سقط حضرت محسن علیه السلام بر اثر ضربه عمر به روایت شیخ مفید از امام صادق علیه السلام

سقط حضرت محسن علیه السلام بر اثر ضربه عمر به روایت شیخ مفید از امام صادق علیه السلام

مرحوم شیخ مفید از حضرت امام صادق علیه السلام نقل کرده است:

فرفسها برجله، و کانت حاملة بابن اسمه المحسن، فاسقطت المحسن من بطنها ثم لطمها فكأني أنظر إلى قرط في اذنها حين نقفت...

عمر حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها را با لگد زد در حالی که ایشان به حضرت محسن حامله بود، در اثر این ضربت محسن سقط شد، سپس چنان سیلی به صورتش زد، که گویا من آن وقتی را که گوشواره از گوششان افتاد، می‌بینم ...

الاختصاص، تالیف شیخ مفید، صفحه ۱۸۳، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

چه کسانی رسول خدا صلی الله علیه و آله را مسموم کرده و به شهادت رساندند؟

چه کسانی رسول خدا صلی الله علیه و آله را مسموم کرده و به شهادت رساندند؟

علامه مجلسی رضوان الله علیه می‌نویسد:

عیاشی به سند معتبر از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که عایشه و حفصه آن حضرت را به زهر شهید کردند. و محتمل است که هر دو زهر در شهادت آن حضرت دخیل بوده باشد.

جلاء العیون، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۱۱۲، چاپ نشر هاتف

منظور علامه از دو سم یکی سم خیبر است و دیگری سمی که در روزهای آخر حیاتش به او نوشاندند. سران رژیم غاصب (ابو بکر و عمر و دخترانشان و...) برای اینکه اسم آنها به عنوان قاتلین حضرت رسول در جامعه پخش نشود به دست و پا افتادند و صحنه را غبار آلود کردند و گفتند: درست است که رسول خدا مسموم شده اما این اثر سم خیبر در سال هفتم هجری بوده است که اینک او را از پای درآورده است!!! البته هیچ عاقلی چنین بهانه واهی را نمی‌پذیرد زیرا رسول خدا در سال ۱۱ هجری کشته شده و حادثه خیبر در سال هفتم اتفاق افتاده است !!! از آن گذشته رسول خدا صلی الله علیه و آله از مسمومیت طعام خیبر توسط جبرئیل آگاه شد و از آن نخورد. عایشه نیز از آن واقعه عبرت گرفت وخوردن سم را به اختیار خود پیامبر نگذاشت بلکه به زور آن را به حضرت خوراند. پس قطعا شهادت حضرت به خاطر آخرین سم که توسط عایشه به او خورانده شد و حضرت به خاطر ضعف ناشی از مسمومیت نتوانستند مقاومت کنند و به شهادت رسیدند...

تقویم شیعه: دهم ربیع الاول

تقویم شیعه

دهم ربیع الاول

۱- ازدواج حضرت پیامبر صلی الله علیه و آله با حضرت خدیجه علیها السلام

پیامبر صلی الله علیه و آله ۱۵ سال قبل از هجرت با حضرت خدیجه کبری علیها السلام ازدواج نمودند. از احادیث شیعه و اخبار عامه معلوم می‌شود که حضرت خدیجه بنت خویلد بن اسد، در علم و اطلاع به کتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قریش، علاوه بر کثرت اموال و املاک و تجاراتی که داشت، به عقل و کیاست نیز مزیت داشت و در آن زمان او را طاهره، مبارکه، سیده نسوان و ملکه بطحاء می‌گفتند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر صلی الله علیه و آله را می‌کشید و همیشه از علما علائم نبوت آن حضرت را جویا می‌شد. هنگامی که خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله شرفیاب شد، اول از مهر نبوت سؤال کرد و آن را زیارت کرد و اشعار فصیح او در مدح رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و کمال محبتش به آل عبد المطلب مشهور است که کاشف از علم و ادب و محبت اوست. در همان روزی که آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خدیجه علیها السلام ایمان آورد. حضرت خدیجه علیها السلام از مال خویش و میراثی که به او رسیده بود به صورت مضاربه تجارت می‌نمود. چندی نگذشت که از بزرگان تجار شد به گونه‌ای که هشتاد هزار شتر زیر بار تجارت او بودند و هر روز اموال او زیادتر می‌شد. بر بام خانه‌ی او قبه‌ای از حریر سبز با طناب‌های ابریشم با تمثالی چند بود که این علامت جلالت آن مخدره بود. افراد زیادی مانند عقبه بن ابی معیط و ابن ابی شهاب که هر کی چهار صد کنیز و غلام و خدمتکار داشتند، و ابو جهل و ابو سفیان و دیگر بزرگان عرب آن روز خواستگاری آن حضرت آمدند؛ ولی آن حضرت قبول نفرمودند. سرانجام خود حضرت خدیجه علیها السلام، پیشنهاد ازدواج به پیامبر صلی الله علیه و آله دادند و این ازدواج با آداب و مراسم خاصی انجام شد. خداوند دو پسر به نام‌های قاسم و عبد الله که به آنها طیب و طاهر هم می‌گفتند، و چهار دختر به نام‌های ام کلثوم و زینب و رقیه و فاطمه علیهما السلام جده حضرات معصومین علیهم السلام است. حضرت خدیجه علیها السلام بیست و چهار سال و یک ماه با پیامبر صلی الله علیه و آله زندگی کرد، و تا آن حضرت زنده بود پیامبر صلی الله علیه و آله همسر دیگری اختیار نفرمود. همچنین حضرت خدیجه علیها السلام جمیع اموال خود را به پیامبر صلی الله علیه و آله واگذار کرد. عایشه می‌گوید: کمتر اتفاق می‌افتاد که پیامبر صلی الله علیه و آله از خانه بیرون رود و خدیجه را به خبر یاد نکند، چندان که یک روز آتش حسد من مشتعل شد و گفتم: یا رسول الله، تا کی خدیجه را یاد می‌کنی؟ او پیرزنی بیش نبوده! خداوند بهتر از او را (منظور خودش بوده) به تو مرحمت کرد! پیامبر صلی الله علیه و آله از سخن من در غضب شد و فرمود: نه به خدا قسم! بهتر از خدیجه علیها السلام نصیب من نشده. به من ایمان آورد هنگامی که مردم کافر بودند، و تصدیق نبوت من نمود در وقتی که مردم مرا تکذیب می‌کردند، و اموال خود را در اختیار من گذارد در وقتی که مردم مرا از خود دور می‌کردند. خداوند متعال از خدیجه به من فرزندانی روزی کرد و رحم تو را عقیم قرار داد!

