حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۱۲)


(٢٢١) الْإِتِّعٰاظُ إِعْتِبَٰارُ

پند پذیرفتن، هوشیاری است.


(٢٢٢) اليَقْظَةُ إِسْتِبْصٰارٌ

بیداری، بینایی است.


(٢٢٣) الْإِنْذٰارُ إِعْذٰارٌ

بیم دادن، عذر خواستن است.


(٢٢٤) النَّدَمُ اسْتِغْفَارٌ

پشیمانی (از گناه)، توبه است.


(٢٢٥) الْإِكْثٰارُ إِضْجٰارٌ

زیاده روی، دل تنگی می‌آورد.


(٢٢٦) المُشٰاوَرَةٌ إِسْتِظْهٰارٌ

مشورت، پشتیبان گرفتن است.


(٢٢٧) المٰالُ حِسٰابٌ

ثروت بازخواست دارد.


(٢٢٨) الظُلْمُ عِقٰابٌ

ستم، کیفر دارد.


(٢٢٩) الشَّهوٰاتُ قٰاتِلٰاتٌ

هوس‌ها، کشنده‌اند.


(٢٣٠) العِلْمُ حَيٰاتٌ

دانش، زندگی است.


(٢٣١) الْإِِيمٰانُ نَجٰاةٌ

ایمان، رهایی است.


(٢٣٢) اليَأْسُ مَسْلٰاةٌ

ناامیدی (از مردم)، تسلی بخش است.


(٢٣٣) التَّقْويٰ الإِجْتِنابٌ

پرهیزگاری، دوری (از گناه) است.


(٢٣٤) الظَّنُّ إِرْتِيٰابٌ

بدگمانی، اضطراب است.


(٢٣٥) الطَمَعُ مُذِلٌّ

طمع، خوار کننده است.


(٢٣٦) الوَرَعُ مُجِلٌّ

پارسایی، بزرگ کننده است.


(٢٣٧) المُحْسِنُ مُعٰانٌ

نیکوکاری، یاری شده است.


(٢٣٨) المُسٓيءُ مُهٰانٌ

بدکار، خوار است.


(٢٣٩) المَكُورُ شَيْطٰانٌ

فریب دهنده، شیطان است.


(٢٤٠) التَّانِّي حَزْمٌ

مدارا كردن، دور اندیشی است.

  • ۰ نظر
  • ۱۴ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۴۷
  • مصطفی جمشیدی

خطر بدعت گذاران و آمیخته شدن حق و باطل


بیدار باشیم و فریب اباطیل افرادی که مشتی از حق را با کوهی از باطل تخلیط می‌کند و به اسم دین تحویل می‌دهند را، نخوریم ...


مولانا امیر المومنین علیه السلام فرمودند:


همانا آغاز پدید آمدن فتنه‌ها، هوا پرستی و بدعت گذاری در احکام آسمانی است. نوآوری‌هایی که قرآن با آن مخالف است. پس اگر باطل با حق مخلوط نمی‌شد، بر طالبان حق پوشیده نمی‌ماند و اگر حق از باطل جدا و خالص می‌گشت، زبان دشمنان قطع می‌گردید. اما قسمتی از حق و قسمتی از باطل را می‌گیرند و به هم می‌آمیزند، آنجاست که شیطان بر دوستان خود چیره می‌گردد و تنها آنان که مشمول لطف و رحمت پروردگارند نجات خواهند یافت.


نهج البلاغه، خطبه ۴۹


همچنین علامه مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:


ضرر هیچ طایفه‌ای نسبت به ایمان و اهل ایمان، مثل ضرر ارباب بدعت نیست. زیرا که کفار معروف و چون کفر ایشان ظاهر است، مردم از ایشان احتراز می‌نمایند؛ اما ارباب بدعت چون در لباس مسلمانان‌اند و به تصنع و ریا خود را از اهل خیر می‌نمایند، مردم فریب ایشان را می‌خورند. پس بر علما و غیر ایشان واجب است که اظهار بطلان ایشان بکنند و در خرابی بنیانشان سعی نمایند که اهل جهالت به متابعت ایشان گمراه نشوند.


عین الحیات، تألیف علامه مجلسی، صفحه ۷۲۴، نشر بوکتاب

  • ۰ نظر
  • ۱۴ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۴۲
  • مصطفی جمشیدی

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۱۱)


(٢٠١) التَّأَيُّدُ حَزْمٌ

مدد خواستن دور اندیشی است.


(٢٠٢) الإِحْسانُ غُنْمٌ

نیكوكاری غنيمت است.


