود که آن چیز در کنارش آماده بود.

جامع کرامات الاولیاء، تألیف نبهانی، جلد ۲، صفحه ۴، چاپ دار الکتب العلمیة

امیر المومنین علیه السلام باب هدایت

امیر المومنین علیه السلام باب هدایت

شیخ صدوق قدس الله روحه الشریف روایت کرده است:

وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِيهِ (ع) قَالَ عَلِيٌّبَابُ الْهُدَى مَنْ خَالَفَهُ كَانَ كَافِراً وَ مَنْ أَنْكَرَهُ دَخَلَ النَّارَ.

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: امیر المومنین علیه السلام باب هدایت است؛ هر کس با او مخالفت کند، کافر است و هر کس ولایت او را انکار کند به قعر جهنم می‌رود.

محقق کتاب شیخ احمد ماحوزی در مورد سند حدیث می‌نویسد:

وسنده كالسابق حسن.

سند روایت مانند روایات قبل حسن (نیکو) است.

عقاب الاعمال، تالیف شیخ صدوق، صفحه ۲۳، حدیث ۲۵، چاپ انتشارات فاروس