حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات


بوی خوش می‌آید اینجا؛ عود و عنبر سوخته؟

یا که بیت الله را کاشانه و در سوخته؟


از چه خون مى‌گريد این دیوار و در؟ یا رب مگر

گلشن آل خلیل اینجا در آذر سوخته؟


خانۀ زهراست اینجا، قتلگاه محسن است

آشیان قهرمان بدر و خیبر، سوخته


خانۀ وحی از ملک یک‌باره شد در ازدحام

اندر این غوغا مگر جبریل را پر سوخته؟...


بر حریم عقل کل، دیوانه‌ای زد آتشی

کز غمش هر عاقلی را جان و پیکر، سوخته


خيمه‌گاه کربلا را آتش از اینجا زدند

شد ز داغ محسن آخر كام اصغر، سوخته


گر نمى‌کرد اشک چشمانت «حسان» امدادِ من

مى‌شد از آه من اين اوراق دفتر، سوخته


(استاد حبیب الله چایچیان)

  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


سیزدهم جمادی الاول


شهادت حضرت زهرا علیها السلام


شهادت مظلومانه و جانگداز حضرت امام الائمه النجباء صدیقه کبری فاطمه زهرا علیها السلام در مدینه هفتاد و پنج روز پس از شهادت پیامبر صلی الله علیه و آله واقع شده است. اقوال دیگر درباره شهادت حضرت در سوم جمادی الثانیه خواهد آمد. در شب چهاردهم، امیر المومنین علیه السلام به همراه جمعی قلیل از گل‌های سر سبد اصحاب، بدن مطهر صدیقه کبری علیها السلام را به خاک سپردند.


به سند صحیح از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است که حضرت فاطمه علیها السلام، هفتاد و پنج روز بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله زنده بود. بنا بر مشهور که شهادت آن حضرت در ۲۸ صفر باشد، شهادت حضرت صدیقه علیها السلام در ۱۳ یا ۱۴ یا ۱۵ جمادی الاولی می شود در این سه روز زیارت آن حضرت مناسب است.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۵۳-۱۵۴

  • مصطفی جمشیدی


هجوم به خانه وحی به اعتراف نویسنده بزرگ عرب


عایشه بنت شاطی نویسنده مشهور اهل تسنن مصری می‌نویسد:


حدث هذا بمرأى من الصبية أو مسمع ، وما أحسبها نسيت مع الأيام، مشهداً أليماً طالعته في صباها حينذاك، يوم حاول عمر بن الخطاب، أن يقتحم بيت الزهراء، كي يحمل علياً على البيعة لأبي بكر، خشية تفرق الكلمة وتمزق الشمل، فلا سمعت فاطمة أصوات القوم تقترب نادت بأعلى صوتها: يا أبت رسول الله، ماذا لقينا بعدك من ابن الخطاب، و ابن أبي قحافة؟


گمان نمی‌کنم که گذشت ایام آن منظره دردناکی را که زینب (علیها السلام) در دوران کودکی با آن مواجه گردید از یاد برده باشد. روزی که عمر بن خطاب قاهرانه وارد خانه زهرا (علیها السلام) شد، تا علی (علیه السلام) را برای بیعت با ابو بکر همراه خود ببرد، زیرا می‌ترسید که با امتناع او از بیعت، اختلاف کلمه و تفرقه بین مسلمانان (عمر هم وحدتی بوده!!!) ایجاد شود. هنگامی که فاطمه (علیها السلام) نزدیک شدن همهمه مردم را شنید، با صدای بلندی فریاد بر آورد: ای پدر، ای رسول خدا، بعد از تو از پسر خطاب و پسر ابی قحافه، چه‌ها دیدیم ...


السیدة زینب بطلة کربلاء، تالیف عایشه بنت شاطی، صفحه ۳۵-۳۶


ملاحظه می‌کنید این نویسنده مشهور اهل تسنن ضمن اعتراف به هجوم عمر بن خطاب، در توجیه آن به اهل بیت علیهم السلام تهمت تفرقه‌اندازی می‌زند، مترجم کتاب در پاسخ می‌نویسد:


اختلاف کلمه و پراکندگی بین مسلمین، وقتی شروع شد که بر خلاف نص صریح قرآن و وصیت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله عمل شد، که هنوز هم اثرات سوء جبران ناپذیر آن در جوامع اسلامی دیده می‌شود.


زینب بانوی قهرمان کربلا، تألیف زینب بنت شاطی، ترجمه حبیب الله چایچیان و مهدی آیت الله زاده نایینی، صفحه ۳۶

  • مصطفی جمشیدی

وصایای اخلاقی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین به نقل از کتاب شریف تحف العقول (۳)


يا علي آفة الحديث الكذب. وآفة العلم النسيان. وآفة العبادة الفترة. وآفة السماحة المن. وآفة الشجاعة البغي وآفة الجمال الخيلاء. وآفة الحسب الفخر.


ای علی آفت گفتار، دروغگویی؛ و آفت علم و دانش، فراموشی؛ و آفت عبادت، سستی و کاهلی؛ و آفت بخشش، منت‌گزاری؛ و بلای شجاعت، ستمگری؛ و بلای زیبایی، خودپسندی؛ و بلای فخر خانوادگی، فخر فروشی است.


ارمغان حکمت از خاندان عصمت، ترجمه تحف العقول عن آل رسول، تألیف ابن شعبه حرانی، ترجمه محمد مهدی سازندگی، صفحه ۱۹

  • مصطفی جمشیدی

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۴۰)


(٧٨١) النِّفٰاقُ تُوْأَمُ الكُفْرِ

نفاق، همزاد کفر است.


(٧٨٢) الغِشُّ شَرُّ المَكْرِ

فریب، بدترین بداندیشی است.


(٧٨٣) النِّفٰاقُ يُفْسِدُ الإِيمٰانَ

دورویی، فاسد کننده ایمان است.


(٧٨٤) الكِذْبُ يُزْرِي بِالإِنْسٰانِ

دروغ، آدمی را معیوب می‌سازد.


(٧٨٥) الرِّفْقُ عُنْوٰانُ النُّبْلِ

نرمی، نشانه‌ی بزرگواری است.


(٧٨٦) الْإِحْسٰانُ رَأسُ الفَضْلِ

نیکی به مردم، سرکرده‌ی نیکی‌ها است.


(٧٨٧) الحَقُّ أَوْضَحُ سَبِيلٍ

حق، درخشان‌ترین راه است.


(٧٨٨) الصِّدْقُ أَنْجَحُ دَلِيلٍ

راستی، پیروزترین دلیل است.


(٧٨٩) الكِذْبُ يُجِبُ الوَقِيَعَةَ

دروغ، موجب سرافکندگی است.


(٧٩٠) المَنُّ يُفْسِدُ الصَّنِيعِةَ

منت، نیکی را تباه می‌سازد.


(٧٩١) الزُهْدُ مِفْتٰاحُ صَلاحٍ

زهد، کلید درستی است.


(٧٩٢) الوَرَعُ مِصْبٰاحِ نَجَـٰاحٍ

پارسایی، چراغ رستگاری است.


(٧٩٣) التَّقْويٰ رَئِيسُ الأَخْلٰاقِ

پرهیزگاری، سرور رفتار نیک است.


(٧٩٤) الإِحْتِمٰالُ زَيْنُ الرِّفٰاقِ

تحمل دیگران، آبروی رفاقت است.


(٧٩٥) الوَرَعُ خَيْرُ قَرِينٍ

پارسایی، بهترین همنشین است.


(٧٩٦) التَّقْويٰ حِصْنٌ حَصِينٌ

پرهيزگاری، دژی استوار است.


(٧٩٧) الطَّمَعُ رِقٌّ مُخَلَّدٌ

طمع، بندگی همیشگی است.


(٧٩٨) اليَأسُ عِتْقٌ مُجَدَدٌ

ناامیدی [از مردم]، آزادی دوباره است.


(٧٩٩) الصَّبْرُ عُدَّةٌ لِلْبَلٰآءِ

شکیبایی، پناه از گرفتاری است.


(٨٠٠) الشُكْرُ زَيْنٌ لِلنَّعْمٰاءِ

سپاسگذاری، زینت نعمت‌ها است.

  • مصطفی جمشیدی