بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۲۵)

بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۲۵)

(٤٨١) العُوجْبُ يِوجِبُ العِثٰارَ

خودپسندی لغزش می‌آورد.

(٤٨٢) التَّانِّي يُوجِبُ الْإِسْتِظْهٰارَ

احتیاط، پشتیبان جستن است.

(٤٨٣) الإِصْرٰارُ يُوجِبُ النّٰارَ

اصرار [بر گناه] سبب دوزخ است.

(٤٨٤) الْأَمٰانِي شِيَمَةُ الحُمْقيٰ

آرزوهای بیجا، روش ابلهان است.

(٤٨٥) التَّوٰانِي سَجِيَّةُ النَّوْكِي

سستی، خوی نادانان است.

(٤٨٦) الدُّنْيٰا دٰارُ الْأَشْقِيآءِ

دنیا سرای بد سیرتان است.

(٤٨٧) الجَنَّةُ دٰارُ السُّعَدٰآءِ

بهشت، خانه‌ی نیک بختان است.

(٤٨٨) الدُّنْيٰا مَعْبَرَةُ الآخِرَةِ

دنیا، گذرگاه آخرت است.

(٤٨٩) الطَّمَعُ مَذَلَّةٌ حٰاضِرَةٌ 

طمع، ذلت حاضر است.

(٤٩٠) الدُّنْيٰا مُطَلَّقَةُ الأَكيٰاسِ

دنیا رها شده‌ی زیرکان است.

(٤٩١) العٰاجِلَةُ مُنْيَةُ الْأَرْجٰاسِ

دنیا آرزوی ناپاکان است.

(٤٩٢) العِزُّ مَعَ اليَأسِ

ارجمندی با ناامید [از مردم] است.

(٤٩٣) الذُّلُّ فِي مَسْئَلَةِ النّٰاسِ

درخواست از مردم ذلت آور است.

(٤٩٤) الذُّلُّ مَعَ الطَّمَعِ

طمع با خواری همراه است.

(٤٩٥) الكَرِيمُ يَتَغٰافَلُ و يَنْخَدِعُ

انسان كريم و بزرگوار خود را به غفلت و بی‌خبرى می‌زند و فريب خورده نشان می‌دهد.

(٤٩٦) المَرْءُ إِبْنُ سٰاعَتِهِ

آدمی فرزند زمان خویش است.

(٤٩٧) العٰاقِلُ عَدْوُّ شَهْوَتِهِ

خردمند، دشمن شهوت خویش است.

(٤٩٨) الجٰاهِلُ عَبْدُ شَهْوَتِهِ

نادان، بنده‌ی شهوت خویش است.

(٤٩٩) القَنْيَةُ نَهْبُ الأَحْدٰاثِ

پس انداز، تاراج حوادث است.

(٥٠٠) المٰالُ سَلْوَةُ الوُرّٰاثِ

دارایی، آسایش وارثان است.

رابطه علم و عدل از زبان شاه متقین امیر المومنین علیه السلام

رابطه علم و عدل از زبان شاه متقین امیر المومنین علیه السلام

ابن شعبه حرانی رحمه الله عالم بزرگ شیعه نقل کرده است که امیر المومنین علیه السلام فرمودند:

العدل علی اربع شعب: علی غائص العلم و غمره العلم و زهره الحکم و روضه الحلم. فمن فهم فسر جمیع العلم و من عرف الحکم لم یضل و من حلم لم یفرط فی امره و عاش به فی الناس حمیدا.

بیانی عقلی: عدل تنها با علم کامل محقق می‌شود، زیرا کسی که جای هر چیز را نداند نمی‌تواند هر چیز را در جای خود نهد از این رو کسی که جاهل است و در امور علم قطعی و جامع ندارد نمی‌تواند متولی آن شود مگر آن که به سرچشمه دانش متصل باشد و بتواند در مبهمات به او رجوع کند.

تحف العقول، تالیف ابن شعبه حرانی، صفحه ۱۱۵، چاپ المکتبة الحیدریة

دجال بصره در کلام امیر المومنین علیه السلام

دجال بصره در کلام امیر المومنین علیه السلام

سید بن طاووس رضوان الله علیه روایت کرده که امیر المومنین علیه السلام در بخشی از سخنان خود فرمودند:

برحذر باشید از دجالی که از بصره خروج می‌کند، او از من نیست و او مقدمه کلیه دجال‌هاست.

نشانه‌های ظهور امام زمان علیه السلام، ترجمه الملاحم و الفتن، تالیف سید بن طاووس، صفحه ۳۵۹

دجال بصره در روایت به احتمال زیاد همین احمد الحسن الدجال، یمانی کذاب است البته ما نه می‌خواهیم و نه قصد تطبیق دادن صد در صد روایات آخر الزمان با اشخاص را داریم ولی ادله روشنی هست که ثابت می‌کند دجال بصره همین احمد الحسن الدجال می‌باشد که اگر او هم نباشد هیچ چیز از بطلان و رذالت و پستی این ملعون را کم نمی‌کند.

تقویم شیعه: هفدهم ربیع الاول

تقویم شیعه

هفدهم ربیع الاول

۱- ولادت پیامبر صلی الله علیه و آله

به اتفاق علمای شیعه، در این روز هنگام فجر روز جمعه در مکه‌ی معظمه ولادت باسعادت حضرت سید الانبیاء محمد مصطفی صلی الله علیه و آله واقع شده است. ولادت آن حضرت با سلطنت انوشیروان عادل مقارن بود و در آن سال اصحاب فیل هلاک شدند.

نام آن حضرت محمد صلی الله علیه و آله، و کنیه‌ی ایشان ابو القاسم است. نام پدر آن حضرت عبد الله، و نام مادر آن حضرت آمنه بنت وهب است. هنگام ولادت، نور از پیشانی آن حضرت لامع بود و بوی مشک از ایشان ساطع می‌گشت. نوری در آن شب از طرف حجاز ساطع شد و در تمام عالم منتشر گردید. تخت پادشاهان سرنگون شد، و همه ی آنان در آن روز لال بودند و نمی‌توانستند سخن بگویند. ملائکه‌ی مقرب و ارواح اصفیای پیامبران در هنگام ولادت آن حضرت حضور یافتند، و رضوان خازن بهشت با حوریان نازل شدند، و ابریق‌ها و تشت‌ها از طلا و نقره و زمرد بهشت نازل کردند و برای حضرت آمنه شربت‌ها از بهشت آوردند که او آشامید. آن حضرت را بعد از ولادت به آب‌های بهشت غسل دادند به عطرهای فردوس معطر کردند.

معجزات ولادت حضرت

در روز ولادت آن حضرت هر بتی که در هر جای عالم بود به رو در افتاد و چهارده کنگره از ایوان کسری فرو ریخت. دریاچه‌ی ساوه که آن را می‌پرستیدند خشک و بدل به نمکزار شد. در وادی ساوه که سال‌ها بود کسی آب در آن ندیده بود آب جاری شد. آتشکده‌ی فارس که هزار سال خاموش نشده بود در شب ولادت آن حضرت خاموش شد. علم کاهنان و سحر ساحران باطل گردید، و طاق کسری از میان به دو نیم شد که تا امروز نمایان است. هنگام ولادت آن حضرت این ندا از آسمان شنیده شد : جاءَ الحَقّ وَ زَهَقَ الباطلُ، إنَّ الباطِلَ کانَ زَهُوقاً.

خصوصیات حضرت

هرگز مگس بر بدن آن حضرت نمی‌نشست. هر گاه چشم مبارکش خواب بود دلش بیدار بود، و می‌دید و می‌شنید چنانکه در بیداری می‌دید و می‌شنید. حضرت از قفای خود چنان می‌دید که از پیش روی می‌دید. بر هر حیوانی که سوار می‌شد هرگز پیر و لاغر نمی‌شد. آن حضرت حماری به نام یعفور داشتند. هر زمان که دستور می‌داد فلان مرد را حاضر کن، به در خانه‌اش می‌رفت و سر بر در می‌کوفت و به اشاره‌ای او را حاضر می‌ساخت. از خصوصیات ولادت پیامبر صلی الله علیه و آله آن بود که ختنه کرده و ناف بریده و پاک از آلایش خون و غیره متولد شد. همچنین در وقت ولادت از پا به زیر آمدند نه از سر. هنگام ولادت رو به کعبه به سجده افتاد، و چون سر از سجده برداشت دست به سوی آسمان بلند کرد و به وحدانیت خدا و رسالت خود اقرار نمود، و سپس نوری از او ساطع گردید که مشرق و مغرب عالم را روشن نمود.

