حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات
  • ۱۹ خرداد ۰۰، ۲۳:۴۸ - سجاد
    احسنت
  • ۱۰ بهمن ۹۹، ۲۲:۴۱ - حسین بوذرجمهری
    عالی

۲۳ مطلب در آذر ۱۳۹۹ ثبت شده است

علت عذاب شدن شصت هزار نفر از افراد خوب


ثقة الاسلام کلینی قدس الله روحه الشریف و مرحوم شیخ طوسی روایت کرده‌اند:


۱- عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد، عن بعض أصحابنا، عن بشر بن عبد الله، عن أبي عصمة قاضي مرو، عن جابر، عن أبي جعفر عليه السلام قال: وأوحى الله عز وجل إلى شعيب النبي عليه السلام: أني معذب من قومك مائة ألف أربعين ألفا من شرارهم وستين ألفا من خيارهم، فقال عليه السلام: يا رب هؤلاء الأشرار فما بال الأخيار؟ فأوحى الله عز وجل إليه: داهنوا أهل المعاصي ولم يغضبوا لغضبي.


امام باقر علیه السلام فرمودند: خداوند به شعیب پیامبر علیه السلام وحی فرمود که من از میان قومت صد هزار نفر را عذاب می‌کنم: چهل هزار نفر از افراد بد و شصت هزار نفر از افراد خوب را عذاب می‌کنم. شعیب علیه السلام عرض کرد: پروردگارا، این افراد بد شایسته عذاب هستند، اما آن افراد خوب را چرا عذاب می‌کنی؟ خداوند عز و جل به او وحی فرمود که آنان برای گناه‌کاران تملق می‌کردند و به دلیل خشم من خشمگین نشدند. 


الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۵، صفحه ۵۶، حدیث ۱، چاپ دار الکتب الاسلامیة


تهذيب الاحكام، تالیف شيخ طوسی، جلد ۶، صفحه ۱۸۱، حدیث ۳۷۲، چاپ دار الکتب الاسلامیة


مشکاة الانوار فی غرر الاخبار، تالیف شیخ طبرسی، جلد ۱، صفحه ۱۰۴، چاپ دار الحدیث

  • مصطفی جمشیدی


حضرت معصومه صلوات الله علیها مسموم شد و به شهادت رسید


علامه سید جعفر مرتضی عاملی رضوان الله علیه عالم و مورخ نامی شیعه می‌نویسد:


فيقال إنها هي الاخرى قد دس إليها السم في ساوة ؛ ولهذا لم تلبث إلا أياما قليلة واستشهدت.


گفته شده در ساوه دسیسه کردند و به حضرت معصومه صلوات الله علیها سم دادند؛ به خاطر همین حضرت جز مدت اندکی زنده نماند و شهید شد.


الحیاة السیاسیة للامام الرضا عليه السلام، تالیف سید جعفر مرتضی عاملی، صفحه ۵۴۸، چاپ موسسه النشر الاسلامی

  • مصطفی جمشیدی

تقویم شیعه


دهم ربیع الثانی


۱- شهادت حضرت معصومه علیها السلام


در این روز در سال ۲۰۱ هجری بنا بر مشهور سالروز رحلت شهادت‌گونه (۱) حضرت ولیة الله خاتون خلق جهان، عابده زاهده کامله مستوره حضرت فاطمه معصومه علیها السلام دختر امام موسی کاظم علیه السلام است. آن حضرت ١٧ روز پس از ورود به شهر قم، با دلی شکسته و غصه‌دار از داغ پدر و فراق برادر، رحلت فرمودند. در عزای آن حضرت شهر قم را یکپارچه غم و ماتم فرا گرفت. بدن مطهر آن حضرت را غسل داده کفن کردند، و به طرف باغ موسی بن خزرج - مکان فعلی حرم مطهر - آوردند. دو سوار نقابدار از بیرون شهر آمدند و بر بدن آن حضرت نماز خواندند. آنگاه داخل سرداب شده بدن مطهر را دفن کردند و رفتند، و کسی آنان را نشناخت. موسی بن خزرج آن باغ را وقف حضرت معصومه علیها السلام نمود، و از بوریا و حصیر سقفی بر روی قبر مطهر آن حضرت قرار داد. این بنا بود تا آنکه زینب دختر امام جواد علیهما السلام بر روی قبر شریف قبه‌ای بنا نهاد. سپس جماعتی از دختران ائمه علیهم السلام در آن مکان دفن شدند. هنگامی که ام محمد دختر موسی بن محمد بن علی الرضا علیهم السلام فوت کرد، در کنار آن حضرت دفن شد. بعد از آن میمونه خواهر ام محمد از دنیا رفت، و آن بزرگوار هم در جنب ام محمد دفن شد. روی این دو قبر یک گنبد دیگر بنا کردند، به گونه‌ای که دو گنبد چسبیده به هم بر روی قبر حضرت فاطمه معصومه و ام محمد و میمونه علیهن السلام بوده است. به جز دختران حضرات معصومین علیهم السلام، دو کنیز هم دفن شده‌اند که در هنگام مرمت کف حرم مطهر در زمان ناصر الدین شاه، روزنه‌ای به سردابی پیدا می‌شود و چند زن صالحه، وارد سرداب می‌شوند. پیکر پاک میمونه و دو تن از کنیزان را پس از هزار سال تر و تازه مشاهده می‌کنند. این سرداب جنب سرداب حضرت فاطمه معصومه علیها السلام قرار دارد. مرحوم نمازی وفات حضرت معصومه علیها السلام را در ۱۲ ربیع الثانی سال ۲۰۱ هجری قمری نقل کرده و قول منسوب به شیخ حر عاملی رحمه الله هشتم شعبان سال ۲۰۱ هجری قمری است. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: قم کوفه صغیر است، و بهشت دارای هشت در است که سه در آن از قم است. در آن شهر زنی از اولاد من رحلت می‌کند که اسمش فاطمه است، و او دختر موسی بن جعفر علیهما السلام است که به شفاعت او تمامی شیعیانم داخل بهشت می‌شوند.


