ثواب یک قطره اشک بر سید الشهداء علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

ثواب یک قطره اشک بر سید الشهداء علیه السلام (به روایت اهل تسنن)

١١٥٤ - حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِسْرَائِیلَ قَالَ: رَأَیْتُ فِی كِتَابِ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ حَنْبَلٍ رَحِمَهُ اللَّهُ بِخَطِّ یَدِهِ: نا أَسْوَدُ بْنُ عَامِرٍ أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ قثنا الرَّبِیعُ بْنُ مُنْذِرٍ، عَنْ أَبِیهِ قَالَ: كَانَ حُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ یَقُولُ: مَنْ دَمَعَتَا عَیْنَاهُ فِینَا دَمْعَةً، أَوْ قَطَرَتْ عَیْنَاهُ فِینَا قَطْرَةً، أَثْوَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ الْجَنَّةَ.

 

احمد بن حنبل از ائمه و بزرگان اهل تسنن روایت کرده است که امام حسین علیه السلام فرمودند: هر کس چشمانش برای ما پر اشک شود و یا یک قطره اشک برای ما بریزد، خدا بهشت را به او عطا خواهد کرد.

فضائل الصحابة، تألیف احمد بن حنبل، جلد ۲، صفحه ۸۴۰-۸۴۱، چاپ دار ابن جوزی

سند روایت نیز صحیح است زیرا محقق كتاب فضائل الصحابه، وصی الله بن عباس در پاورقی كتاب راجع به راویان سند روایت می‌نویسد:

احمد بن اسرائیل شیخ القطیعی لم اجده والباقون ثقات.

پس به غیر از احمد بن اسرائیل باقی روات همه ثقه هستند و احمد بن اسرائیل استاد قطیعی است.

اما ببینیم احمد بن اسرائیل کیست و چه جایگاهی نزد اهل تسنن دارد

ذهبی عالم و رجال شناس بزرگ اهل تسنن در باره او می‌نویسد:

النجاد الإمام الحافظ الفقیه شیخ العلماء ببغداد أبو بكر أحمد بن سلمان بن الحسن بن إسرائیل البغدادی الحنبلی ... قال الخطیب كان صدوقا عارفا صنف كتابا كبیرا فی السنن وكان له بجامع المنصور حلقة قبل الجمعة للفتوی وحلقة بعدها للاملاء حدث عنه أبو بكر القطیعی و ...

نجاد ؛ پیشوا، حافظ (كسی كه صد هزار روایت حفظ است)، فقیه و استاد علمای در بغداد ، ابو بكر احمد بن سلمان بن حسن بن اسرائیل بغدادی حنبلی ... خطیب گفته: وی فرد صدوق و عارف بوده و كتاب بزرگی را در «سنن» تصنیف كرد و در جامع منصور قبل از نماز جمعه نشستی برای فتوا داشته و بعد از نماز نیز درسی برای املای روایت دائر می‌كرده است و از وی ابو بكر قطیعی روایت نقل كرده است.

تذكرة الحفاظ، تألیف ذهبی، جلد ۳، صفحه ۸۶۸، چاپ موسسه الرسالة

تقویم شیعه: چهارم محرم

تقویم شیعه

چهارم محرم

فتوای شریح قاضی لعنت الله علیه به قتل امام حسین علیه السلام

در این روز از سال ۶۱ هجری قمری ابن زیاد ملعون با استناد به فتوایی که از شریح قاضی گرفته بود، در مسجد کوفه خطبه خواند و مردم را به کشتن امام حسین علیه السلام تحریص کرد.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۰

تقویم شیعه: سوم محرم

تقویم شیعه

سوم محرم

ورود عمر بن سعد لعنت الله علیه به کربلا

در این روز عمر بن سعد با چهار، شش یا نه هزاران سوار برای قتل پسر پیامبر صلّی الله علیه و آله وارد کربلا شد و در مقابل آن حضرت لشکرگاه ساخت و خیمه بر افروخت. ورود ابن سعد به کربلا در روز چهارم هم نقل شده است.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۹-۲۰

