وصایای اخلاقی پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین به نقل از کتاب شریف تحف العقول (۷)
يا علي ثلاث منجيات: تكف لسانك. وتبكي على خطيئتك. ويسعك بيتك.
ای علی! سه چیز مایه نجات است: زبانت را نگهداری، و بر گناهت گریه کنی، و خانه‌ات برای حضورت گنجایش داشته باشد (هنگام بروز فتنه بتوانی در خانه بنشینی).
ارمغان حکمت از خاندان عصمت، ترجمه تحف العقول عن آل رسول، تألیف ابن شعبه حرانی، ترجمه محمد مهدی سازندگی، صفحه ۲۰
بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۴۵)
(٨٨١) المُرِيبُ أَبَداً عَلِيلٌ
بدگمان، همیشه بیمار است.
(٨٨٢) الطّٰامِعُ أَبَداً ذَلُيلُ
طمعکار، همیشه خوار است.
(٨٨٣) العِلْمُ قٰآئِدُ الحِلْمِ
دانش، راهنمای بردباری است.
(٨٨٤) الحِلْمُ ثَمَرَةُ العِلْمُ
بردباری، حاصل دانش است.
(٨٨٥) اليَقِينُ يُثْمِرُ الزُّهْدَ
یقین [به خدا]، بار زهد می‌آورد.
(٨٨٦) النَّصِيحَةُ تُثْمِرُ الوُدَّ
خیرخواهی، دوستی به بار می‌آورد.
(٨٨٧) المُرُوَّةُ إِنْجٰازُ الوَعْدِ
جوانمردی، وفای به عهد است.
(٨٨٨) العِلْمُ أَفْضَلُ هِدٰايَةٍ
دانش، برترین هدایت است.
(٨٨٩) الصِّدْقُ أَشْرفُ رِوٰايَةٍ
راستی، شریف‌ترین سخن است.
(٨٩٠) الجَهْلُ يُفْسِدُ المَعٰادَ
نادانی، بر باد دهنده آخرت است.
(٨٩١) العُجْبُ يَمْنَعُ الْإِزْدِيٰادَ
خودپسندی، مانع افزودگی است.
(٨٩٢) الإِيمٰانُ أَعْلَيٰ غٰـٰايَةٍ
ایمان، والاترین مقصد است.
(٨٩٣) الإِخْلٰاصُ أَشْرَفُ النِّهٰايَةِ
اخلاص، شریف‌ترین کرانه است.
(٨٩٤) اليَقِينُ رَأْسُ الدِّينِ
یقین به خدا، بلندای دین است.
(٨٩٥) الإِخْلٰاصُ ثَمَرَةُ اليَقِينِ
اخلاص، نتیجه‌ی یقین است.
(٨٩٦) الحُزْنُ شِعَـٰارُ المُؤمِنِينَ
اندوه (عشق به خدا)، شعار مومنان است.
(٨٩٧) الشَّوْقُ خُلْصٰانُ العٰارِفِينَ
شوق (محبت به خدا)، خلوص خداشناسان است.
(٨٩٨) اليَقِينُ أَفْضَلُ عِبٰادَةٍ
یقین [به خدا]، برترین عبادت است.
(٨٩٩) المَعْرُوفُ أَشْرَفُ سِيٰادَةٍ
نیکوکاری، برترین بزرگواری است.
(٩٠٠) التَّفِيقُ رَأْسُ سَعٰادَةٍ
موفقیت، اساس نیکبختی است.
شهادت حضرت زهرا علیها السلام در کلام امام صادق علیه السلام به روایت طبری شیعی
شیخ محمد بن جریر طبری شیعی رضوان الله علیه روایت کرده است:
٤٣ / ٤٣ - حدثني أبو الحسين محمد بن هارون بن موسى التلعكبري، قال: حدثني أبي، قال: حدثني أبو علي محمد بن همام بن سهيل رضي الله عنه، قال: روى أحمد ابن محمد بن البرقي، عن أحمد بن محمد الاشعري القمي، عن عبد الرحمن بن أبي نجران ، عن عبد الله بن سنان، عن ابن مسكان، عن أبي بصير، عن أبي عبد الله جعفر بن محمد عليه السلام، قال: ولدت فاطمة عليها السلام في جمادى الآخرة، يوم العشرين منه، سنة خمس وأربعين من مولد النبي صلى الله عليه وآله. وأقامت بمكة ثمان سنين، وبالمدينة عشر سنين، وبعد وفاة أبيها خمسة وسبعين يوما. وقبضت في جمادي الآخرة يوم الثلاثاء لثلاث خلون منه، سنة إحدى عشرة من الهجرة. وكان سبب وفاتها أن قنقذا مولى عمر لكزها بنعل السيف بأمره، فأسقطت محسنا ومرضت من ذلك مرضا شديدا، ولم تدع أحدا ممن آذاها يدخل عليها. وكان الرجلان من أصحاب النبي صلى الله عليه وآله سألا أمير المؤمنين أن يشفع لهما إليها ، فسألها أمير المؤمنين عليه السلام فأجابت، فلما دخلا عليها قالا لها: كيف أنت يا بنت رسول الله ؟ قالت: بخير بحمد الله. ثم قالت لهما: ما سمعتما النبي صلى الله عليه وآله يقول: " فاطمة بضعة مني، فمن آذاها فقد آذاني، ومن آذاني فقد آذى الله " ؟ قالا: بلى. قالت: فو الله، لقد آذيتماني. قال: فخرجا من عندها وهي ساخطة عليهما.
