فضیلت زیارت امام رضا علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

فضیلت زیارت امام رضا علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

جوینی از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

٤٦٧- أنبأني الشيخ كمال الدين عليّ بن محمد بن محمد بن محمد بن وضّاح الشهرباني، أنبأنا مؤرخ بغداد الإمام محبّ الدين محمد بن محمود بن الحسين بن النجار إجازة، قال: أنبأنا الإمام أبو الفتوح ناصر بن أبي المكارم المطرّزي إجازة، أنبأنا الإمام أخطب خوارزم أبو المؤيّد الموفّق بن أحمد المكي، ثم الخوارزمي، قال: أخبرني الشيخ الزاهد الحافظ أبو الحسن عليّ بن أحمد العاصمي الخوارزمي، أنبأنا الإمام شيخ القضاة إسماعيل بن أحمد الواعظ رحمه اللّه، قال: أنبأنا الإمام أبو بكر أحمد بن الحسين البيهقي، قال: أنبأنا الحاكم أبو عبد اللّه محمد بن عبد اللّه البيّع الحافظ رحمه اللّه، قال: أخبرني عليّ بن محمد بن موسى الواعظ، قال: حدثنا أبو جعفر محمد بن عليّ بن الحسين الرازي [عن أحمد بن زياد بن جعفر الهمداني] قال: حدثنا عليّ بن إبراهيم بن هاشم، قال: حدثنا محمد بن عيسى بن عبيد، قال: حدثنا محمد بن سليمان المصري عن أبيه عن إبراهيم بن أبي حجر الأسلمي، [عن قبيصة] عن جابر بن يزيد [الجعفي] قال: سمعت وارث علم الأنبياء أبا جعفر محمد بن عليّ بن الحسين بن عليّ بن أبي طالب يقول: حدثني سيد العابدين عليّ بن الحسين، عن سيد الشهداء الحسين بن عليّ، عن سيد الأوصياء عليّ بن أبي طالب عليه السلام، قال: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه وآله وسلم: ستدفن بضعة مني بأرض خراسان، ما زارها مكروب إلاّ نفّس اللّه كربته، و لا مذنب إلاّ غفر اللّه ذنوبه.

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: «به زودی قطعه‌ای از وجود من در زمین خراسان دفن خواهد شد؛ هیچ غمگینی او را زیارت نمی‌کند، مگر آن‌ که خداوند غمش را از بین می‌برد و هیچ گناهکاری به زیارتش نمی‌رود، جز این که خدای تعالی گناهانش را می‌آمرزد.»

فرائد السمطین، تالیف جوینی، جلد ۲، صفحه ۱۹۰، حدیث ۴۶۷، چاپ دار الحبیب

السلام علیک یا علی بن موسی الرضا علیهما السلام

ائمه علیهم السلام همان صادقین مورد اشاره قرآن هستند

ائمه علیهم السلام همان صادقین مورد اشاره قرآن هستند

شیخ محمد بن حسن صفار قمی رضوان الله علیه روایت کرده است:

۲- وعنه عن معلى بن محمد عن الحسن عن احمد بن محمد قال سئلت الرضا عليه السلام عن قول الله تعالى «يا ايها الذين آمنوا اتقوا الله وكونوا مع الصادقين». قال الصادقون الائمة الصديقون بطاعتهم.

احمد بن محمد گوید: از حضرت امام رضا علیه السلام درباره تفسیر آیه «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا پروا کنید و با صادقین باشید» (سوره توبه / آیه ۱۱۹) پرسیدم. آن حضرت فرمودند: منظور از صادقین ائمه صلوات الله علیهم هستند که گفتارشان با عمل آن‌ها در فرمانبرداری خدا برابر است.

بصائر الدرجات، تالیف محمد بن حسن صفار، بخش ۱، باب ۱۴، حدیث ۲، صفحه ۶۲، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام آن حضرت

فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام آن حضرت

حسن بن سلیمان حلی رضوان الله علیه می‌نویسد:

وروى الفضل بن شاذان في كتاب القائم ان أمير المؤمنين صلوات الله عليه قال على منبر الكوفة واللهاني لديان الناس يوم الدين وقسيم الله بين الجنة والنار لا يدخلهما داخل الا على احد قسمي وانا الفاروق الاكبر والقرن من حديد وباب الايمان وصاحب المسيم وصاحب السنين وصاحب النشر الاول والنشر الاخر وصاحب القضاء وصاحب الكرات ودولة الدول وانا الامام لمن بعدي والمؤدي عمن قبلي لايتقد مني الا أحمد صلوات الله عليه واله فان جميع الملائكة والرسل والروح خلفنا وان رسول الله (ص) ليدعى فينطق وادعى فانطق على حد منطقه ولقد اعطيت السبع التي لم يسبق إليها احد قبلي بصرت سبل الكتاب وفتحت لي الاسباب وعلمت الانساب ومجرى الحساب وعلمت المنايا والبلايا والوصايا وفصل الخطاب ونظرت في الملكوت فلم يعزب عني شئ غاب عني لم يفتني ما سبقني ولم يشركني احد فيما اشهدني يوم شهادة الاشهاد وانا الشاهد عليهم وعلى بدي يتم موعد الله وتكمل كلمته وبي يكمل الدين وانا النعمة التي انعمها الله على خلقه وانا الاسلام الذي ارتضاه لنفسه كل ذلك من من الله تعالى.

