تفویض و واگذاری امر دین به پیغمبر و اهل بیت علیهم السلام
ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه روایت کرده است:
محمد بن يحيى، عن أحمد بن أبي زاهر، عن علي بن إسماعيل، عن صفوان ابن يحيى، عن عصام بن حميد، عن أبي إسحاق النحوي قال: دخلت على أبي عبد الله عليه السلام فسمعته يقول: إن الله عز وجل أدب نبيه على محبته فقال: " وإنك لعلى خلق عظيم " ثم فوض إليه فقال عز وجل: " وما آتاكم الرسول فخذوه وما نهاكم عنه فانتهوا " وقال عز وجل: " من يطع الرسول فقد أطاع الله " قال: ثم قال وإن نبي الله فوض إلى علي وائتمنه فسلمتم وجحد الناس فوالله لنحبكم أن تقولوا إذا قلنا وأن تصمتوا إذا صمتنا ونحن فيما بينكم وبين الله عز وجل، ما جعل الله لاحد خيرا في خلاف أمرنا.
ابو اسحاق نحوی می‌گوید: بر امام صادق علیه السلام وارد شدم و شنیدم که می‌فرمود: خدای عز و جل پیغمبرش را به محبت خود تربیت کرد و سپس فرمود: «تو دارای خلق عظیمی هستی»، آنگاه به او واگذار کرد و فرمود: «هر چه را پیغمبر برای شما آورد بگیرید و از هر چه منعتان کند باز ایستید» و باز فرمود: «هر کس از رسول خدا اطاعت کند، خدا را اطاعت کرده است»؛ سپس حضرت صادق علیه السلام فرمودند: پیغمبر خدا کار را به علی واگذار کرد و او را امین شمرد، شما (شیعیان) تسلیم شدید و آن مردم (عمریه و بقیه فرقه‌ها) انکار کردند، به خدا ما شما را دوست داریم که هرگاه بگوئیم بگویید، و هرگاه سکوت کنیم سکوت کنید، و ما واسطه میان شما و خدای عز و جل هستیم، خدا برای هیچ کس در مخالفت امر ما خیری قرار نداده است.
الکافی، تألیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۱، صفحه ۲۶۵، حدیث ١، چاپ دار الکتب الاسلامیة
