حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات


استدلال فوق العاده امام صادق علیه السلام در باره توسل در مناظره با ابو حنیفه


مهم‌ترين پيشوا در میان پیشوايان مذاهب فقهی چهارگانه اهل تسنن، ابو حنیفه نعمان است که مذهب او به نام مذهب حنفی مشهور می‌باشد، و پيروان اين مذهب نزديک به ۸۰ درصد از اهل سنتِ خلفاء در زمان کنونی را تشکیل می‌دهند. با این ‌که او ابتدا دو سال در محضر آن بزرگوار نشسته بود و دانش خود را مدیون ایشان بود، از جمله کسانی است که به مکتب سازی در مقابل ایشان پرداخت و تمامی تلاش خود را در مخالفت با مکتب امام صادق عليه السلام و خرده‌گيری به حضرت انجام می‌داد.


ابی الفتح کراجکی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:


ذكروا ان أبا حنيفة اكل طعاما مع الامام الصادق جعفر بن محمد عليهم السلام فلما رفع الصادق عليه السلام يده من اكله قال الحمد لله رب العالمين اللهم هذا منك ومن رسولك صلى الله عليه واله فقال أبو حنيفة أبا عبد الله اجعلت مع الله شريكا فقال له ويلك فإن الله تعالى يقول في كتابه «وما نقموا الا ان اغناهم الله ورسوله من فضله» ويقول في موضع آخر «ولو انهم رضوا ما آتاهم الله ورسوله وقالوا حسبنا الله سيؤتينا الله من فضله ورسوله» فقال أبو حنيفة والله لكأني ما قراتهما قط من كتاب الله ولا سمعتهما إلا في هذا الوقت فقال أبو عبد الله عليه السلام بلى قد قراتهما و سمعتهما ولكن الله تعالى انزل فيك وفي اشباهك ام على قلوب اقفالها وقال «كلا بل ران على قلوبهم ما كانوا يكسبون».


روزی ابو حنیفه با امام صادق علیه السلام بر سر سفره بودند. هنگامی که غذا خوردن امام صادق علیه السلام تمام شد فرمود: «سپاس مخصوص خدای جهانیان است. خدایا این طعام از جانب تو و پیامبر صلی الله علیه و آله تو برای ما آمده». ابو حنیفه اعتراض کرد: «ای ابا عبد الله (کنیه امام صادق علیه السلام)! آیا برای خدا شریک قائل شدی؟». امام فرمود: «وای بر تو! همانا خداوند در کتاب خود در آیه ۷۴ سوره توبه فرموده است: «و هرگز درصدد انتقام برنیامدند مگر بعد از آنکه خدا و رسولش ایشان را از فضل خود بی‌نیاز کردند» یا در آیه ۵۹ سوره توبه نخوانده‌ای: «اگر ایشان به آن چه که خدا و فرستاده او عطا کردند راضی شوند و بگویند تکیه‌گاه ما خداست، خداوند و فرستاده‌اش به ما از فضل الهی می‌دهند». پس ابو حنیفه گفت: «گویا من این دو آیه را از کتاب خدا نخوانده‌ام و نشنیده‌ام جز همین الآن». امام فرمود: «بلکه تو آن دو آیه را خوانده‌ای ولی خداوند در باره تو و امثال تو نازل فرموده است: «آیا بر دل‌هایشان قفلی زده شده؟» یا «اعمال ایشان بر دل‌هایشان زنگار زده».


کنز الفوائد، تالیف ابی الفتح کراجکی، جلد ۲، صفحه ۳۶-۳۷، چاپ دار الاضواء

  • مصطفی جمشیدی


اعتراف عجیب فخر رازی ناصبی به صاحب الزمان و غائب بودن امام زمان عجل الله فرجه


فخر الدین رازى، از علمای بزرگ و مفسرین نامدار اهل تسنن در مورد امام حسن عسکرى علیه السلام و فرزندان آن حضرت مى‌نویسد:


أما الحسن العسكري الإمام عليه السلام فله إبنان وبنتان ، أما الإبنان فأحدهما صاحب الزمان عجل الله فرجه الشريف.


اما [امام] حسن عسکرى علیه السلام، داراى دو پسر و دو دختر بود، اما پسران آن حضرت؛ پس یکى از آن‌ها صاحب الزمان عجل الله تعالى فرجه الشریف است.


الشجرة المبارکة فی انساب الطالبیة، تالیف فخر رازی، صفحه ۹۲، چاپ مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی


جالب است که فخر رازی پس از ذکر نام شریف صاحب الزمان، عبارت «عجل الله تعالی فرجه الشریف» را می‌آورد و این بسا نشانه‌ای باشد که وی حضرت بن الحسن العسکری (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را همان مهدی موعود می‌داند که چنین دعایی برایش می‌کند؛ زیرا اگر او نیز مانند بسیاری از علمای اهل تسنن، معتقد بود که حضرت حجت بن الحسن العسکری (علیهما السلام) صاحب الزمان و مهدی موعود نیست، هرگز برای ظهور و فرج او دعا نمی‌کرد. و نیز شاید بتوان گفت که او غیرمستقیم به حیات حضرت نیز اذعان کرده است چرا که فرج و ظهور، متوقف بر حیات است و اگر او قائل به حیات مهدی صاحب الزمان فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) نمی‌بود در این‌صورت غیرمنطقی به نظر می‌رسد که بخواهد برای تعجیل در فرج و ظهور ایشان دعا کند.


