ولایت امیر المومنین علیه السلام دژ مستحکم خداوند (به روایت اهل تسنن)

ولایت امیر المومنین علیه السلام دژ مستحکم خداوند (به روایت اهل تسنن)

حاکم حسکانی و ابن مردویه اصفهانی از علمای اهل تسنن روایت کرده‌اند:

۱۸۱- حَدَّثَنَا الْحَاكِمُ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ جُمْلَةً قَالَ: حَدَّثَنِي عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ نَصْرٍ الْأُمَوِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ أَحْمَدَ الْحَصِيُ‌ قَالَ: حَدَّثَنَا أَبُو عُمَارَةَ الْبَغْدَادِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا عُمَرُ بْنُ خَلِيفَةَ أَخُو هَوْذَةَ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِي بَكْرٍ الْمُلَيْكِيُّ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ شِهَابٍ الزُّهْرِيُّ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص‌ قَالَ لِي جَبْرَئِيلُ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى وَلَايَةُ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ حِصْنِي فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِي أَمِنَ مِنْ عَذَابِي‌ .

رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: جبرئیل امین برایم خبر آورد که خداوند فرمود: ولایت علی بن ابی طالب (علیهما السلام) دژ و پناهگاه امن من است؛ پس هر کس داخل این پناهگاه شود از عذاب من در امان خواهد بود.

شواهد التنزیل، تالیف حاکم حسکانی، جلد ۱، صفحه ۱۳۱، حدیث ۱۳۱، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

مناقب علی بن ابی طالب، تالیف ابن مردویه، صفحه ۷۲، حدیث ۴۷، چاپ دار الحدیث

مولا علی علیه السلام امیر مومنان و سرور مسلمانان و خاتم جانشینان و پیشرو دست و رو سفیدان

مولا علی علیه السلام امیر مومنان و سرور مسلمانان و خاتم جانشینان و پیشرو دست و رو سفیدان

ابن مردویه اصفهانی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

٢٥. ابن مردويه، حدثنا محمد بن علي بن دحيم، قال: حدثنا الحسن بن الحكم الخرزي، قال: حدثنا إسماعيل بن أبان، قال: حدثنا صباح بن يحيى المزني، عن الحارث بن حصيرة، عن القاسم بن جندب، عن أنس قال: قال رسول الله (صلى الله عليه وآله): " يا أنس، أسكب لي وضوء - أو ماء - "، فتوضى وصلى، ثم انصرف. فقال: " يا أنس، أول من يدخل علي اليوم أمير المؤمنين، وسيد المسلمين، وخاتم الوصيين، وإمام الغر المحجلين ". فجاء علي (عليه السلام) حتى ضرب الباب. فقال: " من هذا يا أنس؟ ". قلت: هذا علي. قال: " افتح له ".

فدخل.

انس بن مالک گفت: پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: ای انس، آب وضو یا آبی برای من حاضر کن. پس وضو ساخته و نماز گزاردند. سپس فرمودند: ای انس، اولین کسی که امروز بر من داخل شود، امیر مومنان و سرور مسلمانان و خاتم جانشینان و پیشرو دست و رو سفیدان می‌باشد. ناگهان علی (علیه السلام) آمد و در را کوبید. پس پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: ای انس، او کیست؟ گفتم: او علی (علیه السلام) است. پیامبر (صلی الله علیه و آله) فرمودند: در را به روی او باز کن. پس او داخل شد.

مناقب علی بن ابی طالب، تالیف ابن مردویه، صفحه ۵۹، حدیث ۲۵، چاپ دار الحدیث

دیدن نام پیامبر و امیر المومنین صلوات الله علیهما در عرش توسط حضرت آدم ابو البشر علیه السلام

دیدن نام پیامبر و امیر المومنین صلوات الله علیهما در عرش توسط حضرت آدم ابو البشر علیه السلام

سید بن طاووس رضوان الله علیه روایت کرده است:

فيما نذكره من كتاب «الإمامة» المذكور بالأسانيد الصحاح، ان على العرش مكتوبا: «محمد رسول الله علي أمير المؤمنين». وهذا لفظه: وعن عبد الله بن سنان عن أبي عبد الله عليه السلام قال: لما اخطا آدم عليه السلام خطيئته توجه بمحمد وأهل بيته. فأوحى الله إليه: يا آدم، ما علمك بمحمد ؟ قال: حين خلقتني رفعت رأسي فرأيت في العرش مكتوبا: «محمد رسول الله، علي أمير المؤمنين».

به اسانید صحیح از عبد الله بن سنان نقل شده است که گفت: امام صادق علیه السلام فرمودند: هنگامی که حضرت آدم علیه السلام دچار خطا شد، به حضرت محمد و اهل بیت او علیهم السلام اجمعین متوسل شد. پس خداوند تعالی به او وحی فرستاد: ای آدم از کجا به حضرت محمد صلی الله علیه و آله علم پیدا کردی؟ عرض کرد: زمانی که مرا آفریدی، سرم را بالا گرفتم و دیدم که بر عرش نوشته شده است: محمد صلی الله علیه و آله پیامبر خدا و علی علیه السلام امیر المومنین است.

