حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

تقویم شیعه

بیست و هشتم رجب

۱- خروج امام حسین علیه السلام از مدینه به سمت مکه

در این روز در سال ۶۰ هجری قمری امام حسین علیه السلام از مدینه منوره متوجه مکه شدند. بنا بر قولی شب ۲۹ رجب آن حضرت از مدینه خارج شدند. در این سفر همراه ایشان عقیله بنی هاشم زینب کبری، برادرشان حضرت ابو الفضل العباس، ام کلثوم، علی اکبر و دیگر اهل بیت علیهم السلام بودند. خواهران حضرت سید الشهدا علیهم السلام با عقیله بنی هاشم و ام کلثوم علیها السلام ۱۳ نفر بودند. بانوان دیگر از منسوبین حضرت، علیا مخدره ام کلثوم صغری دختر زینب کبری علیهما السلام که با شوهرش به کربلا آمد و دیگری خواهر امیر المومنین علیه السلام جمانه دختر ابو طالب علیهما السلام. همچنین ۹ کنیز با حضرت از مدینه خارج شدند و ۱۰ نفر غلام با حضرت بودند. چند نفر از همسران امام مجتبی علیه السلام و ۱۶ نفر از اولاد دختر و پسر امام مجتبی علیه السلام و خانواده مسلم بن عقیل علیهم السلام و دیگر اصحاب و بستگان حضرت نیز همراه بودند. لوازم و سواری‌هایی که همراه داشتند عبارت بود از ۲۵۰ اسب، ۲۵۰ ناقه. از این تعداد، ۷۰ ناقه برای حمله خیمه‌ها، ۴۰ ناقه برای حمل دیگ و ظروف و ادوات ارزاق، ۳۰ ناقه برای حمل مشک‌های آب، ۱۲ ناقه برای جامه‌ها و دراهم و دنانیر، ۵۰ ناقه برای حمل ۵۰ هودج تعبیه شده برای حمل مخدرات و علویات و اطفال و ذراری و خدمتگزاران و کنیزان، و بقیه شتران برای حمل وسایل مختلف که مورد لزوم بود.

۲- اولین اقامه‌ی نماز در اسلام

در این روز اولین کسی که بعد از بعثت با پیامبر صلی الله علیه و آله نماز خواند، امیر المومنین علیه السلام بود. روز دوشنبه ۲۷ رجب پیامبر صلی الله علیه و آله مبعوث شدند و در ۲۸ رجب حضرت امیر المومنین علیه السلام با آن حضرت نماز اقامه فرمودند.

آخر رجب

۱- مرگ ابو حنیفه

در این روز در سال ۱۵۰ هجری قمری نعمان بن ثابت مشهور به ابو حنیفه رئیس حنفی‌ها در بغداد مرد و در همان شهر دفن شد.

۲- مرگ شافعی

در روز جمعه آخر ماه رجب سال ۲۰۴ هجری قمری محمد بن ادریس شافعی در مصر مرد. او مدت چهار سال در شکم مادر بود و در روز وفات ابو حنیفه به دنیا آمد. جای تعجب است که پدر شافعی چهار سال قبل از ولادت او مرده بود و او در ولادت به احترام حیات ابو حنیفه تأخیر کرد!!!! (خخخخخ)

۳- غزوه نخله

در آخر این ماه در سال دوم غزوه نخله به وقوع پیوست.

تقویم شیعه، نوشته استاد حجت الاسلام عبد الحسین بندانی، صفحه ۲۲۴-۲۲۶