موید دیگری که می‌توان از عبارات او برای اعتقادش به حیات صاحب الزمان علیه السلام یافت آن‌جاست که در ادامه می‌‌نویسد: امام حسن عسکری علیه‌السلام دو پسر و دو دختر داشته، که هر دو دختر به نام فاطمه و ام موسی و نیز پسر دیگر امام حسن عسکری علیه السلام به نام موسی، در زمان حیات پدرشان وفات یافتند، هر چند این قول با اقوال معتبر نزد شیعه منافات دارد ولیکن مهم این است که هیچ سخنی از وفات صاحب الزمان علیه السلام به میان نمی‌آورد و نه تنها به مانند بسیاری از علمای اهل تسنن که قائلند حضرت در کودکی وفات یافته، هرگز سخنی از وفات ایشان نمی‌گوید، بلکه بالعکس حتی برای تعجیل فرجشان دعا می‌کند.


پی نوشت: قول داشتن فرزندان دیگر برای حضرت امام حسن عسکری علیه السلام به جز حضرت مهدی علیه السلام از نظر مکتب اهل بیت علیهم السلام شاذ و مردود است.

  • مصطفی جمشیدی


ائمه علیهم السلام همان صادقین مورد اشاره قرآن هستند


شیخ محمد بن حسن صفار قمی رضوان الله علیه روایت کرده است:


۲- وعنه عن معلى بن محمد عن الحسن عن احمد بن محمد قال سئلت الرضا عليه السلام عن قول الله تعالى «يا ايها الذين آمنوا اتقوا الله وكونوا مع الصادقين». قال الصادقون الائمة الصديقون بطاعتهم.


احمد بن محمد گوید: از حضرت امام رضا علیه السلام درباره تفسیر آیه «ای کسانی که ایمان آورده‌اید! از خدا پروا کنید و با صادقین باشید» (سوره توبه / آیه ۱۱۹) پرسیدم. آن حضرت فرمودند: منظور از صادقین ائمه صلوات الله علیهم هستند که گفتارشان با عمل آن‌ها در فرمانبرداری خدا برابر است.


بصائر الدرجات، تالیف محمد بن حسن صفار، بخش ۱، باب ۱۴، حدیث ۲، صفحه ۶۲، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

  • مصطفی جمشیدی


به روایت اهل تسنن جواز ورود به بهشت فقط ولایت امیر المومنین علیه السلام است


موفق بن احمد خوارزمی، ابن مردویه و ابو شجاع دیلمی از علمای اهل تسنن روایت کرده‌اند:


٤٠ـ وأخبرني شهردار هذا أجازة أخبرني أبو الفتح عبدوس بن عبد الله بن عبدوس الهمداني كتابة. أخبرنا الشيخ أبو طاهر الحسين بن علي بن سلمة من مسند زيد بن علي حدثنا الفضل بن العباس ، حدثنا أبو عبد الله محمد بن سهل حدثنا محمد بن عبد الله الباكري ، حدثني إبراهيم بن عبيد الله بن العلاء حدثني أبي عن زيد بن علي ، عن أبيه ، عن جده ، عن علي بن أبي طالب ، عن النبي أنه قال لعلي : يا علي لو ان عبداً عبد الله عزوجل مثل ما قام نوح في قومه وكان له مثل أحد ذهباً فانفقه في سبيل الله ومد في عمره حتى حج الف عام على قدميه ثم قتل بين الصفا والمروة مظلوماً ثم لم يوالك يا علي لم يشم رائحة الجنة ولم يدخلها .


رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: یا علی! اگر بنده‌ای عبادت کند خدای عز و جل را به اندازه عمر نوح و به اندازه کوه احد طلا داشته باشد و در راه خدا انفاق کند و به قدری عمرش طولانی شود که هزار بار پیاده به مکه رود، و عمل حج انجام دهد، بعد هم در بین صفا و مروه در راه خدا مظلومانه شهید شود، ولی ولایت تو را نداشته باشد، بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید و وارد بهشت هم نخواهد شد.


المناقب، تالیف موفق بن احمد خوارزمی، صفحه ۶۷-۶۸، حدیث ۴۰، چاپ موسسه النشر الاسلامی


مناقب علی بن ابی طالب، تالیف ابن مردویه، صفحه ۷۳، حدیث ۴۹، چاپ دار الحدیث


الفردوس بماثور الخطاب، تالیف ابو شجاع دیلمی، جلد ۳، صفحه ۳۶۴، حدیث ۵۱۰۳، چاپ دار الکتب العلمیة



  • مصطفی جمشیدی

حیا و ایمان


ثقة الاسلام کلینی قدس سره روایت کرده است:

 

۱- عدة من أصحابنا، عن سهل بن زياد، عن ابن محبوب، عن علي بن رئاب عن أبي عبيدة الحذاء، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: الحياء من الايمان والايمان في الجنة.


امام صادق علیه السلام فرمودند: حیا بخشی از ایمان است و شخص باایمان در بهشت جای دارد.


الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۱۰۶، حدیث ۱، چاپ دار الکتب الاسلامیة

  • مصطفی جمشیدی