اعتراف کمال الدین دمیری به تکلم و قرائت آیه‌ای از قرآن توسط سر مبارک امام حسین علیه السلام پس از شهادت

اعتراف کمال الدین دمیری به تکلم و قرائت آیه‌ای از قرآن توسط سر مبارک امام حسین علیه السلام پس از شهادت

کمال الدین دمیری از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

وتكلم بعد الموت أربعة: يحيى بن زكريا حين ذبح، وحبيب النجار حيث قال يا ليت قومي يعلمون، وجعفر الطيار حيث قال: وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ إلخ، والحسين بن علي رضي الله تعالى عنهما حيث قال: سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ.

چهار نفر پس از مرگ صحبت کردند: یحیی بن زکریا (علیهما السلام) هنگامی که ذبح شد و حبیب نجار (مومن آل یس علیه السلام) هنگامی که گفت ای کاش قومم می‌دانستند و جعفر طیار (علیه السلام) هنگامی که آیه «وَلا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ» الی آخره را خواند و حسین بن علی (علیهما السلام) هنگامی که آیه «سَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنْقَلَبٍ یَنْقَلِبُون» را گفت.

حیاة الحیوان الکبری، تالیف کمال الدین دمیری، جلد ۱، صفحه ۲۰۴، چاپ دار البشائر

السلام علیک یا ابا عبد الله الحسین

اعتراف عالم بزرگ اهل تسنن به شفابخش بودن خاک امام حسین علیه السلام

اعتراف عالم بزرگ اهل تسنن به شفابخش بودن خاک امام حسین علیه السلام

ابی طاهر سلفی اصبهانی از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

سمعت أحمد يقول سمعت أبا بكر يقول : سمعت الخلدي كان بي جرب عظيم كثير قال فمسحت بتراب قبر الحسين قال فغفوت فانتبهت وليس علي منه شي .

از خلدی (از علمای بزرگ اهل تسنن) نقل شده است که می‌گفت: نوعی بیماری پوستی شدید داشتم و خاک قبر حسین (علیه السلام) را بر آن کشیدم، و بعد از آن به خواب رفتم وقتی بیدار شدم هیچ اثری از آن بیماری در بدنم نبود!!

محقق وهابی کتاب می‌نویسد:

رجاله إسناده ثقات.

تمامی راویان روایت ثقه و مورد اطمینان هستند.

الطیویات، تالیف ابی طاهر سلفی اصبهانی، صفحه ۹۱۲، چاپ اضواء السلف

اذعان حاکم نیشابوری به تواتر نزول آیه مباهله در حق اهل بیت علیهم السلام

اذعان حاکم نیشابوری به تواتر نزول آیه مباهله در حق اهل بیت علیهم السلام

حاکم نیشابوری از علمای بزرگ اهل تسنن می‌نویسد:

وَقَدْ تَوَاتَرَتِ الْأَخْبَارُ فِي التَّفَاسِيرِ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ، وَغَيْرِهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِه أَخَذَ يَوْمَ الْمُبَاهَلَةِ بِيَدِ عَلِيٍّ ، وَحَسَنٍ ، وَحُسَيْنٍ وَجَعَلُوا فَاطِمَةَ وَرَاءَهُمْ، ثُمَّ قَالَ: " هَؤُلَاءِ أَبْنَاؤُنَا وَأَنْفُسُنَا وَنِسَاؤُنَا، فَهَلُمُّوا أَنْفُسَكُمْ وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَكُمْ {ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَةَ اللَّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ} .

به تواتر ثابت شده است در کتاب‌های تفسیری از عبد الله بن عباس و غیر او که رسول خدا صلی الله علیه و آله در روز مباهله دست علی و حسن و حسین (علیهم السلام) را گرفت و فاطمة الزهرا (سلام الله علیها) را پشت خود قرار دادند و فرمودند: اینان زنان ما و فرزندان ما و جان ما هستند پس جان و زنان و فرزندان خود را بیاورید تا مباهله کنیم و لعنت خدا را بر دروغگویان قرار دهیم.

