به روایت اهل تسنن جواز ورود به بهشت فقط ولایت امیر المومنین علیه السلام است

به روایت اهل تسنن جواز ورود به بهشت فقط ولایت امیر المومنین علیه السلام است

موفق بن احمد خوارزمی، ابن مردویه و ابو شجاع دیلمی از علمای اهل تسنن روایت کرده‌اند:

٤٠ـ وأخبرني شهردار هذا أجازة أخبرني أبو الفتح عبدوس بن عبد الله بن عبدوس الهمداني كتابة. أخبرنا الشيخ أبو طاهر الحسين بن علي بن سلمة من مسند زيد بن علي حدثنا الفضل بن العباس ، حدثنا أبو عبد الله محمد بن سهل حدثنا محمد بن عبد الله الباكري ، حدثني إبراهيم بن عبيد الله بن العلاء حدثني أبي عن زيد بن علي ، عن أبيه ، عن جده ، عن علي بن أبي طالب ، عن النبي أنه قال لعلي : يا علي لو ان عبداً عبد الله عزوجل مثل ما قام نوح في قومه وكان له مثل أحد ذهباً فانفقه في سبيل الله ومد في عمره حتى حج الف عام على قدميه ثم قتل بين الصفا والمروة مظلوماً ثم لم يوالك يا علي لم يشم رائحة الجنة ولم يدخلها .

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: یا علی! اگر بنده‌ای عبادت کند خدای عز و جل را به اندازه عمر نوح و به اندازه کوه احد طلا داشته باشد و در راه خدا انفاق کند و به قدری عمرش طولانی شود که هزار بار پیاده به مکه رود، و عمل حج انجام دهد، بعد هم در بین صفا و مروه در راه خدا مظلومانه شهید شود، ولی ولایت تو را نداشته باشد، بوی بهشت به مشامش نخواهد رسید و وارد بهشت هم نخواهد شد.

المناقب، تالیف موفق بن احمد خوارزمی، صفحه ۶۷-۶۸، حدیث ۴۰، چاپ موسسه النشر الاسلامی

مناقب علی بن ابی طالب، تالیف ابن مردویه، صفحه ۷۳، حدیث ۴۹، چاپ دار الحدیث

الفردوس بماثور الخطاب، تالیف ابو شجاع دیلمی، جلد ۳، صفحه ۳۶۴، حدیث ۵۱۰۳، چاپ دار الکتب العلمیة

حیا و ایمان

حیا و ایمان

ثقة الاسلام کلینی قدس سره روایت کرده است:

 

۱- عدة من أصحابنا، عن سهل بن زياد، عن ابن محبوب، عن علي بن رئاب عن أبي عبيدة الحذاء، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: الحياء من الايمان والايمان في الجنة.

امام صادق علیه السلام فرمودند: حیا بخشی از ایمان است و شخص باایمان در بهشت جای دارد.

الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۱۰۶، حدیث ۱، چاپ دار الکتب الاسلامیة

فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام آن حضرت

فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام آن حضرت

حسن بن سلیمان حلی رضوان الله علیه می‌نویسد:

وروى الفضل بن شاذان في كتاب القائم ان أمير المؤمنين صلوات الله عليه قال على منبر الكوفة واللهاني لديان الناس يوم الدين وقسيم الله بين الجنة والنار لا يدخلهما داخل الا على احد قسمي وانا الفاروق الاكبر والقرن من حديد وباب الايمان وصاحب المسيم وصاحب السنين وصاحب النشر الاول والنشر الاخر وصاحب القضاء وصاحب الكرات ودولة الدول وانا الامام لمن بعدي والمؤدي عمن قبلي لايتقد مني الا أحمد صلوات الله عليه واله فان جميع الملائكة والرسل والروح خلفنا وان رسول الله (ص) ليدعى فينطق وادعى فانطق على حد منطقه ولقد اعطيت السبع التي لم يسبق إليها احد قبلي بصرت سبل الكتاب وفتحت لي الاسباب وعلمت الانساب ومجرى الحساب وعلمت المنايا والبلايا والوصايا وفصل الخطاب ونظرت في الملكوت فلم يعزب عني شئ غاب عني لم يفتني ما سبقني ولم يشركني احد فيما اشهدني يوم شهادة الاشهاد وانا الشاهد عليهم وعلى بدي يتم موعد الله وتكمل كلمته وبي يكمل الدين وانا النعمة التي انعمها الله على خلقه وانا الاسلام الذي ارتضاه لنفسه كل ذلك من من الله تعالى.