۲- حمله‌ی روس‌ها به حریم سلطان طوس علیه السلام


در عصر روز دهم ربیع الثانی ۱۳۳۰ هجری قمری گنبد حرم حضرت امام رضا علیه السلام توسط روس‌ها به توب بسته شد که در این حمله ۱۷ گلوله‌ی توپ به گنبد مطهر اصابت کرد و بیشتر از ۴۵ گلوله‌ی دیگر به ایوان طلا و مسجد جامع و درهای صحن جدید آن وقت و گنبد مسجد جامع و مطبخ خدام و غیر آن اصابت کرد؛ و در این حمله جمعیت زیادی حتی در اطراف ضریح مبارکه‌ی رضویه به شهادت رسیدند.


تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۳۲-۱۳۴


(۱) البته بر خلاف نوشته مولف محترم، طبق اسناد و منابع شیعه حضرت معصومه علیها السلام رحلت شهادت‌گونه نداشتند بلکه مسموم به شهادت رسیدند! چنانچه مرحوم استاد علامه سید جعفر مرتضی عاملی عالم مورخ نامی شیعه در صفحه ۵۴۸ از کتاب ارزشمند «الحیاة السیاسیة للامام الرضا عليه السلام» می‌نویسد: «در ساوه دسیسه کردند و به حضرت معصومه صلوات الله علیها سم دادند؛ به خاطر همین حضرت جز مدت اندکی زنده نماند و شهید شد.» و البته خود آقای استاد بندانی نیشابوری حفظه الله مولف محترم تقویم شیعه هم در سخنرانی‌ها خود بر شهادت حضرت تاکید کرده‌اند و امیدواریم در چاپ‌های جدید این بخش از کتاب اصلاح شود.

  • مصطفی جمشیدی


تایید ضرب المثل ایرانی «باد آورده را باد می‌برد» از سوی امام صادق علیه السلام و تکلم آن حضرت به زبان فارسی


محدث جلیل القدر محمد بن حسن صفار روایت کرده است:


[١٢١٥] ١٤- حدثنا محمد بن احمد، عن ابى عبد الله عليه السلام قال: دخلت عليه قوم من اهل خراسان فقال ابتدا من غير مسألة من جمع مالا من مهاوش اذهبه الله في نهابر. فقالوا: جعلنا فداك لانفهم هذا الكلام. فقال: هر مال كه از باد آيد بدم شود.


گروهی از اهالی خراسان خدمت امام صادق علیه السلام رسیدند. قبل از اینکه آنها چیزی بپرسند، امام صادق علیه السلام فرمودند: من جمع مالا من مهاوش اذهبه الله في نهابر. آنها به امام صادق علیه السلام عرض کردند: فدایتان شویم، معنی این جمله را نمی‌فهمیم. امام صادق علیه السلام به زبان فارسی به آنها فرمودند: هر مال كه از باد آيد به دم شود. (به لهجه خراسانی قدیم یعنی بادآورده را باد می‌برد).


بصائر الدرجات، تالیف محمد بن حسن صفار، جلد ۲، جزء ۷، باب ۱۱، حدیث ۱۴، صفحه ۱۴۲-۱۴٣، چاپ انتشارات المکتبة الحیدریة


پی نوشت: تسلط بر تمامی زبان‌ها و گویش‌ها و لهجه‌ها یکی از فضائل اهل بیت علیهم السلام بوده است.

