دورترین شخص از خدا

دورترین شخص از خدا

ورواه أبو علي في أماليه : عن أبيه ، عن المفيد ، [عن التمار ، عن محمد بن أحمد ، عن جدّه] عن علي بن جعفر المدائني ، عن إبراهيم بن الحارث ، عن عبد الله بن دينار ، عن ابن عمر ، عنه عليه السلام ، مثله ، وفيه : «إنّ أبعد الناس من الله القلب القاسي».

شیخ طوسی در امالی خود روایت کرده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: دورترین مردم از خدا شخص سنگدل است.

مستدرک الوسائل، تالیف میرزای نوری، جلد ۱۲، صفحه ۹۱، حدیث ۱۳۶۱۱، چاپ موسسه آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث

فاحشه مبینه چیست؟!

فاحشه مبینه چیست؟!

سید شرف الدین حسینی استرآبادی رضوان الله علیه، عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:

قال محمد بن العباس رحمت الله عليه: حدثنا الحسين بن أحمد، عن محمد بن عيسى، عن يونس، عن كرام، عن محمد بن مسلم، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: قال لي: أتدري ما الفاحشة المبينة ؟ قلت: لا. قال: قتال أمير المؤمنين عليه السلام يعني أهل الجمل.

محمد بن مسلم گفت: امام صادق علیه السلام به من فرمودند: آیا می‌دانی فاحشه مبینه ( آیه سی‌ام سوره مبارکه احزاب) چیست؟ عرض کردم: خیر. حضرت فرمودند: یعنی جنگ با امیر المومنین علیه السلام و مقصود خدا کسانی است که جنگ جمل را به راه انداختند.

تاویل الآیات الظاهرة، تالیف سید شرف الدین استرآبادی، صفحه ۴۴۶، چاپ موسسه النشر الاسلامی

پی نوشت: يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا. (اى زنان پيامبر، هر كس از شما مرتكب كار زشت در خور عقوبت شود، خدا عذاب او را دو برابر مى‌كند. و اين بر خدا آسان است.)

معجزه تکلم و شهادت حجر الاسود به امامت امام سجاد علیه السلام

معجزه تکلم و شهادت حجر الاسود به امامت امام سجاد علیه السلام

مقدس اردبیلی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه می‌نویسد:

این مشهور است که محمد بن حنفیه ادعای امامت داشت و بعد از رحلت امام حسین علیه السلام با امام زین العابدین علیه السلام بر سر امامت نزاع نمود و وصایت را حق خود می‌دانست و نزاع در میان ایشان ممتد شد تا آنکه به حُکم حَکَم قرار داده به نزد حجر الاسود رفتند و اول محمد بن حنفیه دعا کرد و از حجر جواب نشنید و ثانیا امام علیه السلام دعا فرمود و خطاب به حجر کرد که به حق آن خدایی که مواثیق بندگان خود را به تو مربوط ساخته و در تو به ودیعت گذاشته که ما را خبر ده که امامت و وصایت بعد از حسین بن علی علیهما السلام حق کیست؟ حجر الاسود بر خود لرزیده به زبان عربی فصیح بلیغ تکلم نمود که امامت و وصایت بعد از حسین علیه السلام حق علی بن الحسین است. محمد حنفیه پای مبارک امام را بوسیده و به امامت او مقر و معترف شد و این نزاع به جهت آن بود که ازاله‌ی شکوک و اوهام مستضعفان ایام گردد و محمد حنفیه قدس سره می‌خواست که بر آن‌هایی که او را امام می‌دانستند حقیقت و مقام و منزلت آن حضرت ظهور یابد، نه آنکه فی الحقیقه در امر امامت منازعت نموده و از پدر و برادر خود نشنیده و یا شنیده اغماض عین کرد.