فضل بن شاذان رضوان الله علیه در کتاب قائم روایت کرده است که حسین بن عبد الله گفته است: امام صادق علیه السلام فرمودند: امیر المومنین علیه السلام بر فراز منبر کوفه فرمودند: سوگند به خدا! پاداش دهنده مردم در روز رستاخیز من هستم، من از طرف خدا تقسیم‏ کننده میان بهشت و دوزخ هستم، هیچ کس داخل آن نمی‌شود جز آن که در تقسیم من قرار گیرد. من فاروق اکبر، شاخ آهنین، دروازه ایمان، صاحب میسم و صاحب سنین هستم. من صاحب برانگیخته شدن آغاز و برانگیخته شدن فرجام هستم، من دارای حکم و قضا، کرات (بازگشت‌ها) و دولت دولت‌ها هستم. من امام پس از خودم بوده و ادا کننده حق پیش از خودم هستم. جز احمد صلى الله علیه و آله از من پیشی نگرفت و همانا همه فرشتگان، پیامبران و روح پشت سر ما هستند. از رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌خواهند سخن گوید، او نیز سخن می‌گوید، و از من نیز می‌خواهند و من نیز همانند او سخن گویم. حقیقتا هفت چیز به من داده‏‌اند که کسی در آن‌ها از من پیشی نگرفته است؛ به راه‌های کتاب بصیرت و آشنایی دارم. اسباب برای من گشوده است. دانا به انساب و نژاد [انسان‏‌ها] و مجری حسابم. علم مرگ و میرها، بلاها، وصیت‏‌ها و تمییز بین حق و باطل را آموخته‏‌ام. من در ملکوت تماشا کردم و چیزی نیست که از من پنهان بوده و از نظرم مخفی باشد، و چیزی نیست که پیش از من بوده و از دست من بیرون رفته باشد. در آن روزی که از گواهان، گواهی گرفتند در آنچه مرا گواه گرفتند کسی با من شریک نبود. من بر آنان شاهد و گواهم، و به دست من وعده خدا پایان می‌پذیرد و کلمه او تکمیل می‌گردد، و به وسیله من دین کامل می‌شود. منم آن نعمتی که خداوند آن را بر مردم ارزانی داشته و منم آن اسلامی که خدای متعال آن را برای خود برگزیده است ، همه این‌ها لطفی از جانب خداوند برای من است.

المحتضر، تالیف حسن بن سلیمان حلی، صفحه ۱۶۱، حدیث ۱۷۰، چاپ انتشارات المکتبة الحیدریة

ولایت امیر المومنین علیه السلام واجبی که ترک شد (به روایت اهل تسنن)

ولایت امیر المومنین علیه السلام واجبی که ترک شد (به روایت اهل تسنن)

ابن مردویه اصفهانی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

٤٨. ابن مردويه، عن أبي هارون العبدي، قال: كنت أرى رأي الخوارج لا رأي لي غيره، حتّى جلست إلى أبي سعيد الخدري فسمعته يقول: أمر الناس بخمس فعملوا بأربع و تركوا واحدة، فقال له رجل: يا أبا سعيد، ما هذه الأربع الّتي عملوا بها؟ قال: الصلاة، و الزكاة، و الحج، و الصوم- صوم شهر رمضان-. قال: فما الواحدة الّتي تركوها؟ قال: ولاية عليّ بن أبي طالب. قال: و إنّها مفترضة معهنّ؟ قال: نعم. قال: فقد كفر الناس!! قال: فما ذنبي!

ابو هارون عبدی گفت: من بر عقیده خوارج بودم و هیچ رایی جز آن نداشتم تا آنکه به نزد ابو سعید خدری رحمه الله رسیدم و از او شنیدم که می‌گفت: مردم مامور به پنج چیز بودند، پس به چهار تای آن عمل نموده و یکی را ترک کردند. یکی به او گفت: ای ابو سعید! چهار چیزی که به آن عمل کردند چیست؟ گفت: نماز، زکات، حج و روزه ماه رمضان. گفت: پس آنچه را رها نمودند چیست؟ گفت: ولایت علی بن ابی طالب علیهما السلام. آن مرد گفت: آیا ولایت همانند آن چهار مورد واجب است؟ ابو سعید گفت: آری به خدای کعبه سوگند! آن مرد گفت: پس با این وجود مردم کافر شده‌اند؟! ابو سعید گفت: گناه من چیست؟

مناقب علی بن ابی طالب، تالیف ابن مردویه، صفحه ۷۲-۷۳، حدیث ۴۸، چاپ دار الحدیث

مدح امیر المومنین علیه السلام توسط خداوند

مدح امیر المومنین علیه السلام توسط خداوند

شیخ حر عاملی رضوان الله علیه روایت کرده است:

وعن ابن عباس في حديث ان امير المؤمنين عليه السلام شرب ماء فسجد النبي صلى الله عليه وآله فقيل له: لم سجدت يا رسول الله ؟ فقال: لما شرب علي ناداه الله تعالى هنيئا مريئا يا وليي وحجتي على خلقي واميني على عبادي.

ابن عباس گفت: امیر المومنین عليه السلام آبى آشامید، پس از آن پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله سجده کرد. عرض کردند: ای رسول خدا؛ چرا در اين ‏موقع سجده کردى؟ فرمودند: همین که علی علیه السلام آب را آشامید خدای تبارک و تعالی ندا كرد: گوارایت باد ای ولی من؛ و ای کسی که حجت من بر مخلوقاتم هستی و امین من بر بندگانم می‌باشی.

الجواهر السنیة، تالیف شیخ حر عاملی، صفحه ۲۱۰، چاپ الاعلمی للمطبوعات