تقویم شیعه: یکم ذی القعده

تقویم شیعه

یکم ذی القعده

۱- ولادت حضرت معصومه علیها السلام

در این روز در سال ۱۷۳ هجری قمری دخت گرامی موسی بن جعفر علیه السلام، حضرت فاطمه معصومه علیها السلام به دنیا آمده است. پدر بزرگوار آن حضرت امام موسی بن جعفر علیهما السلام، و مادر مکرمه آن حضرت جناب نجمه علیها السلام مادر امام رضا علیه السلام است. نام مبارکش فاطمه، لقب آن حضرت معصومه و در خانواده امام هفتم علیه السلام حضرت معصومه علیها السلام را فاطمه کبری می‌خواندند.

۲- جنگ بدر صغری

در این روز در سال چهارم هجری قمری جنگ بدر صغری واقع شد، و به آن بدر الموعد و بدر الثالثه هم می‌گویند.

۳- مرگ اشعث بن قیس لعنت الله علیه

در شب اول ذی القعده سال ۴۰ هجری قمری اشعث بن قیس کندی لعنت الله علیه به درکات جحیم شتافت.

امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: اشعث بن قیس در قتل امیر المومنین علیه السلام شریک بود، و دخترش جعده امام مجتبی علیه السلام را مسموم کرد، و محمد پسرش در قتل امام حسین علیه السلام شریک بود. 

اشعث در سال دهم هجرت با جمعی از قبیله خود اسلام آورد، و بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله مرتد شد. ابو بکر او را دستگیر کرد و خواهر کورش را به شرط همسری به او داد. از این زن جعده و محمد به دنیا آمدند. که جعده قاتل امام حسن علیه السلام و محمد جزء لشکر عمر سعد در کربلا شد، و در دستگیری جناب مسلم بن عقیل علیه السلام نیز نقش بسزایی داشت. در روز عاشورا به سبب جسارتی که حضرت امام حسین علیه السلام کرد هنگامی که برای قضای حاجت به کناری رفته بود، عقرب او را نیش زد و در حالی که عورتش پیدا بود به آتش جهنم وارد شد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۲۷-۳۲۹

تقویم شیعه: ماه ذی القعده الحرام

تقویم شیعه

ماه ذی القعده الحرام

ماه ذی القعده از یک سو با چند ولادت یادآوری ایام سرور است. و از سوی دیگر با وقوع چند شهادت و اتفاق دیگر یادآور ایام حسن است. روزهای ۱، ۹، ۱۱، ۲۳، ۲۵، ۲۶، ۳۰ در بر دارنده روزهای مهم این ماه هستند. ولادت امام رضا علیه السلام، ولادت حضرت معصومه علیها السلام اخبار خوش این ماه‌اند که با ضمیمه مرگ اشعث بن قیس لعنت الله علیه این سرور دو چندان می‌شود. شهادت امام رضا و امام و جواد علیهم السلام روزهای اندوه در این ماه است. جنگ بدر صغری، جنگ بنی قریظه، صلح حدیبیه، حرکت پیامبر صلی الله علیه و آله برای حجة الوداع صفحات مهمی از تاریخ اسلام است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۲۵

تقویم شیعه: بیست و پنجم شوال

تقویم شیعه

بیست و پنجم شوال

شهادت امام صادق علیه السلام

امام صادق علیه السلام در سال ۱۴۸ هجری قمری در چنین روزی به شهادت رسید. در شهادت حضرت نیمه رجب و نیمه شوال را هم گفته‌اند. شهادت آن حضرت به سبب انگور زهر آلودی بود که منصور دوانیقی (لعنت الله علیه) به آن حضرت خورانید. مدت امامت آن حضرت ۳۴ سال و عمر شریفشان ۶۵ سال بود. دوران امامت آن حضرت همزمان با هفت نفر از زمامداران غاصب بود که عبارتند از: هشام بن عبد الملک، ولید بن یزید بن عبد الملک، یزید بن ولید، ابراهیم بن ولید و مروان حمار از بنی امیه و سفاح و منصور دوانیقی از بنی عباس. فرزندان آن حضرت هفت پسر و سه دخترند: حضرت موسی بن جعفر، اسماعیل، عبد الله، محمد دیباج، اسحاق، علی عریضی (علی بن جعفر مدفون در قم) عباس، ام فروه، اسماء فاطمه.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۲۰-۳۲۱

تقویم شیعه: چهاردهم شوال

تقویم شیعه

چهاردهم شوال

مرگ عبد الملک بن مروان

در سال ۸۶ هجری قمری عبد الملک بن مروان سفاک بخیل، در دمشق به هلاکت رسید، و بعضی ۱۵ شوال را ذکر کرده‌اند. این در حالی بود که ۲۱ سال و ۶ ماه خلافت را غصب کرده بود. او پیش از سلطنت پیوسته ملازمت مسجد را داشت و تلاوت قرآن می‌نمود و او را حمامة المسجد (کبوتر مسجد) میگفتند! وقتی خبر سلطنت به او رسید قرآن را بر هم نهاد و گفت: اسلام علیک هذا فراق بيني و بينک: «خداحافظ، این آغاز جدایی بین من و توست»!!

بیماری او که سخت شد طبیب گفت: اگر آب بخورد می‌میرد. ولی تشنگی بر او غالب شد و از پسرش ولید آب طلبید. او گفت: اگر آب بیاشامی خواهی مرد! عبد الملک به دخترش التماس کرد که آب بدهد، اما وليد پسرش مانع شد. عبد الملک گفت: بگذار به من آب بدهند، و گرنه تو را از ولیعهدی خلع می‌کنم، ولید اجازه داد و عبد الملک آب خورد و مرد.

از بزرگ‌ترین جنایات او به شهادت رساندن امام زین العابدین علیه السلام و مسلط کردن حجاج ثقفی لعنت الله علیه بر شیعیان امیر المومنین علیه السلام بود.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۰۸-۳۰۹

هدیه به کعبه

مرحوم شیخ صدوق روایت کرده است:

۱- حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفَّارُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنِ السَّكُونِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَلِيِّ (عليه السلام) قَالَ لَوْ كَانَ لِي وَادِيَانِ يَسِيلَانِ ذَهَباً وَ فِضَّةً مَا أَهْدَيْتُ إِلَى الْكَعْبَةِ شَيْئاً لِأَنَّهُ يَصِيرُ إِلَى الْحَجَبَةِ دُونَ الْمَسَاكِينِ.

امام صادق علیه السلام از اجداد بزرگوارش روایت کرده است که حضرت امیر المومنین علیه السلام فرمودند: «اگر به اندازه دو بیابان وسیع طلا و نقره داشته باشم، حتی ذره‌ای از آن را برای کعبه هدیه نخواهم کرد، چرا که این هدایا را دربانان و پرده‌داران و خدام کعبه این هدایا را تصرف کرده و چیزی به فقرا و نیازمندان نمی‌دهند!»

علل الشرائع، تالیف شیخ صدوق، جلد ۲، صفحه ۴۰۸-۴۰۹، چاپ انتشارات المکتبة الحیدریة