کم‌ترین اندازه از معرفت توحید

کم‌ترین اندازه از معرفت توحید

مرحوم شیخ صدوق روایت کرده است:

١- حدثنا محمد بن علي ماجيلويه رحمه الله ، قال : حدثنا علي بن إبراهيم ابن هاشم ، عن مختار بن محمد بن مختار الهمداني ، عن الفتح بن يزيد الجرجاني عن أبي الحسن عليه السلام ، قال : سألته عن أدنى المعرفة ، فقال : الاقرار بأنه لا إله غيره ولا شبه له ولا نظير وأنه قديم مثبت موجود غير فقيد وأنه ليس كمثله شيء.

فتح بن یزید جرجانی گفت: از امام کاظم علیه السلام پرسیدم که کم‌ترین اندازه معرفت چیست؟ پس آن حضرت فرمودند: اقرار به اینکه جز او خدایی نیست، نه شبیه و نه نظیر دارد و به درستی که او قدیم و ثابت است و موجودی است که فقدان ندارد و چیزی همانند او نیست.

التوحید، تالیف شیخ صدوق، باب ۴۰، حدیث ۱، صفحه ۲۸۳، چاپ دار المعرفة

پستی شخص دورو

پستی شخص دورو

ثقة الاسلام کلینی، ابی سعید کوفی اهوازی، شیخ صدوق و ابن شعبه حرانی رضوان الله علیهم روایت کرده‌اند:

۲- عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد، عن عثمان بن عيسى، عن أبي شيبة، عن الزهري، عن أبي جعفر عليه السلام قال: بئس العبد عبد يكون ذا وجهين وذا لسانين، يطري أخاه شاهدا ويأكله غائبا، إن أعطي حسده وإن ابتلي خذله.

امام باقر علیه السلام فرمودند: آن کسی که دارای دو چهره و دو زبان باشد، بنده پستی است؛ در حضور برادرش برای او چاپلوسی و شیرین‌زبانی نموده و روش زندگی او را تمجید می‌کند، ولی در غیاب او شخصیت و آبرویش را نابود می‌نماید؛ اگر چیزی به برادرش برسد حسادت و رشک می‌ورزد؛ و اگر ظلم و ستمی بر او شو سرزنش و خوارش می‌کند.

الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۳۴۳، حدیث ۲، چاپ دار الکتب الاسلامیة

الزهد، تالیف ابی سعید کوفی اهوازی، ترجمه فارسی عبد الله صالحی، صفحه ۲۳، حدیث ۵، چاپ انتشارات نور السجاد

معانی الاخبار، تالیف شیخ صدوق، صفحه ۱۸۵، حدیث ۱، چاپ دار المعرفة

تحف العقول، تالیف ابن شعبه حرانی، صفحه ۴۸۸، چاپ موسسه النشر الاسلامی

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، جلد ۷۲، صفحه ۲۰۶، حدیث ۱۳، چاپ دار احیاء التراث العربی

امام مهدی عجل الله فرجه در کلام امام جواد علیه السلام

امام مهدی عجل الله فرجه در کلام امام جواد علیه السلام

شیخ صدوق و ابو القاسم خزاز رضوان الله علیهما روایت کرده‌اند:

٣ـ حدّثنا عبد الواحد بن محمّد العبدوس العطّار رضي الله عنه قال : حدّثنا عليُّ بن محمّد بن قتيبة النيسابوريّ قال : حدّثنا حمدان بن سليمان قال : حدّثنا الصقر ابن أبي دلف قال : سمعت أبا جعفر محمّد بن عليٍّ الرِّضا عليهما‌ السلام يقول : إنَّ الامام بعدي إبني عليٌّ ، أمره أمري ، وقوله قولي ، وطاعته طاعتي ، والامام بعده ابنه الحسن ، أمره أمر أبيه ، وقوله قول أبيه ، وطاعته طاعة أبيه ، ثمَّ سكت. فقلت له : يا ابن رسول الله فمن الامام بعد الحسن؟ فبكي عليه‌السلام بكاء شديداً ، ثمَّ قال : أنَّ من بعد الحسن ابنه القائم بالحقِّ المنتظر. فقلت له : يا ابن رسول الله لم سمّي القائم؟ قال : لأنّه يقوم بعد موت ذكره وارتداد أكثر القائلين بإمامته. فقلت له : ولم سمي المنتظر؟ قال؟ لأنَّ له غيبة يكثر أيامها ويطول أمدها فينتظر خروجه المخلصون وينكره المرتابون ويستهزيء بذكره الجاحدون ، ويكذب فيها الوقّاتون ، ويهلك فيها المستعجلون ، وينجو فيها المسلّمون.

