هفت نام امیر المومنین علیه السلام در قیامت (به روایت اهل تسنن)

هفت نام امیر المومنین علیه السلام در قیامت (به روایت اهل تسنن)

موفق بن احمد خوارزمی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

۳۲۳- وبهذا الاسناد عن الإمام محمد بن أحمد بن شاذان هذا ، حدثنا أبو محمد عبد الله بن الحسين الصالح ، عن محمد بن على الاعرج ، عن محمد بن الحسين ابن عبد الوهاب ، عن علي بن الحسين ، عن الربيع بن يزيد الرقاشي ، عن أنس قال : قال رسول الله : إذا كان يوم القيامة ينادون علي بن أبي طالب بسبعة اسماء : يا صديق ، يا دال ، يا عابد ، يا هادي ، يا مهدي ، يافتى ، يا علي ، مروا انت وشيعتك إلى الجنة بغير حساب .

انس بن مالک نقل کرده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هنگامی که روز قیامت فرا رسد، علی بن ابی طالب (علیهما السلام) را به هفت نام ندا کنند: ای صدیق (درست‌کردار و راست‌گفتار)، ای راهنما، ای عبادت‌پیشه، ای هدایت‌کننده، ای جوانمرد، ای علی؛ تو و شیعیانت بدون حساب وارد بهشت شوید.

المناقب، تالیف موفق بن احمد خوارزمی، حدیث ۳۲۳، صفحه ۳۱۹، چاپ موسسه النشر الاسلامی

اعتراف ابن وزیر یمانی به اعلم امت بودن امیر المومنین علیه السلام بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله

اعتراف ابن وزیر یمانی به اعلم امت بودن امیر المومنین علیه السلام بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله

یکی از حقایقی که بر هیچ انسان عاقل و صاحب انصافی پوشیده نیست، اعلمیت امیر المومنین علیه السلام نسبت به سایرین بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله است که البته اهل تسنن به لجاجت و عنادی که با حق دارند در این حقیقت انکارناپذیر نیز مناقشه می‌کنند ! حال ببینید اعتراف یکی از علمای بزرگ اهل تسنن یمن را که امیر المومنین علیه السلام را اعلم امت پس از رسول خدا دانسته و مهم آن که این تنها قول خود ابن الوزیر نیست بلکه می‌گوید "قد ثبت" و این یعنی بر مبنای قرآن و روایات و حقایق تاریخی این حقیقت ثابت شده است:

أنّه قد ثبت أنّ أمير المؤمنين عليّا -عليه السلام- أعلم هذه الأمة بعد رسول الله - صلى الله عليه وسلم - ...

ثابت شده است که امیر المومنین علی (علیه السلام) بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله)، اعلم امت است ...

العواصم و القواصم فی الذب عن سنة ابی القاسم، تالیف ابن وزیر یمانی، جلد ۱، صفحه ۱۴۴، چاپ موسسه الرسالة

نکته‌ی جالب آن که محقق وهابی و ناصبی معاند کتاب یعنی شعیب الارنؤوط نه تنها این ادعای ابن وزیر یمانی را رد نمی‌کند، بلکه روایاتی را در پاورقی در تایید این کلام او نقل می‌کند.

جایگاه ابن الوزیر یمانی نزد اهل تسنن:

