امامت معصومین علیهم السلام و غیبت امام زمان علیه السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

امامت معصومین علیهم السلام و غیبت امام زمان علیه السلام در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله

الفضل بن شاذان في كتاب إثبات الرجعة : عن فضالة بن أيوب ، عن أبان بن عثمان ، عن محمد بن مسلم قال : قال أبو جعفر ؟ ، قال رسول الله له العلي بن أبي طالب عليهما السلام : يا علي أنا أولى بالمؤمنين من أنفسهم، ثم أنت يا علي أولى بالمؤمنين من أنفسهم ، ثم الحسن، ثم الحسين ، ثم علي بن الحسين ، ثم محمد بن علي ، ثم جعفر بن محمد ، ثم موسی بن جعفر ، ثم علي بن موسى، ثم محمد بن علي ، ثم علي بن محمد ، ثم الحسن بن علي ، ثم الحجة بن الحسن ، الذي تنتهي إليه الخلافة والوصاية ، ويغيب مدة طويلة ، ثم يظهر ، ويملأ الأرض عدلا وقسطا كما ملئت جورة وظلمة .

مرتبة الحديث: سند صحیح قوي جدا .

فضل بن شاذان نیشابوری رضوان الله علیه در کتاب اثبات الرجعة روایت کرده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله به امیر المومنین علیه السلام فرمود: ای علی! من بر مومنان بر جانشان اولی هستم. سپس بعد از من تو بر جان مومنان اولی هستی، سپس حسن و بعد حسین، و بعد علی بن حسین و بعد محمد بن علی و بعد جعفر بن محمد، و بعد موسی بن جعفر و بعد علی بن موسی و بعد محمد بن علی و بعد علی بن محمد و بعد حسن بن علی و بعد از او پسرش حجت بن الحسن که خلافت و وصایت با او پایان می‌یابد، و او به مدت طولانی غایب می‌شود سپس ظهور می‌کند و زمین را زمانی که مملو از ظلم شده، پر از عدل و عدالت خواهد کرد.

شیخ احمد ماحوزی حفظه الله در مورد سند روایت می‌نویسد: مرتبه حدیث: سند حدیث جدا صحیح است.

ولادة القائم المهدی بالروایات الصحیحة و الصریحة، تالیف شیخ احمد ماحوزی، صفحه ۸۳، چاپ مدرسة اهل الذکر

اللهم عجل لولیک الفرج

غیبت امام زمان عجل الله فرجه در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت اهل تسنن)

غیبت امام زمان عجل الله فرجه در کلام رسول خدا صلی الله علیه و آله (به روایت اهل تسنن)

ابراهیم بن محمد جوینی از علمای اهل تسنن روایت کرده است:

و بالإسناد [المتقدّم] إلى ابن بابويه [قال:]حدّثنا محمد بن موسى بن المتوكّل رحمه اللّه، قال: حدّثنا محمد بن أبي عبد اللّه الكوفي، قال:حدّثنا محمد بن إسماعيل، عن عليّ بن عثمان، عن محمد بن الفرات، عن ثابت بن دينار، عن سعيد ابن جبير: عن ابن عباس قال: قال رسول اللّه صلى اللّه عليه و سلم: إنّ عليّ بن أبي طالب إمام أمّتي و خليفتي عليها من بعدي و من ولده القائم المنتظر الذي يملأ اللّه به الأرض عدلا و قسطا كما ملئت ظلما و جورا.و الذي بعثني بالحق بشيرا إن الثابتين على القول [به] في زمان غيبته لأعز من الكبريت الأحمر. فقام إليه جابر بن عبد اللّه الأنصاري فقال: يا رسول اللّه و للقائم من ولدك غيبة قال: إي و ربيّ ليمحّص اللّه [به] الذين آمنوا و يمحق الكافرين. يا جابر إن هذا الأمر من أمر اللّه، و سرّ من سرّ اللّه، علمه مطويّ عن عباده فإيّاك و الشكّ فيه فإن الشكّ في أمر اللّه كفر.

ابن عباس از حضرت پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است که فرمودند: همانا علی بن ابی طالب (علیهما السلام) امام امت من و خلیفه‌ی من بر امتم پس از من می‌باشد؛ و از فرزندان اوست آن قیام‌کننده که خوبان همه چشم انتظار اویند، او همان کسی است خداوند به وسیله‌ی او زمین را از عدل و داد پر می‌کند همانطور که از ظلم و جور پر شده باشد. قسم به آنکه مرا به حق بشارت‌دهنده و بیم‌دهنده قرار داد، آن‌ها که در زمان غیبت او بر اعتقاد به او ثابت قدم می‌مانند از گوگرد سرخ (اکسیر) نیز کمیاب‌تر هستند. آنگاه جابر بن عبد الله انصاری برخاست و پیش آمد و گفت: ای پیامبر خدا، آیا قائمی که از فرزندان شماست غیبت دارد؟ حضرت فرمودند: به خدا چنین است تا در آن غیبت مومنان باز شناخته شده و کافران نابود شوند؛ ای جابر! این امر از امور الهی و سری از اسرار ربوبی و مستور از بندگان است؛ مبادا در آن شک کنی که شک در امر خدای متعال کفر است.