فضل بن شاذان رضوان الله علیه در کتاب قائم روایت کرده است که حسین بن عبد الله گفته است: امام صادق علیه السلام فرمودند: امیر المومنین علیه السلام بر فراز منبر کوفه فرمودند: سوگند به خدا! پاداش دهنده مردم در روز رستاخیز من هستم، من از طرف خدا تقسیم‏ کننده میان بهشت و دوزخ هستم، هیچ کس داخل آن نمی‌شود جز آن که در تقسیم من قرار گیرد. من فاروق اکبر، شاخ آهنین، دروازه ایمان، صاحب میسم و صاحب سنین هستم. من صاحب برانگیخته شدن آغاز و برانگیخته شدن فرجام هستم، من دارای حکم و قضا، کرات (بازگشت‌ها) و دولت دولت‌ها هستم. من امام پس از خودم بوده و ادا کننده حق پیش از خودم هستم. جز احمد صلى الله علیه و آله از من پیشی نگرفت و همانا همه فرشتگان، پیامبران و روح پشت سر ما هستند. از رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌خواهند سخن گوید، او نیز سخن می‌گوید، و از من نیز می‌خواهند و من نیز همانند او سخن گویم. حقیقتا هفت چیز به من داده‏‌اند که کسی در آن‌ها از من پیشی نگرفته است؛ به راه‌های کتاب بصیرت و آشنایی دارم. اسباب برای من گشوده است. دانا به انساب و نژاد [انسان‏‌ها] و مجری حسابم. علم مرگ و میرها، بلاها، وصیت‏‌ها و تمییز بین حق و باطل را آموخته‏‌ام. من در ملکوت تماشا کردم و چیزی نیست که از من پنهان بوده و از نظرم مخفی باشد، و چیزی نیست که پیش از من بوده و از دست من بیرون رفته باشد. در آن روزی که از گواهان، گواهی گرفتند در آنچه مرا گواه گرفتند کسی با من شریک نبود. من بر آنان شاهد و گواهم، و به دست من وعده خدا پایان می‌پذیرد و کلمه او تکمیل می‌گردد، و به وسیله من دین کامل می‌شود. منم آن نعمتی که خداوند آن را بر مردم ارزانی داشته و منم آن اسلامی که خدای متعال آن را برای خود برگزیده است ، همه این‌ها لطفی از جانب خداوند برای من است.

المحتضر، تالیف حسن بن سلیمان حلی، صفحه ۱۶۱، حدیث ۱۷۰، چاپ انتشارات المکتبة الحیدریة

تقویم شیعه: یکم ذی القعده

تقویم شیعه

یکم ذی القعده

۱- ولادت حضرت معصومه علیها السلام

در این روز در سال ۱۷۳ هجری قمری دخت گرامی موسی بن جعفر علیه السلام، حضرت فاطمه معصومه علیها السلام به دنیا آمده است. پدر بزرگوار آن حضرت امام موسی بن جعفر علیهما السلام، و مادر مکرمه آن حضرت جناب نجمه علیها السلام مادر امام رضا علیه السلام است. نام مبارکش فاطمه، لقب آن حضرت معصومه و در خانواده امام هفتم علیه السلام حضرت معصومه علیها السلام را فاطمه کبری می‌خواندند.

۲- جنگ بدر صغری

در این روز در سال چهارم هجری قمری جنگ بدر صغری واقع شد، و به آن بدر الموعد و بدر الثالثه هم می‌گویند.

۳- مرگ اشعث بن قیس لعنت الله علیه

در شب اول ذی القعده سال ۴۰ هجری قمری اشعث بن قیس کندی لعنت الله علیه به درکات جحیم شتافت.

امام صادق علیه السلام می‌فرمایند: اشعث بن قیس در قتل امیر المومنین علیه السلام شریک بود، و دخترش جعده امام مجتبی علیه السلام را مسموم کرد، و محمد پسرش در قتل امام حسین علیه السلام شریک بود. 

اشعث در سال دهم هجرت با جمعی از قبیله خود اسلام آورد، و بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله مرتد شد. ابو بکر او را دستگیر کرد و خواهر کورش را به شرط همسری به او داد. از این زن جعده و محمد به دنیا آمدند. که جعده قاتل امام حسن علیه السلام و محمد جزء لشکر عمر سعد در کربلا شد، و در دستگیری جناب مسلم بن عقیل علیه السلام نیز نقش بسزایی داشت. در روز عاشورا به سبب جسارتی که حضرت امام حسین علیه السلام کرد هنگامی که برای قضای حاجت به کناری رفته بود، عقرب او را نیش زد و در حالی که عورتش پیدا بود به آتش جهنم وارد شد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۲۷-۳۲۹

تقویم شیعه: ذی القعده الحرام

تقویم شیعه

ذی القعده الحرام

ماه ذی القعده از یک سو با چند ولادت یادآوری ایام سرور است. و از سوی دیگر با وقوع چند شهادت و اتفاق دیگر یادآور ایام حزن است. روزهای ۱، ۹، ۱۱، ۲۳، ۲۵، ۲۶، ۳۰ در بر دارنده روزهای مهم این ماه هستند. ولادت امام رضا علیه السلام، ولادت حضرت معصومه علیها السلام اخبار خوش این ماه‌اند که با ضمیمه مرگ اشعث بن قیس لعنت الله علیه این سرور دو چندان می‌شود. شهادت امام رضا و امام جواد علیهما السلام روزهای اندوه در این ماه است. جنگ بدر صغری، جنگ بنی قریظه، صلح حدیبیه، حرکت پیامبر صلی الله علیه و آله برای حجة الوداع صفحات مهمی از تاریخ اسلام است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۲۵