وَبِالْجُمْلَةِ فَصَاحب التَّرْجَمَة مِمَّن یقصر الْقَلَم عَن التَّعْرِیف بِحَالهِ وَکَیف یُمکن شرح حَال من یزاحم أَئِمَّة الْمذَاهب الْأَرْبَعَة فَمن بعدهمْ من الْأَئِمَّة الْمُجْتَهدین فِی اجتهاداتهم ویضایق أَئِمَّة الأشعریة والمعتزلة فِی مقالاتهم وَیتَکَلَّم فِی الحَدِیث بِکَلَام أئمته المعتبرین مَعَ إحاطته بِحِفْظ غَالب الْمُتُونت وَمَعْرِفَة رجال الْأَسَانِید شخصا وَحَالا وزمانا ومکانا وتبحره فِی جَمِیع الْعُلُوم الْعَقْلِیَّة والنقلیة على حد یقصر عَنهُ الْوَصْف. وَمن رام أن یعرف حَاله وَمِقْدَار علمه فَعَلَیهِ بمطالعة مصنفاته فَإِنَّهَا شَاهد عدل على علو طبقته فَإِنَّهُ یسْرد فِی المسئلة الْوَاحِدَة من الْوُجُوه مَا یبهر لب مطالعه ویعرفه بقصر بَاعه بِالنِّسْبَةِ إِلَى علم هَذَا الإِمَام کَمَا یَفْعَله فِی العواصم والقواصم ...

البدر الطالع بمحاسن من بعد القرن السابع، تالیف شوکانی، جلد ۲، صفحه ۹۰، چاپ دار المعرفة

محمد بن إبراهیم بن علی بن المرتضى بن المفضل الحسنی القاسمی، أبو عبد الله، عز الدین، من آل الوزیر: مجتهد باحث، من أعیان الیمن.

الاعلام، تالیف زرکلی، جلد ۵، صفحه ۳۰۰، چاپ دار العلم للملایین

امیر المومنین علیه السلام تقسیم‌کننده بهشت و جهنم (به اعتراف اهل تسنن)

امیر المومنین علیه السلام تقسیم‌کننده بهشت و جهنم (به اعتراف اهل تسنن)

زمخشری از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

عَليّ رَضِي الله تَعَالَى عَنهُ أَنا قسيم النَّار. أَي مقاسمها ومساههما. يَعْنِي أَن أَصْحَابه على شطرين: مهتدون وضالون فَكَأَنَّهُ قَاسم النَّار إيَّاهُم فشطر لَهَا وَشطر مَعَه فِي الْجنَّة.

علی علیه السلام تقسیم‌کننده دوزخ است چنان که خود او فرمود: من تقسیم‌کننده آتش دوزخ هستم. یعنی اطرافیان او بر دو گروهند: هدایت‌یافتگان و گمراهان. با این وصف، اوست که بهشت و دوزخ را تقسیم می‌کند؛ دوستداران او در بهشت، دشمنان او در جهنم هستند.

الفائق فی غریب الحدیث و الاثر، تالیف زمخشری، جلد ۳، صفحه ۱۹۵، چاپ انتشارات عیسی البابی الحلبی و شرکاه

اعتراف عالم بزرگ اهل تسنن به منبع فیض بودن دوازده امام شیعه

اعتراف عالم بزرگ اهل تسنن به منبع فیض بودن دوازده امام شیعه

احمد فاروقی سرهندی از علمای بزرگ اهل تسنن که نزد آنان به امام ربانی و مجدد الف ثانی مشهور است در مکتوبات خود می‌نویسد:

پیشوای واصلان این راه و سرگروه این‌ها و منبع فیض این بزرگواران، «حضرت علی مرتضی» است - كرم الله تعالى وجهه الكريم - و این منصب عظیم الشأن به ایشان تعلق دارد. در این مقام گویا هر دو قدم مبارک آن سرور - عليه و على اله الصلاة و السلام - بر فرق مبارک اوست - کرم الله تعالى وجهه - «حضرت فاطمه» و «حضرات حسين» - رضى الله تعالى عنهم - در این مقام با ایشان شریک‌اند. انگارم که «حضرت امیر» - رضی الله عنه - قبل از نشأة عنصری این گونه‌اند. و هر که را فیض و هدایت از این راه می‌رسید، به توسط ایشان می‌رسید، چه ایشان نزد نقطه منتهای این راه‌اند و مرکز این مقام به ایشان تعلق دارد. و چون دوره «حضرت امیر» تمام شد، این منصب عظیم القدر به «حضرات حسنین» ترتیبا مفوض و مسلم گشت و بعد از ایشان، همان منصب به هر یکی از ائمه اثنا عشر (دوازده امام شیعه علیهم السلام) على الترتيب و التفصيل قرار گرفت. و در اعصار این بزرگواران و همچنین بعد از ارتحال ایشان، هر که را فیض و هدایت می‌رسید، به توسط این بزرگواران بوده و به حيلولت ایشانان. هر چند اقطاب و نجبای وقت بوده باشند. و ملاذ و ملجا همه ایشان بوده‌اند.

