حضرت امیر المومنین علیه السلام صدیق اکبر و فاروق اعظم امت پیامبر صلی الله علیه و آله

حضرت امیر المومنین علیه السلام صدیق اکبر و فاروق اعظم امت پیامبر صلی الله علیه و آله

شیخ طبرسی قدس سره می‌نویسد:

فقد صحّ عنه (ع) أنّه قال : «أنا عبدالله وأخو رسول الله (ص) ، وأنا الصدّيق الأكبر ، لا يقولها بعدي إلاّ كذّاب مفتر ، ولقد صلّيت قبل الناس سبع سنين ».

وعن أبي ذرّ : أنّه سمع النبيّ (ص) يقول في عليّ : «أنت أوّل من امن بي ، وأنت أوّل من يصافحني يوم القيامة ، وأنت الصدّيق الأكبر ، وأنت الفاروق تفرّق بين الحقّ والباطل ، وأنت يعسوب المؤمنين ، والمال يعسوب الكافرين».

در اخبار صحیحه وارد شده که آن جناب فرمود: من بنده خدا و برادر رسول خدا هستم؛ منم صدیق اکبر و هر کس پس از من مدعی این مقام شود دروغگو و مفتری است. من پیش از اینکه مردم نماز بخوانند مدت هفت سال با حضرت رسول صلی الله علیه و آله نماز می‌خواندم.

از ابی ذر غفاری علیه الرحمه روايت شده كه وی گفت: از پیغمبر صلی الله علیه و آله شنیدم  که در باره علی بن ابی طالب علیهما السلام می‌فرمود: اى علی، تو اولین کسی هستی که به من ایمان آوردی و اولين فردی خواهی بود که در روز قیامت با من مصافحه می‌کنی و تویی بزرگ‌ترین راستگویان، و تو فاروق و جدا کننده حق از باطل هستی، و تو پیشوای اهل ایمانی و مال و ثروت پیشوای کافران است.

اعلام الوری باعلام الهدی، تالیف شیخ طبرسی، جلد ۱، صفحه ۱۹۲، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

امیر المومنین علیه السلام باب هدایت

امیر المومنین علیه السلام باب هدایت

شیخ ابی جعفر برقی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:

عنه، عن محمد بن حسان السلمى، عن محمد بن جعفر، عن أبيه، قال: علي عليه السلام باب الهدى، من خالفهكان كافرا، ومن أنكره دخل النار. وفي رواية أبي حمزة، قال: سمعت أبا جعفر عليه السلام يقول: قال رسول الله صلى الله عليه وآله: التاركون ولاية علي، المنكرون لفضله، والمظاهرون أعداءه، خارجون عن الاسلام، من مات منهم على ذلك .

امام صادق علیه السلام فرمودند: امیر المومنین علیه السلام باب هدایت است. کسی که با او مخالفت کند، کافر است؛ و كسى كه ولايت او را انكار كند، به جهنم می‌رود. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: کسانی که ولایت علی علیه السلام را ترک کنند و آن را نپذیرند و منکر فضیلت و برتری او باشند و دشمنانش را یاری کنند و با همین عقیده از دنیا بروند از اسلام خارج می‌باشند.

المحاسن، تالیف ابی جعفر برقی، جلد ۱، صفحه ۱۷۱، حدیث ۲۶۲، چاپ المجمع العالمی لاهل البیت علیهم السلام

سخنان ابن عباس بعد از به شهادت رسيدن امير المومنين علیه السلام

سخنان ابن عباس بعد از به شهادت رسيدن امير المومنين علیه السلام

ابو القاسم فرات کوفی رضوان الله علیه روایت کرده است:

