فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام پیامبر صلی الله علیه و آله

فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام پیامبر صلی الله علیه و آله

مرحوم شیخ صدوق روایت کرده است:

٥- حدثنا محمد بن علي رحمه الله، عن عمه محمد بن أبي القاسم، عن محمد بن علي الكوفي، عن محمد بن سنان، عن المفضل، عن جابر بن يزيد، عن أبي الزبير المكي، عن جابر بن عبد الله الانصاري، قال: قال النبي (صلى الله عليه وآله): إن الله تبارك وتعالى اصطفاني واختارني وجعلني رسولا، وأنزل علي سيد الكتب، فقلت: إلهي وسيدي، إنك أرسلت موسى إلى فرعون، فسألك أن تجعل معه أخاه هارون وزيرا، تشد به عضده، وتصدق به قوله، وإني أسألك يا سيدي وإلهي أن تجعل لي من أهلي وزيرا، تشد به عضدي. فجعل الله لي عليا وزيرا وأخا، وجعل الشجاعة في قلبه، وألبسه الهيبة على عدوه، وهو أول من آمن بي وصدقني، وأول من وحد الله معي، وإني سألت ذلك ربي عز وجل فأعطانيه. فهو سيد الاوصياء، اللحوق به سعادة، والموت في طاعته شهادة، واسمه في التوراة مقرون إلى اسمي، وزوجته الصديقة الكبرى ابنتي، وابناه سيدا شباب أهل الجنة ابناي، وهو وهما والائمة بعدهم حجج الله على خلقه بعد النبيين، وهم أبواب العلمفي أمتي، من تبعهم نجا من النار، ومن اقتدى بهم هدي إلى صراط مستقيم، لم يهب الله عز وجل محبتهم لعبد إلا أدخله الله الجنة .

حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: بی‌گمان خداوند مرا در میان مردمان برگزید و پیامبرش ساخت و آنگاه برترین کتاب آسمانی را بر من نازل فرمود. گفتم: خدایا تو موسی را به سوی فرعون فرستادی و او از تو در خواست کرد که هارون برادرش را همراهش روانه کنی که وزیرش باشد و توان او را فزون‌تر سازد و کلام او را گواهی کند. من هم از تو میخواهم که از خاندانم وزیری برایم انتخاب کنی که بازویم را به وسیله او نیرومند سازی. ای سرور من، ای خدای من. این گونه بود که خداوند علی را وزیر و برادرم قرار داد و شجاعت را در قلبش قرار داد و هیبت او را بر دل دشمن او افکند. علی نخستین کسی است که به من ایمان آورد و مرا در پیامبری باور کرد و نیز در کنارم یگانه‌پرست بود. من او را از خدا خواستم و خدا هم او را به من بخشید. علی آقای اوصیاست. همراهی با علی سعادت است و مردن در راه او شهادت است. نام علی در تورات موسی، کنار نام من است و همسر او صدیقه کبری دختر من است و دو فرزندش که آقای جوانان بهشتی‌اند، پسران من هستند. علی و فرزندان او حجت‌های الهی پس از پیامبران می‌باشند. آنان دریای دانش در میان امتم خواهند بود. هر کس پیرو آنان باشد رستگار است و به بهشت می‌رود. و هر کس آنان را مقتدای خود گیرد، به راه راست هدایت می‌شود. خداوند به هر کس محبت اهل بیت مرا داده، بی‌گمان او را در بهشت خویش در می‌آورد.

امالی شیخ صدوق، مجلس ۶، حدیث ۵، صفحه ۲۸، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

تصریح به امامت معصومین علیهم السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

تصریح به امامت معصومین علیهم السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:

۲۸- حدثنا على بن أحمد بن محمد بن عمران الدقاق رضى الله عنه قال: حدثنا محمد بن أبي عبد الله الكوفى عن موسى بن عمران النخعي عن عمه الحسين بن يزيد النوفلي عن الحسن بن على بن أبي حمزه عن أبيه عن يحيى بن أبي القاسم عن الصادق جعفر بن محمد عن أبيه عن جده عن على عليهم السلام قال: قال رسول الله صلى الله عليه وآله الائمه بعدى اثنا عشر اولهم على بن أبي طالب وآخرهم القائم هم خلفائي واوصيائى واوليائي وحجج الله على امتى بعدى المقر بهم مؤمن والمنكر لهم كافر.

حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: امامان بعد از من دوازده تن هستند، اول ایشان علی بن ابی طالب علیهما السلام و آخرشان قائم علیه السلام است، ایشان خلفا و اوصیا و اولیاء من و حجت‌های خدا بر امت من هستند، بعد از من کسی که به ولایت ایشان اقرار کند مومن و کسی که ولایت ایشان را انکار کند کافر است.

