حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

حسن بن محمد بن صالح بزاز می‌گوید: از امام حسن عسکری علیه السلام شنیدم که می‌فرمودند:

إنَّ ابني هُوَ القائِمُ مِن بَعدي ، وَ هُوَ الَّذي تَجري فيهِ سُنَنَ الأنبياءِ بِالتَعميرِ وَ الغَيبَةِ ، حَتَّى تَقسُوَ القُلوبُ لِطولِ الأمَدِ ، فَلا يَثبُتُ عَلَي القَولِ بِهِ إلّا مَن كَتَبَ الله عزّوجلّ في قَلبِهِ الإيمانَ ، وَ أيَّدَهُ بِروحٍ مِنهُ.

پسر من همان قائم پس از من است، که قانون و تقدیر خدا نسبت به طول عمر و غیبت پیامبران در مورد او جاری می‌شود ؛ تا آن جا که دل‌ها به خاطر طول مدت غیبت سخت گردد، پس کسی بر اعتقاد به او ثابت نمی‌ماند جز کسی که خدای بزرگ ایمان را در دل او نوشته باشد و او را به روحی از جانب خود تأیید کند.

کمال الدین، تألیف شیخ صدوق رحمه الله، جلد ۲، صفحه ۵۲۴، حدیث ۴