امیر المومنین علیه السلام باب هدایت

امیر المومنین علیه السلام باب هدایت

شیخ ابی جعفر برقی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:

عنه، عن محمد بن حسان السلمى، عن محمد بن جعفر، عن أبيه، قال: علي عليه السلام باب الهدى، من خالفهكان كافرا، ومن أنكره دخل النار. وفي رواية أبي حمزة، قال: سمعت أبا جعفر عليه السلام يقول: قال رسول الله صلى الله عليه وآله: التاركون ولاية علي، المنكرون لفضله، والمظاهرون أعداءه، خارجون عن الاسلام، من مات منهم على ذلك .

امام صادق علیه السلام فرمودند: امیر المومنین علیه السلام باب هدایت است. کسی که با او مخالفت کند، کافر است؛ و كسى كه ولايت او را انكار كند، به جهنم می‌رود. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسانی که ولایت علی علیه السلام را ترک کنند و آن را نپذیرند و منکر فضیلت و برتری او باشند و دشمنانش را یاری کنند و با همین عقیده از دنیا بروند از اسلام خارج می‌باشند.

المحاسن، تالیف ابی جعفر برقی، جلد ۱، صفحه ۱۷۱، حدیث ۲۶۲، چاپ المجمع العالمی لاهل البیت علیهم السلام

مبارزه امیر المومنین علیه السلام با عمر بن عبد ود در جنگ خندق برتر از تمامی اعمال امت

مبارزه امیر المومنین علیه السلام با عمر بن عبد ود در جنگ خندق برتر از تمامی اعمال امت

ابن ابی الحدید از علمای اهل تسنن می‌نویسد:

قال شيخنا أبو الهذيل و قد سأله سائل أيما أعظم منزلة عند الله علي أم أبو بكر فقال يا ابن أخي و الله لمبارزة علي عمرا تعدل أعمال المهاجرين و الأنصار و طاعاتهم كلها و تربي عليها فضلا عن أبي بكر وحده .

شخصی از استاد ما ابو الهذیل سوال كرد که آیا منزلت و جایگاه ابی بكر در نزد خداوند بزرگ می‌باشد یا علی (علیه السلام)؟ استاد در جواب گفت: ای پسر برادرم وقتی علی با عمرو بن عبد ود در روز خندق به مبارزه بر خواست این عملش برابری كرد با اعمال و طاعات تمام مهاجرین و انصار و از اعمال آن‌ها بزرگ‌تر نیز بود چه رسد از عمل ابی بكر به تنهایی.

شرح نهج البلاغة، تالیف ابن ابی الحدید، جلد ۱۹، صفحه ۶۰، چاپ دار الکتب العلمیة

تکلم خداوند متعال با رسول خدا صلی الله علیه و آله با صدای امیر المومنین علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

تکلم خداوند متعال با رسول خدا صلی الله علیه و آله با صدای امیر المومنین علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

موفق بن احمد خوارزمی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

۲۰- وأنبأني مهذب الائمة هذا ، أخبرنا أبو القاسم نصر بن محمد بن علي بن زيرك المقري ، أخبرنا والدي أبو بكر محمد ، قال أبو علي عبد الرحمان بن محمد بنأحمد النيسابوري ، حدثنا أحمد بن محمد بن عبد الله النانجي البغدادي ، ـ من حفظة بدينور ـ حدثنا بن محمد بن جرير الطبري ، حدثني محمد بن حميد الرازي ، حدثنا العلاء بن الحسن الهمداني ، حدثنا أبو مخنف لوط بن يحيى الازدي عن عبد الله بن عمر قال : سمعت رسول الله ـ وسئل بأي لغة خاطبك ربك ليلة المعراج؟ ـ فقال : خاطبني بلغة علي بن أبي طالب ، فالهمني أن قلت يا رب خاطبتني أنت أم علي؟ فقال يا أحمد أنا شيء ليس كالاشياء لا اقاس بالناس ولا أو صف بالشبهات ، خلقتك من نوري وخلقت علياً من نورك فاطلعت على سرائر قلبك فلم اجد في قلبك احب اليك من علي بن أبي طالب خاطبتك بلسانه كيما يطمئن قلبك .

