حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات
  • ۱۹ خرداد ۰۰، ۲۳:۴۸ - سجاد
    احسنت
  • ۱۰ بهمن ۹۹، ۲۲:۴۱ - حسین بوذرجمهری
    عالی

۱۳۶ مطلب با موضوع «فضائل اهل بیت از کتب شیعه» ثبت شده است


مثل اهل بیت علیهم السلام در بین امت مثل ستارگان آسمان است


شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:


حدَّثَنَا أَبِی رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أَبِی الْخَطَّابِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى بْنِ عُبَیْدٍ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرِ بْنِ سَعِیدٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِی نَجْرَانَ عَنِ الْحَجَّاجِ الْخَشَّابِ عَنْ مَعْرُوفِ بْنِ خَرَّبُوذَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ (عليه السلام) یَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلى الله عليه وآله) إِنَّمَا مَثَلُ أَهْلِ بَیْتِی فِی هَذِهِ الْأُمَّةِ مَثَلُ نُجُومِ السَّمَاءِ کُلَّمَا غَابَ نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ.


امام باقر علیه السلام فرمودند: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: مثل اهل بیت من در این امت مثل ستارگان آسمان است، هر گاه ستاره‌ای غایب شود ستاره‌ای دیگر ظاهر گردد.


کمال الدین و تمام النعمة، تالیف شیخ صدوق، جلد ۱، صفحه ۳۱۳، چاپ موسسه النشر الاسلامی

  • مصطفی جمشیدی


خطبه بدون نقطه امیر المومنین علیه السلام


شیخ محمد تقی تستری (شوشتری) قدس الله روحه الشریف می‌نویسد:


ذكرها المولى فتح اللّه صاحب التفسير الفارسيّ المعروف، في شرحه على نهج البلاغة، فقال: و قال عليه السلام: الحمد للّه الملك المحمود، المالك الودود، مصوّر كلّ مولود، و موئل كلّ مطرود، ساطح المهاد، و موطّد الأطواد، و مرسل الأمطار، و مسهّل الأوطار، عالم الاسرار و مدركها، و مدمّر الأملاك و مهلكها، و مكور الدهور و مكرّرها، و مورد الأمور و مصدّرها، عمّ سماءه، و كمّل ركامه و همل، و طاوع السؤال و الأمل و أوسع الرمل و أرمل. أحمده حمدا ممدودا مداه، و أوحّده كما وحّده الأوّاه، و هو اللّه لا إله للأمم سواه، و لا صادع لما عدّ له و سوّاه. أرسل محمّدا علما للاسلام، و إماما للحكّام مسددا للرعاع، و معطل أحكام ود و سواع، علم و علّم و حكم و أحكم، أصلّ الأصول و مهّد و أكّد الوعود و أوعد، أوصل اللّه له الاكرام، و أودع روحه السّلام و رحم آله و أهله الكرام، ما لمع رئال، و ملع رال، و طلع هلال، و سمع إهلال. اعملوا رحمكم اللّه أصلح الأعمال، و اسلكوا مصالح الحلال و اطرحوا الحرام و دعوه، و اسمعوا أمر اللّه و وعوه، و صلوا الأرحام و راعوها، و عاصوا الأهواء و اردعوها، و صاهروا أهل الصّلاح و الورع، و صارموا رهط اللّهو و الطّمع، و مصاهركم أطهر الاحرار مولدا و أسراهم سؤددا و أحلاهم موردا، و ها هو أمّكم و حلّ حرمكم، مملكا عروسكم المكرمة، و ماهر لكم كما مهر رسول اللّه أمّ سلمة، و هو أكرم صهر أودع الأولاد و ملك ما أراد و ما سها مملكه و لا وهم و لا وكس ملاحمه و لا وصم. أسأل اللّه لكم إحماد وصاله، و دوام إسعاده، و ألهم كلّا صلاح حاله، و الاعداد لمئاله و معاده، و له الحمد السّرمد و المدح لرسوله أحمد.


