حیا و ایمان
ثقة الاسلام کلینی قدس سره روایت کرده است:
۱- عدة من أصحابنا، عن سهل بن زياد، عن ابن محبوب، عن علي بن رئاب عن أبي عبيدة الحذاء، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: الحياء من الايمان والايمان في الجنة.
امام صادق علیه السلام فرمودند: حیا بخشی از ایمان است و شخص باایمان در بهشت جای دارد.
الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۱۰۶، حدیث ۱، چاپ دار الکتب الاسلامیة
گناهی که حتی شیطان هم از آن بیزار است!!!
ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه روایت کرده است:
۱- محمد بن يحيى، عن أحمد بن محمد بن عيسى، عن محمد بن سنان، عن مفضل ابن عمر قال: قال لي أبو عبد الله (عليه السلام): من روى على مؤمن رواية يريد بها شينه وهدم مروءته ليسقط من أعين الناس أخرجه الله من ولايته إلى ولاية الشيطان فلا يقبله الشيطان.
اگر کسی سخنی را بر ضد مومنی نقل کند و قصدش از آن، زشت کردن چهرهه او و از بین بردن وجهه اجتماعی‌اش باشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد، خداوند او را از ولایت خود خارج می‌کند و تحت سرپرستی شیطان قرار می‌دهد، ولى شیطان هم او را نمی‌پذیرد!
الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۳۵۸، حدیث ۱، چاپ دار الکتب الاسلامیة
اهمیت گفت و گوی علمی
ثقة الاسلام کلینی قدس سره روایت کرده است:
۹- عدة من أصحابنا، عن أحمد بن محمد بن خالد، عن أبيه، عن فضالة بن أيوب، عن عمر بن أبان، عن منصور الصيقل قال: سمعت أبا جعفر عليه السلام يقول: تذاكر العلم دراسة والدراسة صلاة حسنة.
امام باقر علیه السلام فرمودند: گفت و گوی علمی فراگیری درس است و فراگیری درس نمازی نیکوست.
الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۱، صفحه ۴۱، حدیث ۹، چاپ دار الکتب الاسلامیة
مَثَل حریص
ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه روایت کرده است:
۷- علي بن إبراهيم، عن محمد بن عيسى، عن يحيى بن عقبة الأزدي، عن أبي عبد الله (عليه السلام) قال: قال أبو جعفر (عليه السلام): مثل الحريص على الدنيا مثل دودة القز، كلما ازدادت من القز على نفسها لفا كان أبعد لها من الخروج حتى تموت غما .
امام باقر علیه السلام فرمودند: حریص به دنیا، همانند کرم ابریشم است که هر چه بیشتر دور خود می‌تند، خارج شدن از پیله بر او سخت‌تر می‌شود تا آن که از غصه می‌میرد.
الکافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ۲، صفحه ۳۱۶، حدیث ۷، چاپ دار الکتب الاسلامیة
من خط الشهيد رحمه الله قيل للصادق عليه السلام: على ما ذا بنيت أمرك؟ فقال: على أربعة أشياء: علمت أن عملي لا يعمله غيري فاجتهدت، وعلمت أن الله عز وجل مطلع علي فاستحييت، وعلمت أن رزقي لا يأكله غيري فاطمأننت، وعلمت أن آخر أمري الموت فاستعددت.
به حضرت صادق علیه السلام عرض کردند: کار خود را بر چه چیزی بنا کرده‌ای؟
حضرت فرمودند: بر چهار چیز:
۱- فهمیدم که عمل مرا دیگری انجام نمی‌دهد؛ پس به کوشش پرداختم.
۲- دانستم که خداوند بر حال من اطلاع دارد؛ پس خجالت کشیدم.
۳- فهمیدم روزی مرا دیگری نخواهد خورد؛ پس آرامش یافتم.
۴- و دانستم بالاخره به سوی مرگ می‌روم؛ پس به همین جهت آماده آن شدم.
بحار الانوار، تألیف علامه مجلسی رحمه الله، جلد ۷۵، صفحه ۲۲۸
جالب است بدانید جاعلان این حدیث زیبا را در فضای مجازی به نام کورش و زرتشت منتشر کرده‌اند !!!