تبری و تولی بزرگ‌ترین دستگیره ایمان برای نجات

تبری و تولی بزرگ‌ترین دستگیره ایمان برای نجات

شیخ مفید رضوان الله علیه روایت کرده است:

وروى عن البراء بن عازب قال: كنت مع رسول الله صلى الله عليه وآله ذات يوم فقال: أتدرون أي عرى الإيمان أوثق ؟ قلنا: الصلاة، قال: إن الصلاة لحسنة وما هي بها، قلنا: الزكاة فقال: لحسنة وما هي بها، فذكرنا شرائع الإسلام، فقال: صلى الله عليه وآله: أوثق عرى الإيمان أن تحب الرجل في الله وتبغض في الله.

از براء بن عازب رحمه الله نقل شده است که گفت: روزی همراه رسول خدا صلی الله علیه و آله بودم. پس فرمودند: آیا می‌دانید کدام دستگیره ایمان برای نجات محکم‌تر است؟ عرضه داشتیم: نماز. فرمودند: همانا نماز کار نیکویی است ولی آن نیست. عرض کردیم: زكات. فرمودند: آن هم کار نیکویی است ولی آن نیست. پس احکام اسلام را ذکر کردیم. پس فرمودند: محکم‌ترین دستگیره ایمان آن است که برای خدا کسی را دوست بداری و با کسی برای خدا دشمنی کنی.

الاختصاص، تالیف شیخ مفید، صفحه ۳۴۹، چاپ موسسه الاعلمی للمطبوعات

دشمنی با دشمنان اهل بیت علیهم السلام از حدود ایمان است

دشمنی با دشمنان اهل بیت علیهم السلام از حدود ایمان است

ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه روایت کرده است:

۲- علي بن إبراهيم عن محمد بن عيسى عن يونس بن عبد الرحمن عن عجلان أبي صالح قال: قلت لأبي عبد الله عليه السلام أوقفني على حدود الإيمان فقال شهادة أن لا إله إلا الله و أن محمدا رسول الله و الإقرار بما جاء به من عند الله و صلوات الخمس و أداء الزكاة و صوم شهر رمضان و حج البيت و ولاية ولينا و عداوة عدونا و الدخول مع الصادقين.

عجلان گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: مرا بر حدود ایمان آگاه فرما. حضرت فرمودند: گواهی دادن به اینکه جز خداوند کسی شایسته پرستش نیست و اینکه حضرت محمد صلی الله علیه و آله رسول خداست و اقرار نمودن به آنچه او از جانب خدا آورده و نمازهای پنجگانه و پرداخت زكات و روزه ماه رمضان و حج کعبه و دوستى ولی ما و دشمنی با دشمن ما و همراه بودن با راستگویان؛ چنانچه خدای تعالی می‌فرمايد: «با راستگویان همراه باشيد» (سوره توبه، آیه ۱۱۹).

الكافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ‏۲، صفحه ۱۸، حدیث ۲، چاپ دار الکتب الاسلامیة

علامه محمد باقر مجلسی رضوان الله علیه در مورد سند روایت می‌نویسد:

الحديث الثاني: صحيح.

حدیث دوم صحیح است.

مرآة العقول، تالیف علامه مجلسی، جلد ‏۷، صفحه ۱۰۱، حدیث ۲، چاپ دار الکتب الاسلامیة

هیچ کس با خاندان اهل بیت علیهم السلام قابل مقایسه نیست

هیچ کس با خاندان اهل بیت علیهم السلام قابل مقایسه نیست

مرحوم سید رضی روایت کرده است که حضرت امیر المومنین صلوات الله علیه در خطبه‌ای فرمودند:

زَرَعُوا الْفُجُورَ وَ سَقَوْهُ الْغُرُورَ وَ حَصَدُوا الثُّبُورَ. لَا يُقَاسُ بِآلِ مُحَمَّدٍ (صلی الله علیه وآله) مِنْ هَذِهِ الْأُمَّةِ أَحَدٌ وَ لَا يُسَوَّى بِهِمْ مَنْ جَرَتْ نِعْمَتُهُمْ عَلَيْهِ أَبَداً، هُمْ أَسَاسُ الدِّينِ وَ عِمَادُ الْيَقِينِ إِلَيْهِمْ يَفِي‏ءُ الْغَالِي وَ بِهِمْ يُلْحَقُ التَّالِي وَ لَهُمْ خَصَائِصُ حَقِّ الْوِلَايَةِ وَ فِيهِمُ الْوَصِيَّةُ وَ الْوِرَاثَةُ. الْآنَ إِذْ رَجَعَ الْحَقُّ إِلَى أَهْلِهِ وَ نُقِلَ إِلَى مُنْتَقَلِهِ.

