تقویم شیعه: سوم رمضان

تقویم شیعه

سوم رمضان

شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها بنا بر روایتی

به قولی شهادت حضرت صدیقه طاهره، زهرای مرضیه سلام الله علیها در این روز است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۶۸

تقویم شیعه: ماه مبارک رمضان

تقویم شیعه

ماه مبارک رمضان

ماه مبارک رمضان ماه پر خاطره ای است. روزهای ۱، ۳، ۴، ۶، ۱۰، ۱۲، ۱۳، ۱۴، ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۹، ۲۰، ۲۱، ۲۳، ۲۴ یاد آور لحظاتی حساس از تاریخ اسلام است. هم یادمان‌های خوش و هم روزهای حزن انگیز در این ماه به چشم می‌خورد. ولادت امام حسن مجتبی علیه السلام و معراج پیامبر صلی الله علیه و آله دو خبر سرور آفرین در این ماه است. مرگ ابو لهب، ابن ملجم، عایشه، مروان، زیاد بن ابیه، حجاج ثقفی نیز روزهای نابودی دشمنان اهل بیت علیهم السلام است. از سوی دیگر شهادت حضرت زهرا علیها السلام بنا بر قولی، ضربت خوردن و شهادت امیر المؤمنین علیه السلام، وفات حضرت خدیجه علیها السلام و حضرت نفسیه علیها السلام و شهادت مختار روزهای حزن آل محمد علیهم السلام است. جنگ بدر، طائف، تبوک و فتح مکه روزهای تاریخ ساز اسلام است. عروج حضرت عیسی علیه السلام به آسمان، نزول قرآن، مراسم عقد اخوت، دعای باران توسط پیامبر صلی الله علیه و آله نیز وقایع مهم تاریخی هستند. بدعت نماز تراویح توسط عمر، ورود محمد بن ابی بکر به مصر، بیعت با امام مجتبی علیه السلام، آمدن نامه‌های اهل کوفه برای امام حسین علیه السلام، حرکت حضرت مسلم به سمت کوفه،این ولایتعهدی امام رضا علیه السلام و ضرب سکه به نام آن حضرت، هر یک یاد آور فرازهایی از برگ‌های اسلام‌اند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۶۱

تقویم شیعه: تتمه شعبان

تقویم شیعه

تتمه شعبان

۱- مرگ حفصه

در ماه شعبان سال ۴۵ هجری قمری حفصه از دنیا رفت و مروان بر جنازه او نماز خواند. حفصه دختر عمر بن خطاب ابتدا زوجه خنیس بن عبد الله بود. بعد از آنکه خنیس وفات کرد عمر او را به عقد پیامبر صلی الله علیه و آله در آورد. او با اخلاق و رفتار خود پیامبر صلی الله علیه و آله و اهل بیت علیهم السلام را می‌آزرد، به حدی که پیامبر صلی الله علیه و آله او را طلاق داد و با اصرار بعضی رجوع فرمود. در جنگ جمل خواست با عایشه حرکت کند. ولی برادرش عبد الله بن عمر مانع گردید. اما هنگامی که لشکر امیر المومنین علیه السلام به منزل ذی قار رسیدند عایشه نامه‌ای به این مضمون برای حفصه نوشت: خبر زیادی لشکر ما به علی بن ابی طالب (علیهما السلام) رسیده است و او از ترس در ذی قار اقامت کرده است و از این جنگ جان سالم به در نخواهد برد.... 

چون نامه به دست حفصه رسید کنیزان و مغنیه‌ها را جمع کرد و آنان دایره‌ها می‌نواختند و اشعاری می‌خواندند که در آنها امیر المومنین علیه السلام را به بدی ذکر می‌کردند و زن‌های بنی امیه جمع شدند و شادی می‌کردند. خبر به حضرت ام کلثوم علیها السلام که رسید با عده‌ای از بانوان به صورت ناشناس وارد مجلس شدند و ناگهان صورت‌ها را باز کردند. حفصه خجالت کشید. ام کلثوم علیها السلام آیه‌ای که مربوط به زن‌های حضرت نوح و لوط علیهما السلام بود که نافرمانی آن دو پیامبر را نمودند و درباره حفصه و عایشه نازل شده بود بر حفصه قرائت کرد و فرمود: اگر تو و عایشه امروز برای خواری پدر من امیر المومنین (علیه السلام) به یکدیگر کمک می‌کنید، این کار شما تازگی ندارد چرا که همین معامله را با جدم پیامبر (صلی الله علیه و آله) کردید.  حفصه چون دید رسوا شده است نامه عایشه را پاره کرد و از حضرت ام کلثوم (علیها السلام) خواست بیشتر از این او را رسوا نکند.