ابو بصیر از امام صادق علیه السلام نقل کرده است که فرمود: حضرت فاطمه زهرا علیها السلام در روز سه شنبه سوم جمادی الثانی سال یازدهم هجری از دنیا رفت و سبب وفات آن حضرت نیز این بود که قنفذ غلام عمر به دستور او با غلاف شمشیر ضربه‌ای به او زد که محسن را سقط کرد و به خاطر آن به شدت بیمار شد. آن حضرت به هیچ یک از کسانی که او را اذیت کرده بودند، اجازه نداد که بر او وارد شوند. دو نفر از اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله (ابو بکر و عمر لعنهما الله) از امیر المومنین علیه السلام اجازه گرفتند که شفاعت آن‌ها را بنماید که بر آن حضرت وارد شوند و امیر المومنین علیه السلام برای آنان اجازه گرفت. هنگامی که وارد شدند، از حال صدیقه طاهره علیها السلام سوال کردند، آن حضرت فرمود: خدا را شکر خوبم. سپس فرمود: آیا از رسول خدا صلی الله علیه و آله نشنیدید که می‌فرمود: فاطمه پاره‌ای از تن من است، هر کس او را بیازارد به راستی که مرا آزرده است و هر کس مرا بیازارد خدا را آزرده است؟ گفتند: بله شنیده‌ایم. پس فرمود: به خدا سوگند که شما دو نفر مرا اذیت کرده‌اید. امام صادق علیه السلام فرمود: آن دو نفر از نزد آن حضرت خارج شدند؛ در حالی که صدیقه طاهره سلام الله علیها بر آن دو خشمگین بود».
دلائل الامامة، تالیف طبری شیعی، صفحه ۱۳۴-۱۳۵
بر قاتلین حضرت زهرا سلام الله علیها لعنت
چرا حضرت زهرا سلام الله علیها را شبانه و مخفیانه دفن کردند؟
علامه مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد: ابن بابویه (شیخ صدوق رضوان الله علیه) به سند معتبر روایت کرده است که از حضرت صادق علیه السلام پرسیدند: به چه سبب حضرت امیر المومنین علیه السلام حضرت فاطمه سلام الله علیها را در شب دفن کرد؟ فرمود: برای آن که فاطمه وصیت کرده بود که آن دو مرد اعرابی که هرگز ایمان به خدا و رسول نیاورده بودند ـ یعنی ابو بکر و عمر ـ بر او نماز نکنند.
ایضا به سند معتبر روایت کرده است که: از حضرت امیر المومنین علیه السلام پرسیدند از علت دفن فاطمه در شب. فرمود: زیرا که او خشمناک بود بر جماعتی و نمی‌خواست آن‌ها بر جنازه او حاضر شوند، و حرام است بر کسی که ولایت و محبت آن جماعت داشته باشد که نماز کند بر احدی از فرزندان فاطمه.
جلاء العیون، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۲۲۱، نشر هاتف
بیست حدیث کوتاه و جملات قصار از امیر المومنین علیه السلام در کتاب غرر الحکم تالیف مرحوم عبد الواحد آمدی (۴۴)
(٨٦١) الجَهْلُ أَصْلُ كُلِّ شَرٍّ
نادانی، ریشه‌ی همه‌ی بدی‌ها است.
(٨٦٢) الجَهْلُ أَدْوَءُ الدّٰآءِ
نادانی، دردناک‌ترین دردها است.
(٨٦٣) الشَّهْوَةُ الأَضَرُّ الْأَعْدٰآءِ
شهوت، زیانبارترین دشمن است.
(٨٦٤) التَّقْويٰ أَقْويٰ أسٰاسٍ
پرهیزکاری، استوارترین بنیان است.
(٨٦٥) الصَّبْرُ أَقْويٰ لِبٰاسٍ
شکیبایی، قوی‌ترین لباس است.
(٨٦٦) الصِّدْقُ حَقٌّ صَـٰادِعٌ
راستی، حقیقتی شکافنده [باطل] است.
(٨٦٧) العَقْلُ حُسَـٰامٌ قٰاطِعٌ
خرد، شمشیری برنده است.
(٨٦٨) اليَقِينُ يَرْفَعُ الشَّكَّ
یقین، شک را برطرف می‌سازد.
(٨٦٩) الْإِرْتِيابُ يُوجِبِ الشِّركَ
بد گمانی، موجب شرک [به خدا] است.
(٨٧٠) العِلْمُ عِنوٰانُ العَقْلِ
دانش، نشانه‌ی خرد است.
(٨٧١) المَعْرِفَةُ بُرْهٰانُ الفَضْلِ
خداشناسی، دلیل برتری است.
(٨٧٢) العِلْمُ لِقٰاحُ المَعْرِفَةِ
دانش، منشأ معرفت است.
(٨٧٣) النَّزٰاهَةُ آيةُ العِفَّةِ
پاکیزگی، نشانه‌ی پاکدامنی است.
(٨٧٤) العِلْمُ يُنْجِدُ الفِكرَ
دانش، روشن کننده‌ی اندیشه است.
(٨٧٥) الْإِحْتِمٰالُ يُجِلُّ القَدْرَ
بردباری، رتبه را بزرگ می‌سازد.
(٨٧٦) السَّفَهُ يَجْلِبُ الشَّرَّ
نادانی، به زشتی می‌کشاند.
(٨٧٧) الذِّكْرُ يَشْرَحُ الصَّدْرَی
ياد خدا، سبب گشایش دل است.
(٨٧٨) العَقْلُ صِلٰاحُ كُلِّ أَمْرٍ
خرد، اسلحه‌ی هر کاری است.
(٨٧٩) العِلْمُ نِعْمَ الدَّلِيلُ
دانش، بهترین راهنما است.
(٨٨٠) الحَيٰآءُ خُلْقٌ جَمِيلٌ
شرم و حیا، رفتاری نیکو است.