۲- مرگ داود بن علی حاکم ظالم مدینه

داود بن علی عموی سفاح در مدینه در دهم ربیع الاول به دعای امام صادق علیه السلام هلاک شد، چه اینکه داود بن علی فرمان داد معلی بن خنیس را که از اصحاب امام صادق علیه السلام بود شهید کردند.

۳- مرگ مالک بن انس

در این روز در سال ۱۷۹ هجری قمری مالک بن انس اصبحی، رئیس فرقه مالکی از مذاهب اربعه اهل تسنن از دنیا رفت و در بقیع دفن شد. از خصوصیات او اینکه (به گفته اهل تسنن) مدت سه سال بعد از مرگ پدرش در شکم مادر بود و بعد از سه سال به دنیا آمد!!! (🔫😂)

۴- اولین روز خلافت غاصبانه معاویه (لعنت الله علیه)

در این روز معاویه بن ابی سفیان در سال ۴۱ هجری قمری خود را به خلافت نشاند، و از مردم بیعت گرفت و او اولین خلیفه (غاصب) بنی امیه بعد از عثمان بود.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۱۰۷-۱۱۰

شهادت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به دست منافقین اصحابش

شهادت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله به دست منافقین اصحابش

مرحوم عیاشی عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:

عَنْ الْحُسَيْنُ بْنُ الْمُنْذِرِ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ الْقَتْلُ أَمِ الْمَوْتُ قَالَ يَعْنِي أَصْحَابَهُ الَّذِينَ فَعَلُوا مَا فَعَلُوا.

حسین بن منذر گوید: از امام صادق (علیه السلام) در مورد قول خداوند «آیا اگر او (رسول خدا صلی الله علیه و آله) رحلت کرد یا کشته شد، شما باز به دین گذشتگان خود (جاهلیت) رجوع خواهید کرد؟» پرسیدم: آیا قتل بوده یا موت؟ فرمود: اصحابش کردند آن چه کردند (یعنی ایشان را به شهادت رساندند).

تفسیر العیاشی، جلد ۱‏، صفحه ۲۲۴، حدیث ۱۵۳، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایات اهل بیت علیهم السلام (۲)

شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایات اهل بیت علیهم السلام (۲)

۴- شهادت رسول خدا صلی الله علیه و آله به وسیله سم در بیان امام حسن علیه السلام

قطب راوندی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:

۷- ومنها: ما روي عن الصادق، عن آبائه عليهم السلام أن الحسن عليه السلام قال لاهل بيته: إني أموت بالسم، كما مات رسول الله صلى الله عليه وآله فقالوا: ومن يفعل ذلك. قال: امرأتي جعدة بنت الاشعث بن قيس، فإن معاوية يدس إليها ويأمرها بذلك. قالوا: أخرجها من منزلك، وباعدها من نفسك. قال: كيف أخرجها ولم تفعل بعد شيئا، ولو أخرجتها ما قتلني غيرها، وكان لها عذر عند الناس.