صقر بن ابی دلف گوید: از امام جواد علیه السلام شنیدم که می‌فرمود: امام بعد از من پسرم علی است؛ امر او امر من، و سخن او سخن من، و اطاعت از او اطاعت از من است، و امام پس از او پسرش حسن است؛ امر او امر پدرش، و سخن او سخن پدرش، و اطاعت از او اطاعت از پدرش می‌باشد. سپس حضرت سکوت فرمودند. عرض کردم: ای پسر رسول خدا صلی الله علیه و آله، پس امام بعد از حسن کیست؟ حضرت گریه‌ی شدیدی کردند، سپس فرمودند: بعد از حسن پسرش، قائم به حق و امام منتظر است. گفتم: ای پسر رسول خدا، چرا ایشان قائم نامیده شده‌اند؟ فرمود: چون او وقتی قیام می‌کند که یادش مرده است و اکثر معتقدین به امامت وی، از عقیده‌ی خود باز گشته‌اند. گفتم: چرا او را منتظر می‌گویند؟ فرمود: زیرا ایام غیبش زیاد شود و مدتش طولانی گردد و مخلصان در انتظار قیامش باشند و شکاکان انکارش کنند و منکرانش یادش را تمسخر کنند و تعین کنندگان وقت ظهورش دروغ گویند و شتاب کنندگان در غیبت هلاک شوند و تسلیم شوندگان در آن نجات یابند.

کمال الدین، تالیف شیخ صدوق، باب ۳۶، حدیث ۳، صفحه ۳۵۲-۳۵۳، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

کفایة الاثر، تالیف ابو القاسم خزاز، صفحه ۳۹۸-۳۹۹، حدیث ۱۷۰، چاپ انتشارات دلیل ما

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، جلد ۵۱، صفحه ۳۰، حدیث ۴، چاپ دار احیاء التراث العربی

اللهم عجل لولیک الفرج بحق جواد الائمة علیه السلام 🙏

شفاعت امام رضا علیه السلام بر زائران خود

شفاعت امام رضا علیه السلام بر زائران خود

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:

حَدَّثَنَا أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ الْبَزَنْطِيِّ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا علیه السلام : يَقُولُ‏ مَا زَارَنِي أَحَدٌ مِنْ أَوْلِيَائِي عَارِفاً بِحَقِّي إِلَّا تَشَفَّعْتُ فِيهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ.

بزنطى رضوان الله علیه گفت که شنيدم امام‏ رضا علیه السلام می‌فرمود مرا احدى از دوستانم با معرفت به حق من زيارت نكند جز آنكه شفاعت پذير اويم در قيامت. 

امالی شیخ صدوق، مجلس ۲۵، حدیث ۴، صفحه ۹۵، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

تنها راه نجات از هلاکت در دوران غیبت مولایمان، حضرت صاحب الزمان علیه السلام

تنها راه نجات از هلاکت در دوران غیبت مولایمان، حضرت صاحب الزمان علیه السلام

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است که امام حسن عسکری علیه السلام فرمودند:

وَ اللَّهِ لَيَغِيبَنَّ غَيْبَةً لَا يَنْجُو مِنَ الْهَلْكَةِ فِيهَا إِلاّ مَنْ ثَبَّتَهُ اللَّهُ عَلَى الْقَوْلِ بِإِمَامَتِهِمْ، وَ وَفَّقَهُ‏ لِلدُّعَاءِ بِتَعْجِيلِ الْفَرَج‏.

به خدا قسم! فرزندم مهدی، غیبتی خواهد داشت که کسی از هلاکت در آن نجات نمی‌یابد مگر کسی که خداوند وی را بر اعتقاد به امامت اهل بیت علیهم السلام پایدار سازد و بر دعای بر تعجیل فرج توفیق دهد.

کمال الدین و تمام النعمة، تالیف شیخ صدوق، جلد ۲، صفحه ۴۱۶، چاپ موسسه النشر الاسلامی