تقویم شیعه: دوم محرم

تقویم شیعه

دوم محرم

۱- ورود امام حسین علیه السلام به کربلا

بنا بر مشهور در این روز در سال ۶۱ هجری قمری آقا و مولایمان حضرت ابا عبد الله الحسین سید الشهداء علیه السلام با اهل بیت و اصحابشان وارد کربلای معلی شدند. در آنجا اسب حضرت حرکت نکرد. امام علیه السلام پرسیدند: نام این زمین چیست؟ گفتند: غاضریه. نام دیگرش را پرسیدند، گفتند: شاطئی الفرات. فرمودند: اسم دیگر هم دارد؟ گفتند: کربلا هم می‌گویند. در این هنگام حضرت آهی از دل کشیدند و گریه شدیدی نمودند و فرمودند: اللهم انی أعوذ بک من الکرب و البلاء. به خدا قسم زمین کربلا همین است. به خدا اینجا مردان ما را می‌کشند! به خدا قسم اینجا زنان و کودکان ما را به اسیری می‌برند! بخدا قسم اینجا پرده حرمت ما دریده می‌شود. ای جوانمردان، فرود آیید که محل قبرهای ما اینجاست...

۲- نامه امام حسین علیه السلام برای اهل کوفه

در این روز امام حسین علیه السلام برای بزرگان کوفه نامه‌ای نوشتند و آن را به قیس بن مسهر صیداوی دادند که به کوفه برساند. مأمورین بین راه قیس را گرفتند، و پس از آنکه او بر ضد یزید و ابن زیاد سخن گفت، او را به شهادت رساندند. هنگامی که خبر شهادت قیس به امام حسین علیه السلام رسید آن حضرت گریستند و فرمودند: اللهم اجعل لنا و لشیعتنا عندک منزلاً کریماً، و اجمع بیننا و بینهم فی مستقرٍّ و من رحمتک إنّک علی کل شیء قدیر.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۸-۱۹

تقویم شیعه: یکم محرم

تقویم شیعه

یکم محرم

۱- آغاز ایام حسینی

اولین روز از ماه حزن و اندوه آل محمد علیهم السلام است، که همه انبیاء و ملائکه و شیعیان و دوستان اهل بیت علیهم السلام محزون‌اند. باید گفت: ماه حزن و اندوه تمام عالم است، چرا که همه ساله از اول محرم تا روز عاشورا پیراهن پاره پاره سید الشهداء علیه السلام را از عرش خدا رو به زمین می‌آویزند و حزن و اندوه عالم را فرا می گیرد. همچنین آغاز مجالس عزاداری حضرت ابا عبد الله علیه السلام است، که مردم را به امور اعتقادی خویش آشنا می‌کند، و دستورات دین خود را از حسینیه‌ها و تکایا و مساجد به خانه‌های فکر و دل خود به ارمغان می‌برند. شرکت در مراسم عزاداری امام حسین علیه السلام و اشک بر آن حضرت، از وظایف ما در زمان غیبت امام زمان علیه السلام است.

۲- ماجرای شعب ابی طالب علیه السلام

در پی بالا گرفتن قدرت اسلام پس از بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله، قریش پیمان‌نامه‌ای نوشتند و طی آن قرار گذاشتند با بنی هاشم تکلم نکنند و با آنان هم سفره و همنشین نشوند و معامله ننمایند؛ و آنان را به گونه‌ای در فشار قرار دهند که پیامبر صلی الله علیه و آله را به قریش تحویل دهند تا آن حضرت را به قتل برسانند. حضرت ابو طالب علیه السلام بنی هاشم را به دره‌ای که منتسب به آن حضرت بود برد، و اطراف آن را محکم کرده و برای حفظ جان پیامبر صلی الله علیه و آله شبانه روز کمر همت بست. آن حضرت شب‌ها با شمشیر پروانه‌وار گرد شمع وجود پیامبر صلی الله علیه و آله می‌گردید و می‌فرمود: تا زنده‌ام دست از یاری او بر نمی‌دارم. او در هر شب چند بار محل خواب پیامبر صلی الله علیه و آله را تغییر می‌داد و عزیزترین فرزند خود یعنی امیر المومنین علیه السلام را به جای آن حضرت می‌خوابانید، و روز فرزندان خود و فرزندان برادرانش را به حفاظت از آن حضرت می‌گماشت. در مدتی که در شعب بودند بر آن حضرت و مسلمانان بسیار سخت گذشت، تا آنجا که شب‌ها صدای گریه اطفال گرسنه اطفال بنی هاشم را ساکنین اطراف شعب می‌شنیدند. پس از دو سال و چند ماه خداوند موریانه را مأمور کرد، و پیمان‌نامه آنان را از بین برد به جز اسماء الهی که در آن بود. حضرت ابو طالب علیه السلام این خبر را به کفار داد، و آنان با دیدن چنین معجزه‌ای دست از تصمیم خود برداشتند و بنی هاشم به خانه‌های خود بازگشتند.

