اعتراف ابن حجر مکی به نزول آیه‌ی تطهیر در حق پنج تن آل عبا
ابن حجر مکی عالم بزرگ اهل تسنن و از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام در مورد آیه‌ی تطهیر می‌نویسد:
أكثر المفسرين على أنها نزلت في علي وفاطمة والحسن والحسين لتذكير ضمير عنكم وما بعده .
اکثر مفسرین بر این هستند که آیه‌ی تطهیر در شان علی و فاطمه و حسن و حسین (علیهم السلام) نازل شده است به خاطر ضمیر عنکم که مذکر آمده است.
الصواعق المحرقة، تالیف ابن حجر مکی، جلد ۲، صفحه ۴۲۱، چاپ موسسه الرسالة
شخصیت امام حسن عسکری علیه السلام در کلام خنجی اصفهانی از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام
خنجی اصفهانی از علمای اهل تسنن و از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام در مورد امام حسن عسکری علیه السلام می‌نویسد:
آن حضرت مقتدای مرضی الخصال و برگزیده صاحب وفا است. و این اشارتست بدانکه آن حضرت امام و مقتدای عالم بود و خصال و شبم آن حضرت تمامی بر وجهی بود که نزد خدای تعالی بر بندگان مرضی و مقبول بود. و آن حضرت برگزیده خدای تعالی بود و وفا به عهد عبادت حق تعالی می‌فرمود.
وسیلة الخادم الی المخدوم، تالیف خنجی اصفهانی، صفحه ۲۶۵، چاپ انتشارات انصاریان
اعتراف یحیی بن معین از علما و رجال‌شناسان بزرگ اهل تسنن به صحیح بودن حدیث مدینة العلم
خطیب بغدادی از مورخ و علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:
فَأَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بن أحمد بن رزق، أَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرٍ مُكْرِمُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُكْرَمٍ القاضي، حدّثنا القاسم بن عبد الرّحمن الأنباريّ، حدّثنا أبو الصّلت الهرويّ، حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «أَنَا مَدِينَةُ الْعِلْمِ وَعَلِيٌّ بَابُهَا، فَمَنْ أَرَادَ الْعِلْمَ فَلْيَأْتِ بَابَهُ» . قَالَ الْقَاسِمُ: سَأَلْتُ يَحْيَى بْنَ مَعِينٍ عَنْ هَذَا الْحَدِيثِ فَقَالَ: هُوَ صَحِيحٌ.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: من شهر علم هستم و علی دروازه آن است؛ پس هر کس می‌خواهد وارد شهر شود باید از دروازه آن وارد شود.
قاسم بن عبد الرحمن انباری گفت: از یحیی بن معین در مورد این حدیث پرسیدم. گفت: حدیث صحیح است.
تاریخ مدینة السلام، تالیف خطیب بغدادی، جلد ۱۲، صفحه ۳۱۹-۳۲۰، چاپ دار الغرب الاسلامی
جایگاه یحیی بن معین نزد اهل تسنن:
ذهبی در مورد او می‌نویسد:
یحیى بن معین أبو زکریا المری البغدادی الحافظ إمام المحدثین.
الکاشف فی معرفة من له روایة فی الکتب الستة، تالیف ذهبی، جلد ۲، صفحه ۳۷۶، چاپ دار القبلة للثقافة الاسلامیة
ابن حجر عسقلانی در مورد او می‌نویسد:
یحیى ابن معین ابن عون الغطفانی مولاهم أبو زکریا البغدادی ثقة حافظ مشهور إمام الجرح والتعدیل من العاشرة مات سنة ثلاث وثلاثین بالمدینة النبویة وله بضع وسبعون سنة ع.
تقریب التهذیب، تالیف ابن حجر عسقلانی، صفحه ۵۹۷، چاپ دار الرشید
و در جای دیگر می‌نویسد:
ما کان فی أصحابنا أعلم بالإسناد من یحیى بن معین.
در بین اصحاب ما، هیچکس عالم‌تر از یحیی بن معین به اسناد نبود.
تهذیب التهذیب، تالیف ابن حجر عسقلانی، جلد ۱۱، صفحه ۲۸۳، چاپ مطبعة دائرة المعارف النظامیة
جبرئیل خادم امام رضا علیه السلام
ذهبی از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:
وقتی از ابو نواس شاعر برجسته عرب می‌پرسند: تو راجع به همه چیز شعر سرودی، چرا راجع به علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) شعر نمی‌گویی؟ می‌گوید:
فعلام ترکت مدح ابن موسي
و الخصال الّتي تجمّعن فیه
قلت: لا أستطیع مدح إمام
کان جبریلُ خادماً لأبیه
«من دیدم راجع به همه چیز شعر سرودم ولی حرفی درخور شأن والای علی بن موسی الرضا (علیهما السلام) ندارم و بیان من در باره او جسارت در محضر اوست، چرا که جبرئیل خادم و دربان خانه پدر او می‌باشد».
تاریخ الاسلام، تالیف ذهبی، جلد ۱۴، صفحه ۲۷۱، چاپ دار الکتاب العربی
بوی خوش تربت امام حسین علیه السلام (به اعتراف اهل تسنن)
ابن کثیر دمشقی از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:
وذكر هشام بن الكلبي أن الماء لما أجري على قبر الحسين ليمحي أثره نضب الماء بعد أربعين يوما، فجاء أعرابي من بني أسد فجعل يأخذ قبضة قبضة ويشمها حتى وقع على قبر الحسين فبكى وقال: بأبي أنت وأمي، ما كان أطيبك وأطيب تربتك ثم أنشأ يقول: أرادوا ليخفوا قبره عن عدوه فطيب تراب القبر دل على القبر .
هشام بن الکلبی می‌گوید: چهل روز آب را به سوی قبر [آقا امام] حسین [علیه السلام] روانه کردند جهت از بین بردن قبر حضرت آب در اطراف قبر مبارک ایستاد و بر روی قبر وارد نشد. مردی اعرابی از قبیله بنی اسد برای یافتن قبر مبارک حضرت مشتی خاک را بر می‌داشت و می‌بویید تا ببیند کدام خاک حسین [علیه السلام] را می‌دهد تا به قبر مبارک رسید گفت: حسین جان پدر و مادرم به فدایت چه خوشبو هستی و تربتت چه خوشبوست این‌ها قبر را مخفی نگاه می‌دارند تا دشمن نتواند آن را ویران کنند. ولی بوی خوش تربت حضرت دوستدارانش را راهنمایی می‌کند.
البدایة و النهایة، تالیف ابن کثیر دمشقی، جلد ۸، صفحه ۲۲۲، چاپ دار الفکر