عبد الله بن عمر نقل کرده است که از رسول الله (صلی الله علیه و آله) پرسیده شد خدا در شب معراج چگونه با تو سخن گفته و تو را مخاطب قرار داد؟ آن‌حضرت فرمود: مرا به زبانی مانند زبان على بن ابی طالب (علیهما السلام) مخاطب قرار داده سپس به من الهام کرد که بگو: پروردگارا! تو با من سخن می‌گویی یا على؟! سپس فرمود: اى احمد! من چیزى هستم ولى از همه چیزها فاصله دارم مانند چیزهاى دیگر نیستم و من به مردم قیاس نمی‌شوم و به موجودات تعریف نمی‌شوم. تو را از نورم آفریدم و على را از نور تو آفریدم او را به رازهاى نهانى دل تو آگاه کردم من کسى را به سوى دل تو دوست‌تر از على بن ابی طالب (علیهما السلام) پیدا نکردم سپس با زبان على با تو سخن گفتم تا دلت آرام بگیرد».

مقتل الحسین، تالیف خوارزمی، جلد ۱، صفحه ۷۴-۷۵، چاپ دار انوار الهدی

اعتراف فخر رازی به فضائل اهل بیت علیهم السلام و ظلم بنی امیه

اعتراف فخر رازی به فضائل اهل بیت علیهم السلام و ظلم بنی امیه

فخر رازی از علما و مفسرین بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

فَانْظُرْ كَمْ قُتِلَ مِنْ أَهْلِ الْبَيْتِ، ثُمَّ الْعَالَمُ مُمْتَلِئٌ مِنْهُمْ، وَلَمْ يَبْقَ مِنْ بَنِي أُمَيَّةَ فِي الدُّنْيَا أَحَدٌ يُعْبَأُ بِهِ، ثُمَّ انْظُرْ كَمْ كَانَ فِيهِمْ مِنَ الْأَكَابِرِ مِنَ الْعُلَمَاءِ كَالْبَاقِرِ وَالصَّادِقِ وَالْكَاظِمِ وَالرِّضَا عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَالنَّفْسُ الزَّكِيَّةُ وَأَمْثَالُهُمْ .

با این که دودمان بنی امیه تلاش کردند اهل بیت (علیهم السلام) را بکشند و از بین ببرند و نسل اهل بیت علیهم السلام را برای همیشه از صحنه گیتی برکنند، اما دنیا مملو از فرزندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) و حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) است، ولی از بنی ‌امیه، یک نفر را هم نمی‌بینیم. ببینید چه شخصیت‌های برجسته‌ای از اهل بیت (علیهم السلام) مانند [امام] باقر و [امام] صادق و [امام] کاظم و [امام] رضا (علیهم السلام) و نفس زکیه و امثالهم است.

تفسیر الفخر الرازی، تالیف فخر رازی، جلد ۳۲، صفحه ۱۲۴، چاپ دار الفکر

سخنان ابن عباس بعد از به شهادت رسيدن امير المومنين علیه السلام

سخنان ابن عباس بعد از به شهادت رسيدن امير المومنين علیه السلام

ابو القاسم فرات کوفی رضوان الله علیه روایت کرده است:

