علم غیب امیر المومنین علیه السلام به زمان شهادتشان (به روایت اهل تسنن)

علم غیب امیر المومنین علیه السلام به زمان شهادتشان (به روایت اهل تسنن)

ابن اثیر جزری عالم بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

أنبأنا جدي حدثنا زيد بن علي عن عبيد الله بن موسى حدثنا الحسن بن كثير عن أبيه قال خرج علي لصلاة الفجر فاستقبله الإوز يصحن في وجهه قال فجعلنا نطردهن عنه فقال دعوهن فإنهن نوائح وخرج فأصيب.

كثیر احمسی بجلی (که از اصحاب امیر المومنین علیه السلام است) روایت کرده است که مولا وقتی برای نماز صبح خارج شد مرغابی‌ها راه او را سد کردند پس من گفتم که یا مولا بگذار آن‌ها را دور سازم. مولا علی فرمودند: وابگذار آن‌ها را زیرا آن‌ها برای من نوحه می‌خوانند پس مولا علی در آن وقت که خارج شده بود شهید شد.

ابن اثیر جزری پس از نقل روایت می‌نویسد:

وهذا يدل على أنه علم السنة والشهر والليلة التي يقتل فيها والله أعلم.

و این دلالت بر این دارد که امیر المومنین علی (علیه السلام) از سال و ماه و شبی که به شهادت خواهد رسید با خبر بود.

اسد الغابة، تالیف ابن اثیر جزری، صفحه ۸۸۴، دار ابن حزم

قطره‌ای از دریای کرم امام حسن علیه السلام

قطره‌ای از دریای کرم امام حسن علیه السلام

شیخ رضی الدین حلی، برادر علامه حلی روایت کرده است:

۲۳- قيل: وقف رجل على الحسن بن على عليهما السلام فقال: يا ابن أمير المؤمنين بالذى أنعم عليك بهذه النعمة التي ما تليها منه بشفيع منك إليه، بل انعاما منه عليك، الا ما أنصفتني من خصمى، فانه غشوم ظلوم، لا يوقر الشيخ الكبير، ولا يرحم الطفل الصغير. وكان متكئا فاستوى جالسا وقال له: من خصمك حتى أنتصف لك منه، فقال له: الفقر، فأطرق (عليه السلام) ساعة، ثم رفع رأسه الى خادمه وقال له: أحضر ما عندك من موجود، فأحضر خمسة آلاف درهم، فقال: ادفعها إليه، ثم قال له: بحق هذه الاقسام التي أقسمت بها على متى أتاك خصمك جائرا الا ما أتيتني منه متظلما . 

نقل شده است که شخصی محضر مبارک امام حسن علیه السلام شرفیاب شد و عرض کرد: ای فرزند امیر المومنین علیه السلام! تو را سوگند می‌دهم به حق کسی که این نعمت (امامت و ولایت) را بدون شفاعت کسی به تو عنایت نموده! از دشمنم انتقام بگیری، چرا که او دشمنی است که به مردم، حیله و ستم می‌نماید، نه به پیرمرد بزرگ احترام می‌گذارد و نه به کودک شیرخوار ترحم. امام حسن علیه السلام تکیه کرده بودند، وقتى سخن آن شخص را شنیدند برخاستند و نشستند، آنگاه به او فرمودند: دشمن تو کیست تا از او برایت انتقام بگیرم؟ گفت: فقر و نیاز. امام حسن علیه السلام لحظاتی سر مبارک خود را به زیر انداخت، سپس سر بلند کرده و به خادم خویش فرمودند: آنچه موجودى نزد توست، بیاور. او رفت و پانصد هزار درهم حاضر ساخت. امام علیه السلام فرمودند: همه این مبلغ را به آن شخص نیازمند بده! آنگاه رو به او کرد و فرمودند: تو را به حق همان سوگندهایی که به من دادی، سوگند می‌دهم! هر موقع این دشمن به سوى تو آمد، نزد من بیا و دادخواهی کن.

العدد القویة لدفع المخاوف الیومیة، تالیف رضی الدین حلی، صفحه ۳۵۹، حدیث ۲۳، چاپ منشورات آیة الله مرعشی نجفی

مثل نمک که طعم غذا را عوض کند / لطف کریم، وضع گدا را عوض کند

زنان کامله (به روایت اهل تسنن)

زنان کامله (به روایت اهل تسنن)

محمد بن جریر طبری از علما و مفسرین بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

حَدَّثَنِي الْمُثَنَّى، قَالَ: ثنا آدَمُ الْعَسْقَلَانِيُّ، قَالَ: ثنا شُعْبَةُ، قَالَ: ثنا عَمْرُو بْنُ مُرَّةَ، قَالَ: سَمِعْتُ مُرَّةَ الْهَمْدَانِيَّ، يُحَدِّثُ عَنْ أَبِي مُوسَى الْأَشْعَرِيِّ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ «كَمُلَ مِنَ الرِّجَالِ كَثِيرٌ، وَلَمْ يَكْمُلْ مِنَ النِّسَاءِ إِلَّا مَرْيَمُ وَآسِيَةُ امْرَأَةُ فِرْعَوْنَ وَخَدِيجَةُ بِنْتُ خُوَيْلِدٍ وَفَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ».

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: از مردان افراد زیادی به کمال رسیدند، ولی از زنان جز مریم و آسیه زن فرعون و خدیجه بنت خویلد و فاطمه دختر محمد (علیهم السلام) به کمال نرسیدند. 

