١٠ ـ وبهذا الاسناد قال رسول الله صلى الله عليه وآله : النظر في ثلاثة أشياء عبادة : النظر في وجه الوالدين ، وفي المصحف ، وفي البحر.
پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: نگریستن به سه چیز عبادت است: نگریستن به صورت پدر و مادر، نگریستن به قرآن و نگریستن به دریا.
گزیده بحار الانوار، مناظره‌های چهارده معصوم، ویرایش و ترجمه صادق حسن زاده، صفحه ۶۱٣
وصایای اخلاقی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین به نقل از کتاب شریف تحف العقول (۶)
يا علي ثلاث من مكارم الاخلاق: تصل من قطعك. وتعطي من حرمك وتعفو عمن ظلمك.
ای علی! سه چیز از نشانه‌های اخلاق کریمه است: با کسی که با تو قطع رابطه کرده ارتباط برقرار نمایی، و به کسی که تو را محروم کرده است عطا کنی، و کسی را که بر تو ستم روا داشته است ببخشایی.
ارمغان حکمت از خاندان عصمت، ترجمه تحف العقول عن آل رسول، تألیف ابن شعبه حرانی، ترجمه محمد مهدی سازندگی، صفحه ۲۰
وصایای اخلاقی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین به نقل از کتاب شریف تحف العقول (۵)
يا علي أحب العمل إلى الله ثلاث خصال: من أتي الله بما افترض عليه فهو من أعبد الناس. ومن ورع عن محارم الله فهو من أورع الناس. ومن قنع بما رزقه الله فهو من أغنى الناس.
ای علی محبوب‌ترین کردار در نزد خداوند سه خصلت است: انجام واجبات؛ کسی که واجبات الهی را انجام دهد از عابدترین مردم است. و ترک گناهان؛ کسی که از گناه بپرهیزد از پرهیزگارترین مردمان است. و قناعت؛ هر که به آنچه خدا روزیش کرده است قانع باشد از بی‌نیازترین مردمان است.
ارمغان حکمت از خاندان عصمت، ترجمه تحف العقول عن آل رسول، تألیف ابن شعبه حرانی، ترجمه محمد مهدی سازندگی، صفحه ۲۰
روشن‌تر از آفتاب !!!
ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه روایت کرده است:
الْحُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُعَاوِیَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ خَلَفِ بْنِ عَبَّادٍ الْأَنْمَاطِیِّ عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ كُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع وَ عِنْدَهُ فِی الْبَیْتِ أُنَاسٌ فَظَنَنْتُ أَنَّهُ إِنَّمَا أَرَادَ بِذَلِكَ غَیْرِی فَقَالَ أَمَا وَ اللَّهِ لَیَغِیبَنَّ عَنْكُمْ صَاحِبُ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَیَخْمِلَنَّ هَذَا حَتَّى یُقَالَ مَاتَ هَلَكَ فِی أَیِّ وَادٍ سَلَكَ وَ لَتُكْفَؤُنَّ كَمَا تُكْفَأُ السَّفِینَةُ فِی أَمْوَاجِ الْبَحْرِ لَا یَنْجُو إِلَّا مَنْ أَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَهُ وَ كَتَبَ الْإِیمَانَ فِی قَلْبِهِ وَ أَیَّدَهُ بِرُوحٍ مِنْهُ وَ لَتُرْفَعَنَّ اثْنَتَا عَشْرَةَ رَایَةً مُشْتَبِهَةً لَا یُدْرَى أَیٌّ مِنْ أَیٍّ قَالَ فَبَكَیْتُ فَقَالَ مَا یُبْكِیكَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ كَیْفَ لَا أَبْكِی وَ أَنْتَ تَقُولُ اثْنَتَا عَشْرَةَ رَایَةً مُشْتَبِهَةً لَا یُدْرَى أَیٌّ مِنْ أَیٍّ قَالَ وَ فِی مَجْلِسِهِ كَوَّةٌ تَدْخُلُ فِیهَا الشَّمْسُ فَقَالَ أَ بَیِّنَةٌ هَذِهِ فَقُلْتُ نَعَمْ قَالَ أَمْرُنَا أَبْیَنُ مِنْ هَذِهِ الشَّمْسِ.