فرائد السمطین، تالیف جوینی، جلد ۲، صفحه ۳۳۵-۳۳۶، چاپ دار الحبیب

امام زمان علیه السلام در کلام امام حسن عسکری علیه السلام

امام زمان علیه السلام در کلام امام حسن عسکری علیه السلام

ابو القاسم خزاز قمی قدس سره عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:

حدثنا محمد بن علي، قال حدثنا المظفر بن جعفر العلوي، السمرقندي، قال حدثنا جعفر بن مسعود العياشي، عن أبيه، عن احمد بن علي بن كلثوم، عن احمد بن علي الرازي، عن احمد ابن اسحاق بن سعد، قال: سمعت أبا محمد الحسن بن علي العسكري عليهما السلام يقول: الحمدلله الذي لم يخرجني من الدنيا حتى أراني الخلف من بعدي، ما اشبه الناس برسول الله صلى الله عليه وآله وسلم خلقا وخلقا، يحفظه الله تبارك وتعالى في غيبته ويظهره فيملأ الارض قسطا وعدلا كما ملئت جورا وظلما.

احمد بن اسحاق گفت که از امام حسن عسکری سلام الله علیه شنیدم که فرمودند: سپاس خدایی را که مرا از این دنیا نبرد تا اینکه امام بعد از خود را دیدم. او شبیه‌ترین خلق به پیامبر اکرم از حیث خَلق و خُلق می‌باشد. خداوند تبارک و تعالی او را در زمان غیبتش حفظ می‌کند و ظاهر می‌شود و زمین را از قسط و عدل پر می‌کند چنانچه از جور و ظلم پر شده باشد.

کفایة الاثر، تالیف ابو القاسم خزار قمی، صفحه ۴۱۳، چاپ منشورات دلیل ما

حضرت مهدی علیه السلام، منتقم خون سید الشهدا علیه السلام

حضرت مهدی علیه السلام، منتقم خون سید الشهدا علیه السلام

شیخ طوسی رضوان الله علیه روایت کرده است:

أخبرنا محمد بن محمد، قال أخبرنی أبو الحسن أحمد بن محمد بن الحسن بن الولید، عن أبیه ، عن محمد بن الحسن الصفار، عن محمد بن عبید، عن علی بن أسباط، عن سیف بن عمیره، عن محمد بن حمران ، قال قال ابو عبد الله علیه السلام لما کان من أمر الحسین بن علی ما کان، ضجث الملائکه إلی الله تعالی وقالت یارب یفعل هذا بالحسین صفیک و ابن نبیک قال فأقام الله لهم ظل القائم علیه السلام و قال بهذا أنتقم له من ظالمیه.

محمد بن حمران گوید که امام صادق عليه السلام فرمودند:️ چون کار حسین به آنجا رسید که رسید، ناله و فریاد فرشتگان به سوی خدا بلند شد: پروردگارا با حسین برگزیده‌ات و پسر پیامبرت چنین می‌کنند؟ خداوند سایه‌ی قائم را ایستاده به آنان نشان داد و فرمود: با این شخص انتقام او را از ظلم‌کنندگان به او خواهم گرفت. 

الامالی، تالیف شیخ طوسی، مجلس ۱۴، حدیث ۸۹، صفحه ۴۱۸، چاپ موسسه البعثة

اللهم عجل لولیک الفرج

انکار امام زمان علیه السلام یعنی انکار رسول خدا صلی الله علیه و آله

انکار امام زمان علیه السلام یعنی انکار رسول خدا صلی الله علیه و آله

شیخ صدوق رضوان الله علیه روایت کرده است:

حدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ زِيَادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدَانِيُّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ غِيَاثِ بْنِ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الصَّادِقِ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ آبَائِهِ عليهم السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله مَنْ أَنْكَرَ الْقَائِمَ مِنْ وُلْدِي فَقَدْ أَنْكَرَنِي.

امام صادق علیه السلام از پدران خود صلوات الله علیهم روایت کرده است که رسول‌خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کسی که قائم از فرزندان من را انکار کند، پس من را انکار کرده است.

کمال الدین، تألیف شیخ صدوق، جلد ۲، صفحه ۴۴۰، چاپ موسسه النشر الاسلامی