حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

✅ اشعار مذهبی
✅ نشر معارف و احادیث اهل بیت
✅ فضایل اهل بیت از کتب اهل خلاف
✅ تقویم شیعه

کانال تلگرام:
http://telegram.me/Hadis_Sher_Fazael

آخرین نظرات
  • ۱۹ خرداد ۰۰، ۲۳:۴۸ - سجاد
    احسنت
  • ۱۰ بهمن ۹۹، ۲۲:۴۱ - حسین بوذرجمهری
    عالی

۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «کمال الدین و تمام النعمة» ثبت شده است

مدح امام حسین علیه السلام توسط خداوند در حدیث شریف لوح


شیخ صدوق رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه و هم چنین جوینی عالم بزرگ اهل تسنن روایت کرده‌اند که خدای تبارک و تعالی در حدیث لوح فرمود:


جَعَلتُ حُسَيناً خازِنَ وَحيي وَ أكرَمتُهُ بِالشَّهادَةِ وَ خَتَمتُ لَهُ بِالسَّعادَةِ فَهُوَ أفضَلُ مَن استُشهِدَ وَ أرفَعُ الشُّهَداءِ دَرَجَةً عِندي ، وَ جَعَلتُ كَلِمَتِيَ التّامَّةَ مَعَهُ وَ الحُجَّةَ البالِغَةَ عِندَهُ ، بِعِترَتِهِ اُثيبُ وَ اُعاقِبُ. 


حسین را خزانه‌دار وحی خود نمودم و او را با شهادت اکرام کردم و عاقبتش را به سعادت ختم نمودم؛ پس او والاترین کسی است که شهید شده و در بین شهداء بالاترین درجه را نزد من داراست، و من کلمه‌ی تامه خود را (علم یا قدرت) را همراه او کرده و حجت بالغه را نزد او قرار دادم؛ به خاطر عترت اوست که ثواب می‌دهم و عقاب می‌نمایم.


کمال الدین و تمام النعمة، تألیف شیخ صدوق رحمه الله، جلد ۱، صفحه ۲۹۱، باب ۲۸، حدیث ۱، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات



بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی رحمه الله، جلد ۳۶، حدیث ۱۹۵، باب ۴۰، حدیث ۳، صفحه ۱۹۶، چاپ موسسه احیاء الکتب الاسلامیة



فرائد السمطین، تألیف جوینی، جلد ۲، باب ۳۲، صفحه ۱۳۷-۱۳۸، چاپ دار الحبیب



السلام علیک یا سید الشهدا امام حسین علیه السلام

  • ۱ نظر
  • ۲۶ فروردين ۹۸ ، ۲۳:۰۸
  • مصطفی جمشیدی

حسن بن محمد بن صالح بزاز می‌گوید: از امام حسن عسکری علیه السلام شنیدم که می‌فرمودند:


إنَّ ابني هُوَ القائِمُ مِن بَعدي ، وَ هُوَ الَّذي تَجري فيهِ سُنَنَ الأنبياءِ بِالتَعميرِ وَ الغَيبَةِ ، حَتَّى تَقسُوَ القُلوبُ لِطولِ الأمَدِ ، فَلا يَثبُتُ عَلَي القَولِ بِهِ إلّا مَن كَتَبَ الله عزّوجلّ في قَلبِهِ الإيمانَ ، وَ أيَّدَهُ بِروحٍ مِنهُ.


پسر من همان قائم پس از من است، که قانون و تقدیر خدا نسبت به طول عمر و غیبت پیامبران در مورد او جاری می‌شود ؛ تا آن جا که دل‌ها به خاطر طول مدت غیبت سخت گردد، پس کسی بر اعتقاد به او ثابت نمی‌ماند جز کسی که خدای بزرگ ایمان را در دل او نوشته باشد و او را به روحی از جانب خود تأیید کند.


کمال الدین، تألیف شیخ صدوق رحمه الله، جلد ۲، صفحه ۵۲۴، حدیث ۴

  • ۰ نظر
  • ۰۸ مرداد ۹۷ ، ۰۳:۱۰
  • مصطفی جمشیدی