مرحوم ملا فتح الله کاشانی صاحب تفسیر مشهور فارسی در شرح خود بر نهج البلاغه ذکر کرده است که حضرت امیر المومنین علیه السلام به بدیهه خطبه‌ای ایراد فرمودند که خالی از نقطه بود: حمد و سپاس خدایی را سزاست که پادشاه پسندیده، مالک مهربان، و تصویرگر هر زاییده شده است، خدایی که پناه هر رانده شده و گسترنده زمین پست و استوار کننده کوه‌هاست. خدایى که فرود آورنده باران‌ها، آسان کننده حاجت‌ها و نیازها، دانای نهان‌ها و درک کننده آن، ویران کننده املاک و نابود کننده آن، در هم پیچنده روزگاران و تکرار کننده آن، و محل امور و سرچشمه آن است. خدایی که جود و بخشش او عمومی و عنایات متراکم او، کامل و جارى است و پرسش و آرزو را پذیرا و باران و نعمت‌هایش گسترده است. ستایش مى‌کنم ستایشی که قطع نگردد، و به یکتایی می‌خوانم همان گونه که بسیار دعا کنندگان به یکتایی می‌خوانند. او خدایی است که براى امت‌ها جز او معبودی نیست و بر آنچه او استوار و برقرار نموده ویران کننده‌ای نیست. خدایی که حضرت محمد صلی الله علیه و آله را به عنوان نشانه اسلام و پیشوای حاکمان و مسدد هدایتگر بر رعایا و تعطیل کننده احکام دو بت «ود» و «سواع» فرستاد. او اعلام کرد و دانست، حکم نمود و محکم نمود و اصول را ریشه‌دار کرد و آن را گسترانید، و در مورد روز رستاخیز تاکید فرموده و آن را با هشدار به مردم اعلام نمود. خداوند نیز او را گرامی داشت و در روحش سلامتی را به ودیعه نهاد و بر آل و خاندان گرامیش رحمت نمود، مادامی که شتر به بچه‌اش شیر می‌دهد و شغال از مادرش شیر می‌خورد، و مادامی که هلال ماه طلوع می‌کند و صدای باران‌ها شنیده می‌شود. خداوند شما را مراعات کند! شایسته‌ترین اعمال را انجام دهید، و از راه‌هاى حلال بروید، و حرام را رها کرده و واگذارید، و به فرمان خدا گوش فرا داده و در آن دقت کنید، صله ارحام نموده و آن را مراعات کنید، و از هوای نفسانی سرپیچی نموده و آن را ترک کنید، و با افراد شایسته و باتقوا نشست و برخاست کنید، و با اهل لهو و طمع، قطع رابطه کنید، و با پاکیزه‌ترین آزادگان از نظر ولادت، والاترین آن‌ها از نظر سروری و زیباترین آنان از نظر موقعیت تزویج نمایید. اینک او در میان شماست و در حرم شما فرود آمده که صاحب عروس گرامی شماست، و بر او همانند مهریه رسول خدا صلی الله علیه و آله به ام سلمه، مهریه قرار داده است، او گرامی‌ترین دامادى است که فرزندانش را به ودیعت گذارده و آنچه خواسته مالک شده که سهو و وهم در ملک او راه ندارد، پیشگویی‌های او کم و زیاد نبوده و عیبی ندارد. از خداوند براى شما نهایت وصالش، همیشگی یاریش، الهام اصلاح حالش و آمادگى براى فرجام و معادش را خواهانم و حمد و ستایش دائمی تنها بر اوست و مدح و تمجید از آن فرستاده‌اش حضرت محمد صلی الله علیه و آله است.  

 

قضاء امیر المومنین علی بن ابی طالب علیهما السلام، تالیف محمد تقی تستری، صفحه ۸۰-۸۱، چاپ منشورات المطبعة الحیدریة

  • ۰ نظر
  • ۳۰ شهریور ۰۰ ، ۲۳:۱۰
  • مصطفی جمشیدی


معجزه سرسبز شدن و به بار نشستن درخت خشکیده توسط امام حسن علیه السلام


ثقة الاسلام کلینی قدس الله روحه الشریف روایت کرده است:


٤- محمد بن يحيى وأحمد بن محمد، عن محمد بن الحسن، عن القاسم النهدي، عن إسماعيل بن مهران، عن الكناسي، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: خرج الحسن بن علي عليهما السلام في بعض عمره ومعه رجل من ولد الزبير كان يقول بإمامته، فنزلوا في منهل من تلك المناهل تحت نخل يابس، قد يبس من العطش، ففرش للحسن عليه السلام تحت نخلة وفرش للزبيري بحذاه تحت نخلة أخرى، قال: فقال الزبيري ورفع رأسه: لو كان في هذا النخل رطب لأكلنا منه، فقال له الحسن: وإنك لتشتهي الرطب؟ فقال الزبيري: نعم قال: فرفع يده إلى السماء فدعا بكلام لم أفهمه، فاخضرت النخلة ثم صارت إلى حالها فأورقت وحملت رطبا، فقال الجمال الذي اكتروا منه سحر والله، قال: فقال الحسن عليه السلام: ويلك ليس بسحر ولكن دعوة ابن نبي مستجابة قال: فصعدوا إلى النخلة فصرموا ما كان فيه فكفاهم.


امام صادق علیه السلام فرمودند: امام حسن علیه السلام در یکی از سفرهای حج عمره‌اش، همراه مردی از اولاد زبیر بود که به امامت ایشان معتقد بود. در یکی از آبگاه‌ها زیر درخت خرمای خشکی که از تشنگی خشک شده بود آمدند. در زیر آن درخت فرشی برای امام حسن علیه السلام انداختند، و در برابرش فرشی برای زبیری، زیر درخت خرمای دیگر. آن زبیری سر بالا کرد و گفت: کاش این درخت خرمای تازه داشت و از آن می‌خوردیم. امام مجتبی علیه السلام فرمودند: خرما میل داری؟ زبیری گفت: آری. زبیری گفت: آن حضرت دست به سوی آسمان برداشت و دعا کرد به سخنی که من آن را نفهمیدم؛ پس درخت سبز شد و به حال خود برگشت و برگ و خرما برآورد. ساربانی که شتر از او کرایه کرده بودند، گفت: به خدا این جادو است. امام حسن علیه السلام فرمود: وای بر تو جادو نیست بلکه دعای مستجاب پسر پیغمبر صلی الله علیه و آله است. پس به سوی درخت بالا رفتند و هرچه خرما داشت چیدند و آن‌ها را کفایت کرد.


الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۱، صفحه ۴۶۲، حدیث ۱، چاپ دار الکتب الاسلامیة


شیخ الاسلام علامه مجلسی قدس الله روحه الشریف در مورد سند روایت می‌نویسد:


الحديث الرابع : صحيح.


سند حدیث چهارم صحیح است.


مرآة العقول، تالیف علامه مجلسی، جلد ۵، صفحه ۳۵۵، حدیث ۴، چاپ دار الکتب الاسلامیة

  • ۰ نظر
  • ۲۴ شهریور ۰۰ ، ۲۲:۰۰
  • مصطفی جمشیدی


حضرت محمد صلی الله علیه و آله و امیر المومنین علیه السلام وسیله شناخت خداوند


علامه محمد تقی مجلسی قدس سره می‌نویسد:


و دیگر احادیث که به گوش هوش تو خواهم رسانید اولا بدان که وارد است در اخبار از نبی مختار و ائمه اطهار صلوات الله عليهم اجمعین آن که ذات مقدس الهی جلت عظمته در ازل الآزال با کمال ظهور مخفی بود، خواست که ظاهر گردد نور مقدس مطهر مصطفی صلی الله علیه و آله و مرتضی علیه السلام را آفرید؛ چنان که در حدیث وارد است که: «کنت کنزاً مخفياً فأحببت أن أعرف فخلقت الخلق لأعرف [أو: لكي أعرف]» یعنی من گنجی بودم مخفی، خواستم که شناخته شوم آفریدم خلق را تا شناخته شوم. و بنا بر حديث سابق کسی را غیر از محمد و علی صلواة الله عليهما قابلیت معرفت حضرت حق سبحانه و تعالی نبود پس مراد از خلق در این حدیث ایشان بوده باشند.