امام جعفر صادق علیه السلام به نقل از پدرانشان فرمودند: امام حسن علیه السلام به اهل بیتشان فرمودند: من با سم از دنیا می روم، همانگونه که رسول الله از دنیا رفتند. گفتند: چه کسی آن کار را انجام می دهد؟ امام فرمودند: همسرم جعده دختر اشعث بن قیس (لعنت الله علیهما)؛ چراکه معاویه (علیه اللعنة و الهاوية) او را فریفته و حکم به قتل من کرده. به امام (علیه السلام) گفته شد: جعده را از خانه خود بیرون کنید و از خود دور سازید. امام علیه السلام فرمودند: چگونه او را بیرون کنم و حال آنکه او هنوز مرتکب خلافی نشده؟ مضافا اینکه اگر او را بیرون کنم، باز هم مرا به قتل خواهد رساند و برای مردم بهانه آورده که چون مرا از خانه بیرون کرده، او را کشتم.

الخرائج و الجرائح، تألیف قطب راوندی، جلد ۱، صفحه ۲۴۱

۵- نقشه شوم عایشه و حفصه و پدرانشان بر مسموم کردن رسول خدا صلی الله علیه و آله

مرحوم علی بن یونس عاملی نباطی روایتی را از امام صادق علیه السلام نقل کرده که فرمود:

أنّه أعلم حفصة أنَّ أباها و أبا بكر يليان الأمر، فأفشت إلى عائشة، فأفشت إلى أبيها فأفشا إلى صاحبه، فاجتمعا على أن يستعجلا ذلك يسقينه سمّاً.

پیامبر صلی الله علیه و آله حفصه را آگاه کردند که پدرش (عمر) و ابو بکر امارت را غصب می‌کنند، حفصه این سر را برای عایشه فاش کرد و عایشه هم برای پدرش گفت و ابو بکر هم به عمر گفت. پس آن دو (ابو بکر و عمر) جمع شدند برای این که این امر زودتر اتفاق بیفتد، پیامبر را مسموم کنند.

الصراط المستقيم، تالیف علی بن یونس عاملی، جلد ‏۳، صفحه ۱۶۸

 

۶- رسول خدا صلی الله علیه و آله به دست عایشه و حفصه مسموم و به شهادت رسیدند

🔹 عیاشی رضوان الله علیه عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:

عن عبدالصمد بن بشیر عن أبی عبد الله علیه السلام قال: تدرون مات النبی صلی الله علیه و آله أو قتل إن الله یقول: " أفإن مات أو قتل انقلبتم على أعقابكم " فسمّ قبل الموت أنّهما سقتاه [قبل الموت]. فقلنا إنهما و أبوهما شرّ من خلق الله.

عبد الصمد بن بشیر گوید که امام صادق علیه السلام فرمودند: می‌دانید پیامبر صلی الله علیه و آله درگذشت یا کشته شد. همانا خدا می‌فرماید: اگر وفات کند یا کشته شود، آیا به گذشته‌تان بر می‌گردید؟ پس پیامبر صلی الله علیه و آله قبل از مرگ مسموم شد و همانا آن دو زن (عایشه و حفصه) به او سم خوراندند. راوی گوید: پس گفتیم که آن دو زن و پدرانشان بدترین مخلوقات خدایند.

تفسیر العیاشی، جلد ۱، صفحه ۲۲۴

علامه مجلسی رضوان الله علیه در مورد این روایت می‌نویسد:

عیاشی به سند معتبر از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده است که عایشه و حفصه آن حضرت را به زهر شهید کردند. و محتمل است که هر دو زهر در شهادت آن حضرت دخیل بوده باشد.

جلاء العیون، تالیف علامه مجلسی، صفحه ۱۱۲

منظور علامه از دو سم یکی سم خیبر است و دیگری سمی که در روزهای آخر حیاتش به او نوشاندند. سران رژیم غاصب (ابو بکر و عمر و دخترانشان و...) برای اینکه اسم آن‌ها به عنوان قاتلین حضرت رسول در جامعه پخش نشود به دست و پا افتادند و صحنه را غبار آلود کردند و گفتند: درست است که رسول خدا مسموم شده اما این اثر سم خیبر در سال هفتم هجری بوده است که اینک او را از پای درآورده است!!! البته هیچ عاقلی چنین بهانه واهی را نمی‌پذیرد زیرا رسول خدا در سال ۱۱ هجری کشته شده و حادثه خیبر در سال هفتم اتفاق افتاده است !!! از آن گذشته رسول خدا صلی الله علیه و آله از مسمومیت طعام خیبر توسط جبرئیل آگاه شد و از آن نخورد. عایشه نیز از آن واقعه عبرت گرفت وخوردن سم را به اختیار خود پیامبر نگذاشت بلکه به زور آن را به حضرت خوراند. پس قطعا شهادت حضرت به خاطر آخرین سم که توسط عایشه به او خورانده شد و حضرت به خاطر ضعف ناشی از مسمومیت نتوانستند مقاومت کنند و به شهادت رسیدند...