عیون اخبار الرضا، تالیف شیخ صدوق، جلد ۱، باب ۶، حدیث ۲۸، صفحه ۶۱-۶۲، چاپ منشورات الشریف الرضی

پاداش خودداری از بردن حیثیت دیگران و غضب بر مردم

ابی سعید کوفی اهوازی، ثقة الاسلام کلینی، شیخ مفید، شیخ صدوق و ابن شعبه حرانی رضوان الله علیهم روایت کرده‌اند:

٩- فضالة بن نزار عن الحسين بن عبد الله قال : قال أبو جعفر عليه‌السلام : من كف عن اعراض الناس أقاله الله نفسه يوم القيامة ومن كف غضبه عن الناس كف الله عنه غضبه يوم القيامة .

امام باقر علیه السلام فرمودند: کسی که خود را از آبروریزی و از بین بردن حیثیت افراد باز دارد، خداوند او را در روز قیامت دستگیری و یاری می‌نماید؛ و هر کس غضب و خشم خود را از مردم باز دارد، خداوند در روز قیامت غضب [و عذاب] خود را از او باز می‌دارد.

الزهد، تالیف ابی سعید کوفی اهوازی، ترجمه فارسی از عبد الله صالحی، صفحه ۲۵، حدیث ۹، چاپ انتشارات نور السجاد

الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۳۰۵، حدیث ۱۴، چاپ دار الکتب الاسلامیة

الاختصاص، تالیف شيخ مفيد، صفحه ۲۲۹، چاپ موسسه النشر الاسلامی

ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، تالیف شیخ صدوق، صفحه ۱۳۳، چاپ منشورات الشریف الرضی

تحف العقول، تالیف ابن شعبه حرانی، صفحه ۳۹۱، چاپ موسسه النشر الاسلامی

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، ج‏لد ۷۲، صفحه ۲۶۰، حدیث ۶۰، چاپ دار احیاء التراث العربی

حضرت زهرا سلام الله علیها سیدة نساء العالمین

حضرت زهرا سلام الله علیها سیدة نساء العالمین

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:

١- حدثنا أحمد بن زياد بن جعفر الهمداني ـ رحمه الله ـ قال : حدثنا علي بن  إبراهيم بن هاشم ، عن أبيه ، عن محمد بن سنان ، عن المفضل بن عمر قال : قلت لأبي عبد الله عليه السلام : أخبرني عن قول رسول الله صلى الله عليه وآله في فاطمة : « أنها سيدة نساء العالمين » أهي سيدة نساء  عالمها؟ فقال : ذاك لمريم كانت سيدة نساء عالمها ، وفاطمة سيدة نساء العالمين من الأولين والآخرين.

مفضل گفت: به امام صادق عرض کردم: مرا خبر ده از قول پیامبر خدا صلی الله علیه و آله در باره حضرت فاطمه زهرا علیها السلام که فرمودند: «او سرور زنان جهانیان است». آیا او سرور زنان عصر خویش است؟ امام صادق علیه السلام فرمودند: «حضرت مریم علیها السلام سرور زنان جهان در عصر خود بوده است، اما حضرت فاطمه علیها السلام سرور همه زنان از آغاز تا پایان است».

معانی الاخبار، تالیف شیخ صدوق، صفحه ۱۰۷، چاپ دار المعرفة

شمه‌ای از فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

شمه‌ای از فضائل امیر المومنین علیه السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:

۷- حدثنا أبي رحمه الله، قال: حدثنا إبراهيم بن عمروس الهمداني بهمدان، قال: حدثنا أبو علي الحسن بن إسماعيل القحطبي، قال: حدثنا سعيد بن الحكم بن أبي مريم، عن أبيه، عن الاوزاعي، عن يحيى بن أبي كثير، عن عبد الله بن مرة، عن سلمة بن قيس، قال: قال رسول الله صلى الله عليه وآله: علي في السماء السابعة كالشمس بالنهار في الارض، وفي السماء الدنيا كالقمر بالليل في الارض، أعطى الله عليا من الفضل جزءا لو قسم على أهل الارض لوسعهم، وأعطاه من الفهم جزءا لو قسم على أهل الارض لوسعهم، شبهت لينه بلين لوط، وخلقه بخلق يحيى، وزهده بزهد أيوب، وسخاءه بسخاء إبراهيم، وبهجته ببهجة سليمان بن داود، وقوته بقوة داود. له اسم مكتوب على كل حجاب في الجنة، بشرني به ربي وكانت له البشارة عندي، علي محمود عند الحق، مزكى عند الملائكة، وخاصتي وخالصتي، وظاهرتي و مصباحي، وجنتي ورفيقي، آنسني به ربي عز وجل، فسألت ربي أن لا يقبضه قبلي، وسألت أن يقبضه شهيدا، أدخلت الجنة فرأيت حور علي أكثر من ورق الشجر، وقصور علي كعدد البشر. علي مني وأنا من علي، من تولى عليا فقد تولاني، حب علي نعمة، واتباعه فضيلة، دان به الملائكة، وحفت به الجن الصالحون، لم يمش على الارض ماش بعدي إلا كان هو أكرم منه عزا وفخرا ومنهاجا، لم يك قط عجولا، ولا مسترسلا لفساد، ولا متعندا، حملته الارض فأكرمته، لم يخرج من بطن أنثى بعدي أحد كان أكرم خروجا منه، ولم ينزل منزلا إلا كان ميمونا، أنزل الله عليه الحكمة، ورداه بالفهم، تجالسه الملائكة ولا يراها، ولو أوحي إلى أحد بعدي لاوحي إليه، فزين الله به المحافل، وأكرم به العساكر، وأخصب به البلاد، وأعز به الاجناد، مثله كمثل بيت الله الحرام، يزار ولا يزور، ومثله كمثل القمر إذا طلع أضاء الظلمة، ومثله كمثل الشمس إذا طلعت أنارت الدنيا، وصفه الله في كتابه، ومدحه بآياته، ووصف فيه آثاره، وأجرى منازله، فهو الكريم حيا والشهيد ميتا.

