خوشا آن دل که شیدای علی شد
چهارشنبه, ۷ آذر ۱۳۹۷، ۰۸:۰۵ ب.ظ
خوشا آن دل که شیدای علی شد
ز جان مستِ تولّای علی شد
خوش آن دل با صدای عاشقانه
اذان گوی مصلای علی شد
دلِ او از زلالِ عشق لبریز
غزل خوانِ سراپای علی شد
خوشا جانی که دردش را شنیده
وَ قلبش چاهِ غم‌های علی شد
میانِ کوه و جنگل باغ و دریا
دلش آهوی صحرای علی شد
خوشا آنکه تمامِ مشکلش حل
به یمنِ ذکرِ یک "یای" علی شد
سلامم را رسان بر عاشقی که
اسیرِ چشمِ شهلای علی شد
به شوقِ جرعه‌ای از کوثرِ عشق
لبالب مستِ مینای علی شد
طوافِ کعبه و سعی و صفایش
همه در سِرّ معنای علی شد
سرش مستِ جنون و بی قراری
دلش شوقِ تمنّای علی شد
خوش آن جانی چو ماهی در دلِ آب
اسیرِ موجِ دریای علی شد
خوشا بر حال آنکس در دو عالم
براتش مُهر و امضای علی شد
به همراهِ پیمبر تا به معراج
خدا رازِ تسلای علی شد
شبِ معراج تندیسِ امامت
ز دستِ حق اعطای علی شد!
(هستی محرابی)
