حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

امیر المومنین علیه السلام، پیشوای خداوند در میان بندگان

ثقة الاسلام کلینی رضوان الله علیه روایت کرده است:

۲۰- علي بن إبراهيم، عن محمد بن عيسى، عن يونس، عن فضيل بن يسار، عن أبي جعفر (عليه السّلام) قال: إن الله عز وجل نصب عليا (عليه السّلام) علما بينه وبين خلقه فمن عرفه كان مؤمنا ومن أنكره كان كافرا ومن جهله كان ضالا ومن نصب معه شيئا كان مشركا ومن جاء بولايته دخل الجنة ومن جاء بعداوته دخل النار.

حضرت امام باقر عليه السلام فرمودند: خداوند حضرت امیر المومنین علیه السلام را میان خود و بندگانش براى پیشوایی منصوب فرموده، پس هر که [حق] او را بشناسد مومن است، و هر کس ایشان را انکار کند کافر است، و هر که در باره ایشان چیزی نداند (حق آن حضرت را نفهمد) گمراه است، و هر که با آن حضرت امام دیگری را برگزیند مشرک است، و هر که با ولایت ایشان بیاید به بهشت می‌رود، و هر که با آن حضرت دشمنی کند به دوزخ می‌رود.

الكافی، تالیف ثقة الاسلام کلینی، جلد ‏۲، صفحه ۳۸۸-۳۸۹، حدیث ۲۰، چاپ دار الکتب الاسلامیة

شیخ هادی نجفی حفظه الله در مورد سند روایت می‌نویسد:

الرواية معتبرة الإسناد.

اسناد روایت معتبر است.

موسوعة احادیث اهل البیت علیهم السلام، تالیف شیخ هادی نجفی، جلد ۹، صفحه ۳۷۴، حدیث ۱۱۸۵۱، چاپ دار احیاء التراث العربی