حدیقة الشیعة، تالیف مقدس اردبیلی، جلد ۲، صفحه ۶۸۳، چاپ انتشارات انصاریان

السلام علیک یا سید الساجدین علیه السلام

دلاوری حضرت عباس علیه السلام در جنگ صفین

دلاوری حضرت عباس علیه السلام در جنگ صفین

مرحوم آیت الله کلباسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

در بعضی کتب از متتبعین نقل شده که عباس علیه‏ السلام عضد و عون (یار و یاور و پشتیبان) برادرش امام حسین علیه‏ السلام بود در روزی که لشگر معاویه را از کنار فرات دور کردند و شریعه را به تصرف اصحاب امیر المومنین علیه‏ السلام درآوردند. و روایت کرده که: روزی از ایام جنگ صفین جوان نقابداری در سن پانزده یا هفده سالگی، از لشگر علی امیر المومنین علیه‏ السلام به مبارزت بیرون آمد که از او هیبت و سطوت ظاهر بود و اصحاب معاویه از رفتن به مبارزت او ترسیدند. پس معاویه گفت به مرد شجاعی از اصحابش که او را ابن‏ شعثاء می‏‌گفتند که تو بیرون رو به مبارزت این جوان. او گفت اهل شام مرا با ده هزار سوار برابر می‏‌کردند و هفت پسر دارم، یکی را می‏‌فرستم. او را به قتل رساند و آن هفت پسر را واحدا بعد واحد فرستاد و آن جوان نقاب‏دار همه را به جهنم فرستاد. پس ابن‏ شعثاء خود به مبارزت قدم جرأت برداشت. آن جوان بر او حمله کرد و آن مرد را نیز به هفت پسرش در درک جهنم ملحق نمود و دیگر کسی جرأت مبارزت او ننمود. پس مولای متقیان علی علیه‏السلام او را ندا فرمود و به نزد خود طلبید. چون مراجعت فرمود و نقاب از صورت مبارک برداشت، دیدند که قمر بنی‏ هاشم ابو الفضل العباس علیه‏ السلام است.

مرحوم کلباسی در ادامه می‌نویسد:

صحت این خبر را می‏‌توان تصدیق نمود. زیرا که امیر المومنین علیه‏ السلام در سنه (سال) چهلم از هجرت شهید شد و واقعه‏ کربلا در شصت و یک از هجرت بوده و ابو الفضل علیه‏ السلام به روایت خوارزمی در مناقب در جنگ صفین مرد تام و کاملی بوده و در واقعه کربلا سی و چهار یا سی و پنج ساله بوده است.

خصائص العباسية، تالیف آیت الله محمد ابراهیم کلباسی نجفی، صفحه ۱۰۹، چاپ انتشارات آرام دل

معجزه امام حسین علیه السلام و نشان دادن امیر المومنین علیه السلام سال‌ها بعد شهادت آن حضرت

معجزه امام حسین علیه السلام و نشان دادن امیر المومنین علیه السلام سال‌ها بعد شهادت آن حضرت

شيخ حسن بن سليمان رضوان الله تعالی از به نقل از کتاب مختصر بصائر الدرجات سعد بن عبد الله اشعری رضوان الله تعالی روایت کرده است:

[ ٣٢٠ / ٩ ] وعن الباقر ، عن أبيه عليهما‌ السلام أنّه قال : « صار جماعة من الناس بعد موت الحسن عليه السلام إلى الحسين عليه السلام ، فقالوا : يابن رسول الله صلى الله عليه وآله ما عندك من أعاجيب أبيك التي كان يريناها؟ فقال : هل تعرفون أبي؟ قالوا : كلّنا نعرفه ، فرفع لهم ستراً كان على باب بيت ، ثمّ قال : انظروا في البيت ، فنظرنا فإذا أمير المؤمنين عليه السلام ، فقلنا : هذا أمير المؤمنين عليه السلام ونشهد أنّك خليفة الله حقّاً وأنّك ولده ».

امام باقر علیه السلام به نقل از امام سجاد علیه السلام فرمودند: جمعی از مردم بعد از امام حسن علیه السلام خدمت برادرش امام حسین علیه السلام رسیدند و عرض کردند: پدر شما معجزات و عجایبی به ما نشان می‌داد؛ آيا شما هم از آن قبیل کارها می‌توانید انجام دهید؟ امام حسین علیه السلام به آن‌ها فرمودند: آیا شما پدرم را می‌شناسید؟ عرض کردند: بله همگی او را می‌شناسیم. امام حسین علیه السلام پرده‌ای را که کنار اتاقی بود بالا زد و فرمودند: در میان این اتاق نگاه کنید، آن‌ها نگاه کردند و گفتند: اين شخص امیر المومنین علیه السلام است و ما شهادت می‌دهیم که تو خلیفه خدا و نماینده او بر روی زمین و فرزند امیر المومنین علیه السلام هستی.

مختصر بصائر الدرجات، تالیف حسن بن سلیمان حلی، صفحه ۳۶۱-۳۶۲، حدیث ۳۲۴، چاپ مکتبة العلامة المجلسی