معرفة علوم الحدیث و کمیة اجناسه، تالیف حاکم نیشابوری، صفحه ۲۲۰، چاپ دار ابن الحزم

اذعان البانی وهابی به تواتر حدیث غدیر

اذعان البانی وهابی به تواتر حدیث غدیر

البانی از بزرگ‌ترین علما و محدثین وهابیت در مورد حدیث غدیر می‌نویسد:

وللحدیث طرق أخرى کثیرة جمع طائفة کبیرة منها الهیثمی فی " المجمع " (۹ / ۱۰۳ - ۱۰۸) وقد ذکرت وخرجت ما تیسر لی منها مما یقطع الواقف علیها بعد تحقیق الکلام على أسانیدها بصحة الحدیث یقینا، وإلا فهی کثیرة جدا، وقد استوعبها ابن عقدة فی کتاب مفرد، قال الحافظ ابن حجر: منها صحاح ومنها حسان. وجملة القول أن حدیث الترجمة حدیث صحیح بشطریه، بل الأول منه متواتر عنه صلى الله علیه وسلم کما ظهر لمن تتبع أسانیده وطرقه، وما ذکرت منها کفایة.

برای حدیث غدیر سند‌های بسیاری ذکر شده است، که افراد زیادی مانند هیثمی در کتابش المجمع اسناد آن را ذکر کرده‌اند، و من آنچه آورده‌ام اندکی از آن است که هر کسی پس از آشنایی با اسناد آن یقین به صحت پیدا می‌کند. ابن عقده همه راه‌های نقل آن را در کتابی مستقل جمع کرده است و ابن حجر بنا بر بعضی از اسناد، آن را صحیح و بر بعضی از اسناد، حسن دانسته است. خلاصه سخن آن که هر دو قسمت این روایت [هر کس من مولای اویم پس علی نیز مولای اوست؛ خدایا دوست بدار آنکه او را دوست بدارد] صحیح هستند، بلکه قسمت اول آن به صورت متواتر از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نقل شده است.

سلسلة الاحادیث الصحیحة، تالیف البانی، جلد ۴، صفحه ۳۴۳، چاپ مکتبة المعارف

اعتراف خطیب بغدادی از علمای بزرگ اهل تسنن به سخاوت و بزرگواری امام کاظم علیه السلام

آقایی که به سخاوت برای مردم ضرب المثل بود

اعتراف خطیب بغدادی از علمای بزرگ اهل تسنن به سخاوت و بزرگواری امام کاظم علیه السلام

 

خطیب بغدادی، از علما و مورخین بزرگ اهل تسنن پیرامون آن حضرت می‌نویسد:

وكان سخيا كريما، وكان يبلغه، عن الرجل أنه يؤذيه، فيبعث إليه بصرة فيها ألف دينار، وكان يصر الصرر ثلاث مائة دينار، وأربع مائة دينار، ومائتي دينار، ثم يقسمها بالمدينة، وكان مثل صرر موسى بن جعفر، إذا جاءت الإنسان الصرة فقد استغنى.

او سخاوتمند و بزرگوار بود و کسی که به او بدی می‌کرد، کیسه‌ای هزار دیناری برای او می‌فرستاد و کیسه‌های پول را به ۳۰۰ دینار و ۴۰۰ دینار و ۲۰۰ دینار بسته بندی می‌نمود و میان فقرای مدینه تقسیم می‌کرد؛ کیسه‌های پول ایشان بین مردم ضرب المثل بود و اگر کیسه‌ای از موسی بن جعفر (علیهما السلام) به فردی می‌رسید، بی‌نیاز می‌شد.

تاريخ مدينة السلام، تالیف خطیب بغدادی، جلد ۱۵، صفحه ۱۴-۱۵، چاپ دار الغرب الاسلامی