اليقين، تالیف سید بن طاووس، باب ۷۴، صفحه ۲۳۴، چاپ دار العلوم بیروت

پرسش از محبت اهل بیت علیهم السلام در قیامت (به روایت اهل تسنن)

پرسش از محبت اهل بیت علیهم السلام در قیامت (به روایت اهل تسنن)

طبرانی از علمای بزرگ اهل تسنن روایت کرده است:

٩٤٠٦- حَدَّثَنَا الْهَيْثَمُ بْنُ خَلَفٍ الدُّورِيُّ، نَا أَحْمَدُ بْنُ يَزِيدَ بْنِ سُلَيْمَانَ، - مَوْلَى بَنِي هَاشِمٍ - نَا حُسَيْنُ بْنُ الْحَسَنِ الْأَشْقَرُ، نَا هُشَيْمٌ، عَنْ أَبِي هَاشِمٍ الرُّمَّانِيِّ، عَنْ مُجَاهِدٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «لَا تَزُولُقَدَمَا الْعَبْدِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حَتَّى يُسْأَلَ عَنْ أَرْبَعٍ: عَنْ عُمُرِهِ فِيمَا أَفْنَاهُ، وَعَنْ جَسَدِهِ فِيمَا أَبْلَاهُ، وَعَنْ مَالِهِ فِيمَا أَنْفَقَهُ وَمِنْ أَيْنَ كَسَبَهُ، وَعَنْ حُبِّنَا أَهْلَ الْبَيْتِ».

پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: در روز قیامت بنده گام از گام بر نمی‌دارد مگر آنکه چهار پرسش را پاسخ گوید: زندگیش را در چه راهی گذرانده، پیکرش را در چه موردی از بین برده، داراییش را از چه راهی به دست آورده و در چه راهی خرج کرده است و از محبت ما اهل بيت (علیهم السلام) هم از او پرسش می‌شود.

المعجم الاوسط، تالیف طبرانی، جلد ۹، صفحه ۱۵۵-۱۵۶، حدیث ۹۴۰۶، چاپ دار الحرمین

امیر المومنین علیه السلام هادی امت (به روایت اهل تسنن)

امیر المومنین علیه السلام هادی امت (به روایت اهل تسنن)

یکی از آیاتی که در شان حضرت امیر المومنین علیه السلام نازل شده و فضیلتی بی‌نظیر برای آن حضرت محسوب می‌شود و به تنهایی برتری آن حضرت بر سایرین را ثابت می‌کند، آیه هفتم سوره رعد است. خداوند متعال در این آیه می‌فرماید: «إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ.» طبق آنچه که علمای اهل تسنن با اسناد خود نقل کرده‌اند، منذر وجود مقدس رسول خدا صلی الله علیه و آله و هادی، مولای متقیان، امیر المومنین، حضرت علی علیه السلام می‌باشد.

طبری از علما و مفسرین بزرگ اهل تسنن در تفسیر خود روایت کرده است:

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يَحْيَى الصُّوفِيُّ، قَالَ: ثنا الْحَسَنُ بْنُ الْحُسَيْنِ الْأَنْصَارِيُّ، قَالَ: ثنا مُعَاذُ بْنُ مُسْلِمٍ، ثنا الْهَرَوِيُّ، عَنْ عَطَاءِ بْنِ السَّائِبِ، عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: لَمَّا نَزَلَتْ {إِنَّمَا أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ} [الرعد: ۷] وَضَعَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَدَهُ عَلَى صَدْرِهِ، فَقَالَ: «أَنَا الْمُنْذِرُ» {وَلِكُلِّ قَوْمٍ هَادٍ} [الرعد: ۷] ، وَأَوْمَأَ بِيَدِهِ إِلَى مَنْكِبِ عَلِيٍّ فَقَالَ: «أَنْتَ الْهَادِي يَا عَلِيٌّ، بِكَ يَهْتَدِي الْمُهْتَدُونَ بَعْدِي» .

ابن عباس گفت: هنگامی که آیه: «ای پیغمبر تو انذاردهنده هستی و هر قومی یک هادی (هدایت‌گر) هم دارد.» نازل شد، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دست بر سینه نهاد و فرمودند: «من انذاردهنده هستم و و برای هر قومی هدایت‌گری وجود دارد» و با دست خود به شانه حضرت علی (علیه السلام) اشاره کرد و فرمودند: «ای علی، تو هدایت‌گر هستی؛ هدایت‌شده‌ها [بعد از من] توسط تو هدایت می‌شوند.»

جامع البیان عن تاویل آی القرآن (تفسیر الطبری)، تالیف طبری، جلد ۱۳، صفحه ۴۴۲-۴۴۳، چاپ دار هجر

خداوند در قرآن می‌فرماید: «أَفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ يَهِدِّي إِلاَّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ» [آيا کسی که به حق هدایت می‌کند، به پیروی کردن از او سزاوارتر است یا کسی که خود از هدایت بی‌بهره است مگر آن که [توسط دیگری] هدایت شود؛ پس چگونه داوری می‌کنید؟] (یونس/ ۳۵)