۳- جنگ ذات الرقاع

در سال چهارم هجرت - به تحریک کفار قریش - بین مسلمانان و قبایلی که اطراف مدینه زندگی می‌کردند و قصد محاصره مدینه را داشتند جنگی در گرفت. پیامبر صلی الله علیه و آله با ۴۰۰ یا ۷۹۰ نفر از مدینه بیرون رفتند. در این غزوه حضرت نماز خوف خواندند و جنگ تا سه روز طول کشید تا شر آنان دفع شد. این واقعه به قولی در ۱۵ جمادی الاولی بوده است.

۴- اولین جمع آوری زکات

در روز اول محرم پیامبر صلی الله علیه و آله برای اولین بار مأمورانی را برای جمع آوری زکات و صدقات به اطراف مدینه فرستاد.

۵- منازل امام حسین علیهم السلام تا کربلا: ۲۱- قصر مقاتل

در این روز که چهارشنبه بود امام حسین علیه السلام به قصر مقاتل نزول اجلال فرمودند. مشهور است که در این منزل امام حسین علیه السلام با عبید الله بن حر جعفی ملاقات نمودند و دعوت به یاری نمودند، ولی او اجابت نکرد و بعدا پشیمان شد. و در ادامه این روز حضرت به نینوا رسیدند.

۶- کلام عاشورایی امام رضا علیه السلام

در روز اول محرم ریان بن شبیب خدمت امام رضا علیه السلام رسید. حضرت به او فرمودند: ای پسر شبیب، مردم عرب در زمان جاهلیت جنگ را در ایام محرم حرام می‌دانستند؛ ولی این امت احترام این ماه را از بین بردند و حرمت پیامبر صلی الله علیه و آله را رعایت نکردند. در این ماه خون ما را حلال دانستند، و هتک حرمت ما را کردند و فرزندان و زنان ما را اسیر نمودند، و سراپرده ما را آتش زدند و اموال ما را غارت کردند و رعایت احترام رسول خدا صلی الله علیه و آله را در باره ما ننمودند. همانا روز شهادت حسین علیه السلام پلک چشمان ما را مجروح کرد و اشک‌های ما را روان ساخت و دل ما را سوزاند؛ و عزیز ما را در زمین کربلا ذلیل کرد و نزد ما محنت و بلا را تا روز جزا به ارث گذارد. پس گریه کنندگان باید بر حسین علیه السلام بگریند، زیرا که گریه بر او گناهان بزرگ را از بین می برد. ای پسر شبیب، اگر خواستی بر چیزی گریه کنی بر حسین بن علی علیهما السلام گریه کن، چه اینکه آن حضرت را کشتند چنانکه گوسفند را می‌کشند، و با آن حضرت ۱۸ نفر از اهل بیت او کشته شدند که روی زمین شبیه و نظیری نداشتند. آسمان‌های هفتگانه و زمین ها در شهادت آن حضرت گریستند. چهار هزار ملک روز عاشورا برای نصرت آن حضرت آمده بودند و دیدند حضرت شهید شده‌اند. لذا پریشان و غبار آلود به مجاورت آن قبر مطهر مأمور شدند، تا حضرت قائم علیه السلام ظهور کند و از یاران او باشند و شعارشان «یا لثارت الحسین» است. ای پسر شبیب، اگر دوست داری که با ما در درجات عالی بهشت باشی محزون باش برای حزن ما و شاد باش در شادی ما؛ و بر تو باد ولایت ما که اگر کسی سنگی را دوست داشته باشد خداوند متعال او را با همان سنگ محشور می‌کند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۵-۱۸