تقویم شیعه: تتمه ماه محرم

تقویم شیعه

تتمه ماه محرم

۱- نوشتن صحیفه ملعونه

در این ماه در سال ۱۱ هجری قمری صحیفه‌ی ملعونه دوم نوشته شد و به امضاء منافقین رسید. محتوای آن چنین بود که نگذارند خلافت و امامت مسلمین بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله به علی بن ابی طالب علیهما السلام برسد، و بر اساس آن مقدمات و زمینه‌های غصب خلافت و گرفتن بیعت از آن حضرت به هر صورت ممکن را فراهم نمودند. با نوشتن آن صحیفه اساس ظلم و ستم به اهل بیت علیهم السلام را بنا نهادند، که به فرموده‌ی امام صادق علیه السلام: «إذا کُتِبَ الکِتابُ قُتِلَ الحُسَینُ علیه السلام» یعنی: «هنگامی که صحیفه‌ی ملعونه نوشته شد امام حسین علیه السلام به شهادت رسید».

۲- وفات ام المومنین ماریه قبطیه رضوان الله علیها

در ماه محرم سال ۱۵ هجری قمری (یا ۱۶ هجری قمری) ماریه‌ی قبطیه در مدینه رحلت فرمود. ماریه دختر شمعون قبطی بود که همراه با خواهرش شیرین و یک خواجه که برادر ماریه به نام ماپور بود و هزار مثقال طلا و بیست جامه حریر و دراز گوشی به نام یعفور و قاطری به نام دُلدُل، در سال هفتم از سوی پادشاه اسکندریه به رسم هدیه خدمت رسول خدا صلی الله علیه و آله فرستاده شد. پیامبر صلی الله علیه و آله ماریه را به همسری خود برگزید، و در محله «عالیه» _ که آن را «مشربه‌ی ام ابراهیم» می‌گویند _ منزلی برای آن حضرت تهیه کرد و خداوند جناب ابراهیم علیه السلام را از این بانو به آن حضرت عنایت فرمود. حضرت امیر المومنین علیه السلام به خاطر ولادت ابراهیم علیه السلام بسیار اظهار سرور می‌فرمود و به آنان خدمت می‌نمود، و بدین جهت عایشه از حضرت امیر المومنین علیه السلام بسیار ناراحت و ملول بود. از عایشه نقل شده که گفت: «من به ماریه حسد می‌بردم، چون زنی بسیار زیبا بود». سر انجام این حسادت باعث شد که تهمتی به جناب ماریه زد و آیه‌ای در تقبیح این کار عایشه نازل شد که در تفاسیر شیعه و سنی به تفصیل توضیح داده شده است.

تقویم شیعه، نوشته استاد عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۶-۴۷

تقویم شیعه بیست و هشتم و بیست و نهم محرم

تقویم شیعه

بیست و هشتم محرم

۱- وفات حُذَيفه بن يمان

حذيفه از بزرگان اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله و از خواص اصحاب امیر المومنین علیه السلام بود. پدر حذيفه در جنگ احد اشتباها به وسیله‌ی یکی از مسلمانان کشته شد. 

حذيفه یکی از آن هفت نفری بود که بر صدیقه طاهره علیها السلام نماز خواندند. او صحابه‌ی منافق را می‌شناخت. منافقینی که پس از غدیر خم توطئه‌ی قتل پیامبر صلی الله علیه و آله را چیدند و می‌خواستند در بازگشت از غدیر خم در راهی که از کوه می‌گذشت شتر حضرت را بترسانند تا برمد و حضرت به دره سقوط کند و به قتل برسد. اما جبرئیل این نقشه را به سمع مبارک نبوی رساند. پیامبر صلی الله علیه و آله چون به محل مورد نظر رسیدند، منافقین با چهره‌های بسته هر کدامشان ظرفی که داخل آن سنگریزه بود را از بالا رها نموده و شروع به داد و فریاد و نعره زدن کردند. اما عمار مهار ناقه را گرفته بود و حذيفه هم در کنار آن حضرت بود و سر انجام نقشه‌ی آن کوردلان نقش بر آب شد. پیامبر صلی الله علیه و آله آن منافقین را به حذيفه معرفی فرمودند که عبارت بودند از ابو بکر و عمر و عثمان و ابو عبیده و معاذ بن جبل و سالم و معاویه و پدرش ابو سفیان و عمرو عاص و طلحه و سعد بن ابی وقاص و عبد الرحمن بن عوف و ابو موسی اشعری و مغیرة بن شعبه و ابو هریره و اوس بن الحدثان و ابو طلحه و ابو قتاده انصاری و ابو مسعود، و حذيفه همه را به خاطر سپرد. به همین دلیل بود که غاصبین خلافت بعد از آن واقعه از حذيفه می‌ترسیدند که مبادا آنان را به مردم معرفی کند. لذا حذيفه بر جنازه‌ی هر کس حاضر نمی‌شد دیگران می‌فهمیدند که میت از منافقین بوده است. نکته‌ی جالب آنجا بود که حذيفه بر ابو بکر نماز نخواند، و عمر برای سرپوش گذاشتن بر نفاق خویش و تبرئه‌ی خود، از حذيفه می‌پرسید: «اگر این شخص از منافقین است بگو تا من بر او نماز نخوانم»!

