جنگ امیر المومنین صلوات الله علیه با معاویه لعنت الله علیه پس از رجعت

جنگ امیر المومنین صلوات الله علیه با معاویه لعنت الله علیه پس از رجعت

علامه مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

در حدیث دیگر از حضرت امام صادق علیه السلام مروی است که حضرت امیر المومنین علیه السلام با حضرت امام حسین علیه السلام رجعت خواهد کرد و از جمیع بنی امیه و معاویه و آل معاویه و هر که با او جنگ کرده انتقام خواهد کشید. پس خدا زنده کند سی هزار کس را از یاوران [او] از اهل کوفه و از سایر مردم هفتاد هزار کس و در صفین با معاویه و اصحابش که زنده شده‌اند ملاقات کنند در همان موضع که در اول ملاقات واقع شده بود و معاویه و اصحابش را همگی به قتل رسانند، پس [بار] دیگر زنده شوند و ایشان را با فرعون و آل فرعون به بدترین عذاب‌ها معذب گرداند.

کتاب رجعت، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۲۰۹، چاپ انتشارات دلیل ما

ان شا الله آن روز در صف اصحاب امیر المومنین علیه السلام باشیم

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۴۹)

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۴۹)

(٩٦١) العَجَلَةُ تَمْنَعُ الْإِصٰابَةَ

شتاب، از رسیدن باز دارد.

(٩٦٢) المَعْصِيَةُ تَمْنَعُ الْإِجٰابَةَ

گناه، بازدارنده‌ی اجابت دعا است.

(٩٦٣) اللّجٰاجُ بَذْرُ الشَّرِّ

ستیزه‌خویی، بذر زشتکاری است.

(٩٦٤) الجَهْلُ فَسٰادُ كُلِّ أَمْرٍ

نادانی، تباه‌کننده‌ی کلیه‌ی کارها است.

(٩٦٥) اليَأْسُ عِتْقٌ مُرِيحٌ

ناامیدی [از مردم]، رهایی آسایش‌بخش است.

(٩٦٦) الْإِحْتِمٰالُ خُلْقٌ سَجِيحٌ

بردباری، رفتاری ستوده است.

(٩٦٧) القَنٰاعَةُ أَهْنَأُ عِيشَةٍ

قناعت، گواراترین [نوع] زندگی است.

(٩٦٨) الغَضَبُ مُثِيرُ الطَّيْشِ

خشم، انگیزه‌ی سبکسری است.

(٩٦٩) الفِكْرُ جَلٰآءُ العُقُولِ

اندیشه، روشن کننده‌ی خردها است.

(٩٧٠) الحُمْقُ يُوجِبُ الفُضُولَ

ابلهی، سبب زیاده‌روی است.

(٩٧١) اللَّهو قُوتُ الحَمٰاقَةِ

سبکسری، خوراک ابلهی است.

(٩٧٢) العُجْبُ رَأْسُ الحَمٰاقَةِ

خودخواهی، ریشه ابلهی است.

(٩٧٣) التَّوٰاضُعُ زَكوٰةُ الشَرَفِ

فروتنی، افزاینده‌ی بزرگی است.

(٩٧٤) العُجْبُ آفَةُ الشَّرَفِ

خودپسندی، آفت شرافت است.

(٩٧٥) التَّقْويٰ مِفْتٰاحُ الصَّلٰاحِ

پرهیزگاری، کلید درستی است.

(٩٧٦) التَّوفِيقُ رَأْسُ النَّجٰاحِ

موفقیت، قله‌ی رستگاری است.

(٩٧٧) الحَسَدُ يُفْنِي الجَسَدَ

حسادت، نابودکننده‌ی جسم است.

(٩٧٨) الكَرِيمُ بَرِيئيٌ مِنَ الحَسَدِ

جوانمرد، از حسد به دور است.

(٩٧٩) المَنَـٰايَـٰا تَقْطَعُ الآمٰالَ

مرگ‌ها، قطع کننده‌ی آرزوهایند.

(٩٨٠) الْأَمَانِيُّ هِمَّةُ الرِّجٰالِ

کارهای خير، همت رادمردان است.

امام جواد علیه السلام بابرکت‌ترین مولود در اسلام برای شیعیان

امام جواد علیه السلام بابرکت‌ترین مولود در اسلام برای شیعیان

ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه روایت کرده است:

۳- عدة من أصحابنا، عن سهل بن زياد، عن علي بن أسباط، عن يحيى الصنعاني قال: دخلت على أبي الحسن الرضا عليه السلام وهو بمكة وهو يقشر موزا ويطعمه أبا جعفر عليه السلام فقلت له: جعلت فداك هذا المولود المبارك قال: نعم يا يحيى هذا المولود الذي لم يولد في الاسلام مثله مولود أعظم بركة على شيعتنا منه.

