حضرت زهرا علیها السلام معنا و تاویل شب قدر

حضرت زهرا علیها السلام معنا و تاویل شب قدر

ابو القاسم فرات کوفی رحمه الله روایت کرده است:

٧٤٧-٢- فرات قال: حدثنا محمد بن القاسم بن عبيد معنعنا : عن أبي عبد الله عليه السلام انه قال: «إنّا أنزلناه في ليلة القدر» الليلة فاطمة والقدر الله فمن عرف فاطمة حق معرفتها فقد أدرك ليلة القدر، وإما سميت فاطمة لان الخلق فطموا عن معرفتها أو من معرفتها الشك.

محمد بن قاسم بن عبید نقل کرده است که امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: در آیه: «ما آن [قرآن] را در شب قدر نازل کردیم»، شب، حضرت فاطمه علیها السلام و قدر، خداوند متعال است. هر که حضرت فاطمه علیها السلام را چنان که سزاوار آن بانو باشد، بشناسد، او شب قدر را درک کرده است. او فاطمه نام گرفت چرا که مردمان از شناختش فطم گشته و بازداشته شده‌اند؛ یا در شناختش به تردید افتادند.

تفسیر فرات الکوفی، جلد ۲، صفحه ۵۸۱، حدیث ۷۴۷، چاپ موسسه التاریخ العربی

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی رضوان الله علیه، جلد ۴۳، صفحه ۶۵، حدیث ۵۸، چاپ دار احیاء التراث العربی

محبت امام حسن علیه السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت صحیح‌ترین کتاب حدیثی اهل تسنن)

محبت امام حسن علیه السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت صحیح‌ترین کتاب حدیثی اهل تسنن)

مسلم نیشابوری از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

٥٦ - (٢٤٢١) حَدَّثَنِي أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ، حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ، حَدَّثَنِي عُبَيْدُ اللهِ بْنُ أَبِي يَزِيدَ، عَنْ نَافِعِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، أَنَّهُ قَالَ لِحَسَنٍ: «اللهُمَّ إِنِّي أُحِبُّهُ فَأَحِبَّهُ وَأَحْبِبْ مَنْ يُحِبُّهُ»

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در مورد حسن بن علی (علیهما السلام) فرمود: خداوندا او را دوست دارم؛ پس دوست بدار هر آن کس را که او را دوست دارد.

صحیح مسلم، تالیف مسلم بن حجاج نیشابوری، صفحه ۱۱۳۱، حدیث ۲۴۲۱، چاپ دار طیبة

امیر المومنین علیه السلام تیر خداوند

امیر المومنین علیه السلام تیر خداوند

ابن حمزه طوسی رضوان الله علیه روایت کرده است:

١١٧ / ٦ ـ ويصدق ذلك ما رواه جابر بن عبد الله ، قال : قال رسول الله صلى الله عليه وآله : « ما اعتصى عليّ أهل مملكة قط إلاّ رميتهم بسهم الله » قلنا : يا رسول الله ، وما سهم الله ؟ قال : « عليّ بن أبي طالب ، ما بعثته في سرية قط إلاّ رأيت جبريل عن يمينه ، وميكائيل عن يساره وملك الموت أمامه في سحابة تظله ، حتّى يعطي الله لحبيبي النصر والظفر ».

رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: هيچ گروهى مرا نافرمانى نكردند جز آنكه با تير خدا آن‌ها را هدف قرار دادم. گفته شد: اى رسول خدا! تير خدا كدام است؟ فرمودند: مقصود، علی بن ابی طالب است، در هيچ خونخواهى او را آشكار ننمودم و به هيچ جنگى او را نفرستادم جز آنكه ديدم جبرئيل در سمت راستش، ميكائيل در سمت چپش و ملک الموت در پيش روى اوست و ابرى او را سايه مى اندازد تا آنكه خداوند متعال بهترين يارى و پيروزى را به حبیبم عنايت فرمود. 

الثاقب فی المناقب، تالیف ابن حمزه طوسی، صفحه ۱۲۱، حدیث ۶، چاپ موسسه انصاریان

فضائل امیر المومنین علیه السلام و وجوب ولایت ایشان و برائت از دشمنان ایشان در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

فضائل امیر المومنین علیه السلام و وجوب ولایت ایشان و برائت از دشمنان ایشان در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

شیخ کراجکی رضوان الله علیه روایت کرده است:

ما رواه لنا الشيخ الفقيه أبو الحسن محمد بن أحمد بن شاذان القمي رحمه الله بمكة في المسجد الحرام قال حدثني نوح ابن أحمد بن ايمن رحمه الله قال حدثنا إبراهيم ابن أحمد ابن أبي حصين قال حدثني جدي قال حدثني يحيى بن عبد الحميد قال حدثني قيس بن الربيع قال حدثني سليمان الاعمش عن جعفر بن محمد قال حدثني أبي قال حدثني علي بن الحسين عن أبيه قال حدثني أبي أمير المؤمنين علي عليه السلام قال قال لي رسول الله صلى الله عليه واله يا علي أنت أمير المؤمنين وامام المتقين يا علي أنت سيد الوصيين ووارث علم النبيين وخير الصديقين وافضل السابقين يا علي أنت زوج سيدة نساء العالمين وخليفة خير المرسلين يا علي انت مولى المؤمنين والحجة بعدي على الناس اجمعين استوجب الجنة من تولاك واستوجب دخول النار من عاداك يا علي والذي بعثني بالنبوة واصطفاني على جميع البرية لو ان عبدا عبد الله تعالى الف عام ما قبل الله ذلك منه إلا بولايتك وولاية الائمة من ولدك وان ولايتك لا تقبل إلا بالبراءة من اعدائك واعداء الائمة من ولدك بذلك اخبرني جبرئيل عليه السلام .

رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین علیه السلام فرمودند: ای علی! تو امیر و مقتدای مومنان و امام پرهیزکاران هستی. ای علی! تو آقا و سرور اوصیاء، و وارث دانش پیامبران هستی، و تو در جایگاه صدیقین بهترین، و در میان پیشتازان برترین هستی. ای علی! تو همسر سیده و سرور زنان جهان، و جانشین بهترین پیغمبر از پیغمبران خدا هستی. ای علی! تو مولای اهل ایمان و حجت خدا بعد از من بر تمام مردمان هستی. کسی که تبعیت کند از تو بهشت از برای اوست و هر کس با تو دشمنی کند مستوجب آتش و دوزخ است. ای علی! قسم به آن کسی که مرا به نبوت مبعوث کرد و مرا بر تمام مردم برگزید، اگر بنده‌ای از بندگان خدا، هزار سال عبادت حق تعالی را کرد، از او پذیرفته نمی‌شود، مگر این که همراه با ولایت تو و ولایت امامان از فرزندان تو باشد. و ولایت تو هم پذیرفته نمی‌شود، مگر اینکه همراه با برائت و بیزاری از دشمنان تو و دشمنان امامان از فرزندان تو باشد. و جبرئيل مرا به این امر خبر داده است.

کنز الفوائد، تالیف شیخ محمد بن علی کراجکی، جلد ۲، صفحه ۱۲، چاپ دار الاضواء

تاویل سوره ماعون

تاویل سوره ماعون

سید شرف الدین عاملی رضوان الله علیه روایت کرده است:

وروي محمد بن جمهور، عن عبد الرحمان بن كثير، عن أبي جميلة، عن أبي اسامة، عن أبي عبد الله عليه السلام في قوله عز وجل «أرأيت الذي يكذب بالدين» قال: بالولاية. يعني إن الدين هو الولاية. ويؤيده: قوله تعالى «إن الدين عند الله الاسلام» وهولا يتم إلا بالولاية، لانه سبحانه يوم فرض الولاية قال: «اليوم أكملت لكم دينكم وأتممت عليكم نعمتي ورضيت لكم الاسلام دينا» فلولا الولاية لم يكمل الدين، ولم تتم النعمة، ولم يرض الله سبحانه لنا دين الاسلام، فلاجل ذلك صار الدين الولاية، فتمسك بهاتكن من أهلها الموالين وقل عند لك: الحمد لله رب العالمين.

امام صادق عليه السلام در مورد فرموده خداوند در سوره ماعون: «آیا آن کسی را دین خداوند را تکذیب می‌کند را دیدی؟» فرمودند: یعنی دین خداوند را به وسیله تکذیب ولایت ما آل محمد علیهم السلام را تکذیب می‌کند. به درستی که دین همان ولایت معصومین علیهم السلام است، و و موید آنچه بیان کردم سخن خداوند متعال در قرآن کریم است که می‌فرماید: «به درستی که دین در نزد خدا فقط اسلام است» و این دین به شهادت آیه قران کریم بدون ولایت کامل نمی‌شود چون خداوند متعال ولایت را [مانند نماز، روزه، زکات و حج] واجب کرده است چنانچه در سوره مائده می‌فرماید: «امروز - در غدیر که ولایت امیر المومنین علیه السلام را به شما واجب کردم - پس دین شما را کامل کردم و تمام نعمت خودم را برای شما تمام کردم و از امروز از اسلام به عنوان دین برای شما راضی هستم». پس اگر ولایت در قرآن نازل نمی‌شد دین کامل نمی‌شد، و نعمت‌های الهی اتمام نمی‌یافت، و خداوند از اسلام به عنوان دین ما راضی نمی‌شد، از همین جهت است که دین به معنی ولایت [معصومین] شد؛ پس به دین خدا تمسک بجو و در دایره شیعیان وارد شو، و وقتی وارد دایره شیعیان شدی بسیار بگو:  الحمد لله رب العالمین.

تاویل الآیات الظاهرة، تالیف سید شرف الدین استرآبادی، صفحه ۸۲۰، چاپ موسسه النشر الاسلامی