سلمه بن قیس گفت: پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: علی علیه السلام در آسمان هفتم مثل خورشید تابان ظهرگاهی می‌درخشد و در آسمان دنیا مثل ماه درخشنده شب است. خداوند از فضیلت به علی بهره‌ای عطا کرده است که اگر در میان ساکنان زمین پراکنده شود، همگی نصیب می‌بردند. همچنین از فهم به او بهره‌ای داده است که اگر میان مردمان زمین پخش شود، همه بهره‌مند می‌شوند. علی علیه السلام در نرم‌خویی به لوط پیامبر، خلق و خوی به یحیی، در زهد به ایوب، در سخاوت به ابراهیم خلیل، در نشاط مثل سلیمان بن داود، در توانمندی به حضرت داود علیهم السلام شباهت دارد. روی پرده‌های بهشت نام علی نوشته شده است. پروردگارم به من مژده داد که علی به وجود می‌آید. نزد من برای او مژده‌ای است بر ستوده بودنش نزد حق و پاک بودنش در جمع فرشتگان. على علیه السلام تربیت شده مخصوص من است و نیز اعلان و چراغ هدایت من و بهشت من است و همچنین همدم من. پروردگارم مرا به وجود على انس بخشید پس از خداوندم خواستم که او را قبل از من قبض روح نکند و نیز خواستم که فیض شهادت را پس از من نصيب على سازد، من وارد بهشت شدم در حالی که دیدم حوریان علی بیش از برگ درختان و قصرهای علی به شمار انسان‌هاست. على از من و من از علی هستم. هر که ولایت علی را بپذیرد، مرا پذیرفته است. دوست داشتن على نعمت و پیروی کردن از او فضیلت است که فرشتگان آن را باور دارند و جن‌های صالح به او می‌پیوندند. بی‌گمان پس از من بهتر از علی بر زمین قدم نمی‌گذارد. على عزت است و مایه مباهات و راهنمای راه خداست. علی نه شتاب‌زده است و نه در تباهی سهل‌انگاری دارد و نه عناد می‌ورزد. زمین علی را حمل می‌کند و او را گرامی می‌دارد. پس از من، گرامی‌تر از علی را مادری نزاییده است. علی به هر جا فرود آمده، آنجا را مبارک ساخته است. خداوند حکمت را بر او نازل کرده و آن را با فهمش پوشانده است، فرشتگان همنشین علی هستند و او آن‌ها را نمی‌بیند. اگر بنا بود پس از من به کسی وحی شود، به علی وحی می‌شد. خداوند به سبب وجود علی محافل را آراسته و لشکریان را گرامی داشته و شهرها را سبزی بخشیده و به سپاهیان عزت ارزانی داشته است. مثل علی، خانه خداست که حاجیان به زیارتش می‌روند، در حالی که به زیارت کسی نمی‌رود. علی به ماه می‌ماند که وقتی در تاریکی طلوع می‌کند، ظلمت و تاریکی را از بین می‌برد. بر آمدن در تاریکی‌ها پرتو می‌افکند. علی مثل خورشید است که به هنگام طلوع همه جا را روشن می‌کند. خداوند در کتاب خود او را وصف کرده و در کلام خویش او را ستوده است و نیز آثارش را در او توصیف کرده و در منازل کرامت، روانش ساخته است. پس او در زندگی بزرگ و در مرگ شهید است.

امالی شیخ صدوق، مجلس ۲، حدیث ۷، صفحه ۱۸، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات