تقویم شیعه: دهم رجب

تقویم شیعه

دهم رجب

۱- ولادت امام جواد علیه السلام

حضرت جواد الائمه علیه السلام بنا بر مشهور در دهم ماه رجب سال ۱۹۵ هجری قمری به دنیا آمده‌اند. اقوال دیگر در ولادت آن حضرت چنین است: ۱۷ ماه رمضان، ۱۵ ماه رمضان، آخر ذی القعده، به قولی هم در ۱۳ رجب ولادت آن حضرت واقع شده است. پدر بزرگوار آن حضرت امام رضا علیه السلام، و مادر آن حضرت جناب سبیکه یا دره است که حضرت رضا علیه السلام نام ایشان را خیزران نهادند. نام آن حضرت محمد، و کنیه ایشان ابو جعفر و مشهورترین القاب آن حضرت تقی و جواد است. حضرت رضا علیه السلام آن حضرت را به کنیه یاد می‌کردند، و می‌فرمودند: ابو جعفر به من نامه نوشته است، و نامه‌هایی که از آن حضرت می‌رسید در نهایت جلالت و زیبایی بود، و هنگامی که امام علیه السلام می‌خواستند نام برای امام جواد علیه السلام بنویسند آن حضرت را به بزرگی و احترام مورد خطاب قرار می‌دادند. یک روز در ایام کودکی حضرت جواد علیه السلام آن حضرت را نزد پدر بزرگوارش امام رضا علیه السلام آوردند. آن حضرت فرمودند: این مولودی است که برای شیعه مبارک‌تر از او به دنیا نیامده است، چرا که چهل سال و چند ماه از سن مبارک امام رضا علیه السلام گذشته بود و آن حضرت هنوز اولادی نداشتند، و بعضی از شیعیان در امر امامت نگران بودند، هنگامی که خداوند جواد الائمه علیه السلام را به مولایمان حضرت رضا علیه السلام داد، نگرانی و شک و تردید مردم بر طرف شد. آن حضرت شش فرزند داشت: ابو الحسن حضرت هادی علیه السلام، ابو طالب جناب زید، ابو جعفر جناب موسی مبرقع، حکیمه خاتون، خدیجه خاتون، ام کلثوم.

۲- ولادت حضرت علی اصغر علیه السلام

ولادت با سعادت حضرت باب الحوائج علی اصغر علیه السلام در این روز واقع شده است. با در نظر گرفتن اینکه آن حضرت در شش ماهگی در روز عاشورا در کربلا به شهادت رسید، ولادت حضرت مطابق این روز می شود. بعضی هم ولادت آن حضرت را در روز هشتم یا نهم ثبت کرده‌اند. نام شریف آن حضرت عبد الله مشهور به علی اصغر است. لقب شریفش باب الحوائج، رضیع، مذبوح من الاذن الی الاذن است. پدر بزرگوارش امام حسین (علیه السلام)، و مادر والامقامش حضرت رباب دختر امرء القیس کلبی است. قاتل آن حضرت، حرمله بن کاهل اسدی ملعون است که قلب امام حسین علیه السلام و اهل بیت و شیعیان، بلکه هر شنونده این مصیبت را سوزاند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۸۹-۱۹۱

حرامزادگی دشمنان امیر المومنین علیه السلام به اذعان انصار (به روایت اهل تسنن)

حرامزادگی دشمنان امیر المومنین علیه السلام به اذعان انصار (به روایت اهل تسنن)

ابن عساکر دمشقی از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

أخبرنا أبو القاسم هبة الله بن عبد الله أنا أبو بكر الخطيب أخبرني أبو القاسم عبد العزيز بن محمد بن علي المطرز نا عبد الرحمن بن عمر بن محمد المعدل بمصر نا محمد بن الحارث بن الأبيض القرشي نا عبد السلام بن أحمد نا إبراهيم بن صالح أبو صالح أنا مالك بن أنس عن محبوب بن أبي الزناد قال قالت الأنصار إن كنا لنعرف الرجل إلى غير أبيه ببغضه علي بن أبي طالب .

انصار گفتند: ما حرام زاده بودن شخص را به وسیله‌ی بغض وی به علی بن ابی طالب (علیهما السلام) می‌شناختیم.