این بزرگوار چهل روز پس از خلافت ظاهری امیر المومنین علیه السلام در مدائن از دنیا رحلت فرمود. او قبل از رحلت به دو فرزندش صفوان و سعید وصیت کرد که همیشه ملازم امیر المومنین علیه السلام باشند و ایشان هم به وصیت پدر عمل نمودند تا در جنگ صفین به شهادت رسیدند.

۲- تبعید امام جواد علیه السلام به بغداد

در سال ۲۲۰ هجری قمری امام جواد علیه السلام به دستور معتصم عباسی از مدینه به بغداد تبعید شدند.

۳- ورود اسرای اهل بیت علیهم السلام به بعلبک

بنا بر نقلی ورود اسرای اهل بیت علیهم السلام به شهر بعلبک و استقبال مردم آن شهر از نیزه‌داران با شِکر و سویق و آذوقه و علف در این روز بوده است، که حضرت ام کلثوم علیها السلام با دیدن این منظره در حق آنان نفرین کردند.

بیست و نهم محرم

رسیدن کاروان اسرا به شام

در این روز اسرای اهل بیت علیهم السلام به حوالی شام رسیدند. ابراهیم بن طلحة بن عبدالله جلو آمد و به امام زین العابدین علیه السلام نزدیک شد، و کینه‌هایی که از جراحت شمشیرهای جنگ جمل در سینه ذخیره کرده بود ظاهر ساخت و به حضرت گفت: دیدی غلبه با کیست؟ حضرت فرمودند: اگر می‌خواهی بدانی غالب کیست صبر کن تا هنگام نماز اذان و اقامه بگو، آن وقت می‌دانی آوازه چه کسی تا قیامت باقی است.

تقویم شیعه، نوشته استاد عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۳-۴۵

تقویم شیعه: بیست و سوم و بیست و پنجم محرم

تقویم شیعه

بیست و سوم محرم

ویران نمودن حرم عسکریین علیهما السلام

در روز چهارشنبه ۲۳ محرم ۱۴۲۷ در ساعت ۴۵ : ۶ یا ۷ صبح، به وقت محلی شهر بغداد عده‌ای از دشمنان قسم خورده اهل بیت علیهم السلام حرم عسکریین را خراب کردند. آن‌ها با پوشیدن لباس پلیس عراق وارد حرم مطهر شدند، اسلحه‌ی نگهبانان را گرفته همراه با خدام مرقد شریف _ که حدود ۷ تا ۱۰ نفر گفته‌اند _ در یکی از غرفه‌های صحن مطهر عسکریین علیهما السلام با دست و پای بسته زندانی نمودند و اطراف حرم شریف و روضه ی منوره را با مواد منفجره _ که نزدیک به ۲۰۰ کیلو گرم می‌شد _ منفجره نمودند. در پی این حادثه در عراق و ایران یک هفته عزای عمومی اعلان شد و دروس حوزه‌های علمیه تعطیل شد و بازارها در اکثر شهرهای بزرگ بسته شد و دسته‌جات عزا از حسینیه‌ها و مساجد در حالی که به سر و صورت و سینه می‌زدند و بعضی با پای برهنه و در پیشاپیش بعضی دسته‌جات مراجع به خیابان‌ها آمدند و به ساحت مقدس حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف عرض تسلیت نمودند. عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام با جمع آوری نقدینه و هدیه طلا و جواهرات و ثبت نام عده‌ی زیادی از مهندسین و معماران و کارگران، آمادگی خود را برای تجدید بنای حرم عسکریین علیهما السلام اعلان نمودند. مخفی نماند که حرم مطهر فعلی سامراء منزل شخصی امام هادی علیه السلام است که هنگام ورود به این شهر خریداری نمودند. این مکان شریف مدفن امام هادی و امام حسن عسکری علیهم السلام و محل ولادت آقا و مولایمان حضرت صاحب الزمان علیهم السلام و مدفن جناب حکیمه خاتون دختر امام جواد علیه السلام و حضرت نرجس خاتون همسر حضرت عسکری علیه السلام و والده‌ی امام عصر علیه السلام و مدفن سید حسین پسر امام هادی علیهم السلام است. این حرم شریف تا این زمان که به دست ناصبیان تخریب شد ۱۳ بار تجدید بنا شده است، و اکنون که سال ۱۴۲۹ هجری (یعنی زمان نوشتن کتاب توسط مولف) است در حال ساخت بنای جدید حرم مطهر می‌باشند.

