حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات

۴۳۹ مطلب با موضوع «معارف و احادیث اهل بیت» ثبت شده است


محسن بن حسین علیهما السلام جنین بی‌گناهی که به مانند عمویش محسن بن علی علیهما السلام به دست طاغوت‌های زمانه سقط و شهید شد


شیخ عباس قمی در کتاب منتهی الآمال می‌نویسد:


دیگر واقعه سقط جنین است که در کنار حلب واقع شده.


حموی در معجم البلدان گفته است: جوشن کوهی است در طرف  غربی حلب که از آنجا برداشته می‌شود مس سرخ و آنجا معدن او است، لکن آن معدن از کار افتاده از زمانی که عبور دادند از آنجا اسرای اهل بیت حسین بن علی علیهما السلام را؛ زیرا که در میان آن‌ها حسین را زوجه‌ای بود حامله، بچه خود را در آنجا سقط کرد. پس طلب کرد از عمله‌جات در آن کوه، خبزی یا آبی، ایشان او را ناسزا گفتند و از آب و نان منع نمودند، پس آن زن نفرین کرد بر ایشان پس تا په حال هر که در آن معدن کار کند فایده و سودی ندهد و در قبله آن کوه، مشهد آن سقط است و معروف است به مشهد السقط و مشهد الدکة و آن سقط اسمش محسن بن حسین علیهما السلام است.


مولف (شیخ عباس قمی) گوید: که من به زیارت آن مشهد مشرف شده‌ام و به حلب نزدیک است و در آنجا تعبیر می‌کنند از او شیخ محسن و عمارتی رفیع و مشهدی مبنی بر سنگ‌های بزرگ داشته لکن فعلا خراب شده به جهت محاربه‌ای که در حلب واقع شده.


و صاحب نسمة السحر از ابن طی نقل کرده که در تاریخ حلب گفته که سیف الدوله تعمیر کرد مشهدی را که خارج حلب است، به سبب آنکه شبی دید نوری را در آن مکان، هنگامی که در یکی از مناظر خود در حلب بود، پس چون صبح شد سوار شد به آنجا رفت و امر کرد آنجا را حفر کردند، پس یافت سنگی را که بر آن نوشته بود که این محسن بن حسین بن علی بن ابی طالب است، پس جمع کرد علویین و سادات را و از ایشان سوال کرد. بعضی از ایشان گفتند که چون اهل بیت را اسیر کردند ایام یزید، از حلب عبور می‌دادند یکی از زن‌های امام حسین علیه السلام سقط کرد بچه خود را، پس تعمیر کرد سیف الدوله آن را.


منتهی الآمال، تالیف شیخ عباس قمی، جلد ۱، صفحه ۵۲۱، چاپ انتشارات پیام مقدس

  • ۰ نظر
  • ۲۳ شهریور ۹۸ ، ۲۳:۲۲
  • مصطفی جمشیدی

چگونگی بیان عذاب و رحمت الهی توسط فقها در کلام امیر المومنین علیه السلام


علامه محمد تقی مجلسی قدس الله روحه الشریف می‌نویسد:


و دیگر منقول است در حدیث صحیح از حضرت امام جعفر صادق صلوات الله علیه که حضرت امیر المومنین صلوات الله عليه فرمودند که می‌خواهید شما را خبر دهم از فقیه و عالم حقيقی؟، او آن کسی است که آنقدر از عذاب الهی مردم را نترساند که ایشان نا امید شوند از رحمت الهی و آنقدر از رحمت الهی، نقل نکند که مردم ایمن شوند از عذاب الهی، بلکه چنان کند که حق سبحانه و تعالی در قرآن مجید یاد فرموده است، و هر دو را با هم قرین ساخته است، اگر آیه رحمتی بیان فرموده است، در عقب آن آیه عذابی یاد کرده است. و بر عکس.


لوامع صاحبقرانی، تالیف علامه محمد تقی مجلسی، جلد ۱، صفحه ۵۰، چاپ موسسه مطبوعاتی اسماعیلیان


البته متاسفانه امروزه بسیاری از وعاظ و روحانیون به این حدیث بی‌توجه بوده و به شدت در این موضوع یا افراط یا تفریط می‌کنند.

  • ۰ نظر
  • ۲۳ شهریور ۹۸ ، ۲۰:۵۱
  • مصطفی جمشیدی


مقام والای حضرت ابالفضل العباس سلام الله علیه در بیان امام صادق علیه السلام


ابن عنبه نسب شناس بزرگ شیعه روایت کرده است: 


روى الشيخ أبو نصر البخاري عن المفضل ابن عمر انّه قال : قال الصادق جعفر بن محمد عليه السلام : كان عمّنا العباس بن علي نافذ البصيرة صلب الايمان جاهد مع أبي عبد الله وأبلى بلاء حسنا ومضى شهيدا .


