حدیث، شعر و فضائل اهل بیت علیهم السلام

حکایت پندآموز دو برادر در زمان حضرت موسی علیه السلام، یکی زاهد و عابد ریاکار و دیگری فاسق بی‌ریا

مرحوم محمد مومن مشهدی می‌نویسد:

روایت کرده‌اند که در روزگار موسی علیه السلام دو برادر بودند یکی زاهد و یکی فاسق، یکی شب و روز به عبادت مشغول بود و یکی سال و ماه به گناه، هرگاه که جبرئيل علیه السلام پیش موسی علیه السلام آمد گفت که: حق تعالی می‌فرماید که آن فاسق را بگوی که بیا تا صلح کنیم، و هرگز سخن زاهد را نگفت. روزی موسی علیه السلام به جبرئیل فرمود که: چرا حق تعالی آن فاسق را به سوی خود می‌خواند و از آن عابد ذکری نمی‌کند؟ جبرئیل گفت که: زیرا آن فاسق ظاهر و باطنش یکیست اما آن عابد عملش از روی ریا (خودنمایی) و تملق است و این فاسق با همه عصیان مقبول من است و من با قدرت لطف و رحمت خود او را به راه [راست] خواهم آورد و آن زاهد با همه فرمان مردود من است! تا عاصیان از رحمت من ناامید نباشند و زاهدان تکیه بر طاعت خود نکنند. (به عبادت کردن مغرور نشوند)

تفسیر جزء سی‌ام قرآن مجید، تالیف محمد مومن مشهدی، صفحه ۲۳۴، چاپ انتشارات علمی و فرهنگی