مخالفان حق (خلفای غاصب یعنی ابی بکر و عمر و عثمان) بذر نافرمانی و انحراف پاشیدند، و آب فریب پای آن ریختند، و بدبختی و سقوط درو کردند. با آل محمد که درود خدا بر او و آل او باد احدی از این امت را نمی‌توان مقایسه کرد، و هیچ گاه آنان را که نعمت آل محمد به طور دائم بر آنان جاری است نمی‌شود همپایه آنان دانست. آنان پایه دين و ستون یقین‌‏اند. افراط‌گرایان به آنان باز گردند، و عقب مانده‌ها به ایشان رسند [تا هدایت شوند]، ویژگی‌های حق ولایت مخصوص آنان، و وصیت و ارث پیامبر خاص ایشان است. اکنون [با قبول ولایت من] حق‏ به حق‌دار رسیده، و خلافت به جایگاه خودش باز گشته است.

نهج البلاغة، تالیف سید رضی، خطبه ۲، صفحه ۴۷، چاپ دار الکتاب المصری

حضرت امیر المومنین علیه السلام دروازه ایمان

حضرت امیر المومنین علیه السلام دروازه ایمان

ثقة الاسلام کلینی قدس الله روحه الشریف روایت کرده است:

الحسين بن محمد، عن معلى بن محمد، عن الوشاء، عن عبد الله بن سنان، عن أبي حمزة قال: سمعت أبا جعفر عليه السلام يقول: إن عليا عليه السلام باب فتحه الله، فمن دخله كان مؤمنا ومن خرج منه كان كافرا ومن لم يدخل فيه ولم يخرج منه كان في الطبقة الذين قال الله تبارك وتعالى: لي فيهم المشيئة.

ابو حمزه گفت: شنيدم امام باقر عليه السلام می‌فرمود: همانا حضرت امیر المومنین علیه السلام دری است كه خدا آن را به روى بندگانش گشوده، هر كه از آن در وارد شود مومن است و هر كه از آن خارج شود كافر است، و هر كس نه داخل شود و نه خارج شود در زمره كسانى است كه خداى تبارک و تعالى در باره ايشان فرموده است: من در باره آن‌ها به خواست خود رفتار كنم.

الكافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ‏۱، صفحه ۴۳۷، حدیث ۸، چاپ دار الکتب الاسلامیة

مشرک به ولايت امیر المومنین علیه السلام مستحق عذاب الهی

مشرک به ولايت امیر المومنین علیه السلام مستحق عذاب الهی

فرات کوفی رضوان الله علیه عالم و مفسر بزرگ شیعه روایت کرده است:

٩٨ ـ ٢٥ ـ فرات قال : حدثني محمد بن الحسن بن إبراهيم الاويسي [ ب : الاوبستي ] معنعنا :

عن جابر قال : قال أبو [ ب : سألت أبا ] جعفر عليه‌السلام عن قول الله تعالى : ( إِنَّ اللَّهَ لَا يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ ) [ قال : ب ] : يا جابر إن الله لا يغفر أن يشرك بولاية علي [ بن أبي طالب. ر. عليه‌السلام. ب ، ر ] وطاعته ، [ وأما قوله. ر ، أ ] : ( وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَٰلِكَ لِمَن يَشَاءُ ) فانه ولاية علي بن أبي طالب عليه‌السلام [ ر : ولايته ].

جابر انصاری از امام باقر عليه السلام در مورد تفسير آيه ۴۸ سوره نساء نقل می‌فرماید که امام باقر صلوات الله عليه فرمودند: ای جابر مراد از این آیه که فرمود: «خداوند کسانی را که به او مشرک هستند نمی‌آمرزد» یعنی: خداوند نمی‌آمرزد کسی را که در ولایت و اطاعت از امیر المومنين صلوات الله علیه مشرک باشد و دیگران را در آن شریک بداند. و مراد از این آیه که فرمود «هر کس که بخواهد می‌آمرزد» آن‌هایی هستند که دارای ولایت امیر المومنین علیه السلام می‌باشند.

تفسير فرات الكوفی، تالیف فرات بن ابراهیم کوفی، جلد ۱، صفحه ۱۰۵-۱۰۶، چاپ موسسه التاریخ العربی

بحار الانوار، تالیف علامه مجلسی، جلد ۳۶، صفحه ۱۳۶، چاپ دار احیاء التراث العربی