امام صادق علیه السلام فرمود: عموی ما عباس علیه السلام دارای بصیرتی نافذ و بینشی عظیم و ایمانی راسخ بود، در محضر امام حسین علیه السلام جهاد نمود و جانبازی و ایثار را تمام کرد و به شهادت رسید.

 

عمدة الطالب فی نسب آل ابی طالب، تالیف ابن عنبه، صفحه ۳۵۶، چاپ انتشارات الرضی


السلام عليك يا ابا الفضل العباس علیه السلام

  • ۰ نظر
  • ۱۷ شهریور ۹۸ ، ۲۳:۵۳
  • مصطفی جمشیدی


چرا روضه و هیات می‌رویم؟


شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:


٤- حدثنا محمد بن إبراهيم بن إسحاق رحمه الله، قال: أخبرنا أحمد بن محمد الهمداني، عن علي بن الحسن بن علي بن فضال، عن أبيه، قال: قال الرضا عليه السلام: من تذكر مصابنا وبكى لما ارتكب منا كان معنا في درجتنا يوم القيامة، ومن ذكر بمصابنا فبكى وأبكى لم تبك عينه يوم تبكي العيون، ومن جلس مجلسا يحيى فيه أمرنا لم يمت قلبه يوم تموت القلوب.


امام رضا علیه السلام فرمودند: هر کس مصیبت ما را به یاد آورد و بگرید، در روز قیامت در جایگاه ما قرار دارد. و هر کس دیگری را بر مصیبت ما بگریاند، در روز قیامت که روزی است که همه گریان هستند گریان نخواهد بود و هر کس در مجلس باشد و امر ما را زنده کند، قلب او در رستاخیز که همه قلب‌ها مرده‌اند، زنده خواهد بود.


امالی شیخ صدوق، مجلس ۱۷، حدیث ۴، صفحه ۶۳، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

  • ۰ نظر
  • ۱۳ شهریور ۹۸ ، ۲۲:۳۸
  • مصطفی جمشیدی


ماه محرم در کلام امام رضا علیه السلام


شیخ صدوق رضوان الله عليه روایت کرده است:


حدثنا جعفر بن محمد بن مسرور رحمه الله ، قال: حدثنا الحسين بن محمد بن عامر ، عن عمه عبد الله بن عامر ، عن إبراهيم بن أبي محمود ، قال : قال الرضا عليه السلام : إن المحرم شهر كان أهل الجاهلية يحرمون فيه القتال ، فاستحلت فيه دماؤنا ، وهتكت فيه حرمتنا ، وسبي فيه ذرارينا ونساؤنا ، وأضرمت النيران في مضاربنا ، وانتهب ما فيها من ثقلنا ، ولم ترع لرسول الله صلى الله عليه وآله حرمة في أمرنا. إن يوم الحسين أقرح جفوننا ، وأسبل دموعنا ، وأذل عزيزنا ، بأرض كرب وبلاء ، أورثتنا الكرب والبلاء ، إلى يوم الانقضاء ، فعلى مثل الحسين فليبك الباكون ، فإن البكاء يحط الذنوب العظام. ثم قال عليه السلام : كان أبي صلوات الله عليه إذا دخل شهر المحرم لا يرى ضاحكا ، وكانت الكآبة تغلب عليه حتى يمضي منه عشرة أيام ، فإذا كان يوم العاشر كان ذلك اليوم يوم مصيبته وحزنه وبكائه ، ويقول: هو اليوم الذي قتل فيه الحسين صلوات الله عليه .


امام رضا علیه السلام فرمودند: محرم ماهى بود که اهل جاهلیت جنگ را در آن حرام می‌دانستند؛ ولی خون ما را در آن حلال شمردند و حرمت ما را هتک کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر کردند و آتش به خیمه‏‌های ما زدند و آنچه در آن بود به تاراج بردند و در امر ما رعایتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله نکردند، روز شهادت امام حسین علیه السلام چشمان ما را آزرده است و اشک ما را روان ساخت و عزیز ما را در زمین کربلا خوار کردند و گرفتاری و بلا به ما دچار ساخت تا روز قیامت، بر مانند حسین علیه السلام باید گریست، این گریه گناهان بزرگ را می‌ریزد. پدرم (حضرت امام کاظم علیه السلام) اینگونه بود که هنگامی ماه محرم می‌شد خنده بر لب نداشتند و اندوه بر ایشان غالب بود تا روز دهم، روز دهم روز مصیبت و حزن و گریه‏‌اش بود و می‌فرمودند: در این روز حسین کشته شد.


امالی شیخ صدوق، مجلس ۲۷، حدیث ۲، صفحه ۱۰۱، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

  • ۰ نظر
  • ۱۰ شهریور ۹۸ ، ۲۲:۳۲
  • مصطفی جمشیدی