۲- جنگ پیامبر صلی الله علیه و آله با بنی سعد

در شعبان سال ششم هجرت پیامبر صلی الله علیه و آله حضرت امیر المومنین علیه السلام را به همراه ۱۰۰ نفر برای مقابله با طائفه بنی سعد در اطراف مدینه فرستاد. بنی سعد با خبر شده فرار کردند و مسلمانان صد شتر و هزار گوسفند به غنیمت گرفتند. امیر المومنین علیه السلام چند شتر برای پیامبر صلی الله علیه و آله جدا کرد و سایر غنایم را بین مسلمانان تقسیم فرمود و به مدینه بازگشتند.

۳- شهادت سعید بن جبیر

در این ماه در سال ۹۵ هجری قمری جناب سعید بن جبیر کوفی به دست حجاج بن یوسف ثقفی لعنت الله علیه به شهادت رسید.

سعید مردی فقیه، زاهد و عابد بود که توفیق کسب علم از محضر مبارک حضرت زین العابدین علیه السلام را یافته بود. او به خاطر اعتقاد خالص و محبت کاملی که به اهل بیت معصومین علیهم السلام داشت، نزد امام زین العابدین علیه السلام از احترام خاصی برخوردار بود. هنگامی که حجاج خواست آن بزرگوار را شهید کند، دعا کرد که حجاج بعد از شهادت او قادر به قتل هیچکس نشود. خداوند دعای او را مستجاب کرد و حجاج ۱۵ تا ۲۰ روز بعد از شهادت سعید زنده بود و کسی را نکشت تا به مرض آکله به درک واصل شد. 

بعد از آنکه حجاج سر آن بزرگوار را جدا کرد، دو پای مبارک او را نیز از ساق جدا کردند، در حالی که از سن مبارکش ۵۷ یا ۷۹ سال می‌گذشت در شهر الحی در واسط عراق مدفون شد. قبر آن بزرگوار یکی از زیارتگاه‌های محبین اهل بیت علیهم السلام است که دارای گنبد و صحنی بزرگ مشتمل بر چهار در است. 

بعضی مرگ حجاج را ۱۵ روز و بعضی ۲۰ روز و عده ای ۴۰ روز بعد از شهادت جناب سعید بن جبیر نقل کرده‌اند، که اگر مرگ حجاج در ۱۳ ماه رمضان باشد، شهادت سعید به ترتیب در روزهای ۲۷ یا ۲۸ یا ۲۲ یا ۲۳ و ۲ یا ۳ شعبان محتمل است، ولی قدر مسلم این است که شهادت سعید در شعبان بوده است.

۴- مرگ مغیره بن شعبه

در ماه شعبان سال ۵۰ هجری قمری مغیره بن شعبه در حالی که از طرف معاویه حاکم کوفه بود، در سن ۷۰ سالگی به درک واصل شد و زیاد بن ابیه به جای او منصوب شد. مغیره بن شعبه در کوفه سب به امیر المومنین علیه السلام می‌نمود و خطبا را امر می‌کرد که آن حضرت را لعن کنند و تا زمان فرا رسیدن مرگش این عمل را ترک نکرد. مغیره از اصحاب صحیفه ملعونه و لیلة عقبه بود که می‌خواستند پیامبر صلی الله علیه و آله را به قتل برسانند، و همچنین از اصحاب سقیفه است. او از کسانی بود که در آتش زدن در منزل امیر المومنین علیه السلام، شکستن در، کتک زدن به مادر سادات حضرت صدیقه شهیده فاطمه الزهرا علیها السلام و سقط جنین شریک بود. زنای مغیره با ام جمیل در بصره شهرت خاص دارد و در کتب شیعه و سنی با مدارک مختلف ذکر شده است. ابن ابی الحدید می گوید: مغیره زناکارترین مردم در جاهلیت و اسلام بود. مغیره از کسانی بود که به دستور معاویه همراه با عمرو عاص و عروه بن زبیر روایاتی دروغین ساختند که مقتضای آن‌ها وجوب لعن و برائت از امیر المومنین علیه السلام بود و برای این کار معاویه جوائز فوق العاده‌ای برای آنان مقرر کرد. او در محضر امام حسن علیه السلام جسارت‌ها به پدر بزرگوارش نمود. اما آن حضرت جواب‌های مناسبی به او دادند و در آخر فرمودند: تو آن کسی هستی که در شهادت مادرم و برادرم محسن علیهما السلام شریک بودی....