گزیده مکتوبات ربانی، تالیف احمد سرهندی، صفحه ۵۷۴

جایگاه احمد سرهندی نزد اهل تسنن:

محمد عمر سربازی عالم بزرگ اهل سنت عمری در مورد او می‌نویسد:

خواجه مجدد الف ثانی مقامی والا داشت و فیوضاتش از فیوضات شیخ عبد القادر گیلانی هم بیشتر بود. مکتوبات امام ربانی اثری بسیار ارزشمند است.

مجالس قطب الارشاد، تالیف محمد عمر سربازی، جلد ۱، صفحه ۷۷-۷۸

همچنین ولی الله دهلوی در مورد او می‌گوید:

لا بحبه الا مؤمن تقی و لا یبغضه الا منافق شقی = با ایشان محبت نمی‌کند کسی مگر مومن پرهیزگار و بغض نمی‌کند با ایشان مگر منافق شقی !!! (نعوذ بالله مقام امیر المومنین علیه السلام و حدیث معروف نبوی در شان حضرت علی علیه السلام را به او داده)

زندگی مجدد الف ثانی، تالیف محمد ثانی ندوی، ترجمه فارسی بسم الله خوگانی، صفحه ۲۰-۲۱

پی نوشت: با توجه به این اعترافات صریح مبنی بر منبع فیض بودن و پیشوای واصلان بودن دوازده امام، یکی از منابع فیض و پیشوای واصلان، بقیة الله اعظم حضرت حجت بن حسن عسکری علیهما السلام می‌باشد.

نام حضرت امیر المومنین علیه السلام در قرآن

نام حضرت امیر المومنین علیه السلام در قرآن

شیخ محمد بن احمد بن شاذان قمی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:

حدثنا جعفر بن محمد بن قولويه رحمه الله ، قال حدثني علي بن الحسن النحوي قال : حدثني أحمد بن محمد ، قال : حدثني منصور بن أبي العباس ، قال : حدثني علي بن أسباط ، عن الحكم بن بهلول ، قال : حدثني أبو هما[م] قال : حدثني عبد الله بن اذينة ، عن جعفر بن محمد ، عن أبيه ، عن علي بن الحسين ، عن أبيه قال : قام عمر بن الخطاب إلى النبي صلى الله عليه وآله فقال : إنك لا تزال تقول لعلي : أنت مني بمنزلة هارون [من موسى] وقد ذكر [الله] هارون في القرآن ولم يذكر عليا عليه السلام. فقال النبي صلى الله عليه وآله : يا غليظ يا أعرابي أما تسمع قول الله تعالى «هذا صراط علي مستقيم».

امام صادق علیه السلام از پدران بزرگوارش علیهم السلام از ابا عبد الله الحسین علیه السلام نقل می‌فرمایند که روزی عمر بن خطاب بلند شد و به حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله گفت: «تو مدام در مورد علی (علیه السلام) می‌گویی که «تو برای من به منزله‌ی هارونی برای موسی (علیه السلام)» و حال آن که خداوند نام هارون را در قرآن ذکر فرموده ولی اسمی از علی در قرآن نبرده است.» پس رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: ای خشن! ای بی‌سواد! مگر نشنیده‌ای که خداوند تعالی در قرآن فرموده است: «هذا صراط علي مستقيم»؟!

مائة منقبة، تالیف ابن شاذان قمی، صفحه ١۴۴، منقبت ۸۵، چاپ موسسه انصاریان