شرح خطبه البیان، تالیف علامه محمد تقی مجلسی، صفحه ۶۱، چاپ انتشارات ارمغان تاریخ

  • ۰ نظر
  • ۲۳ شهریور ۰۰ ، ۲۳:۴۹
  • مصطفی جمشیدی


فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام پیامبر صلی الله علیه و آله


مرحوم شیخ صدوق روایت کرده است:


٥- حدثنا محمد بن علي رحمه الله، عن عمه محمد بن أبي القاسم، عن محمد بن علي الكوفي، عن محمد بن سنان، عن المفضل، عن جابر بن يزيد، عن أبي الزبير المكي، عن جابر بن عبد الله الانصاري، قال: قال النبي (صلى الله عليه وآله): إن الله تبارك وتعالى اصطفاني واختارني وجعلني رسولا، وأنزل علي سيد الكتب، فقلت: إلهي وسيدي، إنك أرسلت موسى إلى فرعون، فسألك أن تجعل معه أخاه هارون وزيرا، تشد به عضده، وتصدق به قوله، وإني أسألك يا سيدي وإلهي أن تجعل لي من أهلي وزيرا، تشد به عضدي. فجعل الله لي عليا وزيرا وأخا، وجعل الشجاعة في قلبه، وألبسه الهيبة على عدوه، وهو أول من آمن بي وصدقني، وأول من وحد الله معي، وإني سألت ذلك ربي عز وجل فأعطانيه. فهو سيد الاوصياء، اللحوق به سعادة، والموت في طاعته شهادة، واسمه في التوراة مقرون إلى اسمي، وزوجته الصديقة الكبرى ابنتي، وابناه سيدا شباب أهل الجنة ابناي، وهو وهما والائمة بعدهم حجج الله على خلقه بعد النبيين، وهم أبواب العلمفي أمتي، من تبعهم نجا من النار، ومن اقتدى بهم هدي إلى صراط مستقيم، لم يهب الله عز وجل محبتهم لعبد إلا أدخله الله الجنة .


حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: بی‌گمان خداوند مرا در میان مردمان برگزید و پیامبرش ساخت و آنگاه برترین کتاب آسمانی را بر من نازل فرمود. گفتم: خدایا تو موسی را به سوی فرعون فرستادی و او از تو در خواست کرد که هارون برادرش را همراهش روانه کنی که وزیرش باشد و توان او را فزون‌تر سازد و کلام او را گواهی کند. من هم از تو میخواهم که از خاندانم وزیری برایم انتخاب کنی که بازویم را به وسیله او نیرومند سازی. ای سرور من، ای خدای من. این گونه بود که خداوند علی را وزیر و برادرم قرار داد و شجاعت را در قلبش قرار داد و هیبت او را بر دل دشمن او افکند. علی نخستین کسی است که به من ایمان آورد و مرا در پیامبری باور کرد و نیز در کنارم یگانه‌پرست بود. من او را از خدا خواستم و خدا هم او را به من بخشید. علی آقای اوصیاست. همراهی با علی سعادت است و مردن در راه او شهادت است. نام علی در تورات موسی، کنار نام من است و همسر او صدیقه کبری دختر من است و دو فرزندش که آقای جوانان بهشتی‌اند، پسران من هستند. علی و فرزندان او حجت‌های الهی پس از پیامبران می‌باشند. آنان دریای دانش در میان امتم خواهند بود. هر کس پیرو آنان باشد رستگار است و به بهشت می‌رود. و هر کس آنان را مقتدای خود گیرد، به راه راست هدایت می‌شود. خداوند به هر کس محبت اهل بیت مرا داده، بی‌گمان او را در بهشت خویش در می‌آورد.


امالی شیخ صدوق، مجلس ۶، حدیث ۵، صفحه ۲۸، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

  • ۰ نظر
  • ۲۰ شهریور ۰۰ ، ۰۰:۰۰
  • مصطفی جمشیدی