١٩٢ ـ ٨ ـ فرات قال : حدثنا علي بن محمد بن مخلد الجعفي معنعنا : عن سليمان بن يسار قال : رأيت ابن عباس رضي الله عنه لما توفي أمير المؤمنين [ علي بن أبي طالب. ر. عليه‌السلام. ر ، ب ] بالكوفة وقد قعد في [ ر : على ] المسجد محتبيا [ أ ، ر : مجتنبا ] ووضع مرفقه [ ر : فرقه. أ : فوقه ] على ركبتيه وأسنديده [ أ : به ] تحت خده وقال أيها الناس إني قائل فاسمعوا « مَن شَاءَ فَلْيُؤْمِن وَمَن شَاءَ فَلْيَكْفُرْ » [ ٢٩ / الكهف ] ، سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم يقول : إذا مات علي وأخرج من الدنيا ظهرت في الدنيا خصال لا خير فيها. فقلت : وما هي يا رسول الله؟ فقال : تقل الامانة وتكثر الخيانة حتى يركب الرجل الفاحشة وأصحابه ينظرون إليه ، والله لتضايق الدنيا بعده بنكبة ، ألا وإن الارض لا يخلو مني مادام علي حيا في الدنيا بقية من بعدي ، علي في الدنيا عوض مني [ أ : من ] بعدي ، علي كجلدي ، علي كلحمي [ ر : لحمي ] ، علي عظمي ، علي كدمي ، علي عروقي ، علي أخي ووصيي في أهلي وخليفتي في قومي ومنجز عداتي وقاضي ديني ، قد صحبني علي في ملمات أمري ، وقاتل معي أحزاب الكفار ، وشاهدني [ ر : شاهدي ] في الوحي وأكل معي طعام الابرار ، وصافحه جبرئيل [ عليه‌السلام. ر ] مرارا نهارا جهارا وقبل جبرئيل [ عليه‌السلام. أ ] [ خد. أ ، ب ] علي اليسار وشهد جبرئيل وأشهدني ان عليا من الطيبين الاخيار ، وأنا أشهدكم معاشر الناس لا تتساءلون من علم امركم مادام علي فيكم ، فإذا فقدتموه فعند ذلك تقوم الاية « لِّيَهْلِكَ مَنْ هَلَكَ عَن بَيِّنَةٍ وَيَحْيَىٰ مَنْ حَيَّ عَن بَيِّنَةٍ » [ وَأَنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ . أ ، ب ].

سلیمان بن یسار گفت: هنگامی که امیر المومنین علیه السلام در کوفه درگذشت من ابن عباس را دیدم که در مسجد نشسته و جامه‌ای بر کمر و پاهایش بسته و سرش را روی زانوان و دستش را زیر گونه‌اش گذاشته است و می‌گوید: ای مردم من حرفی دارم که گوش فرا دهید. هر کس خواست ایمان بیاورد و هر کس خواست کفر بورزد، من از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که می فرمود: هنگامی که امیر مومنان علی بن ابی طالب علیهما السلام از دنیا برود در دنیا نشانه‌ها و ویژگی‌هایی آشکار می‌شود که هیچ خیری در آن‌ها نیست. من گفتم: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله آن نشانه‌ها چیستند؟ آن حضرت فرمود: امانت کم می‌شود و خیانت زیاد می‌گردد طوری که مرد با زن بدکاره هم‌بستر می‌شود و دوستانش به او نگاه می‌کنند. به خدا سوگند دنیا بعد از او با مصیبت و بدبختی در تنگنا قرار می‌گیرد آگاه باشید که زمین از وجود من تهی نگشته است تا زمانی که علی علیه السلام بعد از من زنده باشد. علی بعد از من در دنیا جانشین من است، علی مانند پوستم است، علی گوشت من است و علی استخوان من است و علی همچون خون من است و علی رگ‌های من است، علی برادر و وصی و خلیفه من در قومم است، علی انجام‌دهنده وعده‌های من و قاضی دین من است، علی مرا در سختی‌های کارم همراهی کرد و در رکابم با گروه‌های کفار جنگید و در وحی شاهد و ناظرم بود و طعام نیکوکاران را با من تناول کرد و بارها جبرئیل علیه السلام آشکارا در طول روز با او مصافحه و ملاقات کرد؛ و شهادت داد و مرا به شهادت گرفت که علی علیه السلام از پاکان و برگزیدگان است، ای مردم من شما را شاهد می‌گیرم تا زمانی که علی علیه السلام در نزد شماست از علم امرکننده­‌تان نپرسند و هنگامی که او را از دست دادید مصداق این آیه اتفاق می‌افتد: «کسانی که از برهانی نابود شدند باید نابود گردند و کسانی که از برهانی زنده شدند باید زنده گردند» و خداوند شنوا و داناست.