(٢٠٣) العَدْلُ إِنْصٰافٌ

عدالت میانه روی است.


(٢٠٤) القَنٰاعَةُ عَفٰافٌ

قناعت، پاکدامنی است.


(٢٠٥) المُسْتَسْلِمُ مُوَقِّي

تسلیم شونده، نگهداشته شده است.


(٢٠٦) المُحْتَرِسُ مُلْقي

تن پرور، رها شده است.


(٢٠٧) الأَجَلُ جُنَّةٌ

مرگ، سپر است.


(٢٠٨) التَّوْفيقُ رَحْمَةٌ

موفقیت، رحمت خدا است.


(٢٠٩) العِلْمُ جَلٰالَةٌ

دانشمندی، بزرگواری است.


(٢١٠) الجَهٰالَةُ ضَلٰالَةٌ

نادانی، گمراهی است.


(٢١١) الفُرَصُ خُلَسٌ

فرصت‌ها، پرشتابند.


(٢١٢) الفَوْتُ غُصَصٌ

فرصت از دست دادن اندوه آور است.


(٢١٣) الهَيْبَةُ خَيْبَةٌ

ترس، ناامیدی آورد.


(٢١٤) الصِّدْقُ مَرْفَعَةٌ

راستی سربلندی آور است.


(٢١٥) صَّبْرُ مَدْفَعَةٌ

شکیبایی بازدارنده است.


(٢١٦) العَجْزُ مَضْيَعَةٌ

ناتوانی، تباه شدن است.


(٢١٧)الفَشَلُ مَنْقَصَةٌ

سست جُنبيدن نقص است.


(٢١٨) القَنٰاعَةُ نِعْمَةٌ

قناعت نعمت است.


(٢١٩) الْأَمْنُ اغْتِرٰارٌ

ایمنی فریب خوردن است.


(٢٢٠) الخَوْفُ إِسْتِظْهٰارٌ

ترس (از خدا) پشت گرمی است.

  • ۰ نظر
  • ۱۴ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۴۰
  • مصطفی جمشیدی


هر کسی نام کسی برد سرش بالا رفت

ما که از لطف تو داریم سری در سرها

ازدحام است سر کوی شما اذن بده 

لااقل ما بنشینیم همین آخرها

  • ۰ نظر
  • ۱۴ مرداد ۹۷ ، ۲۲:۳۸
  • مصطفی جمشیدی

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۱۰)


(١٨١) الْإِشْراكُ كُفْرٌ

شرک به خداوند کفر است.


(١٨٢) الحَيٰآءُ مَحْرمَةٌ

شرم (نوعی) محرومیت است.


(١٨٣) الَّزلَلُ مَنْدَمَةٌ

لغزش، باعث پشیمانی است.


(١٨٤) الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ

پارسایی، توانگری است.


(١٨٥) الهَوى صَبْوَةٌ

آرزو، کاری کودکانه است.


(١٨٦) الحِلْمُ عَشِيرَةٌ

بردباری، باعث خویشاوندی است.


(١٨٧) السَّفَهُ جَرِيرَةٌ

بی‌خردی، گناه است.


(١٨٨) الْأَمانِيُّ تَخْدَعُ

آرزوها می‌فریبند.


(١٨٩) الأَجَلُ يَصْرَعُ

مرگ (آدمی را) به خاک افكند.


(١٩٠) الدُّنْيٰا تَضُرُّ

دنیا زیان آور است.


(١٩١) الْآخِرَةُ تَسُرُّ

آخرت، خشنود گرداند.


(١٩٢) الْأَمَلُ يَغُرُّ

آرزو فریب می‌دهد.


(١٩٣) العَيْشُ يَمُرُّ

روزگار می‌گذرد.


(١٩٤) الرََحِيلُ وَشِيكٌ

رفتن (از دنیا) نزدیک است.


(١٩٥) العِلْمُ يُنْجيكَ

دانش تو را می‌رهاند.


(١٩٦) الجَهْلُ يُرْديكَ

نادانی تو را هلاک می‌گرداند.


(١٩٧) المَوْتُ مُرِيحٌ

مرگ آسایش است.


(١٩٨) البَريُّ صَحِيحٌ

بی‌گناهی تندرستی است.


(١٩٩) الْأَمْرُ قَرِيبٌ

قیامت نزدیک است.


(٢٠٠) المُنٰافِقُ مُرِيبٌ

منافق شک آور است.

  • ۱ نظر
  • ۱۴ مرداد ۹۷ ، ۰۲:۱۹
  • مصطفی جمشیدی