مفضل بن عمر گوید: خدمت امام صادق علیه السلام بودم، و در اتاق مردم دیگرى هم نزدش بودند، كه من گمان كردم روى سخنش با دیگرى است، امام فرمود: همانا به خدا كه صاحب الامر از میان شما پنهان شود و گمنام گردد، تا آنجا كه گویند، او مرد، هلاک شد، در كدام دره افتاد، و شما مانند كشتى گرفتار امواج دریا، متزلزل و واژگون شوید، و نجات نیابید جز كسى كه خدا از او پیمان گرفته و ایمان را در دلش ثبت كرده و او را با روحى از جانب خود تقویت نموده، و همانا دوازده پرچم مشتبه برافراشته گردد كه هیچ یک از دیگرى شناخته نشود (حق از باطل مشخص نگردد). مفضل بن عمر گوید: من گریه كردم، امام فرمود: چه تو را به گریه آورد، اى ابا عبد الله؟! عرض كردم: قربانت چگونه نگریم كه شما می‌فرمایید: دوازده پرچم مشتبه است و هیچ یک از دیگرى شناخته نشود، مفضل بن عمر گوید: در مجلس آن حضرت سوراخى بود كه از آنجا آفتاب می‌تابید، حضرت فرمود: این آفتاب آشكار است؟ گفتم: آرى، فرمود: امر ما از این آفتاب هم روشن‌تر است.
الكافى، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۱، صفحه ۲۰۸، روايت ۱۱، چاپ منشورات الفجر
اللهم عجل لولیک الفرج
بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۴۳)
(٨٤١) النَّجٰاةُ مَعَ الصِّدْقِ
رستگاری در راستی است.
(٨٤٢) الشَّرَهُ يُثِيرُ الغَضَبَ
آزمندی، برانگیزنده‌ی خشم است.
(٨٤٣) اللَّجٰاجُ عُنوٰانُ العَطَبِ
ستيزه خويي ، نشانه هلاكت است.
(٨٤٤) العُسْرُ يُفْسِدُ الأَخْلٰاقَ
دشواری، تباه کننده‌ی اخلاق است.
(٨٤٥) التَّسَهُّلُ يُدِرُّ الْأَرْزٰاقَ
آسان گرفتن، روزی را بسیار گرداند.
(٨٤٦) الظُّلْمُ الْأَمُ الرَّذٰآئِلِ
ستمکاری، بدترین زشتخویی است.
(٨٤٧) الْإِنْصٰافُ أَفْضَلَ الفَضٰائِلِ
عدالت، برترین خوبی‌ها است.
(٨٤٨) العَدْلُ قِوٰامُ البَرِيَّةِ
عدالت، اساس پایداری مردم است.
(٨٤٩) الظُّلْمُ بَوٰارُ الرَّعِيَّةِ
ستمکاری، تباهی رعیت است.
(٨٥٠) الغَضَبُ مَرْكَبُ الطَّيْشِ
خشم، مرکب سبک سری است.
(٨٥١) الحَسَدُ يُنَكِّدُ العَيْشَ
حسد، زندگی را تنگ سازد.
(٨٥٢) الغَفْلَةُ أَضَرُّ الْأَعْدٰاء
غفلت، زیانبارترین دشمن است.
(٨٥٣) الْإِصْرٰارُ الشَرُّ الآرٰاءِ
پافشاری بر گناه، بدترین خواسته است.
(٨٥٤) العِلْمُ أَفْضَلُ قِنْيةٍ
دانش، برترین سرمایه است.
(٨٥٥) العَقْلُ أَحْسَنُ حِلْيَةٍ
خرد، بهترین زینت است.
(٨٥٦) العَقْلُ يُوجِبُ الحَذَرَ
خرد، ترس [از گناه] را موجب شود.
(٨٥٧) الجَهْلُ يَجْلِبُ الغَرَرَ
نادانی، فریب آورد.
(۸۵۸) العَقْلُ مَرْكَبُ العِلْمِ
خرد، مرکب دانش است.
(٨٥٩) العِلْمُ مَرْكَبُ الحِلْمِ
دانش، مرکب بردباری است.
(٨٦٠) العِلْمُ أَصْلُ كُلِّ خَيْرٍ
دانش، ریشه‌ی همه‌ی خوبی‌ها است.