یحیی صنعانی گفت: در مکه خدمت حضرت رضا علیه السلام رسیدم و دیدم كه آن حضرت براى فرزندش امام جواد عليه السلام موز را پوست مى‌کند و به او می‌خوراند. به ایشان عرض کردم: فدایت شوم ایشان آن نوزاد مبارک است؟ حضرت فرمود: بلی اى یحیی، این نوزادى است که در اسلام بابرکت‌تر از او براى شیعیان فرزندی به دنیا نیامده است.

الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه، جلد ۶، صفحه ۲۲۵، حدیث ۳

وصایای اخلاقی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین به نقل از کتاب شریف تحف العقول (۱۳)

وصایای اخلاقی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین به نقل از کتاب شریف تحف العقول (۱۳)

يا علي ثلاث من أبواب البر: سخاء النفس. وطيب الكلام. والصبر على الاذى.

ای علی! سه چیز از درهای [ورودی] خير است: سخاوتمندی وجود، شیرین سخنی، شکیبایی بر آزار و اذیت.

ارمغان حکمت از خاندان عصمت، ترجمه تحف العقول عن آل رسول، تألیف ابن شعبه حرانی، ترجمه محمد مهدی سازندگی، صفحه ۲۲

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۴۸)

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۴۸)

(٩٤١) الغِيبَةُ آيَةُ المُنٰافِقِ

بدگویی، نشانه‌ی دورویی است.

(٩٤٢) السِّلْمُ ثَمَرةُ ااحِلْمِ

نرمخویی، نتیجه بردباری است.

(٩٤٣) الرِّفْقُ يُؤَدِّي السِّلْمِ

نرمخویی، کار را به آشتی می‌کشاند.

(٩٤٤) التَّجُوعُ أَدْوُ الدَّوٰاءِ

کمخوری، سودمندترین داروها است.

(٩٤٥) الشَّبَعُ يُكْثِرُ الأَدْوٰآءُ 

پرخوری، دردها را بسیار کند.

(٩٤٦) الْإِسْتِغْفٰارُ دَوَاءُ الذُّنُوبِ

طلب آمرزش، داروی گناهان است.

(٩٤٧) السَّخَـٰآءُ سَتْرُ العُيُوبِ

بخشش، پوشنده‌ی عیوب است.

(٩٤٨) الكَرَمُ أَفْضَلُ الشِّيَمِ

بخشندگی، بالاترین روش‌ها است.

(٩٤٩) الْإِيثٰارُ أَشْرَفُ الكَرَمِ

از خودگذشتگی، شریف‌ترین کرامت‌ها است.

(٩٥٠) الْإِخْلٰاصُ أَعْليٰ الْإِيمٰانِ

اخلاص، بالاترین ایمان است.

(٩٥١) الْإِيثٰارُ أَفْضَلُ الإِحْسٰانِ

از خودگذشتگی، برترین بخشش‌ها است.

(٩٥٢) الخَيْرُ لٰا يَفْنَيٰ

خوبی، نابود نمی‌شود.

(٩٥٣) الشَّرُّ يُعٰاقَبْ عَلَيْهِ و يُخْزيٰ

بدی، کیفر و رسوایی می‌آورد.

(٩٥٤) الأَعْمٰالُ ثِمٰارُ النِّيّٰاتِ

کارها، نتیجه‌ی نیت‌ها هستند.

(٩٥٥) الدُّنْيٰا مَصْرَعُ العُقُولِ

دنیا جای در افتادن خردها است.

(٩٥٦) الشَّهَوٰاتُ تَسْتَرِقُّ الجَهُولَ

شهوات، اسیر کننده‌ی نادان هستند.

(٩٥٧) الإِنْصٰافُ زَيْنُ الْإِمْرَةِ

انصاف، زینت حکومت است.

(٩٥٨) العَفْوُ زَكٰاةُ القُدْرَةِ

گذشت، زکات توانایی است.

(٩٥٩) المَوْعِظَةُ نَصِيحَةُ شَـٰافِيةٌ

پند و اندرز، شفاء دهنده [دردها] است.

(٩٦٠) الفِكْرُ مِرٰآةٌ صٰافِيَةٌ

اندیشه، آینه‌ی شفاف و روشن است.