لعن اهل جمل توسط امیر المومنین علیه السلام

لعن اهل جمل توسط امیر المومنین علیه السلام

شیخ مفید رضوان الله علیه روایت کرده است:

٤٨- عن يوسف بن كليب المسعودي قال: حدثنا أبو مالك عن عبد الله بن عطاء عن أبي جعفر محمد بن علي - عليه السلام - قال: قال علي - صلوات اله عليه -: لعن أهل اجمل. فقال رجل: يا أمير المؤمنين إلا من كان منهم مؤمنا. فقال - عليه السلام - : ويلك ما كان فيهم مؤمن...

امیر المومنین علیه السلام فرمودند: لعنت بر اهل جمل باد. مردی گفت: یا امیر المومنین (علیه السلام) البته لعنت به جز بر مومنین آن‌ها. امیر المومنین علیه السلام فرمودند: وای بر تو، در بین آن‌ها هیچ مومنی نیست.

الکافئة فی ابطال توبة الخاطئة، تالیف شیخ مفید، صفحه ۴۱-۴۲، حدیث ۴۸، چاپ الموتمر العالمی لالفیة الشیخ المفید

اگر شتر وارد سوراخ سوزن شد، طلحه و زبیر و اصحاب جمل هم وارد بهشت می‌شوند!

اگر شتر وارد سوراخ سوزن شد، طلحه و زبیر و اصحاب جمل هم وارد بهشت می‌شوند!

خدای عالم در آیه ۴۰ سوره اعراف می‌فرماید:

إنّ الّذين كذّبوا بآياتنا واستكبروا عنها لا تفتّح لهم أبواب السّماء ولا يدخلون الجنّة حتّى يلج الجمل في سمّ الخياط وكذلك نجزي المجرمين .

همانا کسانی که آیات ما را دروغ پنداشتند و خود را برتر از ایشان شمردند درهای آسمان برایشان گشوده نمی‌شود و داخل در بهشت نمی‌گردند تا وقتی که شتر وارد سوراخ سوزن گردد و این چنین تبهکاران را سزا می‌دهیم!

در تفسیر قمی و عیاشی رحمهما الله از امام صادق و امام باقر روحی فداهما نقل شده است که این آیه درباره‌ی برپاکنندگان معرکه‌ی جمل یعنی طلحه و زبیر نازل شده و منظور از جمل همان لشکر شتر عایشه است!

مرحوم شرف الدین نجفی رحمه الله می‌فرمایند: اهل جمل کسانی‌اند که آیات خدا را دروغ شمردند و بزرگ‌ترین آیت خدا وجود مقدس امیر المومنین روحی فداه است که بر وی سرکشی کرده و او را تکذیب نمودند! و به خاطر ارواح ناپاک و رفتارهای زشتشان درهای آسمان به رویشان گشوده نمی‌شود.

تفسیر کنز الدقائق، تالیف میرزا محمد قمی مشهدی، جلد ۵، صفحه ۶۴، چاپ موسسه فرهنگی هنری شمس الضحی

نام حضرت امیر المومنین علیه السلام در قرآن

نام حضرت امیر المومنین علیه السلام در قرآن

شیخ محمد بن احمد بن شاذان قمی رضوان الله علیه عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:

حدثنا جعفر بن محمد بن قولويه رحمه الله ، قال حدثني علي بن الحسن النحوي قال : حدثني أحمد بن محمد ، قال : حدثني منصور بن أبي العباس ، قال : حدثني علي بن أسباط ، عن الحكم بن بهلول ، قال : حدثني أبو هما[م] قال : حدثني عبد الله بن اذينة ، عن جعفر بن محمد ، عن أبيه ، عن علي بن الحسين ، عن أبيه قال : قام عمر بن الخطاب إلى النبي صلى الله عليه وآله فقال : إنك لا تزال تقول لعلي : أنت مني بمنزلة هارون [من موسى] وقد ذكر [الله] هارون في القرآن ولم يذكر عليا عليه السلام. فقال النبي صلى الله عليه وآله : يا غليظ يا أعرابي أما تسمع قول الله تعالى «هذا صراط علي مستقيم».

