شهادت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به دست منافقین اصحابش

شهادت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به دست منافقین اصحابش

مرحوم عیاشی عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:

عَنْ الْحُسَيْنُ بْنُ الْمُنْذِرِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ الْقَتْلُ أَمِ الْمَوْتُ قَالَ يَعْنِي أَصْحَابَهُ الَّذِينَ فَعَلُوا مَا فَعَلُوا.

حسین بن منذر گوید: از امام صادق (علیه السلام) در مورد قول خداوند «آیا اگر او (رسول خدا صلی الله علیه و آله) رحلت کرد یا کشته شد، شما باز به دین گذشتگان خود (جاهلیت) رجوع خواهید کرد؟» پرسیدم: آیا قتل بوده یا موت؟ فرمود: اصحابش کردند آن چه کردند (یعنی ایشان را به شهادت رساندند).

تفسیر العیاشی، جلد ۱‏، صفحه ۲۲۴، حدیث ۱۵۳، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

ثواب زیارت امام حسین علیه السلام با پای پیاده

ثواب زیارت امام حسین علیه السلام با پای پیاده

ابن قولویه قمی رضوان الله علیه در کتاب شریف کامل الزیارات بابی برای زیارت امام حسین با پای پیاده می‌آورد، و در آن روایتی آورده که:

۶- حَدَّثَنِي أَبِي (رحمه الله) عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أُورَمَةَ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ، قَالَ: یَا عَلِیُّ! زُرِ الْحُسَیْنَ وَ لَا تَدَعْهُ. قَالَ: قُلْتُ مَا لِمَنْ أَتَاهُ مِنَ الثَّوَابِ؟ قَالَ: مَنْ أَتَاهُ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً. فَإِذَا أَتَاهُ، وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکَیْنِ یَکْتُبَانِ مَا خَرَجَ مِنْ فِیهِ مِنْ خَیْرٍ وَ لَا یَکْتُبَانِ مَا یَخْرُجُ مِنْ فِیهِ مِنْ شَرٍّ وَ لَا غَیْرَ ذَلِکَ. فَإِذَا انْصَرَفَ وَدَّعُوهُ وَ قَالُوا: یَا وَلِیَّ اللَّهِ مَغْفُوراً لَکَ أَنْتَ مِنْ حِزْبِ اللَّهِ وَ حِزْبِ رَسُولِهِ وَ حِزْبِ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِه، وَ اللَّهِ لَا تَرَى النَّارَ بِعَیْنِکَ أَبَداً وَ لَا تَرَاکَ وَ لَا تَطْعَمُکَ. 

علی بن میمون صائغ، از حضرت امام صادق علیه السلام نقل کرده است که آن حضرت فرمودند: اى علی! قبر حسین علیه السلام را زیارت کن و ترک مکن. عرض کردم: ثواب کسی که آن حضرت را زیارت کند چیست؟حضرت فرمودند: کسی که پیاده زیارت کند آن حضرت را، خداوند به هر قدمی که بر می‌دارد، یک حسنه برایش نوشته، و یک گناه از او محو می‌فرماید، و یک درجه مرتبه‏‌اش را بالا می‌برد. و وقتی به زیارت رفت، حق تعالی دو فرشته را موکل او می‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد می‌باشد را ننویسند. و وقتی برگشت با او وداع کرده و به وی می‌گویند: اى ولی خدا ! گناهانت آمرزیده شد. و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بیت رسولش می‌باشی، به خدا قسم! هرگز تو آتش را به چشم نخواهی دید و آتش نیز هرگز تو را نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد نمود.

کامل الزیارات، تالیف ابن قولویه قمی، باب ۴۹، حدیث ۶، صفحه ۲۸۰، چاپ دار الحجة

صلى الله عليك يا أبا عبد الله عليه السلام

حضرت مهدی علیه السلام، منتقم خون سید الشهدا علیه السلام

حضرت مهدی علیه السلام، منتقم خون سید الشهدا علیه السلام

شیخ طوسی رضوان الله علیه روایت کرده است:

أخبرنا محمد بن محمد، قال أخبرنی أبو الحسن أحمد بن محمد بن الحسن بن الولید، عن أبیه ، عن محمد بن الحسن الصفار، عن محمد بن عبید، عن علی بن أسباط، عن سیف بن عمیره، عن محمد بن حمران ، قال قال ابو عبد الله علیه السلام لما کان من أمر الحسین بن علی ما کان، ضجث الملائکه إلی الله تعالی وقالت یارب یفعل هذا بالحسین صفیک و ابن نبیک قال فأقام الله لهم ظل القائم علیه السلام و قال بهذا أنتقم له من ظالمیه.

محمد بن حمران گوید که امام صادق عليه السلام فرمودند:️ چون کار حسین به آنجا رسید که رسید، ناله و فریاد فرشتگان به سوی خدا بلند شد: پروردگارا با حسین برگزیده‌ات و پسر پیامبرت چنین می‌کنند؟ خداوند سایه‌ی قائم را ایستاده به آنان نشان داد و فرمود: با این شخص انتقام او را از ظلم‌کنندگان به او خواهم گرفت. 

الامالی، تالیف شیخ طوسی، مجلس ۱۴، حدیث ۸۹، صفحه ۴۱۸، چاپ موسسه البعثة

اللهم عجل لولیک الفرج

«امام» برترین نام نزد خدا

«امام» برترین نام نزد خدا

شیخ عیاشی رضوان الله علیه روایت کرده است:

۹۰- عن هشام بن الحكم عن أبي عبد الله عليه السلام في قول الله " انى جاعلك للناس اماما " قال: فقال: لو علم الله ان اسما أفضل منه لسمانا به.

امام صادق علیه السلام در تفسیر آیه «تو را به عنوان امام برای مردم برگزیدم» فرمودند: اگر خداوند نامی برتر از «امام» سراغ داشت، ما را به آن می‌نامید.

تفسیر العیاشی، جلد ۱، صفحه ۷۷، حدیث ۹۰، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

ضرورت شناخت مظلومیت اهل بیت علیهم السلام

ضرورت شناخت مظلومیت اهل بیت علیهم السلام

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:

وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ (ع) قَالَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْ سُوءَ مَا أُوتِيَ إِلَيْنَا مِنْ ظُلْمِنَا وَ ذَهَابِ حَقِّنَا وَ مَا نُكِبْنَا بِهِ فَهُوَ شَرِيكُ مَنْ أَبَى إِلَيْنَا فِيمَا  وَلَّيْنَاهُ.

امام باقر علیه السلام فرمودند: کسی که شناخت به ظلم و ستم و رفتار ناپسندی که با ما شد نداشته باشد و نداند چه بر سر ما آوردند و چگونه حق ما را به یغما بردند، شریک ستمگران بر ما خواهد بود.

محقق کتاب شیخ احمد ماحوزی در مورد سند حدیث می نویسد:

سنده حسن، رجاله ثقات و ممدوحون.

سند روایت حسن (نیکو) است و راویان آن ثقه و مورد اطمینان و مدح‌شده هستند.

عقاب الاعمال، تالیف شیخ صدوق، صفحه ۱۸-۱۹، حدیث ۱۹، چاپ انتشارات فاروس