تقویم شیعه
نهم ذی الحجه
۱- روز عرفه
در روز عرفه زیارت امام حسین علیه السلام مستحب است، چه اینکه خداوند ابتدا به زوار امام حسین علیه السلام نظر می‌کند زیرا همه حلال زاده‌اند، و بعد به زوار با معرفت خویش در عرفات نظر می‌کند.
۲- شهادت حضرت مسلم و هانی علیهما السلام
در این روز در سال ۶۰ هجری قمری محمد بن کثیر و پسرش در کوفه به جرم مهمانداری و طرفداری از مسلم بن عقیل علیه السلام به شهادت رسیدند. در شب عرفه جناب مسلم بن عقیل علیه السلام به منزل طوعه رفتند. در روز عرفه سال ۶۰ هجری قمری که چهارشنبه بود جناب مسلم بن عقیل و هانی بن عروه را در کوفه شهید کردند.
خاندان حضرت مسلم علیه السلام
نام مبارکش مسلم و پدرش عقیل، و مادرش علیه، و همسر آن حضرت رقیه دختر امیر المؤمنین علیه السلام است. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: «چشم مومنان بر او گریان است، و ملائکه مقرب الهی بر او درود می‌فرستند». سپس رسول خدا گریست تا اینکه اشک‌های چشم حضرت بر سینه مبارکش ریخت، و فرمودند: «به خدا شکایت می‌کنم از آنچه عترتم بعد از من می‌بینند». امام حسین علیه السلام هنگامی که آن حضرت را به سوی کوفه فرستادند، در قسمتی از نامه به اهل کوفه چنین فرمودند: «برادرم و پسر عمویم و فرد مورد اطمینان از اهل بیتم را نزد شما فرستادم». هنگامی که امام حسین علیه السلام خبر شهادت آن حضرت و هانی را شنید، چند بار فرمود: «انا لله و انا الیه راجعون. سپس فرمود: خیری در زندگی بعد از آنها نیست». از جمله وصایای آن حضرت به ابن سعد این بود که کسی را به نزد امام حسین علیه السلام بفرستند که آن حضرت به سوی کوفه نیاید.
شهادت و دفن بدن حضرت مسلم علیه السلام
در غربت و مظلومیت آن حضرت همین بس که از پشت بام‌ها دسته‌های نی را آتش می‌زدند و بر سر آن حضرت می‌ریختند. همچنین زمانی که چشم ابن زیاد (لعنه الله) بر آن حضرت افتاد، زبان به جسارت امیر المومنین و امام حسین و عقیل علیهم السلام گشود. در بالای دار الاماره بالب تشنه سر از بدن نازنینش جدا کردند و بدنش را از بالای قصر به پایین انداختند. بعد از شهادت ریسمان به پای مبارکش بسته و در میان بازار کوفه می‌کشیدند. سپس بدن مبارکش را به دار زده و سر مطهرش را به دمشق فرستادند.
در دفن بدن مطهر دو نظر است: یکی اینکه جمعی از قبیله هانی آمدند و بدن‌های مطهر مسلم بن عقیل و هانی را دفن کردند. دیگر اینکه نیمه شب زوجه میثم تمار به همراهی چند نفر از جمله همسر هانی بن عروه، بدن‌ها را در کنار مسجد اعظم کوفه دفن کردند.
هانی بن عروه
اما جناب هانی که پدرش عروه است، از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و از بزرگان و خواص شیعه و مخلصین در محبت امیر المومنین علیه السلام بود، و در جنگ‌های صفین، جمل و نهروان در خدمت آن حضرت بود. جناب هانی بزرگ طایفه مذحج بود و در قبیله خود دارای نفود فراوانی بود. هنگامی که اهل کوفه عهد و پیامان خود را شکستند و بی‌وفایی خود را نسبت به اهل بیت علیهم السلام و مسلم بن عقیل ثابت کردند، جناب هانی بن عروه آن حضرت را پناه داد. پس از آن محمد بن اشعث خیبث جناب هانی و عده‌ای از شیعیان را دستگیر کرد. بعد از شهادت مسلم بن عقیل و شکستن سر و بینی جناب هانی توسط ابن زیاد ملعون، آن خبیث دستور داد سر جناب هانی را در بازار گوسفند فروشان از بدنش جدا کردند و با طنابی که به پای آن بزرگوار بسته بودند همراه با بدن جناب مسلم بن عقیل علیه السلام در بازار کوفه روی زمین کشیدند و سپس به دار زدند، و سپس بدن هانی همراه با بدن مسلم دفن شد.
۳- روز سد ابواب
در این روز به امر پیامبر صلی الله علیه و آله همه درهای منازل اصحاب به طرف مسجد پیامبر صلی الله علیه و آله بسته شد، جز در خانه امیر المومنین علیه السلام که به دستور خاص الهی آن را نبستند. عده‌ای از اصحاب عرض کردند: «یا رسول الله، چرا همه درب‌ها را جز در خانه علی علیه السلام بستید؟» حضرت فرمودند: «من تابع وحی پروردگار هستم»، و در روایتی دیگر است که پیامبر صلی الله علیه و آله خطبه‌ای ایراد فرمودند و در ضمن آن فرمودند: «ای مردم، خداوند متعال به موسی و هارون امر فرمود خانه‌هایی بنا کنند، و امر فرمود که جُنب در آن خانه‌ها بیتوته نکنند و کسی با زن در آنجا نزدیکی نکند مگر هارون و ذریه هارون. علی بن ابی طالب علیهما السلام برای من به منزله هارون است برای موسی. پس برای احدی حلال نیست که نزدیک زنان شود و یا با حالت جنابت داخل مسجد من شود مگر برای علی و ذریه علی علیهم السلام». پیامبر صلی الله علیه و آله ایستادند و فرمودند: «عده‌ای رضایت قلبی ندارند که علی بن ابی طالب علیهما السلام در همه وقت و هر حالتی ساکن مسجد باشد در حالی که آنها بیرون شده‌اند. به خدا قسم که من آنها را بیرون نکرده‌ام و علی علیه السلام را من ساکن مسجد قرار نداده‌ام، بلکه خداوند آنها را بیرون نمود و علی علیه السلام را ساکن مسجد قرار داده است، و منزلت او نزد من مانند منزلت هارون نزد موسی علیه السلام است». سپس در فضایل علی علیه السلام کلماتی بیان فرمودند، تا آنجا که فرمودند: «هر کس از این موضوع ناراحت است برود آنجا، و اشاره به طرف شام کردند».
تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۶۰-۳۶۴