معجزات حضرت

پیامبر صلی الله علیه و آله معجزات بسیاری داشت که از جمله‌ی آن‌ها نمونه‌های زیر است:

۱- مستجاب شدن دعای آن حضرت در زنده شدن مردگان و بینا شدن کوران و شفا یافتن بیماران.

۲- سخن گفتن آن حضرت با حیوانات.

۳- آگاهی بر همه‌ی لغت‌ها و قدرت بر سخن گفتن به همه‌ی آن‌ها.

۴- مهر نبوت بر پشت مبارکش جا گرفته بود و نور آن بر نور آفتاب زیادتی می‌کرد.

۵- آب از میان انگشتان مبارکش جاری شد، به قدری که جمع بسیاری سیراب شدند.

۶- سنگریزه در دست مبارکش تسبیح می‌گفت و مردم می‌شنیدند.

۷- وجود مقدسش در آفتاب سایه‌ای نداشت.

۸- هر گاه آب دهان مبارک به چاهی می‌افکند در آن چاه برکت به هم می‌رسید و پر از آب می‌شد. آب دهان مبارک را به هر صاحب دردی می‌مالید شفا می‌یافت.

۹- دست مبارک آن حضرت به هر طعامی که می‌رسید با برکت می‌شد و از طعام کم جماعت کثیر را سیر می‌کرد.

۱۰- هر گاه بر زمین نرم راه می‌رفت جای پایش نمی‌ماند، و هنگامی که بر سنگ سخت راه می‌رفت اثر پای مبارکش می‌ماند.

روز ولادت حضرت روز شریف و بابرکتی است که از قدیم الایام صالحین از آل محمد صلی الله علیه و آله حرمت آن را نگه داشته‌اند، و حق این روز را ادا کرده و روزه گرفته‌اند. کسی که ۱۷ ربیع الاوول را روزه بگیرد خداوند متعال ثواب یک سال روزه را به او می‌دهد. در این روز صدقه دادن و زیارت مشاهد مشرفه و انجام خیرات و مسرور کردن اهل ایمان مستحب است.

۲- ولادت امام صادق علیه السلام

🔹 در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هجری قمری ولادت باسعادت امام جعفر صادق علیه السلام در مدینه‌ی منوره اتفاق افتاده است. نام مبارک آن حضرت جعفر و کنیه‌ی شریفش ابو عبد الله و لقب نورانی حضرت صادق است. پدر بزرگوارش امام محمد باقر علیه السلام، و مادر گرامی آن حضرت جناب ام فروه است، که امام صادق درباره ایشان می‌فرمایند: «مادرم از بانوان پرهیزگار و باایمان و نیکوکار بود؛ و خداوند نیکوکاران را دوست دارد». امام صادق علیه السلام هفت پسر و سه دختر داشتند که عبارتند از امام موسی کاظم علیه السلام، اسماعیل، عبد الله، محمد دیباج، اسحاق، علی عریضی، عباس، ام فروه، اسماء، فاطمه. در شمایل آن حضرت گفته‌اند: آن حضرت میانه قد و افروخته رو و سفید بدن و کشیده بینی و مو‌های ایشان سیاه و مجعد و بر گونه‌شان خال سیاهی بود.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۱۵-۱۱۹

راهزنان دین

راهزنان دین

امام صادق علیه السلام فرمودند:

أوحي اللّهُ عزّ وجلّ إلي داؤدَ عَلَيهِ السّلامُ : لا تَجعَل بَيني وَ بَينَكَ عالِماً مَفتوناً بِالدُّنيا فَيَصُدُّكَ عَن طَريقِ مَحَبَّتي ؛ فإنَّ اؤلئِكَ قُطّاعُ طَريقِ عِبادي المُريدينَ ، إنَّ أدني ما أنا صانِعٌ بِهِم أن أنزِعَ حَلاوَةَ مُناجاتي مِن قُلوبِهِم .

خداوند به حضرت داود علیه السلام فرمود: عالمی را که فریفته دنیاست واسطه بين من و خودت قرار مده، كه تو را از راه محبت من باز می‌دارد، و به راستی که چنین عالمان، راهزنان راه آن بندگان من هستند که مرا می‌خواهند و رو به من می‌آیند، کم‌ترین کیفری که به آنان می‌دهم این است که شیرینی مناجات با خودم را از دلشان بر می‌دارم.

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی رحمه الله، جلد ۲، صفحه ۱۰۷، حدیث ۸، چاپ دار احیاء تراث العربی