جامع البیان فی تفسیر القرآن، تالیف طبری، جلد ۵، صفحه ۳۹۵، چاپ دار هجر

هفت نام امیر المومنین علیه السلام در قیامت (به روایت اهل تسنن)

هفت نام امیر المومنین علیه السلام در قیامت (به روایت اهل تسنن)

موفق بن احمد خوارزمی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

۳۲۳- وبهذا الاسناد عن الإمام محمد بن أحمد بن شاذان هذا ، حدثنا أبو محمد عبد الله بن الحسين الصالح ، عن محمد بن على الاعرج ، عن محمد بن الحسين ابن عبد الوهاب ، عن علي بن الحسين ، عن الربيع بن يزيد الرقاشي ، عن أنس قال : قال رسول الله : إذا كان يوم القيامة ينادون علي بن أبي طالب بسبعة اسماء : يا صديق ، يا دال ، يا عابد ، يا هادي ، يا مهدي ، يافتى ، يا علي ، مروا انت وشيعتك إلى الجنة بغير حساب .

انس بن مالک نقل کرده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هنگامی که روز قیامت فرا رسد، علی بن ابی طالب (علیهما السلام) را به هفت نام ندا کنند: ای صدیق (درست‌کردار و راست‌گفتار)، ای راهنما، ای عبادت‌پیشه، ای هدایت‌کننده، ای جوانمرد، ای علی؛ تو و شیعیانت بدون حساب وارد بهشت شوید.

المناقب، تالیف موفق بن احمد خوارزمی، حدیث ۳۲۳، صفحه ۳۱۹، چاپ موسسه النشر الاسلامی

اعتراف ابن وزیر یمانی به اعلم امت بودن امیر المومنین علیه السلام بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله

اعتراف ابن وزیر یمانی به اعلم امت بودن امیر المومنین علیه السلام بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله

یکی از حقایقی که بر هیچ انسان عاقل و صاحب انصافی پوشیده نیست، اعلمیت امیر المومنین علیه السلام نسبت به سایرین بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله است که البته اهل تسنن به لجاجت و عنادی که با حق دارند در این حقیقت انکارناپذیر نیز مناقشه می‌کنند ! حال ببینید اعتراف یکی از علمای بزرگ اهل تسنن یمن را که امیر المومنین علیه السلام را اعلم امت پس از رسول خدا دانسته و مهم آن که این تنها قول خود ابن الوزیر نیست بلکه می‌گوید "قد ثبت" و این یعنی بر مبنای قرآن و روایات و حقایق تاریخی این حقیقت ثابت شده است:

أنّه قد ثبت أنّ أمير المؤمنين عليّا -عليه السلام- أعلم هذه الأمة بعد رسول الله - صلى الله عليه وسلم - ...

ثابت شده است که امیر المومنین علی (علیه السلام) بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله)، اعلم امت است ...

العواصم و القواصم فی الذب عن سنة ابی القاسم، تالیف ابن وزیر یمانی، جلد ۱، صفحه ۱۴۴، چاپ موسسه الرسالة

نکته‌ی جالب آن که محقق وهابی و ناصبی معاند کتاب یعنی شعیب الارنؤوط نه تنها این ادعای ابن وزیر یمانی را رد نمی‌کند، بلکه روایاتی را در پاورقی در تایید این کلام او نقل می‌کند.

جایگاه ابن الوزیر یمانی نزد اهل تسنن:

وَبِالْجُمْلَةِ فَصَاحب التَّرْجَمَة مِمَّن یقصر الْقَلَم عَن التَّعْرِیف بِحَالهِ وَکَیف یُمکن شرح حَال من یزاحم أَئِمَّة الْمذَاهب الْأَرْبَعَة فَمن بعدهمْ من الْأَئِمَّة الْمُجْتَهدین فِی اجتهاداتهم ویضایق أَئِمَّة الأشعریة والمعتزلة فِی مقالاتهم وَیتَکَلَّم فِی الحَدِیث بِکَلَام أئمته المعتبرین مَعَ إحاطته بِحِفْظ غَالب الْمُتُونت وَمَعْرِفَة رجال الْأَسَانِید شخصا وَحَالا وزمانا ومکانا وتبحره فِی جَمِیع الْعُلُوم الْعَقْلِیَّة والنقلیة على حد یقصر عَنهُ الْوَصْف. وَمن رام أن یعرف حَاله وَمِقْدَار علمه فَعَلَیهِ بمطالعة مصنفاته فَإِنَّهَا شَاهد عدل على علو طبقته فَإِنَّهُ یسْرد فِی المسئلة الْوَاحِدَة من الْوُجُوه مَا یبهر لب مطالعه ویعرفه بقصر بَاعه بِالنِّسْبَةِ إِلَى علم هَذَا الإِمَام کَمَا یَفْعَله فِی العواصم والقواصم ...

البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع، تالیف شوکانی، جلد ۲، صفحه ۹۰، چاپ دار المعرفة

محمد بن إبراهیم بن علی بن المرتضى بن المفضل الحسنی القاسمی، أبو عبد الله، عز الدین، من آل الوزیر: مجتهد باحث، من أعیان الیمن.

الاعلام، تالیف زرکلی، جلد ۵، صفحه ۳۰۰، چاپ دار العلم للملایین