  • مصطفی جمشیدی


کرامت امام حسن عسکری علیه السلام به روایت ابن حجر مکی از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام


ابن حجر مکی از علمای بزرگ اهل تسنن و از دشمنان مکتب اهل بیت علیهم السلام در کتابی که بر ضد شیعه نوشته است روایت کرده است: 


ولما حبس قحط الناس بسر من رأى قحطا شديدا فأمر الخليفة المعتمد ابن المتوكل بالخروج للاستسقاء ثلاثة أيام فلم يسقوا فخرج النصارى ومعهم راهب كلما مد يده إلى السماء هطلت ثم في اليوم الثاني كذلك فشك بعض الجهلة وارتد بعضهم فشق ذلك على الخليفة فأمر بإحضار الحسن الخالص وقال له أدرك أمة جدك رسول الله صلى الله عليه وسلم قبل أن يهلكوا فقال الحسن يخرجون غدا وأنا أزيل الشك إن شاء الله وكلم الخليفة في إطلاق أصحابه من السجن فأطلقهم فلما خرج الناس للاستسقاء ورفع الراهب يده مع النصارى غيمت السماء فأمر الحسن بالقبض على يده فإذا فيها عظم آدمي فأخذه من يده وقال استسق فرفع يده فزال الغيم وطلعت الشمس فعجب الناس من ذلك فقال الخليفة للحسن ما هذا يا أبا محمد فقال هذا عظم نبي ظفر به هذا الراهب من بعض القبور وما كشف من عظم نبي تحت السماء إلا هطلت بالمطر فامتحنوا ذلك العظم فكان كما قال وزالت الشبهة عن الناس ورجع الحسن إلى داره.


در زمان حکومت معتمد عباسى (لعنه الله) در زمانی که او [امام] حسن عسکری (علیه السلام) را حبس کرده بود، به جهت نیامدن باران، خشکسالی شد و همه جا را قحطى فرا گرفت، از این رو خلیفه عباسی دستور داد مردم سه روز برای طلب باران بیرون بیایند [تا رحمت الهى نازل گردد، مردم سه روز از خداوند باران درخواست کردند] اما بارانی نیامد. پس از مسلمانان، مسیحیان به همراه یکی از راهبان خود [برای طلب باران] بیرون آمدند، همین که راهب دستش را به سوی آسمان دراز می‌کرد، باران دانه درشت می‌بارید؛  روز دوم نیز به همین منوال گذشت؛ در نتیجه این کار راهب، بعضی از مسلمان‌هاى [ظاهر بین و] جاهل [نسبت به حقانیت دین اسلام] به شک افتادند و بعضی از دین برگشتند، این مساله برای معتمد گران تمام شد از این رو فورا دستور داد تا [امام] حسن عسکری (علیه السلام) را احضار نمایند، هنگامی که حضرت نزد معتمد آمد، معتمد گفت: امت جدت را قبل از اینکه هلاک شوند، دریاب. [امام] حسن عسکری (علیه السلام) فرمود: فردا مسیحیان براى آمدن باران بیرون می‌آیند، و به حول و قوه الهی، شک و تردید را از دل مردم بیرون خواهم کرد و با معمتمد پیرامون آزاد نمودن اصحابش [شیعیان در بند] صحبت کرد، معتمد نیز آنان را آزاد کرد. بار دیگر مسیحیان برای طلب باران بیرون آمدند، راهب به همراه مسیحیان دستش را به سمت آسمان بلند کرد، آسمان ابری شد؛ در این هنگام [امام] حسن عسکری (علیه السلام) فرمود: آنچه که در دست راهب است از او بگیرید، ناگهان همه دیدند در دست او قطعه استخوان انسانی است، امام آن را از دست او گرفتند و به راهب دستور دادند اکنون طلب باران کن؛ راهب دستش را بالا برد، ابرها کنار رفت و خورشید تابید. مردم از این ماجرا تعجب کردند، معتمد از [امام] حسن عسکری (علیه السلام) پرسید: ای ابا محمد! ماجرای این استخوان چیست؟ [امام] حسن عسکرى علیه السلام فرمود: این استخوان یکی از پیغمبران الهی است که این راهب از بعضی از قبرها به دست آورده بود، و هر وقت استخوان پیامبری را در زیر آسمان آشکار کنند حتما باران می‌بارد. آن قطعه استخوان را آزمایش کردند، دیدند همان گونه است که امام فرموده است و شک و تردید از مردم برداشته شد و حضرت به منزل خود بازگشتند.


الصواعق المحرقة، تالیف ابن حجر مکی، جلد ۲، صفحه ۶۰۰-۶۰۱، چاپ موسسه الرسالة


از این روایت جدا از فضیلت امام حسن عسکری علیه السلام، مشروعیت و جواز توسل به پیامبران و اوصیاء ثابت می‌شود.

  • مصطفی جمشیدی