تفسیر فرات الکوفی، جلد ۱، صفحه ۱۵۴-۱۵۵، حدیث ۱۹۲، چاپ موسسه التاریخ العربی

قطره‌ای از دریای کرم امام حسن علیه السلام

قطره‌ای از دریای کرم امام حسن علیه السلام

شیخ رضی الدین حلی، برادر علامه حلی روایت کرده است:

۲۳- قيل: وقف رجل على الحسن بن على عليهما السلام فقال: يا ابن أمير المؤمنين بالذى أنعم عليك بهذه النعمة التي ما تليها منه بشفيع منك إليه، بل انعاما منه عليك، الا ما أنصفتني من خصمى، فانه غشوم ظلوم، لا يوقر الشيخ الكبير، ولا يرحم الطفل الصغير. وكان متكئا فاستوى جالسا وقال له: من خصمك حتى أنتصف لك منه، فقال له: الفقر، فأطرق (عليه السلام) ساعة، ثم رفع رأسه الى خادمه وقال له: أحضر ما عندك من موجود، فأحضر خمسة آلاف درهم، فقال: ادفعها إليه، ثم قال له: بحق هذه الاقسام التي أقسمت بها على متى أتاك خصمك جائرا الا ما أتيتني منه متظلما . 

نقل شده است که شخصی محضر مبارک امام حسن علیه السلام شرفیاب شد و عرض کرد: ای فرزند امیر المومنین علیه السلام! تو را سوگند می‌دهم به حق کسی که این نعمت (امامت و ولایت) را بدون شفاعت کسی به تو عنایت نموده! از دشمنم انتقام بگیری، چرا که او دشمنی است که به مردم، حیله و ستم می‌نماید، نه به پیرمرد بزرگ احترام می‌گذارد و نه به کودک شیرخوار ترحم. امام حسن علیه السلام تکیه کرده بودند، وقتى سخن آن شخص را شنیدند برخاستند و نشستند، آنگاه به او فرمودند: دشمن تو کیست تا از او برایت انتقام بگیرم؟ گفت: فقر و نیاز. امام حسن علیه السلام لحظاتی سر مبارک خود را به زیر انداخت، سپس سر بلند کرده و به خادم خویش فرمودند: آنچه موجودى نزد توست، بیاور. او رفت و پانصد هزار درهم حاضر ساخت. امام علیه السلام فرمودند: همه این مبلغ را به آن شخص نیازمند بده! آنگاه رو به او کرد و فرمودند: تو را به حق همان سوگندهایی که به من دادی، سوگند می‌دهم! هر موقع این دشمن به سوى تو آمد، نزد من بیا و دادخواهی کن.

العدد القویة لدفع المخاوف الیومیة، تالیف رضی الدین حلی، صفحه ۳۵۹، حدیث ۲۳، چاپ منشورات آیة الله مرعشی نجفی

مثل نمک که طعم غذا را عوض کند / لطف کریم، وضع گدا را عوض کند

اذعان زید بن علی به امامت امام صادق علیه السلام

اذعان زید بن علی به امامت امام صادق علیه السلام

شیخ ابو القاسم خزاز قمی رضوان الله علیه روایت کرده است:

حدثنا الحسين بن علي، قال حدثنا أبو محمد هارون بن موسى، قال حدثني أبو العباس احمد بن علي بن ابراهيم العلوي بالجواني ، قال حدثني ابى علي بن ابراهيم، قال حدثنا عبد الله محمد المديني، قال حدثنا عمارة بن زيد الانصاري، قال حدثني عبد العلا قال: قلت لزيد بن علي عليه السلام: ما تقول في الشيخين ؟ قال: ألعنهما. قلت: فأنت صاحب الامر ؟ قال: لا ولكني من العترة. قلت: فالى من تأمرنا. قال: عليك بصاحب الشعر - وأشار الى الصادق عليه السلام.

عبد الله بن علاء از زید بن علی علیهما السلام پرسید: در باره‌ی ابو بکر و عمر چه نظری داری؟ زید گفت: آن دو را لعنت می‌کنم. عبد الله پرسید: آیا تو صاحب امر (امام) هستی؟ زید گفت: خیر. من یکی از عترت هستم. عبد الله پرسید: پس به ما دستور مراجعه به چه کسی می‌دهی؟ زید گفت: بر تو باد به صاحب موهای بلند و به امام صادق علیه السلام اشاره کرد.

کفایة الاثر، تالیف ابو القاسم خزاز، صفحه ۴۲۸، حدیث ۱۸۹، چاپ انتشارات دلیل ما