١٩٢ ـ ٨ ـ فرات قال : حدثنا علي بن محمد بن مخلد الجعفي معنعنا : عن سليمان بن يسار قال : رأيت ابن عباس رضي الله عنه لما توفي أمير المؤمنين [ علي بن أبي طالب. ر. عليه‌السلام. ر ، ب ] بالكوفة وقد قعد في [ ر : على ] المسجد محتبيا [ أ ، ر : مجتنبا ] ووضع مرفقه [ ر : فرقه. أ : فوقه ] على ركبتيه وأسنديده [ أ : به ] تحت خده وقال أيها الناس إني قائل فاسمعوا « مَن شَاءَ فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاءَ فَلْيَكْفُرْ » [ ٢٩ / الكهف ] ، سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم يقول : إذا مات علي وأخرج من الدنيا ظهرت في الدنيا خصال لا خير فيها. فقلت : وما هي يا رسول الله؟ فقال : تقل الامانة وتكثر الخيانة حتى يركب الرجل الفاحشة وأصحابه ينظرون إليه ، والله لتضايق الدنيا بعده بنكبة ، ألا وإن الارض لا يخلو مني مادام علي حيا في الدنيا بقية من بعدي ، علي في الدنيا عوض مني [ أ : من ] بعدي ، علي كجلدي ، علي كلحمي [ ر : لحمي ] ، علي عظمي ، علي كدمي ، علي عروقي ، علي أخي ووصيي في أهلي وخليفتي في قومي ومنجز عداتي وقاضي ديني ، قد صحبني علي في ملمات أمري ، وقاتل معي أحزاب الكفار ، وشاهدني [ ر : شاهدي ] في الوحي وأكل معي طعام الابرار ، وصافحه جبرئيل [ عليه‌السلام. ر ] مرارا نهارا جهارا وقبل جبرئيل [ عليه‌السلام. أ ] [ خد. أ ، ب ] علي اليسار وشهد جبرئيل وأشهدني ان عليا من الطيبين الاخيار ، وأنا أشهدكم معاشر الناس لا تتساءلون من علم امركم مادام علي فيكم ، فإذا فقدتموه فعند ذلك تقوم الاية « لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ » [ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ . أ ، ب ].

سلیمان بن یسار گفت: هنگامی که امیر المومنین علیه السلام در کوفه درگذشت من ابن عباس را دیدم که در مسجد نشسته و جامه‌ای بر کمر و پاهایش بسته و سرش را روی زانوان و دستش را زیر گونه‌اش گذاشته است و می‌گوید: ای مردم من حرفی دارم که گوش فرا دهید. هر کس خواست ایمان بیاورد و هر کس خواست کفر بورزد، من از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود: هنگامی که امیر مومنان علی بن ابی طالب علیهما السلام از دنیا برود در دنیا نشانه‌ها و ویژگی‌هایی آشکار می‌شود که هیچ خیری در آن‌ها نیست. من گفتم: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله آن نشانه‌ها چیستند؟ آن حضرت فرمود: امانت کم می‌شود و خیانت زیاد می‌گردد طوری که مرد با زن بدکاره هم‌بستر می‌شود و دوستانش به او نگاه می‌کنند. به خدا سوگند دنیا بعد از او با مصیبت و بدبختی در تنگنا قرار می‌گیرد آگاه باشید که زمین از وجود من تهی نگشته است تا زمانی که علی علیه السلام بعد از من زنده باشد. علی بعد از من در دنیا جانشین من است، علی مانند پوستم است، علی گوشت من است و علی استخوان من است و علی همچون خون من است و علی رگ‌های من است، علی برادر و وصی و خلیفه من در قومم است، علی انجام‌دهنده وعده‌های من و قاضی دین من است، علی مرا در سختی‌های کارم همراهی کرد و در رکابم با گروه‌های کفار جنگید و در وحی شاهد و ناظرم بود و طعام نیکوکاران را با من تناول کرد و بارها جبرئیل علیه السلام آشکارا در طول روز با او مصافحه و ملاقات کرد؛ و شهادت داد و مرا به شهادت گرفت که علی علیه السلام از پاکان و برگزیدگان است، ای مردم من شما را شاهد می‌گیرم تا زمانی که علی علیه السلام در نزد شماست از علم امرکننده­‌تان نپرسند و هنگامی که او را از دست دادید مصداق این آیه اتفاق می‌افتد: «کسانی که از برهانی نابود شدند باید نابود گردند و کسانی که از برهانی زنده شدند باید زنده گردند» و خداوند شنوا و داناست.

تفسیر فرات الکوفی، جلد ۱، صفحه ۱۵۴-۱۵۵، حدیث ۱۹۲، چاپ موسسه التاریخ العربی