بیست و پنجم محرم

شهادت امام سجاد علیه السلام

در سال ۹۴ بنا بر مشهور یا ۹۵ هجری قمری، امام زین العابدین علیه السلام در سن ۵۷ سالگی با زهری که ولید بن عبد الملک یا هشام لعنهما الله به آن حضرت دادند به شهادت رسیدند. این در حالی بود که ۳۴ یا ۳۵ سال بعد از واقعه‌ی کربلا در مصائب جانگداز شهادت پدر و برادران و عمو و بستگان و اسارت عمه‌ها و خواهرانش، گریان بودند. امام باقر علیه السلام آن حضرت را تجهیز نمودند و در بقیع کنار قبر عموی مظلومش حضرت مجتبی علیه السلام به خاک سپردند. سال شهادت آن حضرت را به خاطر کثرت فوت فقهاء و علماء «سنة الفقهاء» گفتند. در شهادت آن حضرت اقوال دیگری نیز وجود دارد: ۱۲ محرم، ۱۸ محرم، ۱۹ محرم، ۱ صفر.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۴۰-۴۲

تقویم شیعه: نوزدهم و بیستم محرم

تقویم شیعه

نوزدهم محرم

حرکت کاروان کربلا به سوی شام 

در این روز اهل بیت سید الشهداء علیه السلام را از کوفه به سوی شام حرکت دادند. زن‌های غیرهاشمیه از انصار امام حسین علیه السلام که در کربلا اسیر شدند با شفاعت اقوام و قبایلشان نزد ابن زیاد لعنت الله علیه از قید اسیری خلاص شدند، و فقط زن‌های هاشمیات برای اسارت به شام برده شدند.

بیستم محرم

دفن بدن جون در کربلا

بعد از ده روز از واقعه عاشورا جمعی از بنی اسد بدن شریف جون غلام ابی ذر غفاری را پیدا کردند در حالی که صورتش نورانی و بدنش معطر بود و سپس او را دفن کردند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۸-۳۹

تقویم شیعه: سیزدهم و پانزدهم محرم

تقویم شیعه

سیزدهم محرم

۱- اسرای اهل بیت علیهم السلام در مجلس ابن زیاد

پس از آنکه اسرا و سرهای مقدس شهدا را در کوفه گردانیدند، ابن زیاد لعین در کاخ خود نشست و دستور داد سر مطهر امام حسین علیه السلام را در برابرش گذاشتند. آنگاه زنان و کودکان آن حضرت را به همراه امام سجاد علیه السلام ـ در حالی که به طناب بسته بودند ـ وارد مجلس نموده، در برابر تخت آن ملعون ایستاده نگاه داشتند. در این حال درباریان آن ملعون به تماشا ایستاده بودند.

۲- اُسرای اهل بیت علیهم السلام در زندان کوفه

پس از مجلس شوم ابن زیاد، اهل بیت علیهم السلام را با غل و زنجیر وارد زندان کوفه نمودند.

۳- خبر شهادت امام حسین علیه السلام در مدینه و شام 

ابن زیاد ملعون به مدینه و شام نامه نوشت و خبر شهادت امام حسین علیه السلام را منتشر ساخت.

۴- شهادت عبد الله بن عفیف 

عبد الله بن عفیف ازدی بزرگواری از اصحاب امیر المومنین علیه السلام بود و در جنگ‌های جمل و صفین دو چشم خود را از دست داده بود. لذا مشغول عبادت بود. او هنگامی که شنید پسر زیاد ملعون به امیر المومنین و امام حسین علیهما السلام نسبت کذب می‌دهد، از میان جمعیت بر خواست و گفت: ساکت باش ای پسر مرجانه، دروغگو تویی و پدر تو که به تو این مقام را داد. ای دشمن خدا ! فرزندان پیامبر صلی الله علیه و آله را می‌کشی و در منابر مومنین این چنین سخن می‌گویی؟ مأموران خواستند معترض او شوند که با کمک قبیله‌اش به خانه رفت، ولی بعد آمدند و خانه‌ی او را محاصره کردند. پس از رشادت‌های او و دخترش دستگیر شد و همان طور که از خدا خواسته بود به دست بدترین خلق یعنی ابن زیاد به شهادت رسید.

پانزدهم محرم

فرستادن سرهای مطهر شهدا به سوی شام 

بنا بر بعضی اقوال، در این روز سرهای مطهر اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام را به سوی شام حرکت دادند. البته بعدا اهل بیت علیهم السلام سرهای مطهر را به بدن‌ها ملحق کردند.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۳۶-۳۸