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۵۴-۲۵۸

فضائل امیر المومنین علیه السلام و وجوب ولایت ایشان و برائت از دشمنان ایشان در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

فضائل امیر المومنین علیه السلام و وجوب ولایت ایشان و برائت از دشمنان ایشان در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

شیخ کراجکی رضوان الله علیه روایت کرده است:

ما رواه لنا الشيخ الفقيه أبو الحسن محمد بن أحمد بن شاذان القمي رحمه الله بمكة في المسجد الحرام قال حدثني نوح ابن أحمد بن ايمن رحمه الله قال حدثنا إبراهيم ابن أحمد ابن أبي حصين قال حدثني جدي قال حدثني يحيى بن عبد الحميد قال حدثني قيس بن الربيع قال حدثني سليمان الاعمش عن جعفر بن محمد قال حدثني أبي قال حدثني علي بن الحسين عن أبيه قال حدثني أبي أمير المؤمنين علي عليه السلام قال قال لي رسول الله صلى الله عليه واله يا علي أنت أمير المؤمنين وامام المتقين يا علي أنت سيد الوصيين ووارث علم النبيين وخير الصديقين وافضل السابقين يا علي أنت زوج سيدة نساء العالمين وخليفة خير المرسلين يا علي انت مولى المؤمنين والحجة بعدي على الناس اجمعين استوجب الجنة من تولاك واستوجب دخول النار من عاداك يا علي والذي بعثني بالنبوة واصطفاني على جميع البرية لو ان عبدا عبد الله تعالى الف عام ما قبل الله ذلك منه إلا بولايتك وولاية الائمة من ولدك وان ولايتك لا تقبل إلا بالبراءة من اعدائك واعداء الائمة من ولدك بذلك اخبرني جبرئيل عليه السلام .

رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین علیه السلام فرمودند: ای علی! تو امیر و مقتدای مومنان و امام پرهیزکاران هستی. ای علی! تو آقا و سرور اوصیاء، و وارث دانش پیامبران هستی، و تو در جایگاه صدیقین بهترین، و در میان پیشتازان برترین هستی. ای علی! تو همسر سیده و سرور زنان جهان، و جانشین بهترین پیغمبر از پیغمبران خدا هستی. ای علی! تو مولای اهل ایمان و حجت خدا بعد از من بر تمام مردمان هستی. کسی که تبعیت کند از تو بهشت از برای اوست و هر کس با تو دشمنی کند مستوجب آتش و دوزخ است. ای علی! قسم به آن کسی که مرا به نبوت مبعوث کرد و مرا بر تمام مردم برگزید، اگر بنده‌ای از بندگان خدا، هزار سال عبادت حق تعالی را کرد، از او پذیرفته نمی‌شود، مگر این که همراه با ولایت تو و ولایت امامان از فرزندان تو باشد. و ولایت تو هم پذیرفته نمی‌شود، مگر اینکه همراه با برائت و بیزاری از دشمنان تو و دشمنان امامان از فرزندان تو باشد. و جبرئيل مرا به این امر خبر داده است.

کنز الفوائد، تالیف شیخ محمد بن علی کراجکی، جلد ۲، صفحه ۱۲، چاپ دار الاضواء

پاداش خودداری از بردن حیثیت دیگران و غضب بر مردم

ابی سعید کوفی اهوازی، ثقة الاسلام کلینی، شیخ مفید، شیخ صدوق و ابن شعبه حرانی رضوان الله علیهم روایت کرده‌اند:

٩- فضالة بن نزار عن الحسين بن عبد الله قال : قال أبو جعفر عليه‌السلام : من كف عن اعراض الناس أقاله الله نفسه يوم القيامة ومن كف غضبه عن الناس كف الله عنه غضبه يوم القيامة .

امام باقر علیه السلام فرمودند: کسی که خود را از آبروریزی و از بین بردن حیثیت افراد باز دارد، خداوند او را در روز قیامت دستگیری و یاری می‌نماید؛ و هر کس غضب و خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند در روز قیامت غضب [و عذاب] خود را از او باز می‌دارد.

الزهد، تالیف ابی سعید کوفی اهوازی، ترجمه فارسی از عبد الله صالحی، صفحه ۲۵، حدیث ۹، چاپ انتشارات نور السجاد

الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۳۰۵، حدیث ۱۴، چاپ دار الکتب الاسلامیة

الاختصاص، تالیف شيخ مفيد، صفحه ۲۲۹، چاپ موسسه النشر الاسلامی

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تالیف شیخ صدوق، صفحه ۱۳۳، چاپ منشورات الشریف الرضی

تحف العقول، تالیف ابن شعبه حرانی، صفحه ۳۹۱، چاپ موسسه النشر الاسلامی

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، ج‏لد ۷۲، صفحه ۲۶۰، حدیث ۶۰، چاپ دار احیاء التراث العربی