امام صادق علیه السلام از پدران بزرگوارش علیهم السلام از ابا عبد الله الحسین علیه السلام نقل می‌فرمایند که روزی عمر بن خطاب بلند شد و به حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله گفت: «تو مدام در مورد علی (علیه السلام) می‌گویی که «تو برای من به منزله‌ی هارونی برای موسی (علیه السلام)» و حال آن که خداوند نام هارون را در قرآن ذکر فرموده ولی اسمی از علی در قرآن نبرده است.» پس رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: ای خشن! ای بی‌سواد! مگر نشنیده‌ای که خداوند تعالی در قرآن فرموده است: «هذا صراط علي مستقيم»؟!

مائة منقبة، تالیف ابن شاذان قمی، صفحه ١۴۴، منقبت ۸۵، چاپ موسسه انصاریان

فاحشه مبینه چیست؟!

فاحشه مبینه چیست؟!

سید شرف الدین حسینی استرآبادی رضوان الله علیه، عالم بزرگ شیعه روایت کرده است:

قال محمد بن العباس رحمت الله عليه: حدثنا الحسين بن أحمد، عن محمد بن عيسى، عن يونس، عن كرام، عن محمد بن مسلم، عن أبي عبد الله عليه السلام قال: قال لي: أتدري ما الفاحشة المبينة ؟ قلت: لا. قال: قتال أمير المؤمنين عليه السلام يعني أهل الجمل.

محمد بن مسلم گفت: امام صادق علیه السلام به من فرمودند: آیا می‌دانی فاحشه مبینه ( آیه سی‌ام سوره مبارکه احزاب) چیست؟ عرض کردم: خیر. حضرت فرمودند: یعنی جنگ با امیر المومنین علیه السلام و مقصود خدا کسانی است که جنگ جمل را به راه انداختند.

تاویل الآیات الظاهرة، تالیف سید شرف الدین استرآبادی، صفحه ۴۴۶، چاپ موسسه النشر الاسلامی

پی نوشت: يَا نِسَاءَ النَّبِيِّ مَنْ يَأْتِ مِنْكُنَّ بِفَاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍ يُضَاعَفْ لَهَا الْعَذَابُ ضِعْفَيْنِ وَكَانَ ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرًا. (اى زنان پيامبر، هر كس از شما مرتكب كار زشت در خور عقوبت شود، خدا عذاب او را دو برابر مى‌كند. و اين بر خدا آسان است.)

نظر مرحوم ملا مهدی نراقی در مورد دعای شریف صنمی قریش:

نظر مرحوم ملا مهدی نراقی در مورد دعای شریف صنمی قریش:

در دعای صنمی قریش که به حد یقین رسیده که از کلام معجز نظام حضرت امیر المومنین علیه السلام است و عدول مشایخ شیعه به طرق معتبره این دعا را از آن حضرت روایت کرده‌اند اشاره به این معنی شد و در آن دعا حضرت ابتدا فرموده که: «اللهمّ العن صنمی قریش و جبتیها و طاغوتیها»؛ یعنی باز خدایا لعن کن بر دو صنم قریش و دو جبت و دو طاغوت قریش. بعد از آن به ازاء عمل بدی که ایشان کرده‌اند، لعنی بر ایشان کرده است و آن اعمال را به تفصیل اسم برده از غصب خلافت و منع ارث و منبر پیغمبر صلی الله علیه و آله را از وصی و غیر ذلک از اعمال قبیحه ایشان تا آن که ایشان را لعن کرده و به سبب بالا رفتن ایشان بر عقبه و انداختن دباب بر پیش پای پیغمبر صلی الله علیه و آله، و اکثر فقرات آن دعا نص صریح است که مراد از صنمی قریش اول و ثانی‌اند و هر که ملاحظه فقرات آن را بکند می‌داند که حضرت امیر علیه السلام از ایشان چه در دل داشته است.

شهاب ثاقب، تالیف ملا مهدی نراقی، صفحه ۲۹-۳۰، تالیف کنگره بزرگداشت محققان ملا مهدی و ملا احمد نراقی