تاریخ مدینة دمشق، تالیف ابن عساکر دمشقی، جلد ۴۲، صفحه‌ ۲۸۷، چاپ دار الفکر

تقویم شیعه: هفتم رجب

تقویم شیعه

هفتم رجب

طلب امام رضا علیه السلام برای ولایتعهدی

در هفتم رجب سال ۲۰۰ هجری قمری، مامون (لعنت الله علیه) برای امام رضا علیه السلام نامه‌ای نوشت و در آن نامه امام رضا علیه السلام را برای ولایتعهدی به مرو احضار کرد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۸۹

اگر چهل مرد برای امیر المومنین علیه السلام پیدا می‌شد، ایشان بر ضد ابو بکر جهاد می‌کردند!!!

اگر چهل مرد برای امیر المومنین علیه السلام پیدا می‌شد، ایشان بر ضد ابو بکر جهاد می‌کردند!!!

قال: فانتهوا بعلي عليه السلام إلى أبي بكر وهو يقول: أما والله لو وقع سيفي في يدي لعلمتم أنكم لن تصلوا إلى هذا أبدا. أما والله ما ألوم نفسي في جهادكم، ولو كنت استمكنت من الأربعين رجلا لفرقت جماعتكم، ولكن لعن الله أقواما بايعوني ثم خذلوني.

سلیم بن قیس هلالی رضوان الله علیه گوید: سلمان رضوان الله علیه گفت: وقتی که علی علیه السلام را به سوی ابو بکر می‌کشیدند آن حضرت چنین می‌فرمود: به خدا سوگند اگر شمشیرم در دستم قرار می‌گرفت می‌فهمیدید که هرگز نمی‌توانستید بر این کار دست بیابید. به خدا قسم از این که با شما جهاد می‌کنم خود را سرزنش نمی‌کنم و اگر چهل مرد برایم فراهم می‌شد جمع شما را متفرق می‌کردم ولی خداوند لعنت کند مردمی را که با من بیعت کردند و سپس مرا تنها گذاشتند...

کتاب سلیم بن قیس هلالی معروف به اسرار آل محمد، جلد ۱، صفحه ۵۸۸، چاپ منشورات دلیل ما

شهادت ابن سکیت رضوان الله علیه در راه ولایت امیر المومنین علیه السلام

شهادت ابن سکیت رضوان الله علیه در راه ولایت امیر المومنین علیه السلام

سیوطی از علمای اهل تسنن می‌نویسد:

وفي سنة أربع وأربعين قتل المتوكل يعقوب بن السِّكِّيت الإمام في العربية فإنه ندبه إلى تعليم أولاده، فنظر المتوكل يومًا إلى ولديه المعتز والمؤيد فقال لابن السكيت: من أحب إليك هما أو الحسن والحسين؟ فقال: قنبر -يعني: مولى عليّ- خير منهما، فأمر الأتراك فداسوا بطنه حتى مات، وقيل: أمر بسلّ لسانه فمات وأرسل إلى ابنه بديته، وكان يعقوب رافضيًّا.

در سال ۴۴ (از قرن سوم) متوکل عباسی، یعقوب بن سکیت پیشوا در علم زبان عربی را به قتل رساند. متوکل عباسی ابن سکیت را ملزم نموده بود که تادیب دو فرزندش معتز و مؤید را عهده‌دار شود. یک روز به او گفت: آیا دو فرزند من نزد تو محبوب‌ترند یا حسن و حسین (علیهما السلام)؟ ابن سکیت گفت: به خدا قسم قنبر خادم حضرت امیر المؤمنین علی (علیه السلام) از دو فرزندت بهتر است. متوکل به غلامان ترک دستور داد بر شکمش بکوبند تا فوت شد (به شهادت رسید) و همچنین گفته شده زبان او را از پشت سر خارج کردند، و با این جنایت او به قتل رسید. سپس دیه او را برای پسرش فرستادند. یعقوب رافضی (شیعه) بود.

تاریخ الخلفاء، تالیف سیوطی، صفحه ۲۷۶، چاپ دار ابن حزم

پی نوشت: جای تعجب است که اهل تسنن با اینکه اعتراف کرده‌اند که متوکل ملعون ناصبی و خونریز و دشمن اهل بیت علیهم السلام بوده، در کمال تعجب او را ناصر السنة می‌نامند و حتی ابن عربی صوفی قبح الله وجهه او را از اولیاء خدا می‌داند!!! البته اهل تسنن بسیاری از حکام خونریز و ناصبی دیگر را نیز ناصر السنة نامیده‌اند گویا شرط اصلی ناصر السنة بودن از نظر آنان دشمنی با اهل بیت علیهم السلام و کشتار شیعیان است!!!